تبلیغات
خصوصیت های اخلاقی:
بازیگوش، کنجکاو، سرزنده
قد: 24 تا 29 سانتی متر
وزن: 5 تا 8 کیلوگرم
طول عمر: 14 تا 15 سال
گروه: غیر ورزشی
قد | 24 تا 29 سانتی متر |
وزن | 5 تا 8 کیلوگرم |
طول عمر | 14 تا 15 سال |
گروه | غیر ورزشی |
بیشون فریزه هر چند کوچک است اما مقاوم و انعطاف پذیر است و در میان با شخصیت ترین سگهای جهان ایستاده است. از زمان باستان، این کمدین های مقاومت ناپذیر دنیای سگها، برای عبور از فراز و نشیب های تاریخی خود، بر جذابیت، زیبایی و هوش خود تکیه کرده اند.
ویدیو معرفی کامل نژاد بیشون فریز
ویدیو های بیشتر
آوردن توله سگ جدید به خانه
8٬489 بازدیدچگونه به توله سگ خود یاد بدیم بشینه و بایسته
7٬076 بازدیدانتخاب بهترین غذا برای توله سگ
5٬653 بازدیدچگونه سگ خود را در قفس نگه داریم؟
6٬234 بازدیدتوضیحات
یک بیشون با اندازۀ مناسب، در شانۀ خود کمتر از یک پا (32 سانتیمتر) ارتفاع دارد. شکوه و عظمت این نژاد، یک پوشش سفید ضد حساسیت است که دارای بافت نرم و مخملی است بعلاوۀ موهای سر گرد شده، چشم های بزرگ و تیره و پوست بینی و لب سیاه که از دیگر مشخصات این نژاد است. بیشون ها همراهانی سازگار هستند که با دیگر سگها و کودکان رابطۀ خوبی برقرار می کنند. هشیاری و کنجکاو بودن، بیشون ها را به نگهبانان کوچکی تبدیل می کند - اما آنها دوستدار دیگران هستند نه مبارز و با این فرض کار می کنند که هیچ غریبه ای وجود ندارد، فقط دوستانی وجود دارند که هنوز آنها را ملاقات نکرده اند. اعتماد به نفس و اندازۀ بیشون ها، آنها را به سگهای ایده آل شهری تبدیل می کند. بیشون ها به زیبایی تمرین می کنند و از اجرای برنامه برای عزیزانشان لذت می برند. سرانجام، بیشون ها یک شخصیت خوش رو دارند که هر کجا می روند با لبخند و بغل روبرو می شوند.
امتیاز
-
سازگاری خوب با زندگی آپارتمانی
برخلاف تصور رایج، اندازه های کوچک لزوماً یک سگ آپارتمانی نمی سازد. تعداد زیادی از سگ های کوچک برای زندگی در یک آپارتمان بیش از اندازه پر انرژی و سرحال هستند. ساکت بودن، کم انرژی بودن، در داخل خانه نسبتاً آرام بودن و مودب بودن با ساکنان دیگر، همه جزو ویژگیهای خوب یک سگ آپارتمانی هستند.
-
خوب برای صاحبان تازه کار
بعضی از سگ ها نسبت به بقیه ساده تر هستند؛ آنها به آموزش بهتر جواب می دهند و بسیار راحت هستند. آنها همچنین به اندازه کافی انعطاف پذیر هستند تا از اشتباهات یا ناسازگاری های شما عقب نشینی کنند. سگهایی که بسیار حساس هستند، تفکر مستقل دارند یا قاطع هستند، ممکن است مدیریتش برای شخصی که اولین بار است صاحب سگ شده سخت تر باشد. اگر تجربه صاحب سگ بودن خود را، هنگامی که معاشر جدیدتان را انتخاب می کنید، در نظر بگیرید، بهترین تجربه خود را کسب خواهید کرد.
-
سطح حساسیت
برای برخی از سگها یک توبیخ شدید ناراحت کننده نیست، در حالی که برخی دیگر حتی یک نگاه اخم آلود را به دل می گیرند. سگهای با حساسیت کم، که به آن ها "آسانگیر"، "تحمل پذیر"، "تاب آور" و حتی "پوست کلفت" نیز می گویند، بهتر می توانند با یک خانواده پر سر و صدا و پر آشوب، یک صاحب قاطع یا سرزنده و یک روال غیر معمول یا متغیر کنار بیایند. آیا شما بچه های کوچک دارید، ظروف غذا را زیاد پرتاب می کنید، در یک گاراژ بازی می کنید یا زندگی ناآرامی دارید؟ به سراغ یک سگ بروید که حساسیت کمی داشته باشد.
-
تحمل تنهایی
بعضی از نژادها با خانواده خود پیوند زیادی برقرار می کنند و در صورت تنها ماندن توسط صاحب خود، بیشتر در معرض نگرانی و حتی وحشت قرار می گیرند. یک سگ مضطرب می تواند بسیار مخرب باشد - واق واق کند، ناله کند، چیزی را بجود و یا حتی باعث ضرب و شتم شود. این نژادها هنگامیکه یکی از اعضای خانواده در طول روز در خانه باشد و یا اگر بتوانید سگ را به محل کار خود ببرید، رفتار بسیار خوبی از خود نشان می دهند.
-
تحمل آب و هوای سرد
نژادهایی که دارای پوشش بسیار کوتاه و کم یا بدون پوشش زیرین هستند و یا بدنی بی مو دارند همانند گریهاندها، در برابر سرما آسیب پذیر هستند. سگهایی با تحمل سرمای کم، در آب و هوای سرد باید داخل خانه زندگی کنند و برای پیاده روی در آن آب و هوا باید یک ژاکت یا لباس مناسب به تن داشته باشند.
-
تحمل آب و هوای گرم
سگهایی که پوشش ضخیم و دوبل دارند، در برابر گرمای بیش از حد، آسیب پذیر هستند. همچنین نژادهایی با بینی های کوتاه مانند بولداگ ها یا پاگ ها هم از این دسته هستند زیرا نمی توانند به خوبی خودشان را خنک کنند. اگر یک نژاد حساس به گرما می خواهید، سگ شما باید در روزهای گرم یا مرطوب در خانه بماند، و نیاز است که شما در مورد تمرینات سگ خود در گرما بسیار محتاط باشید.
-
محبت با خانواده
بعضی از نژادها مستقل و غیر صمیمی هستند، حتی اگر آنها از زمان تولگی توسط همان شخص بزرگ شده باشند؛ برخی دیگر با یک شخص پیوند نزدیکی دارند و نسبت به بقیه افراد بی تفاوت هستند؛ و برخی دیگر به کل خانواده محبت می کنند. نژاد تنها عاملی نیست که با سطح عاطفه مرتبط باشد؛ سگهایی که در داخل یک خانه با افراد اطراف خودشان بزرگ شده اند احساس راحتی بیشتری با انسان دارند و راحت تر پیوند می خورند.
-
سگ های بسیار علاقمند به کودکان
با کودکان مهربان بودن، تحمل بالا در بغل کردن های محکم، و داشتن یک حالت بی تفاوت نسبت به دویدن و جیغ زدن کودکان، تماماً صفاتی هستندکه باعث می شود سگ به کودکان علاقمند باشد. شاید از اینکه چه نژادهایی در آن لیست قرار دارد شگفت زده شوید: باکسرهای سرسخت و آمریکن استافوردشایر تریرها (که پیت بول به حساب می آیند)، با کودکان خوب رفتار می کنند. سگهای کوچک و ظریف و بسیار سرزنده مانند شی هواهواها همیشه به این میزان خانواده دوست نیستند.** همه سگ ها منحصر به فرد هستند. رتبه بندی های ما تعمیمی کلی است، و آنها تضمینی برای رفتار هر نژاد یا سگ منحصر به فرد نیستند. سگها از هر نژاد می توانند با توجه به تجربیات گذشته خود، آموزش چگونگی همراهی با کودکان و شخصیتشان، در کنار کودکان خوب رفتار کنند. نژاد و نوع نژاد مهم نیست، همه سگ ها دارای فک های قوی و دندان های تیز و نوکدار هستند و ممکن است در شرایط استرس گاز بگیرند. کودکان کم سن و سگها از هر نژاد باید همیشه تحت نظارت یک فرد بالغ قرار بگیرند و هرگز حتی برای مدتی با همدیگر تنها نمانند.
-
رفتار دوستانه با دیگر سگ ها
رفتار دوستانه نسبت به سگ ها و انسان ها دو موضوع کاملاً متفاوت است. برخی از سگها ممکن است به سگ های دیگر حمله کنند یا سعی کنند بر آن ها مسلط شوند، حتی اگر آنها عاشق معاشرت با مردم باشند. برخی دیگر بیشتر دوست دارند بازی کنند تا مبارزه؛ و برخی دیگر از آنها، دم را چرخانده و می دوند. نژاد تنها عامل نیست. سگهایی که حداقل تا سن شش تا هشت هفتگی با خانواده و مادر خود زندگی کرده اند و آن هایی که در زمان تولگی وقت زیادی را به بازی با سگ های دیگر گذرانده اند، به احتمال زیاد مهارت های اجتماعی خوبی دارند.
-
رفتار دوستانه با غریبه ها
سگهایی که با غریبه ها رفتار دوستانه ای دارند، به میهمان ها با دم تکان دادن و پوزه به خاک مالیدن سلام می کنند؛ بعضی دیگر خجالتی، بی تفاوت یا حتی پرخاشگر هستند. با این حال، مهم نیست که از چه نژادی باشند، سگی که اجتماعی باشد و از تولگی با انسان های زیادی از هر سن، اندازه و شکل برخورد کرده باشد، بهتر به غریبه ها پاسخ خواهد داد تا یک سگ بزرگسال بدون این پیش زمینه ها. به یاد داشته باشید، حتی سگهایی که رفتار دوستانه دارند نیز در بیرون از خانه باید یک قلاده خوب و قوی داشته باشند!
-
میزان ریزش مو
اگر قصد دارید خانه خود را با یک سگ به اشتراک بگذارید، باید با موهای سگ روی لباس و خانه خود کنار بیایید. ریزش مو در بین نژادها بسیار متفاوت است. بعضی از سگ ها سالی یکبار، برخی فصلی، برخی به هر دو شکل، و برخی دیگر خیلی به ندرت ریزش مو دارند. اگر وسواس دارید، باید نژادی را انتخاب کنید که ریزش موی کمتری داشته باشد یا با استانداردهای شما کنار بیاید.
-
پتانسیل ریزش آب دهان
سگهای مستعد ریزش آب دهان ممکن است برای سلام کردن، دست شما را لیس های آبداری بزنند و لکه های بزرگ و مرطوبی را روی لباس شما ایجاد کنند. اگر رفتاری بی تفاوت نسبت به لیس زدن داشته باشید، خوب است؛ اما اگر وسواس دارید، می توانید سگی را انتخاب کنید که در این بخش امتیاز کمتری دارد.
-
راحتی در نظافت
بعضی از نژادها، سگهایی هستند که با یک برس کشیدن ساده تمیز می شوند؛ برخی دیگر برای تمیز و سالم ماندن به حمام، اصلاح و دیگر موارد بهداشتی منظم نیاز دارند. در نظر داشته باشید، باید برای سگی که به نظافت زیادی احتیاج دارد وقت بگذارید و صبور باشید، یا اینکه برای انجام این کار، به شخص دیگری پول بدهید.
-
سلامت عمومی
به دلیل شیوه های نادرست در تمرینات، برخی از نژادها مستعد ابتلا به بعضی مشکلات بهداشتی ژنتیکی مانند دیسپلازی مفصل ران هستند. این بدان معنا نیست که هر سگی از آن نژاد حتماً به آن بیماری مبتلا خواهد شد؛ بلکه به این معنی است که آنها در معرض ریسک بالایی قرار دارند. اگر شما یک توله سگ را قبول می کنید، ایده خوبی است که بدانید کدام بیماری های ژنتیکی برای نژاد مورد علاقه شما مشترک هستند. همچنین ممکن است بخواهید از محلی که توله سگ را از آنجا تهیه کرده اید بپرسید اطلاعاتی در مورد سلامت جسمی والدین و سایر بستگان توله سگ شما دارد یا خیر.
-
استعداد اضافه وزن پیدا کردن
بعضی از نژادها اشتهای زیادی دارند و به راحتی دچار افزایش وزن می شوند. اضافه وزن در سگ ها همانند انسانها می تواند باعث ایجاد مشکلات سلامتی شود. اگر نژادی را انتخاب کرده اید که مستعد اضافه وزن است، باید رفتارهای خود را محدود کنید، در همه حال، مطمئن شوید که به اندازه کافی ورزش می کند و بجای بی تفاوت بودن نسبت به غذایش، میزان وعده های غذایی روزانه اش را در وعده های منظم غذایی، اندازه گیری کنید.
-
اندازه
سگ ها در همه اندازه ای وجود دارند، از کوچکترین آن ها یعنی شی هوآهوآ گرفته تا گریت دین بسیار بزرگ، یک عامل کلیدی در تصمیم گیری در مورد اینکه آیا یک سگ با شما و فضای زندگی شما سازگار است یا نه، میزان فضایی است که اشغال می کند. نژادهای بزرگ سگ ممکن است به نظر بیش از حد قدرتمند و ترسناک باشند، اما برخی از آنها فوق العاده دوست داشتنی هستند! نگاهی بیندازید و سگ با اندازه مناسب را، برای خود پیدا کنید!
-
راحتی آموزش
سگهای آموزش پذیر، در ایجاد ارتباط بین یک دستور (مانند کلمه "بشین")، و یک عمل (نشستن) و یک نتیجه (انجام کاری) خیلی سریع مهارت پیدا می کنند. سگ های دیگر به زمان، صبر و تکرار بیشتری نیاز دارند. بسیاری از نژادها باهوش هستند اما به آموزش با این نگرش نگاه می کنند که "چه فایده ای برای من دارد؟"، در این صورت شما نیاز به استفاده از پاداش ها و بازی ها برای یادگیری آنها خواهید داشت تا درخواست های شما را اجرا کنند.
-
هوش
سگهایی که پرورش می یابند تا به مشاغلی که به تصمیم گیری، هوش و تمرکز نیاز دارند، همانند گله داری بپردازند، باید مغزشان را تمرین دهند، همانگونه که سگ هایی که برای دویدن در طول روز پرورش داده می شوند، باید بدن خود را تمرین دهند. اگر آنها تحریک ذهنی مورد نیاز خود را پیدا نکنند، کار خودشان را انجام می دهند - معمولاً با پروژه هایی که شما دوست نخواهید داشت، مانند کندن زمین و جویدن. آموزش اطاعت و اسباب بازی های تعاملی سگ، روش های خوبی برای تمرین مغزی یک سگ هستند، تمریناتی همانند ورزش و کار برای آموزش چابکی، جستجو و نجات.
-
علاقمندی به ور رفتن با دهان
در بیشتر نژادها در دوران تولگی و در نژادهای رتریور در همه سنین، علاقمندی به ور رفتن با دهان به معنای تمایل به گره زدن، جویدن و گاز بازی (گاز نرم و نسبتاً بدون درد است که باعث سوراخ شدن پوست نمی شود)، عمومیت دارد. سگهای دهانی بسیار علاقمند هستند تا از دهان خود برای نگه داشتن یا "هدایت" اعضای خانواده انسانی خود استفاده کنند. آنها نیاز به آموزش دارند تا یاد بگیرند که گاز گرفتن اسباب بازی های جویدنی خوب است، و نه آدم ها. نژادهای دهانی از بازی های واکشی (رفتن و آوردن یک وسیله) و جویدن یک اسباب بازی که با گلوله و دیگر وسایل لذت بخش پر شده باشد، واقعاً لذت می برند.
-
تعقیب طعمه
سگهایی که برای شکار پرورش یافته اند، مانند تریرها، تمایل ذاتی برای تعقیب - و گاه کشتن - حیوانات دیگر دارند. هر چیزی که غژغژ کند، مانند گربه ها، سنجاب ها، و شاید حتی ماشین ها، می تواند آن غریزه را تحریک کند. سگهایی که عاشق تعقیب کردن هستند هنگامیکه بیرون از خانه می باشند باید قلاده داشته باشند و یا در یک محیط نرده دار نگه داشته شوند، و شما به یک فنس بلند و ایمن در حیاطتان نیاز دارید. این نژادها به طور کلی برای خانه هایی با حیوانات خانگی کوچکتر مانند گربه ها، همسترها و یا سگ های کوچک که می توانند مانند طعمه به نظر برسند مناسب نیستند. از طرف دیگر نژادهایی که در ابتدا برای شکار پرندگان مورد استفاده قرار می گرفتند، عموماً علاقه ای به تعقیب ندارند، اما هنگام پرواز پرندگان ساعات سختی را خواهید داشت تا مانع از جلب توجه آنها شوید.
-
گرایش به واق واق کردن یا زوزه کشیدن
برخی نژادها بیشتر از بقیه صدا می دهند. هنگام انتخاب یک نژاد، به این فکر کنید که این سگ چند بار واق واق می کند یا زوزه می کشد. اگر قصد خرید یک سگ شکاری را دارید، آیا زوزه آنها برای شما مثل یک موسیقی می باشد یا دیوانه کننده است؟ اگر قصد خرید یک سگ نگهبان را دارید، آیا ممکن است شهری مملو از "غریبه های" مشکوک، توله سگ شما را همیشه درحالت هوشیاری قرار دهد؟ آیا حیات وحش محلی به معنای واقعی کلمه سگ شما را به سمت وحشی شدن سوق خواهد داد؟ آیا شما در خانه ای با محدودیت های صوتی زندگی می کنید؟ آیا در نزدیکی خودتان همسایه دارید؟ پس ممکن است شما بخواهید یک سگ ساکت را انتخاب کنید.
-
علاقه به ولگردی
بعضی از نژادها نسبت به بقیه آزادتر هستند. سگ های شمالی مانند هاسکی های سیبری که برای مسافت های طولانی پرورش داده شده اند و با توجه به این شانس، بعد از دیدن هر چیزی که علاقه آنها را به خود جلب کند، شروع به حرکت می کنند و بسیاری از سگ های شکاری فقط بینی خود - یا آن خرگوشی که ناگهان از وسط جاده می گذرد - را دنبال می کنند حتی اگر این به معنای ترک شما باشد.
-
سطح انرژی
سگهای پرانرژی همیشه آماده و منتظر عمل هستند. در اصل برای انجام انواع کارهای مرتبط با سگ ها پرورش یافته اند. کارهایی از قبیل جستجو برای شکارچیان یا هدایت گله، آنها این استقامت را دارند که بتوانند یک روز کامل کار کنند. آنها به ورزش و تحرک ذهنی زیادی احتیاج دارند و احتمالاً بیشتر وقت خود را صرف پریدن، بازی کردن و کشف هر محل و بوی جدید می کنند. سگ کم انرژی بین سگ ها همانند آدم های تنبل است، و در طول روز فقط چرت می زنند. هنگام انتخاب یک نژاد، سطح فعالیت و شیوه زندگی خود را در نظر بگیرید و به این فکر کنید که آیا شما یک سگ فرز و پر انرژی را مناسب می دانید یا آزار دهنده.
-
نیرومندی
یک سگ نیرومند ممکن است انرژی خوبی داشته یا نداشته باشد، اما تمام کارهایی که آن ها انجام می دهند، با قوت انجام می دهند: آنها به قلاده فشار می آورند (تا زمانی که به آنها آموزش دهید که این کار را انجام ندهند)، سعی می کنند که موانع را از سر راه بردارند و حتی با ولع زیاد غذا بخورند و آب بنوشند. . این مخازن پرانرژی برای یادگیری رفتارهای خوب به آموزش زیادی احتیاج دارند و ممکن است برای خانه هایی که دارای کودکان خردسال یا اشخاص سالخورده و ضعیف هستند، مناسب نباشند. از سویی دیگر، یک سگ با انرژی کم، رویکرد مطیع تری نسبت به زندگی دارد.
-
احتیاج به تمرین
بعضی از نژادها با قدم زدن آهسته شبانه در اطراف ساختمان مشکلی ندارند. برخی دیگر به قدم زدن روزانه احتیاج دارند، به ویژه آن هایی که در اصل برای کارهای جسمی از قبیل گله داری یا شکار پرورش داده شده اند. بدون ورزش کافی، ممکن است وزن این نژادها افزایش پیدا کند و انرژی خود را به روشهایی که شما دوست ندارید مانند واق واق کردن، جویدن و حفر کردن، تخلیه کنند. نژادهایی که به ورزش زیادی احتیاج دارند، برای افراد پر انرژی، افراد فعال و یا آن هایی که به آموزش سگ خود برای رقابت در یک ورزش پر انرژی سگ ها مانند چابکی علاقمندند، مناسب هستند. اگر می خواهید سگ پرانرژی خود را خسته کنید، می توانید از اسباب بازی هایی استفاده کنید که باعث تحرک آنها می شود!
-
علاقمند به بازیگوشی
برخی از سگ ها، همیشه توله سگ باقی می مانند - همیشه به بازی علاقمندند - در حالی که دیگران جدی تر و ملایم تر هستند. اگرچه یک توله سگ بازیگوش به نظر مشتاق می رسد، اما این را در نظر داشته باشید که هر روز باید تعداد زیادی بازی های مختلف را انجام دهید، و اگر بچه یا سگ های دیگری داشته باشید باید از آن ها به عنوان همبازی های آن سگ استفاده کنید.
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
نگهداری
بیشون فریزه باید با غذای سگ با کیفیت بالا تغذیه شود، خواه این غذا بصورت تجاری تولید شده باشد و یا با نظارت و تأیید دامپزشک در منزل تهیه شده باشد. هر رژیم غذایی باید متناسب با سن سگ (توله سگ، بزرگسال یا سالخورده) باشد. بعضی از سگ ها مستعد اضافه وزن هستند، بنابراین میزان کالری و وزن سگ خود را تحت نظر داشته باشید. استفاده از خوراکیهای تشویقی می تواند کمک مهمی در آموزش باشد، اما استفاده از مقدار زیاد آنها می تواند باعث چاقی شود. در مورد اینکه کدام یک از غذاهای انسانی برای سگ ها بی خطر است و کدام یک ممکن است مضر باشد، بیشتر بیاموزید. اگر در مورد وزن یا رژیم غذایی سگتان نگرانی دارید، با دامپزشکتان در میان بگذارید. آب تمیز و تازه باید همیشه در دسترس سگتان قرار داشته باشد.
بیشون ها باید حداقل دو یا سه بار در هفته برس کشیده شوند، اما برس کشیدن روزانه، بهتر است. همچنین آنها حداقل به یک بار در ماه حمام و اصلاح نیاز دارند. صاحبانی که بیشون های خود را به نمایش می گذارند این کار را یاد می گیرند، اما بیشتر صاحبان این حیوانات خانگی، هر چهار تا شش هفته یکبار بیشون خود را به آرایشگاه می برند. بیشون ها نسبتاً ضد حساسیت تلقی می شوند، زیرا نژادی هستند که ریزش موی بسیار کمی دارند به دلیل اینکه موهای ریخته شدۀ آنها در زیرپوشش آنها گیر می کند. این موهای ریخته شده باید با برس کشیدن برداشته شوند تا از تشکیل درهم رفتگی موها یا "مت" جلوگیری شود. مانند همه نژادها، ناخن های بیشون نیز باید مرتبا کوتاه شوند.
بیشون به عنوان نژادی "تا حدودی فعال" طبقه بندی می شود، اما این مسئله بطور متوسط است. دوره های طولانی آرامش با انفجارهای کوتاهی از فعالیت زیاد که فقط با دویدن در خانه یا اطراف حیاط همراه است، در کنار هم دیده می شوند. علاوه بر پیاده روی، جلسات بازی روزانه نیز لازم است. سگهای دیگر ممکن است یک همراه خوب برای تمرین باشند، اما بیشون ها به بازی با کیفیت با صاحب خود احتیاج دارند. حیاط پشتی محصور شده ایده خوبی است. بیشون ها به طرز شگفت آوری سریع هستند و اگر کسی با چالش آزادی آنها روبرو باشد، ممکن است گرفتن یا فراخواندن آنها دشوار باشد. بسیاری از بیشون ها از شرکت در مسابقات اطاعت پذیری، چابکی و رالی لذت می برند.
همانند همه نژادها، کلاس های زودهنگام اجتماعی شدن و آموزش دوران توله سگی برای این نژاد نیز توصیه می شود. شهرت بیشون ها در دشوار بودن کنترل آنها از نظر دستبرد زدن در خانه است. از هر لحاظ دیگر، آموزش آنها بسیار آسان است. به عنوان مثال، بیشون ها عاشق اجرای ترفندها و یادگیری سریع موارد جدید هستند. آنها به جای روش های خشن یا منفی، به آموزشهای مبتنی بر پاداش مثبت، پاسخ خیلی خوبی می دهند. یک بیشون باید در کنار خانوادۀ خود باشد و اگر به طور مداوم و برای مدت طولانی تنها بماند، رفتارهای نامطلوبی در او ایجاد می شود.
بیشون ها به طور کلی سگ های سالمی هستند و پرورش دهندگان مسئول نمونه های تولید مثلی خود را از نظر مشکلات سلامتی مانند آلرژی، عفونت مثانه، کشکک زانو و آب مروارید و سایر بیماری های چشمی غربالگری می کنند. اگر مراقبت از دندان و مسواک زدن منظم دندانها در اولویت قرار نگیرد، بیشون ممکن است با از دست دادن زودهنگام دندان یا عوارض ناشی از عفونت لثه روبرو شود. برای جلوگیری از عفونت گوش، تمیز کردن منظم گوش توصیه می شود.
آزمایشات بهداشتی توصیه شده از سوی باشگاه ملی نژاد:
- ارزیابی لگن
- ارزیابی کشکک زانو
- ارزیابی چشم پزشکی
استاندارد
ظاهر عمومی
بیشون فریزه، یک سگ کوچک، مقاوم با پوشش سفید پودری است که دم پرپشت خود را بر روی پشت خود حمل می کند و چشمان سیاه رنگ و ظاهر پرسشگرانۀ او حاکی از روحیه شاد این نژاد است. این نژادی است که هیچ اغراق فاحش یا خارج از ظرفیتی ندارد و بنابراین هیچ دلیل ذاتی برای عدم تعادل یا حرکت نامتوازن وجود ندارد. هرگونه انحراف از ایده آلهای توصیف شده در استاندارد باید به میزان انحراف مشاهده شده، مجازات شود. نقص های ساختاری عمومی در همه نژادها، در بیشون فریزهها نیز مانند هر نژاد دیگری نامطلوب است، حتی اگر این نقص ها به طور خاص در استاندارد ذکر نشده باشد.
سر
ظاهر کلی سر، ملایم با چشمان تیره، کنجکاو و هوشیار. چشم ها، گرد، سیاه یا قهوه ای تیره هستند و در جمجمه قرار دارند تا مستقیم به جلو نگاه کنند. چشم های بیش از حد بزرگ یا برآمده، همچنین، چشمان بادامی شکل و مایل، نقص محسوب می شود. پوست سیاه یا قهوه ای بسیار تیرۀ اطراف چشم، به دلیل برجسته سازی چشم و تقویت ظاهر آن، ضروری است. حلقه های دور چشم باید سیاه باشند. رنگدانه شکسته، یا عدم وجود رنگدانه در لبه های چشم، ظاهری خالی و خیره مانند ایجاد می کند که یک عیب قطعی محسوب می شود. رنگ چشم ها به هر رنگ دیگری به غیر از سیاه یا قهوه ای تیره، یک نقص بسیار جدی است و باید به شدت مورد توجه قرار گیرد.
بدن
گردن، گرد و نسبتاً کشیده، از سر به سمت بدن باریک شوند، کاملا عضلانی و دارای پوست کشیده است. خط پشت- در جلوگاه (راستای سینه) کمی بالاتر است و به سمت پشت، شیب دار است و باید از جلوگاه تا مفصل ران، هم سطح، صاف و محکم باشد. سینه، گسترده نیست اما عمیق است. پایین ترین نقطۀ سینه باید به زانو برسد و یک منحنی صعودی صاف به سمت شکم تشکیل دهد. شکم- دارای رشد متوسط است و نه جمع شدگی و نه برآمدگی دارد. قسمت کمر، از نمای بالا، نسبتاً کوتاه، پهن و مستحکم است و به آرامی در قسمت پشتی ادغام می شود. کفل دارای طول متوسط است و به تدریج شیب دار می شود. دم، در پایه محکم است و در حالت استراحت، پایین نگه داشته می شود، نوک آن هنگامی که خم می شود با کفل هم سطح است. هنگام فعالیت، دم بالا نگه داشته می شود و حلقه می شود اما قلاب شکل نیست. دم کوتاه شده یا بریده شدن، منجر به رد صلاحیت می شود. گردن، خط پشت، بدن گردن قوسی این نژاد بلند است و با افتخار حمل می شود. گردن، به آرامی با شانه ها ترکیب می شود. طول گردن از استخوان پس سری تا جلوگاه، تقریباً یک سوم فاصله از جلوی سینه تا باسن است. خط فوقانی به جز یک قوس عضلانی خفیف در ناحیه کمر، مسطح است. بدن- قفسه سینه کاملاً رشد یافته و به اندازه کافی پهن است به نحوی که امکان حرکت آزاد و بدون محدودیت پاهای جلویی را فراهم می کند. پایین ترین نقطه قفسه سینه، حداقل تا زانو امتداد دارد. قفسه دنده دارای باز شدگی متوسطی است و به یک کمر کوتاه و عضلانی گسترش می یابد. سینه به خوبی مشخص است و از نوک شانه کمی جلوتر می رود. خط زیرین شکم، تورفتگی متوسطی دارد.
نیم تنه جلویی
شانه ها- طول تیغۀ شانه، بازو و ساعد تقریباً برابر است. شانه ها، تقریبا با زاویه چهل و پنج درجه رو به عقب قرار می گیرند. بازو به خوبی به عقب امتداد می یابد، بنابراین در نمای طرفین، زانو مستقیماً در زیر جلوگاه (راستای سینه) قرار می گیرد. پاها، مستقیم و دارای استخوان بندی متوسطی هستند و در بازو یا مچ، هیچگونه کمان و یا منحنی تشکیل نمی دهند. زانوها نزدیک به بدن نگه داشته می شوند. پسترنها (قسمت پایینی ساق پا)، کمی نسبت به حالت عمودی، شیب دار هستند. دوکلاوها (انگشتان اضافۀ پا) ممکن است برداشته شوند. کف پاها، محکم، گرد و گربه-مانند هستند و بدون چرخش به سمت داخل و یا بیرون، مستقیماً رو به جلو قرار دارند. بالشتک های کف پا سیاه هستند. ناخن ها کوتاه نگه داشته می شوند.
نیم تنه عقبی
اندام های عقبی دارای استخوان بندی متوسطی هستند، زاویه بندی کاملی با ران های عضلانی دارند و از نظر پهنا نیز متوسط هستند. طول قسمت بالا و پایین پا تقریباً مساوی هستند و توسط یک مفصل زانوی دارای زاویه بندی مناسب از هم جدا می شوند. ساق پا از مفصل ران تا کف پا، عمود بر زمین است. دوکلاوها ممكن است برداشته شوند. پنجه ها، محکم و گرد هستند و دارای بالشتک های مشکی هستند.
پوشش
بافت پوشش از اهمیت بالایی برخوردار است. زیرپوشش، نرم و متراکم است و پوشش بیرونی، بافتی درشت و موج دار دارد. ترکیبی از این دو، در هنگام لمس، احساسی نرم و خاص را ایجاد می کند که شبیه به مخمل خواب دار است و هنگامی که خم می شوند، فنر وار به عقب برمی گردند. هنگام استحمام و برس کشیدن، به حالت ایستاده در می آیند و ظاهر کلی پفکی ایجاد می کنند. یک پوشش سیمی مطلوب نیست. پوشش ابریشمی، پوششی که خوابیده باشد یا عدم وجود زیرپوشش، از نقص های بسیار جدی محسوب می شوند.
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
تاریخچه
بیشون عضوی از قبیله سگهای سفید کوچکی است که به طور رسمی تحت عنوان انواع "باربیشون" شناخته می شوند (آنها شامل بولوگنیز، هاوانز و مالتیز نیز می باشد). تصور می شود که این نژادهای باستانی، توسعۀ مدرن خود را در تنریف، بزرگترین جزیره از جزایر قناری آغاز کرده اند. یکی از این نژادها به قدری مورد توجه ملوانان جزیره قرار گرفت که به بیشون تنریف معرف شد که نیاکان اولیه بیشون فریزه محسوب می شود. ارتباط نزدیک این نژاد با اشراف اروپایی در قرن سیزدهم آغاز شد. از همه مهمتر، آنها خود را به دربار سلطنتی اسپانیا، ایتالیا و فرانسه رساندند و در دورۀ رنسانس به جایگاه خاص خود دست یافتند.
با ظهور انقلاب فرانسه در سال 1789، روزهای بیشون به عنوان سگهای بغلی اشراف به پایان یافت. صاحبان اشراف این نژاد یک به یک به زندان و گیوتین محکوم شدند و بیشون های آنها موقعیت ممتاز خود را از دست دادند. بسیاری از آنها به سگهای خیابانی تبدیل شده بودند تا از عهده زندگی خود برآیند. نمایش دهنده های خیابانی این سگ های را درخشان و چابک یافتند و به آنها آموزش دادند تا با بازیهای با مزۀ خود یک یا دو سکه از عابران دریافت کنند. به زودی، بیشون جایگاه خود را به عنوان یک مجری سیرک تثبیت کرد. بیشون ها به عنوان سگهایی آموزش پذیر و بسیار جذاب و سگهایی که هر زمان در کانون توجه قرار می گیرند همیشه در بهترین حالت خود هستند، نامزدهای بسیار خوبی برای موفقیت در صنعت نمایش بودند.
در قرن بیستم، بیشون ها به دلیل کمبودها و ریاضت های اقتصادی ناشی از دو جنگ جهانی، بار دیگر با شرایط سختی روبرو شدند. و بسیاری از بیشون ها دوباره خود را در سرما یافتند. به لطف چند علاقه مند که بیشون ها را از خیابان های فرانسه و بلژیک جمع کردند، این نژاد زنده ماند و در فرانسه تحت حمایت انجمن Societé Centrale Canine قرار گرفت و در سال 1933 به عنوان بیشون پویل فریز –بیشون با موهای فرفری- شناخته شد.
باشگاه امریکایی بیشون فریزه در سال 1964 در سان دیگو تاسیس شد. AKC در سال 1971 بیشون را در کلاس "گوناگون" پذیرفت و یک سال بعد، این نژاد را بطور کامل در گروه "غیرورزشی" ثبت کرد.
افزودن نظر
آیا میدانستید؟
کلید واژه های نژاد بیشون فریز (Bichon Frise)
بیشان فرایز، بیشون فرایز، بیشان فریزه، بیچون فریزه، بیچان فرایز، بیچان فریزه، بیچون فرایز
- بیشان فرایز
- بیشون فرایز
- بیشان فریزه
- بیچون فریزه
- بیچان فرایز
- بیچان فریزه
- بیچون فرایز
قیمت نژاد ها برگرفته از پرورش دهندگان معتبر ایران
پرورش دهندگان محترمی که قصد همکاری دارند لطفا با شماره 02122930308 تماس حاصل نمایند
جهت خرید سگ از لیست نژاد ها، نژاد مورد نظر را پیدا کرده و از طریق پاپی یاب استعلام بگیرید.
جهت دریافت مشاوره خرید سگ با شماره 09028288666 تماس حاصل نمایند
کلید واژه ها
بیشون فریز - سگ بیشون فریز - خرید سگ بیشون فریز - خرید نژاد سگ بیشون فریز - خرید بیشون فریز - قیمت بیشون فریز - قیمت توله بیشون فریز - قیمت و خرید بیشون فریز نر - قیمت و خرید بیشون فریز ماده