تبلیغات
خصوصیت های اخلاقی:
بازیگوش، سرزنده، پرانرژی
قد: 33 تا 41 سانتی متر
وزن: 7 تا 41 کیلوگرم (نر)، 7 تا 11 کیلوگرم (ماده)
طول عمر: 12 تا 14 سال
گروه: گله
| قد | 33 تا 41 سانتی متر |
| وزن | 7 تا 41 کیلوگرم (نر)، 7 تا 11 کیلوگرم (ماده) |
| طول عمر | 12 تا 14 سال |
| گروه | گله |
شتلند شیپداگ که همچنین تحت عنوان شلتی نیز شناخته می شود، یک سگ گلۀ بسیار باهوش، سریع و مطیع از جزایر دور افتاده و ناهموار شتلند اسکاتلند است. شتلندها، شباهت های خانوادگی زیادی به پسر عموی بزرگترشان، کولی دارند.
ویدیو های بیشتر
چگونه سگ خود را در قفس نگه داریم؟
6٬240 بازدید
آموزش محل دستشویی به توله سگ
11٬472 بازدید
چگونه به توله سگ خود یاد بدیم بشینه و بایسته
7٬095 بازدید
اولین ملاقات سگ شما با دامپزشک
3٬962 بازدیدتوضیحات
شتلند یک سگ گلۀ کوچک، فعال و چابک است که در راستای شانه قدی بین 33 تا 41 سانتیمتر دارد. پوشش شتلند، بلند، خشن و صاف (مستقیم)، با زیرپوشش متراکم است و در رنگ های مشکی، آبی مایل به سبز و سموری (سیاه) و دارای علامت های سفید، دیده می شود. نوع پوشش شتلند، همراه با سر بلند و گوه ای شکل، گوشهایی کوچک که سه-چهارم آن ایستاده است، سطح پشت مسطح و قفسه سینه عمیق، به آن جلوه ای از یک کولی با پوشش مجعد در اندازۀ مینیاتوری، می دهد. شتلندهای سرزنده و مشتاق، راحت آموزش می پذیرند و در اطاعت پذیری، چابکی و آزمایشات گله داری، رقبای کلاس جهانی هستند. آنها سگهای خانوادگی حساس و مهربانی هستند و کاملاً با روحیۀ خانواده هماهنگ می شوند. آنها دوست دارند که پارس کنند و نسبت به غریبه ها محتاط هستند – دو خصوصیت که برای یک سگ نگهبان عالی مورد نیاز است-.
امتیاز
-
سازگاری خوب با زندگی آپارتمانی
برخلاف تصور رایج، اندازه های کوچک لزوماً یک سگ آپارتمانی نمی سازد. تعداد زیادی از سگ های کوچک برای زندگی در یک آپارتمان بیش از اندازه پر انرژی و سرحال هستند. ساکت بودن، کم انرژی بودن، در داخل خانه نسبتاً آرام بودن و مودب بودن با ساکنان دیگر، همه جزو ویژگیهای خوب یک سگ آپارتمانی هستند.
-
خوب برای صاحبان تازه کار
بعضی از سگ ها نسبت به بقیه ساده تر هستند؛ آنها به آموزش بهتر جواب می دهند و بسیار راحت هستند. آنها همچنین به اندازه کافی انعطاف پذیر هستند تا از اشتباهات یا ناسازگاری های شما عقب نشینی کنند. سگهایی که بسیار حساس هستند، تفکر مستقل دارند یا قاطع هستند، ممکن است مدیریتش برای شخصی که اولین بار است صاحب سگ شده سخت تر باشد. اگر تجربه صاحب سگ بودن خود را، هنگامی که معاشر جدیدتان را انتخاب می کنید، در نظر بگیرید، بهترین تجربه خود را کسب خواهید کرد.
-
سطح حساسیت
برای برخی از سگها یک توبیخ شدید ناراحت کننده نیست، در حالی که برخی دیگر حتی یک نگاه اخم آلود را به دل می گیرند. سگهای با حساسیت کم، که به آن ها "آسانگیر"، "تحمل پذیر"، "تاب آور" و حتی "پوست کلفت" نیز می گویند، بهتر می توانند با یک خانواده پر سر و صدا و پر آشوب، یک صاحب قاطع یا سرزنده و یک روال غیر معمول یا متغیر کنار بیایند. آیا شما بچه های کوچک دارید، ظروف غذا را زیاد پرتاب می کنید، در یک گاراژ بازی می کنید یا زندگی ناآرامی دارید؟ به سراغ یک سگ بروید که حساسیت کمی داشته باشد.
-
تحمل تنهایی
بعضی از نژادها با خانواده خود پیوند زیادی برقرار می کنند و در صورت تنها ماندن توسط صاحب خود، بیشتر در معرض نگرانی و حتی وحشت قرار می گیرند. یک سگ مضطرب می تواند بسیار مخرب باشد - واق واق کند، ناله کند، چیزی را بجود و یا حتی باعث ضرب و شتم شود. این نژادها هنگامیکه یکی از اعضای خانواده در طول روز در خانه باشد و یا اگر بتوانید سگ را به محل کار خود ببرید، رفتار بسیار خوبی از خود نشان می دهند.
-
تحمل آب و هوای سرد
نژادهایی که دارای پوشش بسیار کوتاه و کم یا بدون پوشش زیرین هستند و یا بدنی بی مو دارند همانند گریهاندها، در برابر سرما آسیب پذیر هستند. سگهایی با تحمل سرمای کم، در آب و هوای سرد باید داخل خانه زندگی کنند و برای پیاده روی در آن آب و هوا باید یک ژاکت یا لباس مناسب به تن داشته باشند.
-
تحمل آب و هوای گرم
سگهایی که پوشش ضخیم و دوبل دارند، در برابر گرمای بیش از حد، آسیب پذیر هستند. همچنین نژادهایی با بینی های کوتاه مانند بولداگ ها یا پاگ ها هم از این دسته هستند زیرا نمی توانند به خوبی خودشان را خنک کنند. اگر یک نژاد حساس به گرما می خواهید، سگ شما باید در روزهای گرم یا مرطوب در خانه بماند، و نیاز است که شما در مورد تمرینات سگ خود در گرما بسیار محتاط باشید.
-
محبت با خانواده
بعضی از نژادها مستقل و غیر صمیمی هستند، حتی اگر آنها از زمان تولگی توسط همان شخص بزرگ شده باشند؛ برخی دیگر با یک شخص پیوند نزدیکی دارند و نسبت به بقیه افراد بی تفاوت هستند؛ و برخی دیگر به کل خانواده محبت می کنند. نژاد تنها عاملی نیست که با سطح عاطفه مرتبط باشد؛ سگهایی که در داخل یک خانه با افراد اطراف خودشان بزرگ شده اند احساس راحتی بیشتری با انسان دارند و راحت تر پیوند می خورند.
-
سگ های بسیار علاقمند به کودکان
با کودکان مهربان بودن، تحمل بالا در بغل کردن های محکم، و داشتن یک حالت بی تفاوت نسبت به دویدن و جیغ زدن کودکان، تماماً صفاتی هستندکه باعث می شود سگ به کودکان علاقمند باشد. شاید از اینکه چه نژادهایی در آن لیست قرار دارد شگفت زده شوید: باکسرهای سرسخت و آمریکن استافوردشایر تریرها (که پیت بول به حساب می آیند)، با کودکان خوب رفتار می کنند. سگهای کوچک و ظریف و بسیار سرزنده مانند شی هواهواها همیشه به این میزان خانواده دوست نیستند.** همه سگ ها منحصر به فرد هستند. رتبه بندی های ما تعمیمی کلی است، و آنها تضمینی برای رفتار هر نژاد یا سگ منحصر به فرد نیستند. سگها از هر نژاد می توانند با توجه به تجربیات گذشته خود، آموزش چگونگی همراهی با کودکان و شخصیتشان، در کنار کودکان خوب رفتار کنند. نژاد و نوع نژاد مهم نیست، همه سگ ها دارای فک های قوی و دندان های تیز و نوکدار هستند و ممکن است در شرایط استرس گاز بگیرند. کودکان کم سن و سگها از هر نژاد باید همیشه تحت نظارت یک فرد بالغ قرار بگیرند و هرگز حتی برای مدتی با همدیگر تنها نمانند.
-
رفتار دوستانه با دیگر سگ ها
رفتار دوستانه نسبت به سگ ها و انسان ها دو موضوع کاملاً متفاوت است. برخی از سگها ممکن است به سگ های دیگر حمله کنند یا سعی کنند بر آن ها مسلط شوند، حتی اگر آنها عاشق معاشرت با مردم باشند. برخی دیگر بیشتر دوست دارند بازی کنند تا مبارزه؛ و برخی دیگر از آنها، دم را چرخانده و می دوند. نژاد تنها عامل نیست. سگهایی که حداقل تا سن شش تا هشت هفتگی با خانواده و مادر خود زندگی کرده اند و آن هایی که در زمان تولگی وقت زیادی را به بازی با سگ های دیگر گذرانده اند، به احتمال زیاد مهارت های اجتماعی خوبی دارند.
-
رفتار دوستانه با غریبه ها
سگهایی که با غریبه ها رفتار دوستانه ای دارند، به میهمان ها با دم تکان دادن و پوزه به خاک مالیدن سلام می کنند؛ بعضی دیگر خجالتی، بی تفاوت یا حتی پرخاشگر هستند. با این حال، مهم نیست که از چه نژادی باشند، سگی که اجتماعی باشد و از تولگی با انسان های زیادی از هر سن، اندازه و شکل برخورد کرده باشد، بهتر به غریبه ها پاسخ خواهد داد تا یک سگ بزرگسال بدون این پیش زمینه ها. به یاد داشته باشید، حتی سگهایی که رفتار دوستانه دارند نیز در بیرون از خانه باید یک قلاده خوب و قوی داشته باشند!
-
میزان ریزش مو
اگر قصد دارید خانه خود را با یک سگ به اشتراک بگذارید، باید با موهای سگ روی لباس و خانه خود کنار بیایید. ریزش مو در بین نژادها بسیار متفاوت است. بعضی از سگ ها سالی یکبار، برخی فصلی، برخی به هر دو شکل، و برخی دیگر خیلی به ندرت ریزش مو دارند. اگر وسواس دارید، باید نژادی را انتخاب کنید که ریزش موی کمتری داشته باشد یا با استانداردهای شما کنار بیاید.
-
پتانسیل ریزش آب دهان
سگهای مستعد ریزش آب دهان ممکن است برای سلام کردن، دست شما را لیس های آبداری بزنند و لکه های بزرگ و مرطوبی را روی لباس شما ایجاد کنند. اگر رفتاری بی تفاوت نسبت به لیس زدن داشته باشید، خوب است؛ اما اگر وسواس دارید، می توانید سگی را انتخاب کنید که در این بخش امتیاز کمتری دارد.
-
راحتی در نظافت
بعضی از نژادها، سگهایی هستند که با یک برس کشیدن ساده تمیز می شوند؛ برخی دیگر برای تمیز و سالم ماندن به حمام، اصلاح و دیگر موارد بهداشتی منظم نیاز دارند. در نظر داشته باشید، باید برای سگی که به نظافت زیادی احتیاج دارد وقت بگذارید و صبور باشید، یا اینکه برای انجام این کار، به شخص دیگری پول بدهید.
-
سلامت عمومی
به دلیل شیوه های نادرست در تمرینات، برخی از نژادها مستعد ابتلا به بعضی مشکلات بهداشتی ژنتیکی مانند دیسپلازی مفصل ران هستند. این بدان معنا نیست که هر سگی از آن نژاد حتماً به آن بیماری مبتلا خواهد شد؛ بلکه به این معنی است که آنها در معرض ریسک بالایی قرار دارند. اگر شما یک توله سگ را قبول می کنید، ایده خوبی است که بدانید کدام بیماری های ژنتیکی برای نژاد مورد علاقه شما مشترک هستند. همچنین ممکن است بخواهید از محلی که توله سگ را از آنجا تهیه کرده اید بپرسید اطلاعاتی در مورد سلامت جسمی والدین و سایر بستگان توله سگ شما دارد یا خیر.
-
استعداد اضافه وزن پیدا کردن
بعضی از نژادها اشتهای زیادی دارند و به راحتی دچار افزایش وزن می شوند. اضافه وزن در سگ ها همانند انسانها می تواند باعث ایجاد مشکلات سلامتی شود. اگر نژادی را انتخاب کرده اید که مستعد اضافه وزن است، باید رفتارهای خود را محدود کنید، در همه حال، مطمئن شوید که به اندازه کافی ورزش می کند و بجای بی تفاوت بودن نسبت به غذایش، میزان وعده های غذایی روزانه اش را در وعده های منظم غذایی، اندازه گیری کنید.
-
اندازه
سگ ها در همه اندازه ای وجود دارند، از کوچکترین آن ها یعنی شی هوآهوآ گرفته تا گریت دین بسیار بزرگ، یک عامل کلیدی در تصمیم گیری در مورد اینکه آیا یک سگ با شما و فضای زندگی شما سازگار است یا نه، میزان فضایی است که اشغال می کند. نژادهای بزرگ سگ ممکن است به نظر بیش از حد قدرتمند و ترسناک باشند، اما برخی از آنها فوق العاده دوست داشتنی هستند! نگاهی بیندازید و سگ با اندازه مناسب را، برای خود پیدا کنید!
-
راحتی آموزش
سگهای آموزش پذیر، در ایجاد ارتباط بین یک دستور (مانند کلمه "بشین")، و یک عمل (نشستن) و یک نتیجه (انجام کاری) خیلی سریع مهارت پیدا می کنند. سگ های دیگر به زمان، صبر و تکرار بیشتری نیاز دارند. بسیاری از نژادها باهوش هستند اما به آموزش با این نگرش نگاه می کنند که "چه فایده ای برای من دارد؟"، در این صورت شما نیاز به استفاده از پاداش ها و بازی ها برای یادگیری آنها خواهید داشت تا درخواست های شما را اجرا کنند.
-
هوش
سگهایی که پرورش می یابند تا به مشاغلی که به تصمیم گیری، هوش و تمرکز نیاز دارند، همانند گله داری بپردازند، باید مغزشان را تمرین دهند، همانگونه که سگ هایی که برای دویدن در طول روز پرورش داده می شوند، باید بدن خود را تمرین دهند. اگر آنها تحریک ذهنی مورد نیاز خود را پیدا نکنند، کار خودشان را انجام می دهند - معمولاً با پروژه هایی که شما دوست نخواهید داشت، مانند کندن زمین و جویدن. آموزش اطاعت و اسباب بازی های تعاملی سگ، روش های خوبی برای تمرین مغزی یک سگ هستند، تمریناتی همانند ورزش و کار برای آموزش چابکی، جستجو و نجات.
-
علاقمندی به ور رفتن با دهان
در بیشتر نژادها در دوران تولگی و در نژادهای رتریور در همه سنین، علاقمندی به ور رفتن با دهان به معنای تمایل به گره زدن، جویدن و گاز بازی (گاز نرم و نسبتاً بدون درد است که باعث سوراخ شدن پوست نمی شود)، عمومیت دارد. سگهای دهانی بسیار علاقمند هستند تا از دهان خود برای نگه داشتن یا "هدایت" اعضای خانواده انسانی خود استفاده کنند. آنها نیاز به آموزش دارند تا یاد بگیرند که گاز گرفتن اسباب بازی های جویدنی خوب است، و نه آدم ها. نژادهای دهانی از بازی های واکشی (رفتن و آوردن یک وسیله) و جویدن یک اسباب بازی که با گلوله و دیگر وسایل لذت بخش پر شده باشد، واقعاً لذت می برند.
-
تعقیب طعمه
سگهایی که برای شکار پرورش یافته اند، مانند تریرها، تمایل ذاتی برای تعقیب - و گاه کشتن - حیوانات دیگر دارند. هر چیزی که غژغژ کند، مانند گربه ها، سنجاب ها، و شاید حتی ماشین ها، می تواند آن غریزه را تحریک کند. سگهایی که عاشق تعقیب کردن هستند هنگامیکه بیرون از خانه می باشند باید قلاده داشته باشند و یا در یک محیط نرده دار نگه داشته شوند، و شما به یک فنس بلند و ایمن در حیاطتان نیاز دارید. این نژادها به طور کلی برای خانه هایی با حیوانات خانگی کوچکتر مانند گربه ها، همسترها و یا سگ های کوچک که می توانند مانند طعمه به نظر برسند مناسب نیستند. از طرف دیگر نژادهایی که در ابتدا برای شکار پرندگان مورد استفاده قرار می گرفتند، عموماً علاقه ای به تعقیب ندارند، اما هنگام پرواز پرندگان ساعات سختی را خواهید داشت تا مانع از جلب توجه آنها شوید.
-
گرایش به واق واق کردن یا زوزه کشیدن
برخی نژادها بیشتر از بقیه صدا می دهند. هنگام انتخاب یک نژاد، به این فکر کنید که این سگ چند بار واق واق می کند یا زوزه می کشد. اگر قصد خرید یک سگ شکاری را دارید، آیا زوزه آنها برای شما مثل یک موسیقی می باشد یا دیوانه کننده است؟ اگر قصد خرید یک سگ نگهبان را دارید، آیا ممکن است شهری مملو از "غریبه های" مشکوک، توله سگ شما را همیشه درحالت هوشیاری قرار دهد؟ آیا حیات وحش محلی به معنای واقعی کلمه سگ شما را به سمت وحشی شدن سوق خواهد داد؟ آیا شما در خانه ای با محدودیت های صوتی زندگی می کنید؟ آیا در نزدیکی خودتان همسایه دارید؟ پس ممکن است شما بخواهید یک سگ ساکت را انتخاب کنید.
-
علاقه به ولگردی
بعضی از نژادها نسبت به بقیه آزادتر هستند. سگ های شمالی مانند هاسکی های سیبری که برای مسافت های طولانی پرورش داده شده اند و با توجه به این شانس، بعد از دیدن هر چیزی که علاقه آنها را به خود جلب کند، شروع به حرکت می کنند و بسیاری از سگ های شکاری فقط بینی خود - یا آن خرگوشی که ناگهان از وسط جاده می گذرد - را دنبال می کنند حتی اگر این به معنای ترک شما باشد.
-
سطح انرژی
سگهای پرانرژی همیشه آماده و منتظر عمل هستند. در اصل برای انجام انواع کارهای مرتبط با سگ ها پرورش یافته اند. کارهایی از قبیل جستجو برای شکارچیان یا هدایت گله، آنها این استقامت را دارند که بتوانند یک روز کامل کار کنند. آنها به ورزش و تحرک ذهنی زیادی احتیاج دارند و احتمالاً بیشتر وقت خود را صرف پریدن، بازی کردن و کشف هر محل و بوی جدید می کنند. سگ کم انرژی بین سگ ها همانند آدم های تنبل است، و در طول روز فقط چرت می زنند. هنگام انتخاب یک نژاد، سطح فعالیت و شیوه زندگی خود را در نظر بگیرید و به این فکر کنید که آیا شما یک سگ فرز و پر انرژی را مناسب می دانید یا آزار دهنده.
-
نیرومندی
یک سگ نیرومند ممکن است انرژی خوبی داشته یا نداشته باشد، اما تمام کارهایی که آن ها انجام می دهند، با قوت انجام می دهند: آنها به قلاده فشار می آورند (تا زمانی که به آنها آموزش دهید که این کار را انجام ندهند)، سعی می کنند که موانع را از سر راه بردارند و حتی با ولع زیاد غذا بخورند و آب بنوشند. . این مخازن پرانرژی برای یادگیری رفتارهای خوب به آموزش زیادی احتیاج دارند و ممکن است برای خانه هایی که دارای کودکان خردسال یا اشخاص سالخورده و ضعیف هستند، مناسب نباشند. از سویی دیگر، یک سگ با انرژی کم، رویکرد مطیع تری نسبت به زندگی دارد.
-
احتیاج به تمرین
بعضی از نژادها با قدم زدن آهسته شبانه در اطراف ساختمان مشکلی ندارند. برخی دیگر به قدم زدن روزانه احتیاج دارند، به ویژه آن هایی که در اصل برای کارهای جسمی از قبیل گله داری یا شکار پرورش داده شده اند. بدون ورزش کافی، ممکن است وزن این نژادها افزایش پیدا کند و انرژی خود را به روشهایی که شما دوست ندارید مانند واق واق کردن، جویدن و حفر کردن، تخلیه کنند. نژادهایی که به ورزش زیادی احتیاج دارند، برای افراد پر انرژی، افراد فعال و یا آن هایی که به آموزش سگ خود برای رقابت در یک ورزش پر انرژی سگ ها مانند چابکی علاقمندند، مناسب هستند. اگر می خواهید سگ پرانرژی خود را خسته کنید، می توانید از اسباب بازی هایی استفاده کنید که باعث تحرک آنها می شود!
-
علاقمند به بازیگوشی
برخی از سگ ها، همیشه توله سگ باقی می مانند - همیشه به بازی علاقمندند - در حالی که دیگران جدی تر و ملایم تر هستند. اگرچه یک توله سگ بازیگوش به نظر مشتاق می رسد، اما این را در نظر داشته باشید که هر روز باید تعداد زیادی بازی های مختلف را انجام دهید، و اگر بچه یا سگ های دیگری داشته باشید باید از آن ها به عنوان همبازی های آن سگ استفاده کنید.
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
نگهداری
تغذیه
آراستن
تمرین
آموزش
سلامت
شتلند باید با غذای سگ با کیفیت بالا، خواه بصورت تجاری تولید شده باشد و یا با نظارت و تأیید دامپزشک، در منزل تهیه شده باشد، تغذیه شود. هر رژیم غذایی باید متناسب با سن سگ (توله سگ، بزرگسال یا مسن) باشد. برخی از سگ ها مستعد اضافه وزن هستند، بنابراین میزان کالری و میزان وزن سگ خود را تحت نظر داشته باشید. خوراکی های تشویقی می تواند کمک مهمی در آموزش باشد، اما استفاده از مقدار زیاد آنها می تواند باعث چاقی شود. در مورد اینکه کدامیک از غذاهای انسانی برای سگ ها بی خطر هستند و کدامیک مضر هستند، بیشتر بیاموزید. اگر در مورد وزن یا رژیم غذایی سگتان نگرانی دارید با دامپزشک خود مشورت کنید. آب تمیز و تازه باید همیشه در دسترس شتلند باشد.
شلتی یک پوشش دولایۀ عمیق دارد که ریزش قابل توجهی دارد. پوشش خارجی متشکل از موهای بلند، صاف و مجعد است، در حالی که زیرپوشش، کوتاه، خز-مانند و بسیار متراکم است. صاحبان شتلند باید آماده باشند تا به طور هفتگی و در فصل ریزش، بیشتر اوقات، پوشش سگ خود را برس بکشند تا حداقل مقداری از موهای آزاد شده را قبل از ریزش در سراسر خانه، از پوشش جدا کنند. حتماً، درهم رفتگی موها را در پشت گوشها، زیر زانوی پاهای جلو و زیر دم، بررسی کنید. تراشیدن موهای سگ توصیه نمی شود، زیرا، پوشش، شتلند را از آفتاب سوختگی و گرما و همچنین سرما، محافظت می کند. شلتی فقط گاهی به حمام نیاز دارد. ناخن ها نیز باید مرتبا کوتاه شوند.
شتلندها، فعال و ورزشکار هستند و گرچه به مقدار متوسطی ورزش نیاز دارند، اما با سبک زندگی خانواده نیز بسیار هماهنگ هستند. آنها تا زمانی که صاحبان آنها تمرین کافی فراهم کنند، مانند سگهای شهری، خوب عمل می کنند. شتلندها از مسافرت با صاحبان خود که هم ذهن و هم بدن آنها را ورزش می دهد، لذت می برند. شتلندها از شرکت در بسیاری از رقابت های سگها از جمله اطاعت پذیری، چابکی، گله داری و ردیابی، لذت می برند و در آنها برتری نیز می یابند، همچنین آنها به عنوان سگ های درمانی نیز درخشان هستند.
مانند همه نژادها، کلاسهای اجتماعی شدن و آموزش اولیه توله سگی برای آنها نیز توصیه می شود. شتلندها، بسیار باهوش، قابل آموزش و مشتاق رضایت هستند و در صورت حداقل آموزشهای اطاعت پذیری اولیه، به توانایی های بالقوه خود به عنوان یک همراه خواهند رسید - همچنین آنها در ورزش های سگها، مانند چابکی، سوپراستار هستند. شتلندها می توانند کاملاً پر سروصدا باشند و با پارس کردن خوشبختی خود را نشان دهند، بنابراین صاحبان باید آماده باشند تا به سگ خود یاد بدهند که هر زمان مایل بودند پارس نکنند. همانطور که در سایر نژادهای گله دار رایج است، شتلند نیز تعقیب چیزهای متحرک، از جمله اتومبیل ها را دوست دارد، بنابراین باید حیاطی محصور داشته باشند و در هنگام پیاده روی، مهار داشته باشند.
شتلند شیپداگها، به طور کلی سگ های سالمی هستند و پرورش دهندگان مسئول، نمونه های تولید مثل خود را از نظر مشکلات سلامتی از قبیل دیسپلازی مفصل ران، بیماری تیروئید، بیماری های چشمی، درماتومیوزیت (سندرم پوستی شلتی)، بیماری ویلبراند (vWD)، موکول های کیسه صفرا و صرع، غربالگری می کنند. آزمایشات مربوط به بسیاری از اختلالات بالقوۀ وراثتی در دسترس هستند و حداقل آزمایشهای سلامتی برای سگهای آمادۀ تولید مثل، توسط باشگاه ملی والدین این نژاد، انجمن شتلند شیپداگ آمریکا ASSA) )، توصیه شده است.
آزمایشات بهداشتی توصیه شده از سوی باشگاه ملی نژاد:
- ارزیابی لگن
- ارزیابی چشم پزشکی
استاندارد
ظاهر عمومی
شتلند، یک سگ کوچک، هوشیار، با پوشش مجعد و دارای موی بلند است. یک شتلند باید سالم، چابک و محکم باشد. خطوط بیرونی بدن شتلند باید آنقدر متقارن باشد که هیچ بخشی، نامتناسب با کل بدن دیده نشود. سگهای نر باید مردانه و سگهای ماده، زنانه به نظر برسند.
سر
سر شتلند باید صاف باشد و شکل آن، هنگامی که از بالا یا پهلو مشاهده می شود، باید ظاهر یک گوۀ بلند و صاف داشته باشد که از گوش تا بینی کمی باریک شدگی دارد. ظاهر- خطوط و برجستگی های سر، شکل و نحوۀ قرار گیری و استفاده از گوش ها، همچنین، شکل و رنگ چشم ها، همگی در کنار هم ظاهر شتلند را تشکیل می دهند. به طور معمول ظاهر شتلند باید هوشیارانه، ملایم، هوشمندانه و پرسشگر باشد. چشمها باید هنگام نگاه به سمت غریبه ها، هوشیارانه و محتاط، اما بدون ترس، باشد.
بدن
گردن باید عضلانی، قوس دار و دارای طول کافی باشد تا سر را غرورآمیز نگه دارد. نقص ها: گردن خیلی کوتاه و ضخیم. پشت باید یک سطح و به شدت عضلانی باشد. قفسۀ سینه باید عمیق باشد و جلوگاه، به نقطۀ زانو برسد. دنده ها باید به خوبی از هم باز شده باشند، اما در نیمه پایینی، مسطح باشند تا امکان حرکت آزاد بازو و شانه را فراهم کنند. شکم، جمع شدگی متوسطی دارد. نقص ها: پشت بیش از حد طولانی، یا خیلی کوتاه، همچنین پشت دارای انحراف یا انحناء، دنده های بشکه ای و طرفین مسطح. قفسۀ سینه، باریک و/ یا خیلی کم عمق است. در قسمت کمر باید کمی قوس وجود داشته باشد و کفل باید به تدریج به سمت عقب شیب دار شود. استخوان ران (لگن) باید با زاویه 30 درجه نسبت به ستون فقرات قرار داشته باشد.
قسمت جلو بدن
تیغه های شانه باید از جلوگاه (جلو سینه)، با زاویه 45 درجه به سمت جلو و پایین، بصورت شیب دار، به مفاصل شانه متصل شده باشند. در جلوگاه، تیغه های شانه، فقط توسط مهره ها از هم جدا می شوند، اما آنها باید به اندازۀ کافی به سمت خارج شیب داشته باشند تا فنریت مورد نظر را برای دنده ها ایجاد کنند. بازو باید با تا حد ممکن با زاویۀ قائمه به تیغۀ شانه بپیوندد. مفصل زانو باید از زمین و از جلوگاه، فاصلۀ یکسانی داشته باشد. پاهای جلو، از همۀ جهات، عضلانی، تمیز و دارای استخوان محکم دیده می شود. پسترن ها (قسمت پایین ساق پا)، بسیار قوی، سنگین و انعطاف پذیر هستند. دوکلاوها (انگشتان اضافۀ پا) ممكن است برداشته شوند.
پوشش
پوشش شتلند باید دولایه باشد، پوشش خارجی متشکل از موهای بلند، مستقیم و خشن است. زیرپوشش، کوتاه، خزدار و بسیار متراکم است، به طوری که به کل پوشش کیفیت "ایستادن" را می دهد. موهای صورت، نوک گوش و پا باید صاف باشند. یال و فریل (پوشش برجستۀ پشت گردن) باید فراوان باشد، این موارد، به خصوص در نرها چشمگیر است. بازوها به خوبی پوشش داده شده اند، پاهای عقب نیز کاملا پوشیده هستند، اما موهای زیر مفصل ران، صاف هستند. دم نیز پر پشت است.
قسمت عقب بدن
ران باید پهن و عضلانی باشد. استخوان ران باید با زاویه قائمه به لگن متصل شده باشد و متناسب با زاویۀ تیغه شانه و بازو قرار داشته باشد. استخوان های مفصل زانو به استخوان ران می پیوندند و مفاصل زانو باید زاویۀ بارزی داشته باشند. طول کلی مفصل زانو باید حداقل با طول استخوان ران برابر باشد و ترجیحاً کمی از آن بیشتر باشد. مفصل ران باید دارای برش تمیز، زاویه دار و دارای استخوان و رباطهای قوی باشد. ران (متاتارسس) باید کوتاه باشد و از همۀ جهات، مستقیم به نظر برسد.
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
تاریخچه
شتلند شیپداگ، در ابتدا در جزایر صخره ای شتلند، شمالی ترین نقطۀ انگلستان، پرورش داده می شدند. آنها توسط دامداران، برای گله داری گوسفند، پونی (اسبچه) و ماکیان، استخدام شدند. ("تونی داگ" یک اسم عامیانه قدیمی برای شلتی بود، "تونی" یک واژۀ شتلندی برای مزرعه بود).
یک دلیل وجود دارد که چرا شلتی کوچکتر از پسر عموی نزدیکش، کولی پشمالو، پرورش یافته است. شلتی به لطف اندازۀ جمع و جور خود، کمتر از کولی و سگهای گلۀ بزرگ دیگر، غذا می خورد. این یک نکته مهم در آب و هوای سخت و سرد سرزمین این نژاد است، جایی که غذا می تواند کم باشد. این امر همچنین اندازۀ کوچک اسب های شتلند را نیز توضیح می دهد.
دقیقاً جزئیات همان مدت زمانی که کولی ها از سرزمین اصلی اسکاتلند به جزیره وارد شدند و به اندازۀ شلتی ها کاهش اندازه یافتند، در تاریخ از دست رفته است، زیرا پرورش دهندگان جزایر، هیچ گونه سوابق کتبی از خود به جای نگذاشتند و از آنجا که جزایر بسیاری غیرقابل دسترس بودند، شلتی ها در انزوای مجازی نسبت به نژادهای دیگر زندگی می کردند و تا اوایل قرن بیستم، تقریبا در بقیه بریتانیا ناشناخته بودند.
شلتی برای اولین بار در سال 1909 توسط کلوب کنل (انگلستان) تحت عنوان "شتلند کولی" ثبت گردید. تحت فشار از طرفداران كولی، نام این نژاد به زودی به شتلند شیپداگ تغییر یافت. AKC در سال 1911 اولین سگ از این نژاد بسیار درخسان و مطیع را ثبت کرد.
افزودن نظر
آیا میدانستید؟
قیمت نژاد ها برگرفته از پرورش دهندگان معتبر ایران
پرورش دهندگان محترمی که قصد همکاری دارند لطفا با شماره 02122930308 تماس حاصل نمایند
جهت خرید سگ از لیست نژاد ها، نژاد مورد نظر را پیدا کرده و از طریق پاپی یاب استعلام بگیرید.
جهت دریافت مشاوره خرید سگ با شماره 09028288666 تماس حاصل نمایند
کلید واژه ها
شتلند شیپداگ - سگ شتلند شیپداگ - خرید سگ شتلند شیپداگ - خرید نژاد سگ شتلند شیپداگ - خرید شتلند شیپداگ - قیمت شتلند شیپداگ - قیمت توله شتلند شیپداگ - قیمت و خرید شتلند شیپداگ نر - قیمت و خرید شتلند شیپداگ ماده
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
