تبلیغات
خصوصیت های اخلاقی:
سرزنده، دوستانه، فروتن
قد: 61 تا 67 سانتی متر (نر)، 61 تا 65 سانتی متر (ماده)
وزن: 40 تا 67 کیلوگرم (نر)، 40 تا 43 کیلوگرم (ماده)
طول عمر: 9 تا 15 سال
گروه: کاری
| قد | 61 تا 67 سانتی متر (نر)، 61 تا 65 سانتی متر (ماده) |
| وزن | 40 تا 67 کیلوگرم (نر)، 40 تا 43 کیلوگرم (ماده) |
| طول عمر | 9 تا 15 سال |
| گروه | کاری |
داگو آرژانتینو یک سگ شکاری در دسته است که برای ردیابی شکارهای بزرگی مانند گراز وحشی و پوما پرورش داده شده است. این نژاد دارای قدرت، هوش و واکنش سریع یک ورزشکار جدی است. پوشش کوتاه، ساده و صاف او کاملاً سفید است اما وصله های تیره در نزدیکی چشمها مجاز است به شرطی که بیش از 10٪ از سر را نپوشاند.
ویدیو معرفی کامل نژاد داگو آرژانتینو
ویدیو های بیشتر
چگونه سگ خود را در قفس نگه داریم؟
6٬294 بازدید
اولین ملاقات سگ شما با دامپزشک
4٬004 بازدید
انتخاب بهترین غذا برای توله سگ
5٬726 بازدید
آوردن توله سگ جدید به خانه
8٬559 بازدیدتوضیحات
داگو آرژانتینوی ایده آل، یک سگ هماهنگ است. داگو، بزرگ، قدرتمند و ورزشکار است. سر قوی او توسط یک گردن ضخیم اما زیبا، نگه داشته می شود که به بدنی متعادل متصل است. بدن داگو، توسط پاهای مستقیم جلویی و پخش انتهایی بدن که بسیار عضلانی و نسبتا زاویه دار است، نگه داشته می شود. داگو، حس قدرت و انرژی انفجاری را ایجاد می کند. این نژاد که برای پیدا کردن، تعقیب و گرفتن شکارهای خطرناک ساخته شده است، باید بینی خوب، ظرفیت ریه بسیار بالا و عضله ای قدرتمند و در عین حال چابک، داشته باشد. ظاهر او نشان دهندۀ یک سگ هوشیار، باهوش و سرسخت است. داگو با پوشش کوتاه و کاملا سفید خود، بلافاصله قابل شناسایی است.
امتیاز
-
سازگاری خوب با زندگی آپارتمانی
برخلاف تصور رایج، اندازه های کوچک لزوماً یک سگ آپارتمانی نمی سازد. تعداد زیادی از سگ های کوچک برای زندگی در یک آپارتمان بیش از اندازه پر انرژی و سرحال هستند. ساکت بودن، کم انرژی بودن، در داخل خانه نسبتاً آرام بودن و مودب بودن با ساکنان دیگر، همه جزو ویژگیهای خوب یک سگ آپارتمانی هستند.
-
خوب برای صاحبان تازه کار
بعضی از سگ ها نسبت به بقیه ساده تر هستند؛ آنها به آموزش بهتر جواب می دهند و بسیار راحت هستند. آنها همچنین به اندازه کافی انعطاف پذیر هستند تا از اشتباهات یا ناسازگاری های شما عقب نشینی کنند. سگهایی که بسیار حساس هستند، تفکر مستقل دارند یا قاطع هستند، ممکن است مدیریتش برای شخصی که اولین بار است صاحب سگ شده سخت تر باشد. اگر تجربه صاحب سگ بودن خود را، هنگامی که معاشر جدیدتان را انتخاب می کنید، در نظر بگیرید، بهترین تجربه خود را کسب خواهید کرد.
-
سطح حساسیت
برای برخی از سگها یک توبیخ شدید ناراحت کننده نیست، در حالی که برخی دیگر حتی یک نگاه اخم آلود را به دل می گیرند. سگهای با حساسیت کم، که به آن ها "آسانگیر"، "تحمل پذیر"، "تاب آور" و حتی "پوست کلفت" نیز می گویند، بهتر می توانند با یک خانواده پر سر و صدا و پر آشوب، یک صاحب قاطع یا سرزنده و یک روال غیر معمول یا متغیر کنار بیایند. آیا شما بچه های کوچک دارید، ظروف غذا را زیاد پرتاب می کنید، در یک گاراژ بازی می کنید یا زندگی ناآرامی دارید؟ به سراغ یک سگ بروید که حساسیت کمی داشته باشد.
-
تحمل تنهایی
بعضی از نژادها با خانواده خود پیوند زیادی برقرار می کنند و در صورت تنها ماندن توسط صاحب خود، بیشتر در معرض نگرانی و حتی وحشت قرار می گیرند. یک سگ مضطرب می تواند بسیار مخرب باشد - واق واق کند، ناله کند، چیزی را بجود و یا حتی باعث ضرب و شتم شود. این نژادها هنگامیکه یکی از اعضای خانواده در طول روز در خانه باشد و یا اگر بتوانید سگ را به محل کار خود ببرید، رفتار بسیار خوبی از خود نشان می دهند.
-
تحمل آب و هوای سرد
نژادهایی که دارای پوشش بسیار کوتاه و کم یا بدون پوشش زیرین هستند و یا بدنی بی مو دارند همانند گریهاندها، در برابر سرما آسیب پذیر هستند. سگهایی با تحمل سرمای کم، در آب و هوای سرد باید داخل خانه زندگی کنند و برای پیاده روی در آن آب و هوا باید یک ژاکت یا لباس مناسب به تن داشته باشند.
-
تحمل آب و هوای گرم
سگهایی که پوشش ضخیم و دوبل دارند، در برابر گرمای بیش از حد، آسیب پذیر هستند. همچنین نژادهایی با بینی های کوتاه مانند بولداگ ها یا پاگ ها هم از این دسته هستند زیرا نمی توانند به خوبی خودشان را خنک کنند. اگر یک نژاد حساس به گرما می خواهید، سگ شما باید در روزهای گرم یا مرطوب در خانه بماند، و نیاز است که شما در مورد تمرینات سگ خود در گرما بسیار محتاط باشید.
-
محبت با خانواده
بعضی از نژادها مستقل و غیر صمیمی هستند، حتی اگر آنها از زمان تولگی توسط همان شخص بزرگ شده باشند؛ برخی دیگر با یک شخص پیوند نزدیکی دارند و نسبت به بقیه افراد بی تفاوت هستند؛ و برخی دیگر به کل خانواده محبت می کنند. نژاد تنها عاملی نیست که با سطح عاطفه مرتبط باشد؛ سگهایی که در داخل یک خانه با افراد اطراف خودشان بزرگ شده اند احساس راحتی بیشتری با انسان دارند و راحت تر پیوند می خورند.
-
سگ های بسیار علاقمند به کودکان
با کودکان مهربان بودن، تحمل بالا در بغل کردن های محکم، و داشتن یک حالت بی تفاوت نسبت به دویدن و جیغ زدن کودکان، تماماً صفاتی هستندکه باعث می شود سگ به کودکان علاقمند باشد. شاید از اینکه چه نژادهایی در آن لیست قرار دارد شگفت زده شوید: باکسرهای سرسخت و آمریکن استافوردشایر تریرها (که پیت بول به حساب می آیند)، با کودکان خوب رفتار می کنند. سگهای کوچک و ظریف و بسیار سرزنده مانند شی هواهواها همیشه به این میزان خانواده دوست نیستند.** همه سگ ها منحصر به فرد هستند. رتبه بندی های ما تعمیمی کلی است، و آنها تضمینی برای رفتار هر نژاد یا سگ منحصر به فرد نیستند. سگها از هر نژاد می توانند با توجه به تجربیات گذشته خود، آموزش چگونگی همراهی با کودکان و شخصیتشان، در کنار کودکان خوب رفتار کنند. نژاد و نوع نژاد مهم نیست، همه سگ ها دارای فک های قوی و دندان های تیز و نوکدار هستند و ممکن است در شرایط استرس گاز بگیرند. کودکان کم سن و سگها از هر نژاد باید همیشه تحت نظارت یک فرد بالغ قرار بگیرند و هرگز حتی برای مدتی با همدیگر تنها نمانند.
-
رفتار دوستانه با دیگر سگ ها
رفتار دوستانه نسبت به سگ ها و انسان ها دو موضوع کاملاً متفاوت است. برخی از سگها ممکن است به سگ های دیگر حمله کنند یا سعی کنند بر آن ها مسلط شوند، حتی اگر آنها عاشق معاشرت با مردم باشند. برخی دیگر بیشتر دوست دارند بازی کنند تا مبارزه؛ و برخی دیگر از آنها، دم را چرخانده و می دوند. نژاد تنها عامل نیست. سگهایی که حداقل تا سن شش تا هشت هفتگی با خانواده و مادر خود زندگی کرده اند و آن هایی که در زمان تولگی وقت زیادی را به بازی با سگ های دیگر گذرانده اند، به احتمال زیاد مهارت های اجتماعی خوبی دارند.
-
رفتار دوستانه با غریبه ها
سگهایی که با غریبه ها رفتار دوستانه ای دارند، به میهمان ها با دم تکان دادن و پوزه به خاک مالیدن سلام می کنند؛ بعضی دیگر خجالتی، بی تفاوت یا حتی پرخاشگر هستند. با این حال، مهم نیست که از چه نژادی باشند، سگی که اجتماعی باشد و از تولگی با انسان های زیادی از هر سن، اندازه و شکل برخورد کرده باشد، بهتر به غریبه ها پاسخ خواهد داد تا یک سگ بزرگسال بدون این پیش زمینه ها. به یاد داشته باشید، حتی سگهایی که رفتار دوستانه دارند نیز در بیرون از خانه باید یک قلاده خوب و قوی داشته باشند!
-
میزان ریزش مو
اگر قصد دارید خانه خود را با یک سگ به اشتراک بگذارید، باید با موهای سگ روی لباس و خانه خود کنار بیایید. ریزش مو در بین نژادها بسیار متفاوت است. بعضی از سگ ها سالی یکبار، برخی فصلی، برخی به هر دو شکل، و برخی دیگر خیلی به ندرت ریزش مو دارند. اگر وسواس دارید، باید نژادی را انتخاب کنید که ریزش موی کمتری داشته باشد یا با استانداردهای شما کنار بیاید.
-
پتانسیل ریزش آب دهان
سگهای مستعد ریزش آب دهان ممکن است برای سلام کردن، دست شما را لیس های آبداری بزنند و لکه های بزرگ و مرطوبی را روی لباس شما ایجاد کنند. اگر رفتاری بی تفاوت نسبت به لیس زدن داشته باشید، خوب است؛ اما اگر وسواس دارید، می توانید سگی را انتخاب کنید که در این بخش امتیاز کمتری دارد.
-
راحتی در نظافت
بعضی از نژادها، سگهایی هستند که با یک برس کشیدن ساده تمیز می شوند؛ برخی دیگر برای تمیز و سالم ماندن به حمام، اصلاح و دیگر موارد بهداشتی منظم نیاز دارند. در نظر داشته باشید، باید برای سگی که به نظافت زیادی احتیاج دارد وقت بگذارید و صبور باشید، یا اینکه برای انجام این کار، به شخص دیگری پول بدهید.
-
سلامت عمومی
به دلیل شیوه های نادرست در تمرینات، برخی از نژادها مستعد ابتلا به بعضی مشکلات بهداشتی ژنتیکی مانند دیسپلازی مفصل ران هستند. این بدان معنا نیست که هر سگی از آن نژاد حتماً به آن بیماری مبتلا خواهد شد؛ بلکه به این معنی است که آنها در معرض ریسک بالایی قرار دارند. اگر شما یک توله سگ را قبول می کنید، ایده خوبی است که بدانید کدام بیماری های ژنتیکی برای نژاد مورد علاقه شما مشترک هستند. همچنین ممکن است بخواهید از محلی که توله سگ را از آنجا تهیه کرده اید بپرسید اطلاعاتی در مورد سلامت جسمی والدین و سایر بستگان توله سگ شما دارد یا خیر.
-
استعداد اضافه وزن پیدا کردن
بعضی از نژادها اشتهای زیادی دارند و به راحتی دچار افزایش وزن می شوند. اضافه وزن در سگ ها همانند انسانها می تواند باعث ایجاد مشکلات سلامتی شود. اگر نژادی را انتخاب کرده اید که مستعد اضافه وزن است، باید رفتارهای خود را محدود کنید، در همه حال، مطمئن شوید که به اندازه کافی ورزش می کند و بجای بی تفاوت بودن نسبت به غذایش، میزان وعده های غذایی روزانه اش را در وعده های منظم غذایی، اندازه گیری کنید.
-
اندازه
سگ ها در همه اندازه ای وجود دارند، از کوچکترین آن ها یعنی شی هوآهوآ گرفته تا گریت دین بسیار بزرگ، یک عامل کلیدی در تصمیم گیری در مورد اینکه آیا یک سگ با شما و فضای زندگی شما سازگار است یا نه، میزان فضایی است که اشغال می کند. نژادهای بزرگ سگ ممکن است به نظر بیش از حد قدرتمند و ترسناک باشند، اما برخی از آنها فوق العاده دوست داشتنی هستند! نگاهی بیندازید و سگ با اندازه مناسب را، برای خود پیدا کنید!
-
راحتی آموزش
سگهای آموزش پذیر، در ایجاد ارتباط بین یک دستور (مانند کلمه "بشین")، و یک عمل (نشستن) و یک نتیجه (انجام کاری) خیلی سریع مهارت پیدا می کنند. سگ های دیگر به زمان، صبر و تکرار بیشتری نیاز دارند. بسیاری از نژادها باهوش هستند اما به آموزش با این نگرش نگاه می کنند که "چه فایده ای برای من دارد؟"، در این صورت شما نیاز به استفاده از پاداش ها و بازی ها برای یادگیری آنها خواهید داشت تا درخواست های شما را اجرا کنند.
-
هوش
سگهایی که پرورش می یابند تا به مشاغلی که به تصمیم گیری، هوش و تمرکز نیاز دارند، همانند گله داری بپردازند، باید مغزشان را تمرین دهند، همانگونه که سگ هایی که برای دویدن در طول روز پرورش داده می شوند، باید بدن خود را تمرین دهند. اگر آنها تحریک ذهنی مورد نیاز خود را پیدا نکنند، کار خودشان را انجام می دهند - معمولاً با پروژه هایی که شما دوست نخواهید داشت، مانند کندن زمین و جویدن. آموزش اطاعت و اسباب بازی های تعاملی سگ، روش های خوبی برای تمرین مغزی یک سگ هستند، تمریناتی همانند ورزش و کار برای آموزش چابکی، جستجو و نجات.
-
علاقمندی به ور رفتن با دهان
در بیشتر نژادها در دوران تولگی و در نژادهای رتریور در همه سنین، علاقمندی به ور رفتن با دهان به معنای تمایل به گره زدن، جویدن و گاز بازی (گاز نرم و نسبتاً بدون درد است که باعث سوراخ شدن پوست نمی شود)، عمومیت دارد. سگهای دهانی بسیار علاقمند هستند تا از دهان خود برای نگه داشتن یا "هدایت" اعضای خانواده انسانی خود استفاده کنند. آنها نیاز به آموزش دارند تا یاد بگیرند که گاز گرفتن اسباب بازی های جویدنی خوب است، و نه آدم ها. نژادهای دهانی از بازی های واکشی (رفتن و آوردن یک وسیله) و جویدن یک اسباب بازی که با گلوله و دیگر وسایل لذت بخش پر شده باشد، واقعاً لذت می برند.
-
تعقیب طعمه
سگهایی که برای شکار پرورش یافته اند، مانند تریرها، تمایل ذاتی برای تعقیب - و گاه کشتن - حیوانات دیگر دارند. هر چیزی که غژغژ کند، مانند گربه ها، سنجاب ها، و شاید حتی ماشین ها، می تواند آن غریزه را تحریک کند. سگهایی که عاشق تعقیب کردن هستند هنگامیکه بیرون از خانه می باشند باید قلاده داشته باشند و یا در یک محیط نرده دار نگه داشته شوند، و شما به یک فنس بلند و ایمن در حیاطتان نیاز دارید. این نژادها به طور کلی برای خانه هایی با حیوانات خانگی کوچکتر مانند گربه ها، همسترها و یا سگ های کوچک که می توانند مانند طعمه به نظر برسند مناسب نیستند. از طرف دیگر نژادهایی که در ابتدا برای شکار پرندگان مورد استفاده قرار می گرفتند، عموماً علاقه ای به تعقیب ندارند، اما هنگام پرواز پرندگان ساعات سختی را خواهید داشت تا مانع از جلب توجه آنها شوید.
-
گرایش به واق واق کردن یا زوزه کشیدن
برخی نژادها بیشتر از بقیه صدا می دهند. هنگام انتخاب یک نژاد، به این فکر کنید که این سگ چند بار واق واق می کند یا زوزه می کشد. اگر قصد خرید یک سگ شکاری را دارید، آیا زوزه آنها برای شما مثل یک موسیقی می باشد یا دیوانه کننده است؟ اگر قصد خرید یک سگ نگهبان را دارید، آیا ممکن است شهری مملو از "غریبه های" مشکوک، توله سگ شما را همیشه درحالت هوشیاری قرار دهد؟ آیا حیات وحش محلی به معنای واقعی کلمه سگ شما را به سمت وحشی شدن سوق خواهد داد؟ آیا شما در خانه ای با محدودیت های صوتی زندگی می کنید؟ آیا در نزدیکی خودتان همسایه دارید؟ پس ممکن است شما بخواهید یک سگ ساکت را انتخاب کنید.
-
علاقه به ولگردی
بعضی از نژادها نسبت به بقیه آزادتر هستند. سگ های شمالی مانند هاسکی های سیبری که برای مسافت های طولانی پرورش داده شده اند و با توجه به این شانس، بعد از دیدن هر چیزی که علاقه آنها را به خود جلب کند، شروع به حرکت می کنند و بسیاری از سگ های شکاری فقط بینی خود - یا آن خرگوشی که ناگهان از وسط جاده می گذرد - را دنبال می کنند حتی اگر این به معنای ترک شما باشد.
-
سطح انرژی
سگهای پرانرژی همیشه آماده و منتظر عمل هستند. در اصل برای انجام انواع کارهای مرتبط با سگ ها پرورش یافته اند. کارهایی از قبیل جستجو برای شکارچیان یا هدایت گله، آنها این استقامت را دارند که بتوانند یک روز کامل کار کنند. آنها به ورزش و تحرک ذهنی زیادی احتیاج دارند و احتمالاً بیشتر وقت خود را صرف پریدن، بازی کردن و کشف هر محل و بوی جدید می کنند. سگ کم انرژی بین سگ ها همانند آدم های تنبل است، و در طول روز فقط چرت می زنند. هنگام انتخاب یک نژاد، سطح فعالیت و شیوه زندگی خود را در نظر بگیرید و به این فکر کنید که آیا شما یک سگ فرز و پر انرژی را مناسب می دانید یا آزار دهنده.
-
نیرومندی
یک سگ نیرومند ممکن است انرژی خوبی داشته یا نداشته باشد، اما تمام کارهایی که آن ها انجام می دهند، با قوت انجام می دهند: آنها به قلاده فشار می آورند (تا زمانی که به آنها آموزش دهید که این کار را انجام ندهند)، سعی می کنند که موانع را از سر راه بردارند و حتی با ولع زیاد غذا بخورند و آب بنوشند. . این مخازن پرانرژی برای یادگیری رفتارهای خوب به آموزش زیادی احتیاج دارند و ممکن است برای خانه هایی که دارای کودکان خردسال یا اشخاص سالخورده و ضعیف هستند، مناسب نباشند. از سویی دیگر، یک سگ با انرژی کم، رویکرد مطیع تری نسبت به زندگی دارد.
-
احتیاج به تمرین
بعضی از نژادها با قدم زدن آهسته شبانه در اطراف ساختمان مشکلی ندارند. برخی دیگر به قدم زدن روزانه احتیاج دارند، به ویژه آن هایی که در اصل برای کارهای جسمی از قبیل گله داری یا شکار پرورش داده شده اند. بدون ورزش کافی، ممکن است وزن این نژادها افزایش پیدا کند و انرژی خود را به روشهایی که شما دوست ندارید مانند واق واق کردن، جویدن و حفر کردن، تخلیه کنند. نژادهایی که به ورزش زیادی احتیاج دارند، برای افراد پر انرژی، افراد فعال و یا آن هایی که به آموزش سگ خود برای رقابت در یک ورزش پر انرژی سگ ها مانند چابکی علاقمندند، مناسب هستند. اگر می خواهید سگ پرانرژی خود را خسته کنید، می توانید از اسباب بازی هایی استفاده کنید که باعث تحرک آنها می شود!
-
علاقمند به بازیگوشی
برخی از سگ ها، همیشه توله سگ باقی می مانند - همیشه به بازی علاقمندند - در حالی که دیگران جدی تر و ملایم تر هستند. اگرچه یک توله سگ بازیگوش به نظر مشتاق می رسد، اما این را در نظر داشته باشید که هر روز باید تعداد زیادی بازی های مختلف را انجام دهید، و اگر بچه یا سگ های دیگری داشته باشید باید از آن ها به عنوان همبازی های آن سگ استفاده کنید.
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
نگهداری
تغذیه
آراستن
تمرین
آموزش
سلامت
بسته به اندازه سگ شما در بزرگسالی، شما باید به او فرمولی بدهید که نیازهای هضم خاص او را در طی مراحل مختلف زندگی تأمین کند. بسیاری از شرکتهای تولید غذای سگ، فرمولهای مخصوص خود برای نژادهای کوچک، متوسط، بزرگ و غول پیکر دارند. داگو آرژانتینو نژاد بزرگی است. آنچه با آن شما سگ خود را تغذیه می کنید، یک انتخاب فردی است، اما همکاری با دامپزشک و/ یا پرورش دهنده، بهترین روش برای تعیین تعداد وعده های غذایی در طول دورۀ توله سگی و بهترین رژیم غذایی برای بزرگسالان برای افزایش طول عمر آنها خواهد بود. آب تمیز و تازه باید همیشه در دسترس سگتان قرار داشته باشد.
فراتر از نظافت منظم هفتگی، استحمام گاه به گاه، ظاهر سگ شما را تمیز نشان می دهد. نظافت می تواند یک تجربۀ یک ارتباط شگفت انگیز بین شما و حیوان خانگی شما باشد. ناخن های محکم داگو که سریع نیز رشد می کند باید مرتباً با ناخن گیر یا وسایل دیگر کوتاه شوند تا از رشد بیش از حد، شکاف و ترک خوردگی، جلوگیری شود. گوش آنها باید به طور منظم بررسی شود تا از تجمع جرم گوش و بقایای ناشی از عفونت جلوگیری شود. دندان ها باید مرتبا مسواک زده شوند.
گزینه های ورزش برای داگو، شامل بازی در حیاط خانه، ترجیحاً حصارکشی شده یا چندین بار پیاده روی در روز است. همچنین ورزش می تواند به صورت فعالیت های داخل منزل، مانند پنهان کردن، تعقیب یک توپ که در امتداد کف زمین غلتیده می شود، یا آموزش ترفندهای جدید به آنها، باشد. برخی فعالیت های خارج از منزل مانند شنا، پیاده روی، بازیابی توپ یا دیسک های پروازی می تواند نتایج خوبی از نظر مصرف انرژی داشته باشد. آموزش دادن برای ورزش های مربوط به سگها، مانند چابکی، اطاعت پذیری و رالی نیز می تواند یک روش عالی برای تامین ورزش سگ شما باشد.
داگو آرژانتینو، به طور کلی یک سگ سالم است و مشکلات ژنتیکی کمی دارد. در صورت مراجعه به یک پرورش دهنده مسئول، صاحبان احتمالی می توانند آموزشهای لازم برای یادگیری در مورد نگرانی های خاص بهداشتی این نژاد را کسب کنند.
استاندارد
ظاهر عمومی
یک داگو آرژانتینوی ایده آل دارای ساختاری هماهنگ است. داگو، بزرگ، قدرتمند و ورزشکار است. سر قدرتمند او توسط یک گردن ضخیم اما زیبا، به بدنی متعادل متصل است. بدن داگو، توسط پاهای مستقیم جلویی و پخش انتهایی بدن که بسیار عضلانی و نسبتا زاویه دار است، نگه داشته می شود. داگو، حس قدرت و انرژی انفجاری را منتقل می کند. این نژاد که برای پیدا کردن، تعقیب و گرفتن شکارهای خطرناک ساخته شده است، باید بینی خوب، ظرفیت ریه بسیار بالا و عضلاتی قدرتمند و در عین حال چابک، داشته باشد. ظاهر او نشان دهندۀ یک سگ هوشیار، باهوش و سرسخت است. داگو با پوشش کوتاه و کاملا سفید خود، بلافاصله و براحتی قابل شناسایی است. سر داگو آرژانتینو، به او ظاهری منحصر به فرد می دهد. اندازۀ فاصله بین استخوان ابرو تا نوک بینی به همان اندازۀ فاصله بین استخوان ابرو تا استخوان پس-سری است. این نسبت ها به گونه ای طراحی شده اند که به داگو دهانی به اندازۀ کافی بزرگ و قدرتمند برای نگه داشتن طعمه بدهند. بخش بزرگی از این توانایی بواسطۀ این نسبت طولی برابر 1: 1 و دهان بزرگ او فراهم شده است. ظاهر عمومی و توازن کلی داگو آرژانتینو، در درجۀ اول اهمیت است. سپس توجه ویژه ای نسبت به سر وجود دارد. به دنبال آن هر کدام از اجزای بدن از نظر صحت و همچنین ارزیابی دقیق راه رفتن داگو برای بررسی کارایی، مورد توجه قرار می گیرد.
سر
سر، قدرتمند و متعادل است. نسبت طول جمجمه برابر با عرض جمجمه است. طول استخوان ابرو تا نوک بینی به اندازه فاصله استخوان ابرو تا استخوان پس-سری است. جمجمه، محکم و در جهت طول و عرض محدب است که بواسطۀ وجود عضلات قوی در صورت است. استخوان پس-سری توسط گردن پوشیده شده است. گونه ها و عضلات گونه، بزرگ و کاملاً مشخص هستند و با پوستی محکم پوشیده شده اند. با انتقال از جمجمه محدب به "پیشانی کمی مقعر" زاویۀ کوچکی قابل مشاهده است. هنگام مشاهده از نیمرخ، به دلیل برجستگی بالای چشم (ابرو)، زاویۀ مشخص تری قابل مشاهده است. ظاهر داگو، هشیار و هوشمند همراه با سرسختی مشخصی است. چشم ها، دارای اندازه متوسط، به شکل بادام، به رنگ تیره یا فندقی هستند که توسط پلک های ضخیم با لبه های سیاه یا گوشتی-رنگ (سیاه ترجیح داده می شود)، محافظت شده اند. چشم (های) آبی یا هر گونه رنگ آبی در چشم ها باعث رد صلاحیت می شود. گوش ها، در بالاترین نقاط طرفین جمجمه قرار دارند. به طور معمول، گوش ها بریده شده، ایستاده یا نیمه ایستاده و مثلثی-شکل هستند. طول آنها از 50 درصد طول محل اتصال گوش، بیشتر نمی شود. در حالت بریده نشده، گوشها، پهن، ضخیم، مسطح، دارای طول متوسط هستند و انتهای آنها گرد است. همچنین گوشها با موهای صاف که کمی کوتاه تر از بقیه قسمت های بدن است، پوشیده شده اند. آنها می توانند لکه های تیرۀ کوچک داشته باشند و از این نظر مشکلی محسوب نمی شود. در حالت بریده نشده، گوشها آویزان می شوند و پشت گونه ها را می پوشانند. هنگامی که سگ هوشیار است ممکن است آنها را در حالت نیمه ایستاده نگه دارد. پوزه و بینی: پوزه قوی است و طول آن کمی بیشتر از عمق آن است، همچنین در عرض به خوبی رشد کرده و طرفین آن، کمی همگرا هستند. هنگامی که از نیمرخ مشاهده می شود، قسمت بالای پوزه کمی مقعر است. بینی کاملاً سیاه و دارای سوراخ های بینی بزرگ است. در نمونه های بالغ اگر بینی تنها بصورت بخشی دارای رنگدانه باشد، نقص جدی محسوب می شود. بینی هایی غیر از رنگ سیاه، رد صلاحیت می شوند. ساختار فک و دندانهای جلو: استخوان های فک کاملاً رشد کرده، محکم هستند و به طور صحیح روی هم قرار گرفته اند و جلوآمدگی یا عقب رفتگی فک در آنها دیده نمی شود. قدرت گاز گرفتن داگو از زاویه دار بودن فک پایین حاصل می شود. دندانهای نیش قیچی-مانند ترجیح داده می شود، اما نیش "پنس" نیز قابل قبول است. معاینات کامل دندانپزشکی توصیه می شود. دندان های داگو باید سالم و بزرگ باشند. دندانهای شکسته برای سگهای شکاری اصلا مجاز نیستند. سگ های دارای فک جلوآمده یا عقب رفته باید رد صلاحیت شوند. لب: لب ها بسیار محکم هستند (رنگدانۀ سیاه ترجیح داده می شود) و هرگز نباید آویزان باشند. لبهای بسیار کوتاه ترجیح داده می شوند، به این ترتیب هنگامی که سگ طعمه را در دهان خود نگه داشته است، هنوز می تواند از طریق فضای ایجاد شده در گوشه پشتی دهان خود نفس بکشد. رد صلاحیت: هنگامیکه لب بالایی، تا زیر فک پایین گسترش یافته باشد.
بدن
قد و وزن : 61 تا 67 سانتیمتر (نر)، 61 تا 65 سانتیمتر(ماده). قد ایده آل: نرها: 63 تا 66 سانتیمتر و ماده ها: 62 تا 64 سانتیمتر. قد بالاتر یا کمتر از حد تعیین شده در استاندارد، باعث رد صلاحیت می شود. وزن تقریبی: نرها: 40 تا 45 کیلوگرم، ماده ها: 40 تا 43 کیلوگرم. تناسب: اندازۀ فاصله از استخوان ابرو تا نوک پوزه برابر با اندازۀ فاصله از استخوان ابرو تا استخوان پس-سری است. جلوگاه (استخوان جلو سینه)، کمی بالاتر از کفل است. عمق قفسه سینه حداقل برابر 50 درصد ارتفاع جلوگاه است. بدن کمی از حالت مربعی خارج شده است. طول بدن (که از نقطه شانه تا نقطه باسن اندازه گیری می شود) ممکن است از ارتفاع در جلوگاه بیشتر باشد اما این اختلاف نباید بیش از 10 درصد باشد. جثه: داگو دارای استخوان بندی و عضلات قوی است و سر بزرگ و قدرتمندی دارد. ماده ها از نظر جثه کمی کوچکتر از نرها هستند و ظاهر مادۀ آنها مشخص است، اما از نظر قدرت و ساختار ضعیف تر نیستند. عدم رشد استخوانها و عضلات، مشکلات جدی محسوب می شود. گردن: ضخیم، قوی و قوسدا و در عین حال زیبا است. پوست آن، بسیار ضخیم و چروکیده است اما شل شدگی زیادی ندارد. خاصیت ارتجاعی پوست به دلیل سست بودن بافت سلولی است.استخوانهای جلوگاه کاملا مشخص هستند. کمر، دارای عضلات کاملاً مشخص و قوی است. خط پشت عضلانی داگو در جلوگاه، بالاترین سطح خود را دارد با شیبهای کمی به سمت کفل ادامه می یابد. یک شیار طولی که توسط برجستگی عضلات پشتی ایجاد شده است، در امتداد ستون فقرات سگ قرار دارد. از نمای جانبی، هیچ گونه تورفتگی در خط پشت دیده نمی شود. بدن – کمی خارج از حالت مربعی است. طول بدن (که از نقطه شانه تا نقطه باسن اندازه گیری می شود) ممکن است تا 10 درصد از ارتفاع در جلوگاه بیشتر شود. قفسه سینه گسترده و عمیق است و ریه های بزرگی را ایجاد می کند. قفسه سینه عمیق است و وقتی از جلو و نیمرخ مشاهده می شود تا زیر زانو گسترش می یابد. کمر، کوتاه و عضلانی است. خط زیرین، به خوبی عضلانی است و فقط اندکی جمع شدگی شکم در آن دیده می شود. کفل، عضلانی و پهن است. دم، دارای طول متوسط است و به صورت ادامه ستون فقرات دیده می شود. دم، در قاعده ضخیم است، همچنین مستقیم است و مانند سمور به سمت نقطۀ اتصال باریک می شود. در حالت استراحت، دم به طور طبیعی پایین نگه داشته می شود، در حالت فعالیت، یا هنگام حرکت، در زاویۀ تقریباً 45 درجه با خط پشت قرار می گیرد و دارای انحناء است. دم های پیچ خورده (فر دار) مجاز نیستند. موهای دم کوتاه است.
قسمت جلو بدن
پاهای جلو، مستقیم و عمودی هستند. شانه ها، رو به عقب قرار دارند و رشد عضلانی بسیار خوبی دارند، اما اغراق آمیز نیستند. طول بازوی بالا به اندازۀ طول شانه است. زانوها به طور طبیعی در مقابل دیواره قفسۀ سینه قرار می گیرند. پاهای جلو، مستقیم و دارای استخوان و عضلات قوی هستند و هنگامی که از جلو مشاهده می شوند، موازی با یکدیگر قرار دارند. مفصل پسترنها (بخش پایین ساق پا)، پهن و در امتداد با بازوهای جلو است و فاقد برجستگی های استخوانی یا چین های پوستی، است. پسترنها، نسبتاً مسطح و دارای استخوان بندی خوبی هستند و از نمای طرفین، کمی مایل هستند اما این تمایل اغراق آمیز نیست. کف پاهای جلویی دارای انگشتان کوتاه و محکمی هستند (پای گربه ای). پدها (بالشتکها)، محکم، ضخیم و ترجیحاً سیاه هستند. دوکلاوها (پنجه های اضافۀ پا)، ممکن است برداشته شوند.
قسمت عقب بدن
بخش عقبی بدن، پهن، با رانهای بسیار عضلانی هستند و پسترنهای عقبی کوتاه هستند (در تعادل با قسمت های جلو دارای زاویه بندی متوسطی هستند). باسن ها، قوی و عمود بر زمین هستند و به سمت داخل و یا خارج، چرخش ندارند. کف پاهای عقب شبیه به پاهای جلو، اما کمی کوچکتر است. در پاهای عقب، دوکلاو دیده نمی شود.
پوشش
پوشش، یکنواخت، مستقیم، کوتاه و صاف است و دارای طول متوسط 1.3 تا 2 سانتیمتر است. موهای بلند باعث رد صلاحیت می شوند. رنگ: رنگ کاملاً سفید است، تنها لکه های قابل تحمل، لکۀ سیاه یا تیره رنگ، روی جمجمه است که می تواند روی یک گوش یا اطراف یک چشم را بپوشاند، یا لکه های تیره بسیار کوچک که روی گوش قرار دارند. اندازۀ لکه باید متناسب با اندازه سر باشد و نباید از 10 درصد اندازۀ سر بیشتر شود. وجود لکه در بیش از یک نقطه از سر (به استثنای لکه های کوچک در گوش) باعث رد صلاحیت می شود. در مقایسۀ دو سگ با کیفیت برابر، سگ سفیدتر ترجیح داده می شود. نوارهای دور چشم (رینگ ها)، بینی و لب ها ترجیحاً به رنگ سیاه هستند. رنگدانه های سیاه در پوست، در هر جای سگ قابل قبول است. وجود یک نقطه سیاه بجز در ناحیۀ سر، باعث رد صلاحیت می شود.
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
تاریخچه
این نژاد از استان کوردوبا در منطقه مرکزی (مدیترانه ای) جمهوری آرژانتین منشأ گرفته است. خالق آن دکتر آنتونیو نورس مارتینز، یک پزشک (مشهور) و عضو یک خانواده سنتی، بوده است. علاقه او به سگ ها که شاید یک میراث خانوادگی بوده است، باعث شد که او در سال 1928، پایه ها و استانداردهای لازم را برای یک نژاد جدید سگ که او آن را داگو آرژانتینو نامید، فراهم کند. کار او بر اساس روش آمیزش چندین نژاد اصیل با سگ قدیمی جنگنده ای از کوردوبا، سگی بسیار قوی و سرحال، بود. دکتر نورس مارتینز پس از یک مطالعه دقیق و انتخاب ویژگیها در نسل های مختلف، به هدف خود دست یافت و خانواده اول از این نژاد را بدست آورد. در آغاز، این نژاد عموما به عنوان یک سگ جنگنده در نظر گرفته می شد اما علاقه دکتر نورس مارتینز به شکار باعث شد که او این سگ را به یکی از سفرهای معمول شکار خود ببرد، جایی که این نژاد جدید، مهارت های خود را نشان داد و از این رو به یک پای ثابت در تمام سفرهای او تبدیل شد. به این ترتیب، این نژاد به سرعت به یک سگ شکاری برای شکارهای بزرگ تبدیل شد. با گذشت زمان، ظرفیت انطباق پذیری او باعث شد که این سگ، کارکردهای بسیار متنوعی به خود اختصاص دهد. به تدریج ثابت شده است که او یک همراه نجیب و محافظی وفادار و نفوذ ناپذیر برای کسانی است که دوستشان دارد. قدرت، سرسختی، حس بویایی قوی و شجاعت، او را به بهترین سگ در میان سگهایی تبدیل کرده است که برای شکار گرازهای وحشی، پکاریس (گراز آمریکایی)، پوما و سایر حیوانات وحشی موجود در مناطق وسیع و ناهمگون سرزمین آرژانتین، استفاده می شوند. هماهنگی، تعادل و عضلات ورزشی عالی، از ویژگی های ایده آل برای تحمل سفرهای طولانی در هر شرایط آب و هوایی و سپس یک جنگ شدید با طعمۀ تحت تعقیب است. این نژاد، در سال 1973 به واسطۀ اشتیاق فراوان، کار و تلاش دکتر آگوستین نورس مارتینز، برادر و جانشین خالق این نژاد، توسط FCI به عنوان اولین و تنها نژاد آرژانتینی پذیرفته شد.
افزودن نظر
آیا میدانستید؟
کلید واژه های نژاد داگو آرژانتینو (Dogo Argentino)
دوگو آرژانتینو، داگو آرجانتینو، دوگو آرجنتینو
- دوگو آرژانتینو
- داگو آرجانتینو
- دوگو آرجنتینو
قیمت نژاد ها برگرفته از پرورش دهندگان معتبر ایران
پرورش دهندگان محترمی که قصد همکاری دارند لطفا با شماره 02122930308 تماس حاصل نمایند
جهت خرید سگ از لیست نژاد ها، نژاد مورد نظر را پیدا کرده و از طریق پاپی یاب استعلام بگیرید.
جهت دریافت مشاوره خرید سگ با شماره 09028288666 تماس حاصل نمایند
کلید واژه ها
داگو آرژانتینو - سگ داگو آرژانتینو - خرید سگ داگو آرژانتینو - خرید نژاد سگ داگو آرژانتینو - خرید داگو آرژانتینو - قیمت داگو آرژانتینو - قیمت توله داگو آرژانتینو - قیمت و خرید داگو آرژانتینو نر - قیمت و خرید داگو آرژانتینو ماده
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
