تبلیغات
خصوصیت های اخلاقی:
فعال، دوستانه، برونگرا
قد: 57 تا 62 سانتی متر (نر)، 55 تا 60 سانتی متر (ماده)
وزن: 29 تا 62 کیلوگرم (نر)، 25 تا 32 کیلوگرم (ماده)
طول عمر: 10 تا 12 سال
گروه: ورزشی
| قد | 57 تا 62 سانتی متر (نر)، 55 تا 60 سانتی متر (ماده) |
| وزن | 29 تا 62 کیلوگرم (نر)، 25 تا 32 کیلوگرم (ماده) |
| طول عمر | 10 تا 12 سال |
| گروه | ورزشی |
لابرادور رتریور با داشتن چهره ای شیرین، محبوب ترین نژاد سگ در آمریکا است. لابرادورها، همراهانی مهربان، برونگرا و پر انرژی هستند که با داشتن عواطف بسیار زیاد، مناسب خانواده هایی هستند که به دنبال یک سگ اندازۀ متوسط تا بزرگ هستند.
ویدیو معرفی کامل نژاد لابرادور رتریور
ویدیو های بیشتر
اولین ملاقات سگ شما با دامپزشک
3٬953 بازدید
چگونه سگ خود را در قفس نگه داریم؟
6٬234 بازدید
آشنایی با نژاد پامرانین
8٬690 بازدید
چگونه به توله سگ خود یاد بدیم بشینه و بایسته
7٬076 بازدیدتوضیحات
لابرادور رتریورها، قوی و کاملا متوازن هستند و بسته به جنس خود، می تواند از 55 تا 62 سانتیمتر، در شانه ارتقاع داشته باشند و وزن آنها بین 25 تا 36 کیلوگرم است. پوشش متراکم و سخت آنها به رنگ های زرد، سیاه و شکلاتی مات است. سر آن پهن است، چشم ها با مهربانی می درخشند و دم سمور-مانند آنها که ضخیم و مخروطی است برای همیشه علامت اشتیاق ذاتی این نژاد است. لابرادورها رفتار بسیار دوستانه ای دارند. آنها هم خانگی هایی هستند که با تمام خانواده پیوند می خورند و با سگ های همسایه و افراد به خوبی ارتباط برقرار می کنند. اما شخصیت آسانگیر آنها را به اشتباه، به دلیل کمبود انرژی فرض نکنید: لابرادورها ورزشکاران مشتاقی هستند که برای حفظ تناسب جسمی و ذهنی خود نیاز به ورزش و تمرین های زیادی مانند شنا و بازی های طولانی واکشی (رفتن و آوردن اشیاء) دارند.
امتیاز
-
سازگاری خوب با زندگی آپارتمانی
برخلاف تصور رایج، اندازه های کوچک لزوماً یک سگ آپارتمانی نمی سازد. تعداد زیادی از سگ های کوچک برای زندگی در یک آپارتمان بیش از اندازه پر انرژی و سرحال هستند. ساکت بودن، کم انرژی بودن، در داخل خانه نسبتاً آرام بودن و مودب بودن با ساکنان دیگر، همه جزو ویژگیهای خوب یک سگ آپارتمانی هستند.
-
خوب برای صاحبان تازه کار
بعضی از سگ ها نسبت به بقیه ساده تر هستند؛ آنها به آموزش بهتر جواب می دهند و بسیار راحت هستند. آنها همچنین به اندازه کافی انعطاف پذیر هستند تا از اشتباهات یا ناسازگاری های شما عقب نشینی کنند. سگهایی که بسیار حساس هستند، تفکر مستقل دارند یا قاطع هستند، ممکن است مدیریتش برای شخصی که اولین بار است صاحب سگ شده سخت تر باشد. اگر تجربه صاحب سگ بودن خود را، هنگامی که معاشر جدیدتان را انتخاب می کنید، در نظر بگیرید، بهترین تجربه خود را کسب خواهید کرد.
-
سطح حساسیت
برای برخی از سگها یک توبیخ شدید ناراحت کننده نیست، در حالی که برخی دیگر حتی یک نگاه اخم آلود را به دل می گیرند. سگهای با حساسیت کم، که به آن ها "آسانگیر"، "تحمل پذیر"، "تاب آور" و حتی "پوست کلفت" نیز می گویند، بهتر می توانند با یک خانواده پر سر و صدا و پر آشوب، یک صاحب قاطع یا سرزنده و یک روال غیر معمول یا متغیر کنار بیایند. آیا شما بچه های کوچک دارید، ظروف غذا را زیاد پرتاب می کنید، در یک گاراژ بازی می کنید یا زندگی ناآرامی دارید؟ به سراغ یک سگ بروید که حساسیت کمی داشته باشد.
-
تحمل تنهایی
بعضی از نژادها با خانواده خود پیوند زیادی برقرار می کنند و در صورت تنها ماندن توسط صاحب خود، بیشتر در معرض نگرانی و حتی وحشت قرار می گیرند. یک سگ مضطرب می تواند بسیار مخرب باشد - واق واق کند، ناله کند، چیزی را بجود و یا حتی باعث ضرب و شتم شود. این نژادها هنگامیکه یکی از اعضای خانواده در طول روز در خانه باشد و یا اگر بتوانید سگ را به محل کار خود ببرید، رفتار بسیار خوبی از خود نشان می دهند.
-
تحمل آب و هوای سرد
نژادهایی که دارای پوشش بسیار کوتاه و کم یا بدون پوشش زیرین هستند و یا بدنی بی مو دارند همانند گریهاندها، در برابر سرما آسیب پذیر هستند. سگهایی با تحمل سرمای کم، در آب و هوای سرد باید داخل خانه زندگی کنند و برای پیاده روی در آن آب و هوا باید یک ژاکت یا لباس مناسب به تن داشته باشند.
-
تحمل آب و هوای گرم
سگهایی که پوشش ضخیم و دوبل دارند، در برابر گرمای بیش از حد، آسیب پذیر هستند. همچنین نژادهایی با بینی های کوتاه مانند بولداگ ها یا پاگ ها هم از این دسته هستند زیرا نمی توانند به خوبی خودشان را خنک کنند. اگر یک نژاد حساس به گرما می خواهید، سگ شما باید در روزهای گرم یا مرطوب در خانه بماند، و نیاز است که شما در مورد تمرینات سگ خود در گرما بسیار محتاط باشید.
-
محبت با خانواده
بعضی از نژادها مستقل و غیر صمیمی هستند، حتی اگر آنها از زمان تولگی توسط همان شخص بزرگ شده باشند؛ برخی دیگر با یک شخص پیوند نزدیکی دارند و نسبت به بقیه افراد بی تفاوت هستند؛ و برخی دیگر به کل خانواده محبت می کنند. نژاد تنها عاملی نیست که با سطح عاطفه مرتبط باشد؛ سگهایی که در داخل یک خانه با افراد اطراف خودشان بزرگ شده اند احساس راحتی بیشتری با انسان دارند و راحت تر پیوند می خورند.
-
سگ های بسیار علاقمند به کودکان
با کودکان مهربان بودن، تحمل بالا در بغل کردن های محکم، و داشتن یک حالت بی تفاوت نسبت به دویدن و جیغ زدن کودکان، تماماً صفاتی هستندکه باعث می شود سگ به کودکان علاقمند باشد. شاید از اینکه چه نژادهایی در آن لیست قرار دارد شگفت زده شوید: باکسرهای سرسخت و آمریکن استافوردشایر تریرها (که پیت بول به حساب می آیند)، با کودکان خوب رفتار می کنند. سگهای کوچک و ظریف و بسیار سرزنده مانند شی هواهواها همیشه به این میزان خانواده دوست نیستند.** همه سگ ها منحصر به فرد هستند. رتبه بندی های ما تعمیمی کلی است، و آنها تضمینی برای رفتار هر نژاد یا سگ منحصر به فرد نیستند. سگها از هر نژاد می توانند با توجه به تجربیات گذشته خود، آموزش چگونگی همراهی با کودکان و شخصیتشان، در کنار کودکان خوب رفتار کنند. نژاد و نوع نژاد مهم نیست، همه سگ ها دارای فک های قوی و دندان های تیز و نوکدار هستند و ممکن است در شرایط استرس گاز بگیرند. کودکان کم سن و سگها از هر نژاد باید همیشه تحت نظارت یک فرد بالغ قرار بگیرند و هرگز حتی برای مدتی با همدیگر تنها نمانند.
-
رفتار دوستانه با دیگر سگ ها
رفتار دوستانه نسبت به سگ ها و انسان ها دو موضوع کاملاً متفاوت است. برخی از سگها ممکن است به سگ های دیگر حمله کنند یا سعی کنند بر آن ها مسلط شوند، حتی اگر آنها عاشق معاشرت با مردم باشند. برخی دیگر بیشتر دوست دارند بازی کنند تا مبارزه؛ و برخی دیگر از آنها، دم را چرخانده و می دوند. نژاد تنها عامل نیست. سگهایی که حداقل تا سن شش تا هشت هفتگی با خانواده و مادر خود زندگی کرده اند و آن هایی که در زمان تولگی وقت زیادی را به بازی با سگ های دیگر گذرانده اند، به احتمال زیاد مهارت های اجتماعی خوبی دارند.
-
رفتار دوستانه با غریبه ها
سگهایی که با غریبه ها رفتار دوستانه ای دارند، به میهمان ها با دم تکان دادن و پوزه به خاک مالیدن سلام می کنند؛ بعضی دیگر خجالتی، بی تفاوت یا حتی پرخاشگر هستند. با این حال، مهم نیست که از چه نژادی باشند، سگی که اجتماعی باشد و از تولگی با انسان های زیادی از هر سن، اندازه و شکل برخورد کرده باشد، بهتر به غریبه ها پاسخ خواهد داد تا یک سگ بزرگسال بدون این پیش زمینه ها. به یاد داشته باشید، حتی سگهایی که رفتار دوستانه دارند نیز در بیرون از خانه باید یک قلاده خوب و قوی داشته باشند!
-
میزان ریزش مو
اگر قصد دارید خانه خود را با یک سگ به اشتراک بگذارید، باید با موهای سگ روی لباس و خانه خود کنار بیایید. ریزش مو در بین نژادها بسیار متفاوت است. بعضی از سگ ها سالی یکبار، برخی فصلی، برخی به هر دو شکل، و برخی دیگر خیلی به ندرت ریزش مو دارند. اگر وسواس دارید، باید نژادی را انتخاب کنید که ریزش موی کمتری داشته باشد یا با استانداردهای شما کنار بیاید.
-
پتانسیل ریزش آب دهان
سگهای مستعد ریزش آب دهان ممکن است برای سلام کردن، دست شما را لیس های آبداری بزنند و لکه های بزرگ و مرطوبی را روی لباس شما ایجاد کنند. اگر رفتاری بی تفاوت نسبت به لیس زدن داشته باشید، خوب است؛ اما اگر وسواس دارید، می توانید سگی را انتخاب کنید که در این بخش امتیاز کمتری دارد.
-
راحتی در نظافت
بعضی از نژادها، سگهایی هستند که با یک برس کشیدن ساده تمیز می شوند؛ برخی دیگر برای تمیز و سالم ماندن به حمام، اصلاح و دیگر موارد بهداشتی منظم نیاز دارند. در نظر داشته باشید، باید برای سگی که به نظافت زیادی احتیاج دارد وقت بگذارید و صبور باشید، یا اینکه برای انجام این کار، به شخص دیگری پول بدهید.
-
سلامت عمومی
به دلیل شیوه های نادرست در تمرینات، برخی از نژادها مستعد ابتلا به بعضی مشکلات بهداشتی ژنتیکی مانند دیسپلازی مفصل ران هستند. این بدان معنا نیست که هر سگی از آن نژاد حتماً به آن بیماری مبتلا خواهد شد؛ بلکه به این معنی است که آنها در معرض ریسک بالایی قرار دارند. اگر شما یک توله سگ را قبول می کنید، ایده خوبی است که بدانید کدام بیماری های ژنتیکی برای نژاد مورد علاقه شما مشترک هستند. همچنین ممکن است بخواهید از محلی که توله سگ را از آنجا تهیه کرده اید بپرسید اطلاعاتی در مورد سلامت جسمی والدین و سایر بستگان توله سگ شما دارد یا خیر.
-
استعداد اضافه وزن پیدا کردن
بعضی از نژادها اشتهای زیادی دارند و به راحتی دچار افزایش وزن می شوند. اضافه وزن در سگ ها همانند انسانها می تواند باعث ایجاد مشکلات سلامتی شود. اگر نژادی را انتخاب کرده اید که مستعد اضافه وزن است، باید رفتارهای خود را محدود کنید، در همه حال، مطمئن شوید که به اندازه کافی ورزش می کند و بجای بی تفاوت بودن نسبت به غذایش، میزان وعده های غذایی روزانه اش را در وعده های منظم غذایی، اندازه گیری کنید.
-
اندازه
سگ ها در همه اندازه ای وجود دارند، از کوچکترین آن ها یعنی شی هوآهوآ گرفته تا گریت دین بسیار بزرگ، یک عامل کلیدی در تصمیم گیری در مورد اینکه آیا یک سگ با شما و فضای زندگی شما سازگار است یا نه، میزان فضایی است که اشغال می کند. نژادهای بزرگ سگ ممکن است به نظر بیش از حد قدرتمند و ترسناک باشند، اما برخی از آنها فوق العاده دوست داشتنی هستند! نگاهی بیندازید و سگ با اندازه مناسب را، برای خود پیدا کنید!
-
راحتی آموزش
سگهای آموزش پذیر، در ایجاد ارتباط بین یک دستور (مانند کلمه "بشین")، و یک عمل (نشستن) و یک نتیجه (انجام کاری) خیلی سریع مهارت پیدا می کنند. سگ های دیگر به زمان، صبر و تکرار بیشتری نیاز دارند. بسیاری از نژادها باهوش هستند اما به آموزش با این نگرش نگاه می کنند که "چه فایده ای برای من دارد؟"، در این صورت شما نیاز به استفاده از پاداش ها و بازی ها برای یادگیری آنها خواهید داشت تا درخواست های شما را اجرا کنند.
-
هوش
سگهایی که پرورش می یابند تا به مشاغلی که به تصمیم گیری، هوش و تمرکز نیاز دارند، همانند گله داری بپردازند، باید مغزشان را تمرین دهند، همانگونه که سگ هایی که برای دویدن در طول روز پرورش داده می شوند، باید بدن خود را تمرین دهند. اگر آنها تحریک ذهنی مورد نیاز خود را پیدا نکنند، کار خودشان را انجام می دهند - معمولاً با پروژه هایی که شما دوست نخواهید داشت، مانند کندن زمین و جویدن. آموزش اطاعت و اسباب بازی های تعاملی سگ، روش های خوبی برای تمرین مغزی یک سگ هستند، تمریناتی همانند ورزش و کار برای آموزش چابکی، جستجو و نجات.
-
علاقمندی به ور رفتن با دهان
در بیشتر نژادها در دوران تولگی و در نژادهای رتریور در همه سنین، علاقمندی به ور رفتن با دهان به معنای تمایل به گره زدن، جویدن و گاز بازی (گاز نرم و نسبتاً بدون درد است که باعث سوراخ شدن پوست نمی شود)، عمومیت دارد. سگهای دهانی بسیار علاقمند هستند تا از دهان خود برای نگه داشتن یا "هدایت" اعضای خانواده انسانی خود استفاده کنند. آنها نیاز به آموزش دارند تا یاد بگیرند که گاز گرفتن اسباب بازی های جویدنی خوب است، و نه آدم ها. نژادهای دهانی از بازی های واکشی (رفتن و آوردن یک وسیله) و جویدن یک اسباب بازی که با گلوله و دیگر وسایل لذت بخش پر شده باشد، واقعاً لذت می برند.
-
تعقیب طعمه
سگهایی که برای شکار پرورش یافته اند، مانند تریرها، تمایل ذاتی برای تعقیب - و گاه کشتن - حیوانات دیگر دارند. هر چیزی که غژغژ کند، مانند گربه ها، سنجاب ها، و شاید حتی ماشین ها، می تواند آن غریزه را تحریک کند. سگهایی که عاشق تعقیب کردن هستند هنگامیکه بیرون از خانه می باشند باید قلاده داشته باشند و یا در یک محیط نرده دار نگه داشته شوند، و شما به یک فنس بلند و ایمن در حیاطتان نیاز دارید. این نژادها به طور کلی برای خانه هایی با حیوانات خانگی کوچکتر مانند گربه ها، همسترها و یا سگ های کوچک که می توانند مانند طعمه به نظر برسند مناسب نیستند. از طرف دیگر نژادهایی که در ابتدا برای شکار پرندگان مورد استفاده قرار می گرفتند، عموماً علاقه ای به تعقیب ندارند، اما هنگام پرواز پرندگان ساعات سختی را خواهید داشت تا مانع از جلب توجه آنها شوید.
-
گرایش به واق واق کردن یا زوزه کشیدن
برخی نژادها بیشتر از بقیه صدا می دهند. هنگام انتخاب یک نژاد، به این فکر کنید که این سگ چند بار واق واق می کند یا زوزه می کشد. اگر قصد خرید یک سگ شکاری را دارید، آیا زوزه آنها برای شما مثل یک موسیقی می باشد یا دیوانه کننده است؟ اگر قصد خرید یک سگ نگهبان را دارید، آیا ممکن است شهری مملو از "غریبه های" مشکوک، توله سگ شما را همیشه درحالت هوشیاری قرار دهد؟ آیا حیات وحش محلی به معنای واقعی کلمه سگ شما را به سمت وحشی شدن سوق خواهد داد؟ آیا شما در خانه ای با محدودیت های صوتی زندگی می کنید؟ آیا در نزدیکی خودتان همسایه دارید؟ پس ممکن است شما بخواهید یک سگ ساکت را انتخاب کنید.
-
علاقه به ولگردی
بعضی از نژادها نسبت به بقیه آزادتر هستند. سگ های شمالی مانند هاسکی های سیبری که برای مسافت های طولانی پرورش داده شده اند و با توجه به این شانس، بعد از دیدن هر چیزی که علاقه آنها را به خود جلب کند، شروع به حرکت می کنند و بسیاری از سگ های شکاری فقط بینی خود - یا آن خرگوشی که ناگهان از وسط جاده می گذرد - را دنبال می کنند حتی اگر این به معنای ترک شما باشد.
-
سطح انرژی
سگهای پرانرژی همیشه آماده و منتظر عمل هستند. در اصل برای انجام انواع کارهای مرتبط با سگ ها پرورش یافته اند. کارهایی از قبیل جستجو برای شکارچیان یا هدایت گله، آنها این استقامت را دارند که بتوانند یک روز کامل کار کنند. آنها به ورزش و تحرک ذهنی زیادی احتیاج دارند و احتمالاً بیشتر وقت خود را صرف پریدن، بازی کردن و کشف هر محل و بوی جدید می کنند. سگ کم انرژی بین سگ ها همانند آدم های تنبل است، و در طول روز فقط چرت می زنند. هنگام انتخاب یک نژاد، سطح فعالیت و شیوه زندگی خود را در نظر بگیرید و به این فکر کنید که آیا شما یک سگ فرز و پر انرژی را مناسب می دانید یا آزار دهنده.
-
نیرومندی
یک سگ نیرومند ممکن است انرژی خوبی داشته یا نداشته باشد، اما تمام کارهایی که آن ها انجام می دهند، با قوت انجام می دهند: آنها به قلاده فشار می آورند (تا زمانی که به آنها آموزش دهید که این کار را انجام ندهند)، سعی می کنند که موانع را از سر راه بردارند و حتی با ولع زیاد غذا بخورند و آب بنوشند. . این مخازن پرانرژی برای یادگیری رفتارهای خوب به آموزش زیادی احتیاج دارند و ممکن است برای خانه هایی که دارای کودکان خردسال یا اشخاص سالخورده و ضعیف هستند، مناسب نباشند. از سویی دیگر، یک سگ با انرژی کم، رویکرد مطیع تری نسبت به زندگی دارد.
-
احتیاج به تمرین
بعضی از نژادها با قدم زدن آهسته شبانه در اطراف ساختمان مشکلی ندارند. برخی دیگر به قدم زدن روزانه احتیاج دارند، به ویژه آن هایی که در اصل برای کارهای جسمی از قبیل گله داری یا شکار پرورش داده شده اند. بدون ورزش کافی، ممکن است وزن این نژادها افزایش پیدا کند و انرژی خود را به روشهایی که شما دوست ندارید مانند واق واق کردن، جویدن و حفر کردن، تخلیه کنند. نژادهایی که به ورزش زیادی احتیاج دارند، برای افراد پر انرژی، افراد فعال و یا آن هایی که به آموزش سگ خود برای رقابت در یک ورزش پر انرژی سگ ها مانند چابکی علاقمندند، مناسب هستند. اگر می خواهید سگ پرانرژی خود را خسته کنید، می توانید از اسباب بازی هایی استفاده کنید که باعث تحرک آنها می شود!
-
علاقمند به بازیگوشی
برخی از سگ ها، همیشه توله سگ باقی می مانند - همیشه به بازی علاقمندند - در حالی که دیگران جدی تر و ملایم تر هستند. اگرچه یک توله سگ بازیگوش به نظر مشتاق می رسد، اما این را در نظر داشته باشید که هر روز باید تعداد زیادی بازی های مختلف را انجام دهید، و اگر بچه یا سگ های دیگری داشته باشید باید از آن ها به عنوان همبازی های آن سگ استفاده کنید.
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
نگهداری
تغذیه
آراستن
تمرین
آموزش
سلامت
لابرادور رتریور باید، تحت نظارت و تأیید دامپزشکتان، با یک غذای سگ دارای کیفیت بالا، خواه بصورت تجاری و یا در منزل تهیه شده باشد، تغذیه شود. هر رژیم غذایی باید متناسب با سن سگ (توله سگ، بزرگسال یا مسن) باشد. برخی از سگ ها مستعد اضافه وزن هستند ، بنابراین کالری و وزن بدن سگ خود را تحت نظر داشته باشید. استفاده از خوراکی های تشویقی می تواند کمک مهمی در آموزش باشد، اما استفادۀ زیاد از آنها می تواند باعث چاقی شود. درباره اینکه کدام یک از غذاهای انسانی برای سگ ها بی خطر هستند، بیاموزید. اگر در مورد وزن یا رژیم سگ خود نگرانی دارید، با دامپزشک خود مطرح کنید. مقدار کافی آب تمیز و تازه باید همیشه در دسترس لابرادور شما قرار داشته باشد.
لابرادور دارای یک پوشش دولایۀ ضخیم و ضد آب است که دارای ریزش است. برای تمیز نگه داشتن آنها هر از گاهی آنها را حمام کنید. مانند سایر نژادها، ناخن های رابرادورها باید مرتباً کوتاه شوند و دندانهای آنها نیز مرتباً مسواک شوند.
لابرادور رتریور یک نژاد پر تحرک و پر انرژی است که هر روز به تمرین و ورزش زیادی احتیاج دارد. یک لابرادور که ورزش کافی نداشته باشد، احتمالاً برای آزاد سازی انرژی خود، با رفتارهای بیش فعالی و/یا مخرب درگیر می شود. فعالیت های مورد علاقۀ این نژاد، بازیابی (پیدا کردن اشیاء) و شنا است. لابرادورها همچنین دوست دارند در سفرهای شکار یا مسابقات میدانی، و همچنین با شرکت در ورزش های مربوط به سگها مانند چابکی، اطاعت پذیری، پیگیری، و پرش در آب، انرژی خود را تخلیه کنند. همچنین بسیاری از لابرادورها در نقش های مهمی مانند جستجوی و نجات، کشف مواد مخدر و بمب و سگ های خدماتی و امدادی، به سختی مشغول به کار هستند.
با توجه به قدرت بدنی و سطح انرژی بالای لابرادورها، کلاسهای آموزش اولیه اجتماعی شدن و آموزش توله ها بسیار مهم است. قرار گرفتن تدریجی توله سگ های بین 7 تا 4 ماهگی در معرض طیف گسترده ای از افراد، مکان ها و موقعیت و شروع تمرینات زودهنگام اطاعت پذیری به او کمک می کند تا در بزرگسالی یک سگ خوب تربیت شده و خوشرفتار باشد. کلاس های آموزش توله سگها به عنوان بخشی از فرایند اجتماعی شدن عمل می کنند و به صاحب سگ کمک می کنند تا عادات بدی که ممکن است در حال رشد باشد را بشناسد و آنها را تصحیح کند. لابرادورها همراهان فداکار، باهوش و مشتاقی هستند که باید در فعالیت های خانواده، مشارکت داده شوند.
لابرادور ها به طور کلی سگهای سالمی هستند و یک پروش دهندۀ مسئول، نمونه های این نژاد را از نظر داشتن مشکلاتی مانند دیسپلازی زانو و مفصل ران، اختلالات قلبی، میوپاتی ارثی (ضعف عضلانی) و بیماریهای چشمی، از جمله آتروفی پیشرونده شبکیه، غربالگری می کند. مشکلی به نام فروپاشی ناشی از ورزش (EIC) می تواند در برخی از لابرادور های بزرگسالان رخ دهد. آزمایش DNA به پرورش دهندگان امکان می دهد تا ناقلین این بیماری را شناسایی کرده و بر روی نژادها برنامه ریزی کنند تا از ایجاد این بیماری جلوگیری کنند. لابرادورها نیز مانند سایر سگهای بزرگ و دارای سینه های عمیق، می توانند به یک بیماری معدۀ تهدید کنندۀ زندگی، یعنی "نفخ" دچار شوند. صاحبان این سگها باید در مورد علائمی که نشان دهندۀ رخ دادن این بیماری است و کاری که می توانند انجام دهند، آموزش ببینند.
تست های بهداشتی توصیه شده از سوی باشگاه ملی نژاد:
- ارزیابی مفصل ران
- ارزیابی زانو
- ارزیابی چشم پزشکی
- آزمایش EIC DNA
استاندارد
ظاهر عمومی
لابرادور رتریور، سگی با اندازه متوسط است که دارای یک بدنی متوازن ورزیده و قوی است که این امکان را به آن می دهد تا به عنوان یک سگ بازیابی (پیدا کردن و آوردن شکار) عملکرد مناسبی داشته باشد و شرایط لازم برای شکار پرندگان آبزی یا بازی های زمینی برای ساعات طولانی و در شرایط دشوار را داشته باشد، همچنین، شخصیت و کیفیت لازم برای برنده شدن در رینگ نمایش و خلق و خوی مناسب به عنوان یک همراه خانواده را داشته باشد. ویژگی های جسمی و ذهنی باید نشاندهندۀ سگی باشد که به عنوان یک بازیابی کنندۀ کارآمد، دارای خلق و خوی پایدار و مناسب برای انواع فعالیت های فراتر از محیط شکار است. ویژگی های بارز لابرادور رتریور شامل پوشش کوتاه، متراکم و مقاوم در برابر آب، دم "راسو-مانند" یک سر تمیز با پشت جمجمۀ وسیع، فک های قدرتمند و چشمان دوستانۀ "مهربان" که بیانگر شخصیت، شعور و خلق و خوی خوب آن است.
سر
سر، باید تمیز و فاقد گونه های گوشت آلود باشد. ساختار استخوانی جمجمه دارای فرورفتگی زیر چشم و فاقد برجستگی در گونه ها است. جمجمه ممكن است نوعی خط میانی را نشان دهد. استخوان "پس سری" در سگهای بالغ آشکار نیست. لبها نباید به صورت مربع یا آویز قرار گیرند بلکه در یک مسیر منحنی به سمت گلو قرار می گیرند. سرهای گوه-مانند یا سر بلند و باریک شدگی در پوزه و جمجمه پشتی، همانند سرهای بزرگ و گونه-دار، نقص محسوب می شوند. فک ها قدرتمند و فاقد تیزی هستند - پوزه نه بلند و باریک است و نه کوتاه و کلفت.
بدن
لابرادور باید از نظر طول بدن کوتاه باشد و دنده های آن انعطاف پذیر و در یک سینه نسبتاً پهن قرار گرفته باشد. لابرادور نباید دارای سینۀ باریک باشد. یک ظاهر توخالی بین پاهای جلویی دیده می شود و نباید قسمت جلو مانند یک بولداگ گسترده باشد. تركیب صحیح قفسه سینه منجر به باریک شدگی بین پاهای جلوی می شود كه باعث می گردد حرکات ساق پا بدون محدودیت باشد. وسعت قفسه سینه برای حرکت کارآمد، یا بسیار گسترده، یا بسیار باریک است و بین این دو نقص محسوب می شود. نمونه های گوشت آلود یا بشکه ای نیز به همان اندازه مشکل محسوب می شوند. خط زیرین بدن تقریباً صاف است و در حیوانات بالغ، یا بیرون زدگی وجود ندارد، یا کم است. کمر یا باسن ها باید کوتاه، گسترده و قوی باشند و یک بخش عقبی قدرتمند را ایجاد کنند. هنگام مشاهدۀ از کنار، لابرادور رتریور یک سینۀ کاملا توسعه یافته، اما نه اغراق آمیز نشان می دهد.
نیم تنه جلویی
بخش جلویی بدن باید عضلانی باشد و با بخش عقبی بدن به خوبی هماهنگ شده و متوازن باشد. شانه ها: شانه ها کاملا بلند، طولانی و شیب دار هستند و زاویه ای تقریبا 90 درجه ای با بازوی فوقانی تشکیل می دهند که به سگ اجازه می دهد تا با استفاده از بازوی قوی خود بتواند پاهای جلویی را به راحتی حرکت دهد. در حالت ایده آل، طول تیغه شانه باید برابر با طول بازوی فوقانی باشد. تیغه های شانۀ مستقیم، بازوهای فوقانی کوتاه یا شانه های بسیار عضلانی، که همگی حرکت آزاد را محدود می کنند، نقص محسوب می شوند. پاهای جلو: هنگام مشاهده از جلو، پاهای جلویی باید مستقیم و دارای استخوانهای قوی باشند. استخوان بیش از اندازه بزرگ به اندازه استخوان های کوچک، نامطلوب است و سگهای دارای پاهای کوتاه و استخوانهای سنگین برای این نژاد معمول نیستند. با مشاهده از بغل، زانو باید به طور مستقیم در زیر جلوگاه (بین استخوانهای کتف) قرار گیرد و پاهای جلویی، عمود بر زمین و کاملا در زیر بدن باشند. زانو ها، بدون سست شدن باید نزدیک دنده ها باشند. زانوهای گره خورده یا بیرون قرار گرفته، با حرکت آزاد تداخل دارند و نقص های جدی محسوب می شوند. پسترن ها (بخش پایین پاها) باید قوی و کوتاه باشند و باید کمی نسبت به خط عمود پا، شیب داشته باشند.
پوشش
پوشش از ویژگی های بارز لابرادور رتریور است. این پوشش باید کوتاه، صاف و بسیار متراکم باشد و زیر دست، احساس نسبتاً سختی ایجاد می کند. لابرادور باید دارای زیرپوشش نرم و ضد آب باشد تا حیوان را از آب و سرما محافظت کند. کمی موج دار بودن در پشت حیوان مجاز است.
نیم تنه عقبی
بخش عقبی لابرادور گسترده و عضلانی بوده و از ران تا باسن به خوبی توسعه یافته است، مفصل زانو چرخش خوبی دارد و باسن ها کوتاه و قوی هستند. با مشاهده از عقب، پاهای عقب، مستقیم و موازی هستند. با مشاهده از کنار، زاویه بندی پاهای عقب با پاهای جلو تعادل دارد. پاهای عقب دارای استخوانهای قوی و عضلانی هستند و مفصل زانو دارای زاویه متوسط است و ران ها، قدرتمند و واضح هستند. مفصل زانو قوی است و در حین حرکت یا هنگام ایستادن، هیچ لغزشی در آن وجود ندارد. اتصالات مفصل ران قوی هستند و در حین حرکت یا هنگام ایستادن، بیش از حد کشیده و یا شیب دار نمی شوند. زاویۀ اتصال مفصل زانو و مفصل ران به گونه ای است که بهینه ترین تعادل را هنگام اعمال نیرو و کشش ایجاد می کند. هنگام ایستادن، انگشتان پاهای عقبی، تنها کمی عقب تر از نقطۀ انتهایی باسن قرار دارند.
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
تاریخچه
لابرادور رتریور از سگهای سنتی نیوفاند لند است و برای مدتها به عنوان یک بازیاب کنندۀ اردک و همراه ماهیگیران کار کرده است. این نژاد، صعود مستمر خود را تا محبوبیت کامل، از اوایل دهه 1800 آغاز کردند، یعنی هنگامی که لابرادور ها توسط اشراف انگلیسی دیدار کننده از کانادا، مورد توجه قرار گرفتند. این اشراف و لردها ورزشی با نمونه های عالی از "سگهای لابرادور" به انگلیس بازگشتند. (چگونگی ارتباط سگهای نیوفاند لند با لابرادورها بطور دقیق مشخص نیست، اما نام آنها این ارتباط را نشان می دهد). در نیمه دوم قرن نوزدهم، پرورش دهندگان انگلیسی، این نژاد را اصلاح و استاندارد کردند.
ویژگی های جسمی و خلق و خوی این نژاد، امروز برای میلیون ها طرفداران آنها در سراسر جهان آشنا است و هدف اصلی از انتخاب لابرادور را نشان می دهد. یک پوشش کوتاه، متراکم و مقاوم در برابر آب ترجیح داده می شود زیرا در زمستان های کانادا، داشتن موهای بلند، هنگام بیرون آمدن از آب می تواند دچار یخ زدگی شود. یک لابرادور، در سرزمین اجدادی، در یک قایق ماهیگیری قرار داده می شود تا ماهی هایی که از تور بیرون می آیند را بازیابی کند. بر این اساس ، علاوه بر داشتن غریزه های طبیعی به عنوان یک بازیابی کننده، این سگ نیاز به پوشش متناسب با آبهای یخزدۀ آتلانتیک شمالی داشت.
دم ضخیم و راسو-مانند لابرادور که گفته می شود به عنوان یک سکان قدرتمند عمل می کند، در هنگام شنا، دائماً به جلو و عقب حرکت می کند و به چرخیدن و دور زدن سگ کمک می کند. از نظر خصوصیات خاص نژاد، از ویژگی های برجستۀ این نژاد، دم آن است. طبق استاندارد این نژاد: " خلق و خوی ایده آل برای این نژاد، طبیعت مهربان، برونگرا، پیگیر، مشتاق لذت و غیره تهاجمی بودن نسبت به و حیوان و انسان است". لابرادور دارای خصوصیات زیادی است که آن را برای افراد جذاب می کند. رفتار آرام، هوشمندی و سازگاری، او را به سگی ایده آل تبدیل کرده است. هنگام تعریف ویژگی های اصلی لابرادور ، مهمترین مورد ممکن است خلق و خو باشد زیرا مفید بودن آن به خلق و خوی آن بستگی دارد. یکی از داوران برجستۀ سگها می نویسد: "اگر یک سگ دارای خلق وخوی واقعی این نژاد نباشد، پس یک لابرادور نیست".
باشگاه کنل (انگلستان) در سال 1903 لابرادور را به رسمیت شناخت و AKC اولین سگ این نژاد را در سال 1917 به ثبت رساند. لابرادور ها برای اولین بار در سال 1991 در بالای فهرست AKC قرار گرفتند و از آن زمان به عنوان نژاد مورد علاقۀ آمریکائیان سلطنت کرده اند.
افزودن نظر
آیا میدانستید؟
کلید واژه های نژاد لابرادور رتریور (Labrador Retriever)
لابرادور، لبرادور، لبرادور رتریور، رتریور
- لابرادور
- لبرادور
- لبرادور رتریور
- رتریور
قیمت نژاد ها برگرفته از پرورش دهندگان معتبر ایران
پرورش دهندگان محترمی که قصد همکاری دارند لطفا با شماره 02122930308 تماس حاصل نمایند
جهت خرید سگ از لیست نژاد ها، نژاد مورد نظر را پیدا کرده و از طریق پاپی یاب استعلام بگیرید.
جهت دریافت مشاوره خرید سگ با شماره 09028288666 تماس حاصل نمایند
کلید واژه ها
لابرادور رتریور - سگ لابرادور رتریور - خرید سگ لابرادور رتریور - خرید نژاد سگ لابرادور رتریور - خرید لابرادور رتریور - قیمت لابرادور رتریور - قیمت توله لابرادور رتریور - قیمت و خرید لابرادور رتریور نر - قیمت و خرید لابرادور رتریور ماده
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
