تبلیغات
خصوصیت های اخلاقی:
مهربان، باهوش، باهیبت
قد: 63 تا 70 سانتی متر (نر)، 60 تا 66 سانتی متر (ماده)
وزن: 40 تا 54 کیلوگرم
طول عمر: 9 تا 12 سال
گروه: کاری
| قد | 63 تا 70 سانتی متر (نر)، 60 تا 66 سانتی متر (ماده) |
| وزن | 40 تا 54 کیلوگرم |
| طول عمر | 9 تا 12 سال |
| گروه | کاری |
کین کورسو، سگی هوشمند، قابل آموزش و اصیل است که با توجه به قاطعیت و اعتماد به نفس خود، یک محافظ بی نظیر است. اصل و نسب کورسو به دوران روم باستان برمی گردد و تقریباً نام این نژاد از زبان لاتین و به معنای "سگ محافظ" گرفته شده است.
ویدیو های بیشتر
آموزش محل دستشویی به توله سگ
11٬472 بازدید
چگونه به توله سگ خود یاد بدیم بشینه و بایسته
7٬095 بازدید
آشنایی با نژاد پامرانین
8٬698 بازدید
انتخاب بهترین غذا برای توله سگ
5٬668 بازدیدتوضیحات
کورسو با داشتن قد تقریبا 71 سانتیمتر در سطح شانه و وزن اغلب بیش از 45 کیلوگرم، سر بزرگ، ظاهر هوشیار و عضلانی در زیر پوشش کوتاه و محکم خود، در یک نگاه، موجودات دیگر را مرعوب می کند. ظاهر مرعوب کنندۀ آنها اولین خط دفاعی آنها در برابر متجاوزان است. همانطور که یکی از نویسندگان گفته است، " دست کم گرفتن حریف و اعتماد به نفس، یعنی همان رفتاری که شما از یک محافظ حرفه ای انتظار دارید، علامت تجاری این نژاد است." کورسوها، باهوش، وفادار، مشتاق تشویق، همه کاره و به شدت به صاحبان خود وفادار هستند، در عین حال آنها، قاطع و بااراده هستند، اما ممکن است در نهایت دارای صاحبان بی اطلاعی شوند. مانند هر سگ نگهبان بزرگ دیگر، پرورش مسئولانه و معاشرت زودهنگام با مردم و سگهای دیگر، امری حیاتی است.
امتیاز
-
سازگاری خوب با زندگی آپارتمانی
برخلاف تصور رایج، اندازه های کوچک لزوماً یک سگ آپارتمانی نمی سازد. تعداد زیادی از سگ های کوچک برای زندگی در یک آپارتمان بیش از اندازه پر انرژی و سرحال هستند. ساکت بودن، کم انرژی بودن، در داخل خانه نسبتاً آرام بودن و مودب بودن با ساکنان دیگر، همه جزو ویژگیهای خوب یک سگ آپارتمانی هستند.
-
خوب برای صاحبان تازه کار
بعضی از سگ ها نسبت به بقیه ساده تر هستند؛ آنها به آموزش بهتر جواب می دهند و بسیار راحت هستند. آنها همچنین به اندازه کافی انعطاف پذیر هستند تا از اشتباهات یا ناسازگاری های شما عقب نشینی کنند. سگهایی که بسیار حساس هستند، تفکر مستقل دارند یا قاطع هستند، ممکن است مدیریتش برای شخصی که اولین بار است صاحب سگ شده سخت تر باشد. اگر تجربه صاحب سگ بودن خود را، هنگامی که معاشر جدیدتان را انتخاب می کنید، در نظر بگیرید، بهترین تجربه خود را کسب خواهید کرد.
-
سطح حساسیت
برای برخی از سگها یک توبیخ شدید ناراحت کننده نیست، در حالی که برخی دیگر حتی یک نگاه اخم آلود را به دل می گیرند. سگهای با حساسیت کم، که به آن ها "آسانگیر"، "تحمل پذیر"، "تاب آور" و حتی "پوست کلفت" نیز می گویند، بهتر می توانند با یک خانواده پر سر و صدا و پر آشوب، یک صاحب قاطع یا سرزنده و یک روال غیر معمول یا متغیر کنار بیایند. آیا شما بچه های کوچک دارید، ظروف غذا را زیاد پرتاب می کنید، در یک گاراژ بازی می کنید یا زندگی ناآرامی دارید؟ به سراغ یک سگ بروید که حساسیت کمی داشته باشد.
-
تحمل تنهایی
بعضی از نژادها با خانواده خود پیوند زیادی برقرار می کنند و در صورت تنها ماندن توسط صاحب خود، بیشتر در معرض نگرانی و حتی وحشت قرار می گیرند. یک سگ مضطرب می تواند بسیار مخرب باشد - واق واق کند، ناله کند، چیزی را بجود و یا حتی باعث ضرب و شتم شود. این نژادها هنگامیکه یکی از اعضای خانواده در طول روز در خانه باشد و یا اگر بتوانید سگ را به محل کار خود ببرید، رفتار بسیار خوبی از خود نشان می دهند.
-
تحمل آب و هوای سرد
نژادهایی که دارای پوشش بسیار کوتاه و کم یا بدون پوشش زیرین هستند و یا بدنی بی مو دارند همانند گریهاندها، در برابر سرما آسیب پذیر هستند. سگهایی با تحمل سرمای کم، در آب و هوای سرد باید داخل خانه زندگی کنند و برای پیاده روی در آن آب و هوا باید یک ژاکت یا لباس مناسب به تن داشته باشند.
-
تحمل آب و هوای گرم
سگهایی که پوشش ضخیم و دوبل دارند، در برابر گرمای بیش از حد، آسیب پذیر هستند. همچنین نژادهایی با بینی های کوتاه مانند بولداگ ها یا پاگ ها هم از این دسته هستند زیرا نمی توانند به خوبی خودشان را خنک کنند. اگر یک نژاد حساس به گرما می خواهید، سگ شما باید در روزهای گرم یا مرطوب در خانه بماند، و نیاز است که شما در مورد تمرینات سگ خود در گرما بسیار محتاط باشید.
-
محبت با خانواده
بعضی از نژادها مستقل و غیر صمیمی هستند، حتی اگر آنها از زمان تولگی توسط همان شخص بزرگ شده باشند؛ برخی دیگر با یک شخص پیوند نزدیکی دارند و نسبت به بقیه افراد بی تفاوت هستند؛ و برخی دیگر به کل خانواده محبت می کنند. نژاد تنها عاملی نیست که با سطح عاطفه مرتبط باشد؛ سگهایی که در داخل یک خانه با افراد اطراف خودشان بزرگ شده اند احساس راحتی بیشتری با انسان دارند و راحت تر پیوند می خورند.
-
سگ های بسیار علاقمند به کودکان
با کودکان مهربان بودن، تحمل بالا در بغل کردن های محکم، و داشتن یک حالت بی تفاوت نسبت به دویدن و جیغ زدن کودکان، تماماً صفاتی هستندکه باعث می شود سگ به کودکان علاقمند باشد. شاید از اینکه چه نژادهایی در آن لیست قرار دارد شگفت زده شوید: باکسرهای سرسخت و آمریکن استافوردشایر تریرها (که پیت بول به حساب می آیند)، با کودکان خوب رفتار می کنند. سگهای کوچک و ظریف و بسیار سرزنده مانند شی هواهواها همیشه به این میزان خانواده دوست نیستند.** همه سگ ها منحصر به فرد هستند. رتبه بندی های ما تعمیمی کلی است، و آنها تضمینی برای رفتار هر نژاد یا سگ منحصر به فرد نیستند. سگها از هر نژاد می توانند با توجه به تجربیات گذشته خود، آموزش چگونگی همراهی با کودکان و شخصیتشان، در کنار کودکان خوب رفتار کنند. نژاد و نوع نژاد مهم نیست، همه سگ ها دارای فک های قوی و دندان های تیز و نوکدار هستند و ممکن است در شرایط استرس گاز بگیرند. کودکان کم سن و سگها از هر نژاد باید همیشه تحت نظارت یک فرد بالغ قرار بگیرند و هرگز حتی برای مدتی با همدیگر تنها نمانند.
-
رفتار دوستانه با دیگر سگ ها
رفتار دوستانه نسبت به سگ ها و انسان ها دو موضوع کاملاً متفاوت است. برخی از سگها ممکن است به سگ های دیگر حمله کنند یا سعی کنند بر آن ها مسلط شوند، حتی اگر آنها عاشق معاشرت با مردم باشند. برخی دیگر بیشتر دوست دارند بازی کنند تا مبارزه؛ و برخی دیگر از آنها، دم را چرخانده و می دوند. نژاد تنها عامل نیست. سگهایی که حداقل تا سن شش تا هشت هفتگی با خانواده و مادر خود زندگی کرده اند و آن هایی که در زمان تولگی وقت زیادی را به بازی با سگ های دیگر گذرانده اند، به احتمال زیاد مهارت های اجتماعی خوبی دارند.
-
رفتار دوستانه با غریبه ها
سگهایی که با غریبه ها رفتار دوستانه ای دارند، به میهمان ها با دم تکان دادن و پوزه به خاک مالیدن سلام می کنند؛ بعضی دیگر خجالتی، بی تفاوت یا حتی پرخاشگر هستند. با این حال، مهم نیست که از چه نژادی باشند، سگی که اجتماعی باشد و از تولگی با انسان های زیادی از هر سن، اندازه و شکل برخورد کرده باشد، بهتر به غریبه ها پاسخ خواهد داد تا یک سگ بزرگسال بدون این پیش زمینه ها. به یاد داشته باشید، حتی سگهایی که رفتار دوستانه دارند نیز در بیرون از خانه باید یک قلاده خوب و قوی داشته باشند!
-
میزان ریزش مو
اگر قصد دارید خانه خود را با یک سگ به اشتراک بگذارید، باید با موهای سگ روی لباس و خانه خود کنار بیایید. ریزش مو در بین نژادها بسیار متفاوت است. بعضی از سگ ها سالی یکبار، برخی فصلی، برخی به هر دو شکل، و برخی دیگر خیلی به ندرت ریزش مو دارند. اگر وسواس دارید، باید نژادی را انتخاب کنید که ریزش موی کمتری داشته باشد یا با استانداردهای شما کنار بیاید.
-
پتانسیل ریزش آب دهان
سگهای مستعد ریزش آب دهان ممکن است برای سلام کردن، دست شما را لیس های آبداری بزنند و لکه های بزرگ و مرطوبی را روی لباس شما ایجاد کنند. اگر رفتاری بی تفاوت نسبت به لیس زدن داشته باشید، خوب است؛ اما اگر وسواس دارید، می توانید سگی را انتخاب کنید که در این بخش امتیاز کمتری دارد.
-
راحتی در نظافت
بعضی از نژادها، سگهایی هستند که با یک برس کشیدن ساده تمیز می شوند؛ برخی دیگر برای تمیز و سالم ماندن به حمام، اصلاح و دیگر موارد بهداشتی منظم نیاز دارند. در نظر داشته باشید، باید برای سگی که به نظافت زیادی احتیاج دارد وقت بگذارید و صبور باشید، یا اینکه برای انجام این کار، به شخص دیگری پول بدهید.
-
سلامت عمومی
به دلیل شیوه های نادرست در تمرینات، برخی از نژادها مستعد ابتلا به بعضی مشکلات بهداشتی ژنتیکی مانند دیسپلازی مفصل ران هستند. این بدان معنا نیست که هر سگی از آن نژاد حتماً به آن بیماری مبتلا خواهد شد؛ بلکه به این معنی است که آنها در معرض ریسک بالایی قرار دارند. اگر شما یک توله سگ را قبول می کنید، ایده خوبی است که بدانید کدام بیماری های ژنتیکی برای نژاد مورد علاقه شما مشترک هستند. همچنین ممکن است بخواهید از محلی که توله سگ را از آنجا تهیه کرده اید بپرسید اطلاعاتی در مورد سلامت جسمی والدین و سایر بستگان توله سگ شما دارد یا خیر.
-
استعداد اضافه وزن پیدا کردن
بعضی از نژادها اشتهای زیادی دارند و به راحتی دچار افزایش وزن می شوند. اضافه وزن در سگ ها همانند انسانها می تواند باعث ایجاد مشکلات سلامتی شود. اگر نژادی را انتخاب کرده اید که مستعد اضافه وزن است، باید رفتارهای خود را محدود کنید، در همه حال، مطمئن شوید که به اندازه کافی ورزش می کند و بجای بی تفاوت بودن نسبت به غذایش، میزان وعده های غذایی روزانه اش را در وعده های منظم غذایی، اندازه گیری کنید.
-
اندازه
سگ ها در همه اندازه ای وجود دارند، از کوچکترین آن ها یعنی شی هوآهوآ گرفته تا گریت دین بسیار بزرگ، یک عامل کلیدی در تصمیم گیری در مورد اینکه آیا یک سگ با شما و فضای زندگی شما سازگار است یا نه، میزان فضایی است که اشغال می کند. نژادهای بزرگ سگ ممکن است به نظر بیش از حد قدرتمند و ترسناک باشند، اما برخی از آنها فوق العاده دوست داشتنی هستند! نگاهی بیندازید و سگ با اندازه مناسب را، برای خود پیدا کنید!
-
راحتی آموزش
سگهای آموزش پذیر، در ایجاد ارتباط بین یک دستور (مانند کلمه "بشین")، و یک عمل (نشستن) و یک نتیجه (انجام کاری) خیلی سریع مهارت پیدا می کنند. سگ های دیگر به زمان، صبر و تکرار بیشتری نیاز دارند. بسیاری از نژادها باهوش هستند اما به آموزش با این نگرش نگاه می کنند که "چه فایده ای برای من دارد؟"، در این صورت شما نیاز به استفاده از پاداش ها و بازی ها برای یادگیری آنها خواهید داشت تا درخواست های شما را اجرا کنند.
-
هوش
سگهایی که پرورش می یابند تا به مشاغلی که به تصمیم گیری، هوش و تمرکز نیاز دارند، همانند گله داری بپردازند، باید مغزشان را تمرین دهند، همانگونه که سگ هایی که برای دویدن در طول روز پرورش داده می شوند، باید بدن خود را تمرین دهند. اگر آنها تحریک ذهنی مورد نیاز خود را پیدا نکنند، کار خودشان را انجام می دهند - معمولاً با پروژه هایی که شما دوست نخواهید داشت، مانند کندن زمین و جویدن. آموزش اطاعت و اسباب بازی های تعاملی سگ، روش های خوبی برای تمرین مغزی یک سگ هستند، تمریناتی همانند ورزش و کار برای آموزش چابکی، جستجو و نجات.
-
علاقمندی به ور رفتن با دهان
در بیشتر نژادها در دوران تولگی و در نژادهای رتریور در همه سنین، علاقمندی به ور رفتن با دهان به معنای تمایل به گره زدن، جویدن و گاز بازی (گاز نرم و نسبتاً بدون درد است که باعث سوراخ شدن پوست نمی شود)، عمومیت دارد. سگهای دهانی بسیار علاقمند هستند تا از دهان خود برای نگه داشتن یا "هدایت" اعضای خانواده انسانی خود استفاده کنند. آنها نیاز به آموزش دارند تا یاد بگیرند که گاز گرفتن اسباب بازی های جویدنی خوب است، و نه آدم ها. نژادهای دهانی از بازی های واکشی (رفتن و آوردن یک وسیله) و جویدن یک اسباب بازی که با گلوله و دیگر وسایل لذت بخش پر شده باشد، واقعاً لذت می برند.
-
تعقیب طعمه
سگهایی که برای شکار پرورش یافته اند، مانند تریرها، تمایل ذاتی برای تعقیب - و گاه کشتن - حیوانات دیگر دارند. هر چیزی که غژغژ کند، مانند گربه ها، سنجاب ها، و شاید حتی ماشین ها، می تواند آن غریزه را تحریک کند. سگهایی که عاشق تعقیب کردن هستند هنگامیکه بیرون از خانه می باشند باید قلاده داشته باشند و یا در یک محیط نرده دار نگه داشته شوند، و شما به یک فنس بلند و ایمن در حیاطتان نیاز دارید. این نژادها به طور کلی برای خانه هایی با حیوانات خانگی کوچکتر مانند گربه ها، همسترها و یا سگ های کوچک که می توانند مانند طعمه به نظر برسند مناسب نیستند. از طرف دیگر نژادهایی که در ابتدا برای شکار پرندگان مورد استفاده قرار می گرفتند، عموماً علاقه ای به تعقیب ندارند، اما هنگام پرواز پرندگان ساعات سختی را خواهید داشت تا مانع از جلب توجه آنها شوید.
-
گرایش به واق واق کردن یا زوزه کشیدن
برخی نژادها بیشتر از بقیه صدا می دهند. هنگام انتخاب یک نژاد، به این فکر کنید که این سگ چند بار واق واق می کند یا زوزه می کشد. اگر قصد خرید یک سگ شکاری را دارید، آیا زوزه آنها برای شما مثل یک موسیقی می باشد یا دیوانه کننده است؟ اگر قصد خرید یک سگ نگهبان را دارید، آیا ممکن است شهری مملو از "غریبه های" مشکوک، توله سگ شما را همیشه درحالت هوشیاری قرار دهد؟ آیا حیات وحش محلی به معنای واقعی کلمه سگ شما را به سمت وحشی شدن سوق خواهد داد؟ آیا شما در خانه ای با محدودیت های صوتی زندگی می کنید؟ آیا در نزدیکی خودتان همسایه دارید؟ پس ممکن است شما بخواهید یک سگ ساکت را انتخاب کنید.
-
علاقه به ولگردی
بعضی از نژادها نسبت به بقیه آزادتر هستند. سگ های شمالی مانند هاسکی های سیبری که برای مسافت های طولانی پرورش داده شده اند و با توجه به این شانس، بعد از دیدن هر چیزی که علاقه آنها را به خود جلب کند، شروع به حرکت می کنند و بسیاری از سگ های شکاری فقط بینی خود - یا آن خرگوشی که ناگهان از وسط جاده می گذرد - را دنبال می کنند حتی اگر این به معنای ترک شما باشد.
-
سطح انرژی
سگهای پرانرژی همیشه آماده و منتظر عمل هستند. در اصل برای انجام انواع کارهای مرتبط با سگ ها پرورش یافته اند. کارهایی از قبیل جستجو برای شکارچیان یا هدایت گله، آنها این استقامت را دارند که بتوانند یک روز کامل کار کنند. آنها به ورزش و تحرک ذهنی زیادی احتیاج دارند و احتمالاً بیشتر وقت خود را صرف پریدن، بازی کردن و کشف هر محل و بوی جدید می کنند. سگ کم انرژی بین سگ ها همانند آدم های تنبل است، و در طول روز فقط چرت می زنند. هنگام انتخاب یک نژاد، سطح فعالیت و شیوه زندگی خود را در نظر بگیرید و به این فکر کنید که آیا شما یک سگ فرز و پر انرژی را مناسب می دانید یا آزار دهنده.
-
نیرومندی
یک سگ نیرومند ممکن است انرژی خوبی داشته یا نداشته باشد، اما تمام کارهایی که آن ها انجام می دهند، با قوت انجام می دهند: آنها به قلاده فشار می آورند (تا زمانی که به آنها آموزش دهید که این کار را انجام ندهند)، سعی می کنند که موانع را از سر راه بردارند و حتی با ولع زیاد غذا بخورند و آب بنوشند. . این مخازن پرانرژی برای یادگیری رفتارهای خوب به آموزش زیادی احتیاج دارند و ممکن است برای خانه هایی که دارای کودکان خردسال یا اشخاص سالخورده و ضعیف هستند، مناسب نباشند. از سویی دیگر، یک سگ با انرژی کم، رویکرد مطیع تری نسبت به زندگی دارد.
-
احتیاج به تمرین
بعضی از نژادها با قدم زدن آهسته شبانه در اطراف ساختمان مشکلی ندارند. برخی دیگر به قدم زدن روزانه احتیاج دارند، به ویژه آن هایی که در اصل برای کارهای جسمی از قبیل گله داری یا شکار پرورش داده شده اند. بدون ورزش کافی، ممکن است وزن این نژادها افزایش پیدا کند و انرژی خود را به روشهایی که شما دوست ندارید مانند واق واق کردن، جویدن و حفر کردن، تخلیه کنند. نژادهایی که به ورزش زیادی احتیاج دارند، برای افراد پر انرژی، افراد فعال و یا آن هایی که به آموزش سگ خود برای رقابت در یک ورزش پر انرژی سگ ها مانند چابکی علاقمندند، مناسب هستند. اگر می خواهید سگ پرانرژی خود را خسته کنید، می توانید از اسباب بازی هایی استفاده کنید که باعث تحرک آنها می شود!
-
علاقمند به بازیگوشی
برخی از سگ ها، همیشه توله سگ باقی می مانند - همیشه به بازی علاقمندند - در حالی که دیگران جدی تر و ملایم تر هستند. اگرچه یک توله سگ بازیگوش به نظر مشتاق می رسد، اما این را در نظر داشته باشید که هر روز باید تعداد زیادی بازی های مختلف را انجام دهید، و اگر بچه یا سگ های دیگری داشته باشید باید از آن ها به عنوان همبازی های آن سگ استفاده کنید.
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
نگهداری
تغذیه
آراستن
تمرین
آموزش
سلامت
کین کورسو باید با غذای سگ دارای کیفیت بالا، خواه بصورت تجاری و یا در منزل، با نظارت و تأیید دامپزشکتان تهیه شده باشد تغذیه شود. هر رژیم غذایی باید متناسب با سن سگ (توله سگ، بزرگسال یا سالخورده) باشد. برخی از سگ ها مستعد اضافه وزن هستند، بنابراین میزان کالری و وزن سگ خود را تحت نظر داشته باشید. استفاده از خوراکی های تشویقی می تواند کمک مهمی در آموزش باشد، اما دادن مقدار زیادی از آنها می تواند باعث چاقی شود. در مورد اینکه کدامیک از غذاهای انسانی برای سگ ها بی خطر هستند و کدامیک مضر هستند، بیشتر بیاموزید. اگر در مورد وزن یا رژیم غذایی سگتان نگرانی دارید با دامپزشک خود مشورت کنید. آب تمیز و تازه باید همیشه در دسترس کین کورسو باشد.
پوشش کین کورسو کوتاه اما دو لایه است. زیرپوشش، که بسته به آب و هوای محل زندگی سگ متفاوت است، در طول سال، به ویژه در فصل بهار، ریزش دارد. برس کشیدن هفتگی - در دوران ریزش، هر روز - با برس متوسط، دستکش یا ابزار مناسب، موهای مرده را قبل از ریخته شدن روی مبلمان و سطح خانه، جمع می کند و به پاک شدن و رشد موهای جدید کمک می کند. مانند همه نژادها، ناخن های کورسو نیز باید بطور مرتب کوتاه شوند، زیرا ناخن های بیش از حد بلند می تواند برای سگتان دردناک باشد و باعث مشکل در راه رفتن و دویدن شود.
کین کورسوها به ورزش جدی نیاز دارند. یک پیاده روی سریع - یا بهتر بگوییم، دویدن - حداقل یک و نیم کیلومتر در صبح و تکرار آن در بعداظهر، سلامتی و توان عضلانی آنها را حفظ می کند. آنها در پیاده روی های طولانی، صحرانوردی یا دوچرخه سواری، همراهان خوبی هستند. کین کورسو برای کار پرورش یافته است و هنگامی که کاری برای انجام دادن داشته باشد خوشبخت ترین است. کورسو به تحریک روحی و جسمی احتیاج دارد، در غیر این صورت رفتار نامطلوبی نشان می دهد. بسیاری از کین کورسوها در مسابقات چالاکی، اطاعت پذیری، غواصی، تمرینهای محافظت و ردیابی، رقیبان خوبی هستند.
کلاسهای اجتماعی شدن و آموزشهای اولیۀ توله سگی برای همه سگها توصیه می شود، اما برای نژادی به بزرگی و قدرت کین کورسو، این موارد ضروری است. بسیاری کین کورسوها می توانند سگهای غالب و محافظ باشند. آموزش های اجتماعی شدن به شما اطمینان می دهد که آنها به بزرگسالانی کاملاً منظم و خوش اخلاق تبدیل می شوند. آموزش اطاعت پذیری، آنها را از رئیس شدن در خانه باز می دارد. کین کورسوها باهوش و مشتاق لذت و تشویق هستند، بنابراین آموزش آنها معمولاً آسان است. کین کورسوها علیرغم ظاهر آنها، کاملا عاطفی هستند و به عشق و پاداش، بسیار بهتر از اصلاحات یا روشهای آموزش خشن پاسخ می دهد.
کین کورسوها به طور کلی سگ های سالمی هستند و پرورش دهندگان مسئول، نمونه های تولید مثل خود را از نظر داشتن مشکلات سلامتی مانند دیسپلازی مفصل ران، صرع ایدیوپاتیک، مانج دمودکس و ناهنجاری های مربوط به پلک، غربالگری می کنند. دارندگان کین کورسو باید یاد بگیرند که به چه علائمی توجه داشته باشند و در صورت بروز این علائم، چه کاری باید انجام دهند. مانند تمام نژادها، گوشهای کین کورسو نیز باید به طور منظم از نظر عفونت بررسی شوند و دندان ها نیز باید بطور مرتب با استفاده از خمیر دندان مخصوص سگ ها مسواک زده شوند.
آزمایش های سلامتی توصیه شده از سوی باشگاه ملی این نژاد:
- ارزیابی لگن
- ارزیابی زانو
- معاینۀ قلبی
استاندارد
ظاهر عمومی
سگ مولوسوس نژاد ایتالیایی باستان با اندازۀ متوسط و بزرگ، محکم و دارای اسکلت قوی است. این نژاد عضلانی و ورزشی، با سهولت و ظرافت قابل توجهی حرکت می کند. این نژاد همیشه یک سگ نگهبان املاک و شکارچی شکارهای سختی مانند گراز وحشی بوده است.
سر
سر مولوسوس، بزرگ و طول کلی آن تقریباً به یک سوم ارتفاع در سینۀ آن می رسد. صفحات جمجمه و پوزه اندکی همگرا هستند، اما موازی نیستند. دور سر اندازه گیری شده در استخوان های گونه، بیش از دو برابر طول کل سر است. پوست آنها، سخت و صاف است. جمجمه: از نمای جلو، جمجمه پهن و کمی خمیده است. عرض آن برابر با طول آن است. از نمای جانبی، یک قوس برجسته از بالای چشم شروع می شود و سپس در عقب می رود و به سمت پشت سر، مسطح می شود. از نمای بالا، به دلیل داشتن قوسهای زایگوماتیک و عضلات قدرتمندی که در آن قرار دارند، ظاهری مربعی دارد. بخش بالای سر: به دلیل ایجاد و برجستگی سینوس های پیشانی و قوس برجستۀ بالای چشم، کاملاً مشخص شده است. ظاهر - بسیار هوشیار و جلب توجه کننده است. هنگام هوشیاری، چروکهایی در پیشانی ایجاد می شود. چشم ها: دارای اندازه متوسط، بادامی شکل، گرد و برآمده هستند و حلقه های دور چشم محکم با تنها مقدار کمی انحراف قابل مشاهده، ترجیح داده می شود. رنگ چشم: سگهایی با پوزۀ سیاه (رنگ پوشش مشکی، حنایی یا قرمز و راه راههایی از این رنگ ها)، چشم های قهوه ای تیره، ترجیح داده می شوند. پوزۀ خاکستری (رنگهای پوشش خاکستری، مایل به قرمز یا قرمز و راه راههایی از این رنگها)، سایه های روشن تر، مورد تأیید هستند. رنگدانه های حلقه های دور چشم کامل است، رنگدانه های لبه چشم با رنگدانه های رنگ سگ مطابقت دارند. موارد رد صلاحیت چشم ها: رنگ زرد پرندگان شکاری؛ چشمهای آبی. گوش ها: به خوبی در بالای استخوان گونه قرار گرفته اند. گوشها ممکن است کوتاه شوند و یا بریده نشده باقی گذاشته شوند. اگر بریده شوند، بصورت یک مثلث متساوی الاضلاع هستند، اگر بریده نشوند، اندازه آنها متوسط و مثلثی شکل هستند و تا گونه ها محکم نگه داشته می شوند و بیشتر از استخوان فک امتداد ندارند. بینی: بزرگ با سوراخ های کاملا باز است و رنگ رنگدانه های آن متناسب با رنگ رنگدانه های سگ هستند. سگهایی که دارای رنگدانه سیاه هستند، بینی سیاه دارند. سگ هایی با رنگ خاکستری، بینی خاکستری دارند. همچنین رنگدانه های بینی کامل است. بینی در امتداد خط بالای پوزه است و از آن بیرون نمی زند و همچنین در پشت صفحۀ جلویی پوزه نیز محصور نمی ماند. پوزه: عرض بسیار گسترده و عمیق که تقریباً برابر با طول آن است و تقریباً به یک سوم طول کل سر می رسد. عمق پوزه بیش از 50 درصد طول پوزه است. صفحات بالا و پایین پوزه با هم موازی هستند و بینی و چانه یک خط عمودی را تشکیل می دهند. از نمای جلو، جلو صورت باید صاف و به شکل ذوزنقه که در قسمت پایین پهن تر است، به نظر برسد. پوزه بیش از حد باریک یا پخ نیست. لبها: کاملاً مستحکم هستند. لب های فوقانی تقریبا آویزان هستند، آنها به زیر سوراخ های بینی می پیوندند و یک"U" معکوس ایجاد می کنند. رنگدانه های لب با رنگدانه های رنگ سگ مطابقت دارند. سگهایی با رنگدانه های سیاه، لب های سیاه دارند. سگ های خاکستری رنگ، لب های خاکستری دارند. دندانهای نیش: کمی رو به جلو هستند (نه بیشتر از 8 میلیمتر) و هم راستا بودن ترجیح داده می شود. اگر پارامترهای سر و پوزه درست باشند، نیش قیچی نیز قابل قبول است. دندان ها کامل هستند. دندانهای برشی در یک خط مستقیم قرار دارند. فقدان بیش از دو دندان، دیده نمی شود. رد صلاحیتها دندان: فقدان بیش از دو دندان. جلو آمدگی بیش از 8 میلیمتری فک بالا.
گردن، خط بالا، بدن
گردن: کمی قوس دار که بصورت پیوسته به شانه ها متصل می شود و مقدار کمی غبغب دارد. طول گردن تقریباً یک سوم ارتفاع در بخش جلوگاه است. بدن: عمق قفسۀ دنده معادل نیمی از ارتفاع کل سگ است و زیر زانوها، کمی پایین می آید. دنده ها بلند و به خوبی از هم باز شده اند و دارای تورفتگی متوسطی هستند. سینه: پهن، عضلانی و قوی. پشت: پهن، قوی، عضلانی. بالاترین قسمت تیغه شانه، کمی از سطح مسطح پشت بلندتر قرار می گیرد. کمر: کاملا عضلانی است و بصورت هماهنگ به پشت متصل شده است. کفل: بلند، پهن و کمی شیب دار. کفل باید به دلیل عضله ای بودن کاملا گرد باشد. دم: دم، در امتداد خط پشتی قرار دارد. ریشه آن ضخیم است و در نوک چندان نوک تیز نمی شود. در هنگام فعالیت، پایین قرار دارد، در غیر این صورت، افقی یا کمی بالاتر از پشت قرار دارد و در حالت عمودی قرار نمی گیرد. دم، در مهرۀ چهارم کوتاه می شود. در مورد دم های طبیعی، نوک آن به ران می رسد اما به پایین ران نمی رسد. دم، در حال حرکت پایین قرار دارد، شکسته یا تاب خورده نیست اما انعطاف پذیر است. در هنگام استراحت، در حالت آویزان قرار می گیرد. هنگامی که سگ در حال فعالیت است، دم، بدون اینکه از پشت خم یا فر شود، سطح آن روی پشت یا کمی بالاتر از سطح پشت قرار می گیرد. رد صلاحیتهای دم: دم طبیعی که لاغر و خشک باشد یا دم طبیعی گره خورده که دارای انحراف و یا پیچ خوردگی جانبی باشد. بازی کردن شانه ها. نقص ها: شانه های مستقیم و قائم. سینه ای که به طور نامتناسب پهن باشد یا عمق کافی نداشته باشد. پشت، کمر و دنده ها: پشت، کوتاه، عضلانی و قوی است. کمر، پهن و کمی قوس دار است و دنده ها به خوبی از هم باز شده اند و فضای زیادی برای ریه ایجاد می کنند. نقص ها: پشت بسیار طولانی، متزلزل یا دارای انحناء. کمر مسطح و باریک. دنده های مسطح. دم: تقریبا بالا نگه داشته می شود، اما به سمت جلو و بر روی پشت قرار نمی گیرد، کمی قوس دار و "قلم مویی" است و در مقایسه با اندازه سگ کمی کوتاه است. نقص ها: یک دم بلند. انحناء قوری شکل یا تمایل به سمت جلو که از ریشه شروع می شود. دم مانند موش صحرایی بدون حالت "قلم مویی".
نیم تنه جلویی
قوی، عضلانی و کاملا متناسب با اندازه سگ. هنگام مشاهده از جلو یا پهلو، مستقیم است. ارتفاع پاها در زانو برابر با 50 درصد از ارتفاع سگ در جلوگاه (جلوسینه) است. شانه ها: عضلانی و متمایل به عقب است. بازوها: بسیار عضلانی، قدرتمند و دارای استخوان بندی قوی است. زانو: به موازات قفسۀ دنده قرار گرفته اند و به داخل و یا خارج، چرخش ندارند. پاهای جلو: مستقیم و دارای استخوان بندی و عضلات خوبی هستند. پسترن ها (قسمت پایین ساق پا): تقریبا مستقیم و قوی اما انعطاف پذیر هستند. کف پاها: گرد با انگشتان قوس دار (گربه مانند). پد ها (بالشتکها) و ناخن های لاغر، سخت و تیره هستند، به جز در مورد انگشتان سفید. دوکلاوهای جلویی: دوکلاوها (انگشتان اضافه) در صورت سالم بودن می تواند باقی گذاشته شوند یا برداشته شوند، اگر نگه داشته شوند، باید روی هر پا تنها یک دوکلاو وجود داشته باشد.
نیم تنه عقبی
به طور کلی، آنها دارای بخش عقبی قدرتمند و قوی هستند که با قسمتهای جلو هماهنگ است. هنگام مشاهده از عقب یا جلو، مستقیم هستند. ران ها: بلند، پهن، زاویه دار و کاملا عضلانی هستند. مفصل زانو: باید تقریبا زاویه دار و قوی باشد. ساق پاها: دارای ساختار استخوانی و عضله ای قوی هستند. ران ها: گسترده، ضخیم و تمیز هستند و هنگام مشاهده از پشت، به سمت پایین و موازی هستند. پسترن عقب: مستقیم و موازی قرار گرفته اند. دوکلاوهای عقب: هرگونه دوکلاو عقب برداشته می شود. کف پای عقب: کمی بیضی-شکل تر است و انگشتان، قوس کمتری دارند.
پوشش
پوشش این سگها، کوتاه، سخت، براق، چسبنده و متراکم، با زیرپوشش سبک است که در هوای سرد ضخیم تر می شود. رنگهای قابل قبول عبارتند از: سیاه، سایه های تیره و روشن خاکستری، سایه روشن و تیرۀ حنایی و قرمز. راه راه بودن در همۀ این رنگها مجاز است. حنایی و قرمز یکدست، از جمله سایه های روشن و تیره، دارای ماسک سیاه یا خاکستری هستند. ماسک، فراتر از چشم نمی رود. ممکن است یک قسمت سفید روی سینه، گلو، چانه، پشت پسترن ها (قسمت پایین ساق پا) و انگشتان پا وجود داشته باشد. رد صلاحیتها: هر رنگی با علائمی از الگوهای مازویی (قهوهای مایل به زرد)، همانطور که در نژادهای "سیاه-و-مازویی" دیده می شود.
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
تاریخچه
کین کورسو ( KAH-neh-KOR-soh که جمع آن Cani Corsi است) متعلق به زیر مجموعه ای از نژادهای کاری است که سگهای مولوسوس یا مولوسر نامیده می شوند و از نام قبیلۀ مولوسی (Molossi) یونان باستان گرفته شده است که گمان می رود سگهای نگهبان بزرگ و درشت هیکل از نوع ماستیف پرورش می داده اند. در اوج قدرت امپراتوری روم، لشکرهایی که جزایر یونان را تحت سلطه و اشغال خود درآوردند، مولوسرها را به ایتالیا آوردند و آنها را با نژادهای بومی ایتالیا آمیزش دادند.
فرزندان حاصل شده از این آمیزش ها اجداد کورسو مدرن هستند و خویشاوندان بزرگتر آنها، ماستیف ناپلی هستند. از کورسوهای اصلی به عنوان سگهای فاتح استفاده می شد که راه راه خود را از میان دشمن باز می کردند، سگهای بی باکی که سطلهای روغن شعله ور را که به پشت آنها بسته شده بود به میان صفوف دشمن می بردند. فرض بر این است که این کورسوهای اولیه، سگ های بزرگتر و سنگین تری نسبت به نسخۀ زیبا و امروزی آنها هستند که با لطافت گربه ای حرکت می کند.
با انحلال امپراتوری غربی در قرن پنجم، لژیونهای ایتالیا و سگهایشان بیکار ماندند. بدین ترتیب، کورسوها با مشاغل غیرنظامی مانند شکار گراز وحشی، کشاورزی، دامداری و معروف ترین موارد، محافظت از مزارع و خانه های مرغداری، سازگار شدند. برای قرن ها، کورسو به منظره ای آشنا در مزارع و مراتع حومه ایتالیا تبدیل شد. اما تاثیرات تهاجم مداوم به شبه جزیره ایتالیا و سیسیل، تحولات اقتصادی و سیاسی و کشاورزی مکانیزه، شرایطی را ایجاد کرد تا جمعیت کورسوها به تعداد بسیار ناچیزی کاهش یابد. در اواسط قرن بیستم، این نژاد تقریبا منقرض شده بود.
با این حال، نمونه هایی از آنها در کشور ایتالیا زنده ماندند. در دهه 1970، گروهی از علاقه مندان ایتالیایی برای احیای نژادهای سگ اجداد روستایی خود، دور هم جمع شدند. انجمن "آموراتی کین کورسو" (جامعه دوستداران کین کورسو) در سال 1983 تشکیل شد و در دهه بعد، کورسو در نمایشگاه های سگ های اروپایی به نمایش گذاشته شد. اولین واردات کورسو به آمریکا در سال 1988 انجام شد و در سال 2010 این نژاد توسط AKC به رسمیت شناخته شد.
افزودن نظر
آیا میدانستید؟
کلید واژه های نژاد کین کورسو (Cane Corso)
کن کورسو
- کن کورسو
قیمت نژاد ها برگرفته از پرورش دهندگان معتبر ایران
پرورش دهندگان محترمی که قصد همکاری دارند لطفا با شماره 02122930308 تماس حاصل نمایند
جهت خرید سگ از لیست نژاد ها، نژاد مورد نظر را پیدا کرده و از طریق پاپی یاب استعلام بگیرید.
جهت دریافت مشاوره خرید سگ با شماره 09028288666 تماس حاصل نمایند
کلید واژه ها
کین کورسو - سگ کین کورسو - خرید سگ کین کورسو - خرید نژاد سگ کین کورسو - خرید کین کورسو - قیمت کین کورسو - قیمت توله کین کورسو - قیمت و خرید کین کورسو نر - قیمت و خرید کین کورسو ماده
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
