تبلیغات
خصوصیت های اخلاقی:
ملایم، باهوش، شاد
قد: 37 تا 39 سانتی متر (نر)، 34 تا 37 سانتی متر (ماده)
وزن: 11 تا 14 کیلوگرم (نر)، 9 تا 11 کیلوگرم (ماده)
طول عمر: 10 تا 14 سال
گروه: ورزشی
| قد | 37 تا 39 سانتی متر (نر)، 34 تا 37 سانتی متر (ماده) |
| وزن | 11 تا 14 کیلوگرم (نر)، 9 تا 11 کیلوگرم (ماده) |
| طول عمر | 10 تا 14 سال |
| گروه | ورزشی |
کوکر اسپانیل سرخوش و خوشرو، با چشمانی درشت و رویایی و شخصیتی بازیگوش، یکی از محبوب ترین نژادهای جهان است. کوکرها به عنوان سگ های شکاری، پرورش یافتند اما محبوبیت گسترده خود را به عنوان همراهانی همه جایی به دست آورده اند.
ویدیو های بیشتر
چگونه سگ خود را در قفس نگه داریم؟
6٬234 بازدید
آوردن توله سگ جدید به خانه
8٬489 بازدید
چگونه به توله سگ خود یاد بدیم بشینه و بایسته
7٬076 بازدید
انتخاب بهترین غذا برای توله سگ
5٬654 بازدیدتوضیحات
کوکر اسپانیل با چشمهای بزرگ و تیره، ظاهر شیرین، گوشهای بلند و سرزنده که خواهان لمس آنها می شوید، جای تعجب نمی گذارد که چرا سالها به عنوان محبوب ترین نژاد آمریکا انتخاب شده است. کوکر اسپانیل کوچکترین سگ ورزشی AKC است که در حالت ایستاده حدود 36 تا 38 سانتیمتر ارتفاع دارد. پوشش آن به اندازه کافی از نظر رنگ و نقش متنوع است که هر سلیقه ای را راضی می کند. بدن کاملاً متعادل کوکر، محکم و توپر است و باعث می شود این سگ های سریع و با استقامت، بسیار راحت و متوازن حرکت کنند. کوکرها همبازی مشتاق بچه ها هستند و به راحتی به عنوان همراه و ورزشکار آموزش می بینند. آنها به اندازه کافی بزرگ هستند که سگهای ورزشی باشند اما به قدری هم جمع و جور هستند که قابل حمل باشند. یک کوکر با پوشش کامل، با گذاشتن وقت کافی برای آراستن آن به زیبا ترین سگ موجود تبدیل می شود. این سگهای ورزشی پرانرژی عاشق بازی و پیاده روی سریع هستند.
امتیاز
-
سازگاری خوب با زندگی آپارتمانی
برخلاف تصور رایج، اندازه های کوچک لزوماً یک سگ آپارتمانی نمی سازد. تعداد زیادی از سگ های کوچک برای زندگی در یک آپارتمان بیش از اندازه پر انرژی و سرحال هستند. ساکت بودن، کم انرژی بودن، در داخل خانه نسبتاً آرام بودن و مودب بودن با ساکنان دیگر، همه جزو ویژگیهای خوب یک سگ آپارتمانی هستند.
-
خوب برای صاحبان تازه کار
بعضی از سگ ها نسبت به بقیه ساده تر هستند؛ آنها به آموزش بهتر جواب می دهند و بسیار راحت هستند. آنها همچنین به اندازه کافی انعطاف پذیر هستند تا از اشتباهات یا ناسازگاری های شما عقب نشینی کنند. سگهایی که بسیار حساس هستند، تفکر مستقل دارند یا قاطع هستند، ممکن است مدیریتش برای شخصی که اولین بار است صاحب سگ شده سخت تر باشد. اگر تجربه صاحب سگ بودن خود را، هنگامی که معاشر جدیدتان را انتخاب می کنید، در نظر بگیرید، بهترین تجربه خود را کسب خواهید کرد.
-
سطح حساسیت
برای برخی از سگها یک توبیخ شدید ناراحت کننده نیست، در حالی که برخی دیگر حتی یک نگاه اخم آلود را به دل می گیرند. سگهای با حساسیت کم، که به آن ها "آسانگیر"، "تحمل پذیر"، "تاب آور" و حتی "پوست کلفت" نیز می گویند، بهتر می توانند با یک خانواده پر سر و صدا و پر آشوب، یک صاحب قاطع یا سرزنده و یک روال غیر معمول یا متغیر کنار بیایند. آیا شما بچه های کوچک دارید، ظروف غذا را زیاد پرتاب می کنید، در یک گاراژ بازی می کنید یا زندگی ناآرامی دارید؟ به سراغ یک سگ بروید که حساسیت کمی داشته باشد.
-
تحمل تنهایی
بعضی از نژادها با خانواده خود پیوند زیادی برقرار می کنند و در صورت تنها ماندن توسط صاحب خود، بیشتر در معرض نگرانی و حتی وحشت قرار می گیرند. یک سگ مضطرب می تواند بسیار مخرب باشد - واق واق کند، ناله کند، چیزی را بجود و یا حتی باعث ضرب و شتم شود. این نژادها هنگامیکه یکی از اعضای خانواده در طول روز در خانه باشد و یا اگر بتوانید سگ را به محل کار خود ببرید، رفتار بسیار خوبی از خود نشان می دهند.
-
تحمل آب و هوای سرد
نژادهایی که دارای پوشش بسیار کوتاه و کم یا بدون پوشش زیرین هستند و یا بدنی بی مو دارند همانند گریهاندها، در برابر سرما آسیب پذیر هستند. سگهایی با تحمل سرمای کم، در آب و هوای سرد باید داخل خانه زندگی کنند و برای پیاده روی در آن آب و هوا باید یک ژاکت یا لباس مناسب به تن داشته باشند.
-
تحمل آب و هوای گرم
سگهایی که پوشش ضخیم و دوبل دارند، در برابر گرمای بیش از حد، آسیب پذیر هستند. همچنین نژادهایی با بینی های کوتاه مانند بولداگ ها یا پاگ ها هم از این دسته هستند زیرا نمی توانند به خوبی خودشان را خنک کنند. اگر یک نژاد حساس به گرما می خواهید، سگ شما باید در روزهای گرم یا مرطوب در خانه بماند، و نیاز است که شما در مورد تمرینات سگ خود در گرما بسیار محتاط باشید.
-
محبت با خانواده
بعضی از نژادها مستقل و غیر صمیمی هستند، حتی اگر آنها از زمان تولگی توسط همان شخص بزرگ شده باشند؛ برخی دیگر با یک شخص پیوند نزدیکی دارند و نسبت به بقیه افراد بی تفاوت هستند؛ و برخی دیگر به کل خانواده محبت می کنند. نژاد تنها عاملی نیست که با سطح عاطفه مرتبط باشد؛ سگهایی که در داخل یک خانه با افراد اطراف خودشان بزرگ شده اند احساس راحتی بیشتری با انسان دارند و راحت تر پیوند می خورند.
-
سگ های بسیار علاقمند به کودکان
با کودکان مهربان بودن، تحمل بالا در بغل کردن های محکم، و داشتن یک حالت بی تفاوت نسبت به دویدن و جیغ زدن کودکان، تماماً صفاتی هستندکه باعث می شود سگ به کودکان علاقمند باشد. شاید از اینکه چه نژادهایی در آن لیست قرار دارد شگفت زده شوید: باکسرهای سرسخت و آمریکن استافوردشایر تریرها (که پیت بول به حساب می آیند)، با کودکان خوب رفتار می کنند. سگهای کوچک و ظریف و بسیار سرزنده مانند شی هواهواها همیشه به این میزان خانواده دوست نیستند.** همه سگ ها منحصر به فرد هستند. رتبه بندی های ما تعمیمی کلی است، و آنها تضمینی برای رفتار هر نژاد یا سگ منحصر به فرد نیستند. سگها از هر نژاد می توانند با توجه به تجربیات گذشته خود، آموزش چگونگی همراهی با کودکان و شخصیتشان، در کنار کودکان خوب رفتار کنند. نژاد و نوع نژاد مهم نیست، همه سگ ها دارای فک های قوی و دندان های تیز و نوکدار هستند و ممکن است در شرایط استرس گاز بگیرند. کودکان کم سن و سگها از هر نژاد باید همیشه تحت نظارت یک فرد بالغ قرار بگیرند و هرگز حتی برای مدتی با همدیگر تنها نمانند.
-
رفتار دوستانه با دیگر سگ ها
رفتار دوستانه نسبت به سگ ها و انسان ها دو موضوع کاملاً متفاوت است. برخی از سگها ممکن است به سگ های دیگر حمله کنند یا سعی کنند بر آن ها مسلط شوند، حتی اگر آنها عاشق معاشرت با مردم باشند. برخی دیگر بیشتر دوست دارند بازی کنند تا مبارزه؛ و برخی دیگر از آنها، دم را چرخانده و می دوند. نژاد تنها عامل نیست. سگهایی که حداقل تا سن شش تا هشت هفتگی با خانواده و مادر خود زندگی کرده اند و آن هایی که در زمان تولگی وقت زیادی را به بازی با سگ های دیگر گذرانده اند، به احتمال زیاد مهارت های اجتماعی خوبی دارند.
-
رفتار دوستانه با غریبه ها
سگهایی که با غریبه ها رفتار دوستانه ای دارند، به میهمان ها با دم تکان دادن و پوزه به خاک مالیدن سلام می کنند؛ بعضی دیگر خجالتی، بی تفاوت یا حتی پرخاشگر هستند. با این حال، مهم نیست که از چه نژادی باشند، سگی که اجتماعی باشد و از تولگی با انسان های زیادی از هر سن، اندازه و شکل برخورد کرده باشد، بهتر به غریبه ها پاسخ خواهد داد تا یک سگ بزرگسال بدون این پیش زمینه ها. به یاد داشته باشید، حتی سگهایی که رفتار دوستانه دارند نیز در بیرون از خانه باید یک قلاده خوب و قوی داشته باشند!
-
میزان ریزش مو
اگر قصد دارید خانه خود را با یک سگ به اشتراک بگذارید، باید با موهای سگ روی لباس و خانه خود کنار بیایید. ریزش مو در بین نژادها بسیار متفاوت است. بعضی از سگ ها سالی یکبار، برخی فصلی، برخی به هر دو شکل، و برخی دیگر خیلی به ندرت ریزش مو دارند. اگر وسواس دارید، باید نژادی را انتخاب کنید که ریزش موی کمتری داشته باشد یا با استانداردهای شما کنار بیاید.
-
پتانسیل ریزش آب دهان
سگهای مستعد ریزش آب دهان ممکن است برای سلام کردن، دست شما را لیس های آبداری بزنند و لکه های بزرگ و مرطوبی را روی لباس شما ایجاد کنند. اگر رفتاری بی تفاوت نسبت به لیس زدن داشته باشید، خوب است؛ اما اگر وسواس دارید، می توانید سگی را انتخاب کنید که در این بخش امتیاز کمتری دارد.
-
راحتی در نظافت
بعضی از نژادها، سگهایی هستند که با یک برس کشیدن ساده تمیز می شوند؛ برخی دیگر برای تمیز و سالم ماندن به حمام، اصلاح و دیگر موارد بهداشتی منظم نیاز دارند. در نظر داشته باشید، باید برای سگی که به نظافت زیادی احتیاج دارد وقت بگذارید و صبور باشید، یا اینکه برای انجام این کار، به شخص دیگری پول بدهید.
-
سلامت عمومی
به دلیل شیوه های نادرست در تمرینات، برخی از نژادها مستعد ابتلا به بعضی مشکلات بهداشتی ژنتیکی مانند دیسپلازی مفصل ران هستند. این بدان معنا نیست که هر سگی از آن نژاد حتماً به آن بیماری مبتلا خواهد شد؛ بلکه به این معنی است که آنها در معرض ریسک بالایی قرار دارند. اگر شما یک توله سگ را قبول می کنید، ایده خوبی است که بدانید کدام بیماری های ژنتیکی برای نژاد مورد علاقه شما مشترک هستند. همچنین ممکن است بخواهید از محلی که توله سگ را از آنجا تهیه کرده اید بپرسید اطلاعاتی در مورد سلامت جسمی والدین و سایر بستگان توله سگ شما دارد یا خیر.
-
استعداد اضافه وزن پیدا کردن
بعضی از نژادها اشتهای زیادی دارند و به راحتی دچار افزایش وزن می شوند. اضافه وزن در سگ ها همانند انسانها می تواند باعث ایجاد مشکلات سلامتی شود. اگر نژادی را انتخاب کرده اید که مستعد اضافه وزن است، باید رفتارهای خود را محدود کنید، در همه حال، مطمئن شوید که به اندازه کافی ورزش می کند و بجای بی تفاوت بودن نسبت به غذایش، میزان وعده های غذایی روزانه اش را در وعده های منظم غذایی، اندازه گیری کنید.
-
اندازه
سگ ها در همه اندازه ای وجود دارند، از کوچکترین آن ها یعنی شی هوآهوآ گرفته تا گریت دین بسیار بزرگ، یک عامل کلیدی در تصمیم گیری در مورد اینکه آیا یک سگ با شما و فضای زندگی شما سازگار است یا نه، میزان فضایی است که اشغال می کند. نژادهای بزرگ سگ ممکن است به نظر بیش از حد قدرتمند و ترسناک باشند، اما برخی از آنها فوق العاده دوست داشتنی هستند! نگاهی بیندازید و سگ با اندازه مناسب را، برای خود پیدا کنید!
-
راحتی آموزش
سگهای آموزش پذیر، در ایجاد ارتباط بین یک دستور (مانند کلمه "بشین")، و یک عمل (نشستن) و یک نتیجه (انجام کاری) خیلی سریع مهارت پیدا می کنند. سگ های دیگر به زمان، صبر و تکرار بیشتری نیاز دارند. بسیاری از نژادها باهوش هستند اما به آموزش با این نگرش نگاه می کنند که "چه فایده ای برای من دارد؟"، در این صورت شما نیاز به استفاده از پاداش ها و بازی ها برای یادگیری آنها خواهید داشت تا درخواست های شما را اجرا کنند.
-
هوش
سگهایی که پرورش می یابند تا به مشاغلی که به تصمیم گیری، هوش و تمرکز نیاز دارند، همانند گله داری بپردازند، باید مغزشان را تمرین دهند، همانگونه که سگ هایی که برای دویدن در طول روز پرورش داده می شوند، باید بدن خود را تمرین دهند. اگر آنها تحریک ذهنی مورد نیاز خود را پیدا نکنند، کار خودشان را انجام می دهند - معمولاً با پروژه هایی که شما دوست نخواهید داشت، مانند کندن زمین و جویدن. آموزش اطاعت و اسباب بازی های تعاملی سگ، روش های خوبی برای تمرین مغزی یک سگ هستند، تمریناتی همانند ورزش و کار برای آموزش چابکی، جستجو و نجات.
-
علاقمندی به ور رفتن با دهان
در بیشتر نژادها در دوران تولگی و در نژادهای رتریور در همه سنین، علاقمندی به ور رفتن با دهان به معنای تمایل به گره زدن، جویدن و گاز بازی (گاز نرم و نسبتاً بدون درد است که باعث سوراخ شدن پوست نمی شود)، عمومیت دارد. سگهای دهانی بسیار علاقمند هستند تا از دهان خود برای نگه داشتن یا "هدایت" اعضای خانواده انسانی خود استفاده کنند. آنها نیاز به آموزش دارند تا یاد بگیرند که گاز گرفتن اسباب بازی های جویدنی خوب است، و نه آدم ها. نژادهای دهانی از بازی های واکشی (رفتن و آوردن یک وسیله) و جویدن یک اسباب بازی که با گلوله و دیگر وسایل لذت بخش پر شده باشد، واقعاً لذت می برند.
-
تعقیب طعمه
سگهایی که برای شکار پرورش یافته اند، مانند تریرها، تمایل ذاتی برای تعقیب - و گاه کشتن - حیوانات دیگر دارند. هر چیزی که غژغژ کند، مانند گربه ها، سنجاب ها، و شاید حتی ماشین ها، می تواند آن غریزه را تحریک کند. سگهایی که عاشق تعقیب کردن هستند هنگامیکه بیرون از خانه می باشند باید قلاده داشته باشند و یا در یک محیط نرده دار نگه داشته شوند، و شما به یک فنس بلند و ایمن در حیاطتان نیاز دارید. این نژادها به طور کلی برای خانه هایی با حیوانات خانگی کوچکتر مانند گربه ها، همسترها و یا سگ های کوچک که می توانند مانند طعمه به نظر برسند مناسب نیستند. از طرف دیگر نژادهایی که در ابتدا برای شکار پرندگان مورد استفاده قرار می گرفتند، عموماً علاقه ای به تعقیب ندارند، اما هنگام پرواز پرندگان ساعات سختی را خواهید داشت تا مانع از جلب توجه آنها شوید.
-
گرایش به واق واق کردن یا زوزه کشیدن
برخی نژادها بیشتر از بقیه صدا می دهند. هنگام انتخاب یک نژاد، به این فکر کنید که این سگ چند بار واق واق می کند یا زوزه می کشد. اگر قصد خرید یک سگ شکاری را دارید، آیا زوزه آنها برای شما مثل یک موسیقی می باشد یا دیوانه کننده است؟ اگر قصد خرید یک سگ نگهبان را دارید، آیا ممکن است شهری مملو از "غریبه های" مشکوک، توله سگ شما را همیشه درحالت هوشیاری قرار دهد؟ آیا حیات وحش محلی به معنای واقعی کلمه سگ شما را به سمت وحشی شدن سوق خواهد داد؟ آیا شما در خانه ای با محدودیت های صوتی زندگی می کنید؟ آیا در نزدیکی خودتان همسایه دارید؟ پس ممکن است شما بخواهید یک سگ ساکت را انتخاب کنید.
-
علاقه به ولگردی
بعضی از نژادها نسبت به بقیه آزادتر هستند. سگ های شمالی مانند هاسکی های سیبری که برای مسافت های طولانی پرورش داده شده اند و با توجه به این شانس، بعد از دیدن هر چیزی که علاقه آنها را به خود جلب کند، شروع به حرکت می کنند و بسیاری از سگ های شکاری فقط بینی خود - یا آن خرگوشی که ناگهان از وسط جاده می گذرد - را دنبال می کنند حتی اگر این به معنای ترک شما باشد.
-
سطح انرژی
سگهای پرانرژی همیشه آماده و منتظر عمل هستند. در اصل برای انجام انواع کارهای مرتبط با سگ ها پرورش یافته اند. کارهایی از قبیل جستجو برای شکارچیان یا هدایت گله، آنها این استقامت را دارند که بتوانند یک روز کامل کار کنند. آنها به ورزش و تحرک ذهنی زیادی احتیاج دارند و احتمالاً بیشتر وقت خود را صرف پریدن، بازی کردن و کشف هر محل و بوی جدید می کنند. سگ کم انرژی بین سگ ها همانند آدم های تنبل است، و در طول روز فقط چرت می زنند. هنگام انتخاب یک نژاد، سطح فعالیت و شیوه زندگی خود را در نظر بگیرید و به این فکر کنید که آیا شما یک سگ فرز و پر انرژی را مناسب می دانید یا آزار دهنده.
-
نیرومندی
یک سگ نیرومند ممکن است انرژی خوبی داشته یا نداشته باشد، اما تمام کارهایی که آن ها انجام می دهند، با قوت انجام می دهند: آنها به قلاده فشار می آورند (تا زمانی که به آنها آموزش دهید که این کار را انجام ندهند)، سعی می کنند که موانع را از سر راه بردارند و حتی با ولع زیاد غذا بخورند و آب بنوشند. . این مخازن پرانرژی برای یادگیری رفتارهای خوب به آموزش زیادی احتیاج دارند و ممکن است برای خانه هایی که دارای کودکان خردسال یا اشخاص سالخورده و ضعیف هستند، مناسب نباشند. از سویی دیگر، یک سگ با انرژی کم، رویکرد مطیع تری نسبت به زندگی دارد.
-
احتیاج به تمرین
بعضی از نژادها با قدم زدن آهسته شبانه در اطراف ساختمان مشکلی ندارند. برخی دیگر به قدم زدن روزانه احتیاج دارند، به ویژه آن هایی که در اصل برای کارهای جسمی از قبیل گله داری یا شکار پرورش داده شده اند. بدون ورزش کافی، ممکن است وزن این نژادها افزایش پیدا کند و انرژی خود را به روشهایی که شما دوست ندارید مانند واق واق کردن، جویدن و حفر کردن، تخلیه کنند. نژادهایی که به ورزش زیادی احتیاج دارند، برای افراد پر انرژی، افراد فعال و یا آن هایی که به آموزش سگ خود برای رقابت در یک ورزش پر انرژی سگ ها مانند چابکی علاقمندند، مناسب هستند. اگر می خواهید سگ پرانرژی خود را خسته کنید، می توانید از اسباب بازی هایی استفاده کنید که باعث تحرک آنها می شود!
-
علاقمند به بازیگوشی
برخی از سگ ها، همیشه توله سگ باقی می مانند - همیشه به بازی علاقمندند - در حالی که دیگران جدی تر و ملایم تر هستند. اگرچه یک توله سگ بازیگوش به نظر مشتاق می رسد، اما این را در نظر داشته باشید که هر روز باید تعداد زیادی بازی های مختلف را انجام دهید، و اگر بچه یا سگ های دیگری داشته باشید باید از آن ها به عنوان همبازی های آن سگ استفاده کنید.
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
نگهداری
تغذیه
آراستن
تمرین
آموزش
سلامت
انتخاب بهترین رژیم غذایی برای هر سگ می تواند با تجربه به دست آید. نکته اصلی توجه به برچسب های مواد غذایی از نظر مواد تشکیل دهنده با کیفیت است. صاحب یک کوکر می تواند در مورد هر گونه حساسیت یا نیازهای خاص سگ خود از دامپزشک سگ خود مشاوره بگیرد. یک غذای دارای کیفیت بالا انتخاب کنید و آن را منصفانه امتحان کنید. یک ماده غذایی مبتنی بر مرغ و برنج مدت هاست که نقطۀ شروع خوبی برای امتحان غذای مناسب برای کوکر است، اما حساسیت ها، علاقه ها و نیازهای فردی را نیز در نظر بگیرید. وزن مناسب سگ خود را حفظ کنید و مراقب باشید که بیش از حد به او غذا ندهید. آرایشگران و دامپزشکان اغلب شاهد کوکرهای دارای اضافه وزن هستند.
کوکر اسپانیل ها به نظافت منظم و دقیق نیاز دارند. جلسات از دست رفته به راحتی جبران نمی شوند و ممکن است منجر به گره خوردن یا درهم رفتگی پوشش کوکر شود. یک شانۀ سگ فلزی و با کیفیت حرفه ای با فاصلۀ دندانه های ریز و متوسط مورد نیاز است. شما می توانید با یک برس نرم، شانه زدن را ادامه دهید، اما استفاده از شانه، کلیدی است. موهای شل را باید با دقت توسط شانه جدا کنید، مطمئن شوید که مسلط هستید و از همه جا می توانید به پوست برسید. اگر با درهم رفتگی روبرو شدید، در آن نفوذ نکنید. در عوض، در هم رفتگی ها را از هم جدا کنید و سپس از نوک پوشش شروع کنید و شانه بزنید. هنگام شانه زدن گوش ها محتاط باشید. پوست لبه های گوش، نازک است و با شانه زدن خیلی شدید سوراخ می شود. کوکر نیاز به استحمام کامل با شامپوی مرغوب سگ دارد. شستشوی کامل و آبکشی مجدد بسیار مهم است، زیرا باقی مانده صابون می تواند باعث تحریک پوست کوکر شود. سپس پوشش را با سشوار در محیطی نه چندان گرم خشک کنید. روش تمیز کردن و خشک کردن مجاری گوش را بیاموزید. در حین استحمام، پوست کوکر را از نظر وجود نقاط التهابی بررسی کنید و در صورت نیاز، درمان آن را دنبال کنید. این مسئله مهم است كه خودتان روشهای نظافت را بیاموزید و یا از خدمات یك آرایشگر حرفه ای كه علاقه مند است و در نظافت این نژاد باتجربه است استفاده كنید.
کوکر اسپانیل یک نژاد ورزشی است و باید از توان ماهیچه ای خوبی برخوردار باشد، هر چند نژادی نیست که به منظور تخلیه انرژی فراوان، به ورزش زیادی نیاز داشته باشد. کوکرها معمولاً از طریق باز آوردن یک توپ یا اسباب بازی دیگر یا همراهی صاحبان خود در هنگام پیاده روی می توانند از ورزش لذت ببرند. آنها از گذراندن وقت با صاحب خود بسیار لذت می برند، بنابراین پیاده روی گزینه مناسبی برای ورزش آنها است. اگر کوکر یک همراه سگ داشته باشد، می توانند به عنوان ورزش، با یکدیگر بازی کنند. کوکر اسپانیل دوست دارد صاحب خود را راضی کند و از بازی لذت می برد، بنابراین این موارد ابزاری هستند که می توانید برای تشویق او به ورزش از آنها استفاده کنید.
در مورد آموزش کوکر اسپانیل، خبر خوب این است که به طور کلی این نژاد یک نژاد مردم دوست است. آنها برای جلب رضایت صاحب خود می خواهند "خوب" باشند، و به طور کلی نسبت به تربیت و لحن مخالف در صدای صاحب خود حساس و پاسخگو هستند. ابزارهای خشن تربیت معمولاً قابل توجیه نیستند و در کوکر نیز ثمر بخش نیستند. این نژاد از چالش فعالیت های نمایشی لذت می برد و بهتر است فعالیت ها و رویدادهای موجود را امتحان کنید تا ببینید کوکر شما به چه چیزی علاقه مند است و با آموزش آن را دنبال کنید. کلاس های اجتماعی شدن و آموزش اولیه توله سگی نیز توصیه می شود. کوکرهای به راحتی با جوایز غذایی، بازی و تحسین ترغیب می شوند.
باشگاه ملی والدین کوکر اسپانیل ، باشگاه آمریکایی اسپانیل، دارای یک کمیته بهداشتی است که مسائل بهداشتی این نژاد را بررسی می کند و برای آزمایش های بهداشتی مورد نیاز، به پرورش دهندگان توصیه ارائه می دهد. کوکر اسپانیل از طول عمر خوبی برخوردار است. یک پرورش دهنده وظیفه شناس می تواند سوابق آزمایش سلامتی نمونه های آمیزشی نر و ماده را به عنوان مثال برای مشکلات سلامتی رانها، کشکک زانو و چشم، ارائه دهد. پرورش دهندگان اغلب داده های سالها آزمایشات انجام شده در این زمینه های سلامتی را در اختیار دارند. برای تمیز کردن مجاری گوش کوکر، به ویژه پس از استحمام، روش های مناسب را از دامپزشکتان بیاموزید تا از عفونت گوشها جلوگیری کنید. نظافت کامل پوشش کوکر، به جلوگیری از درهم رفتگی موها که می تواند باعث ایجاد مشکلات پوستی در زیر آن شود، کمک می کند.
آزمایشات بهداشتی توصیه شده از سوی باشگاه ملی نژاد:
- ارزیابی چشم پزشکی
- ارزیابی لگن
استاندارد
ظاهر عمومی
کوکر اسپانیل کوچکترین عضو گروه ورزشی است. او دارای بدنی محکم و جمع و جور و سر کاملاً مخروطی و صاف است، کوکر دارای توازن کلی کامل و اندازه ایده آل است. شانه های کوکر مستقیم روی پاهای جلویی قرار دارد و خط پشت آن دارای شیب اندکی به سمت بخش عقبی عضلانی، قوی و نسبتاً خمیده است. کوکر سگی با سرعت قابل توجه، همراه با استقامت زیاد است. مهمتر از همه اینکه او باید آزاد و سرزنده و متعادل باشد. کوکرها در هنگام فعالیت تمایل زیادی به کار نشان می دهند. سگی که در همه قسمت ها کاملا متعادل باشد نسبت به سگی که دارای نقاط قوت خوب و نقص های کاملاً متضاد است، مطلوب تر است.
سر
دستیابی به سر متناسب که باید با بقیه قسمتهای سگ توازن داشته باشد، شامل موارد زیر می شود: ظاهر: هوشمندانه، هوشیار، ملایم و جذاب است. چشمها: کره چشم ها، گرد و توپر هستند و مستقیماً رو به جلو قرار دارند. شکل لبه های دور چشم ظاهری کمی بادامی دارد. چشمها تورفته یا بیرون زده نیستند. رنگ عنبیه قهوه ای تیره است و به طور کلی هرچه تیره تر باشد بهتر است. گوشها: نرم، بلند، دارای پوست ظریف، پرهای خوب هستند و بالاتر از خط قسمت تحتانی چشم قرار ندارند. جمجمه: گرد است اما اغراق آمیز نیست و هیچ تمایلی به مسطح بودن ندارد. ابروها با یک نقطۀ انتهای واضح مشخص می شوند. ساختار استخوانی زیر چشم به خوبی تراش خورده و گونه ها برجستگی ندارند.
بدن
گردن: گردن به اندازه کافی بلند است به نحوی که اجازه می دهد تا بینی به راحتی به زمین برسد، همچنین گردن عضلانی است و حالت آویزان ندارد. کمی قوس دارد و در عین حال که در محل اتصال به سر باریک می شود اما با قدرت روی شانه ها قرار گرفته است. خط پشت: کمی به سمت قسمت پشت عضلانی، شیب دار است. بدن: قفسه سینه عمیق است، پایین ترین نقطه آن بالاتر از زانو قرار ندارد، قسمت جلویی آن به اندازه کافی پهن است تا فضای کافی برای قلب و ریه را فراهم کند اما آنقدر پهن نیست که بتواند در حرکت رو به جلو پاهای جلو تداخل ایجاد کند. دنده ها عمیق هستند و به خوبی از هم باز شده اند. پشت، قوی است و از شانه ها به سمت عقب شیب دار و تا محل اتصال دم، کمی متمایل به سمت پایین است. دم کوتاه شده در امتداد خط پشت قرار دارد یا کمی بالاتر است. هرگز مانند تریر، مستقیم رو به بالا نیست و هرگز آنقدر پایین نیز نیست که نشانگر ترسو بودن باشد. وقتی سگ در حال حرکت است، حرکت دم سرزنده و توام با خوشحالی است.
قسمت جلو بدن
شانه ها کاملاً عقب قرار گرفته و زاویه ای تقریباً 90 درجه ای با پاهای جلو دارند که به سگ اجازه می دهد تا بازوهای جلوی خود را به راحتی به جلو حرکت دهد. شانه ها بدون برآمدگی برش خورده و شیب دار هستند و به گونه ای قرار گرفته اند که زاویۀ نقاط بالایی جلوگاه اجازۀ یک قفسۀ سینۀ باز را می دهد. هنگام مشاهده از پهلو و هنگامی که پاهای جلو بصورت عمودی قرار گرفته اند، زانو، مستقیماً زیر بالاترین نقطۀ تیغه شانه قرار دارد. پاهای جلو، موازی، مستقیم، دارای استخوانهای قوی و عضلانی هستند و به خوبی در زیر کتف قرار می گیرند. پسترنها (پایین ساق پا)، کوتاه و محکم هستند. دوکلاوهای پاهای جلو ممکن است برداشته شود. کف پا، فشرده، بزرگ، گرد و محکم با پدهای شاخی هستند. همچنین آنها به داخل و یا بیرون چرخش ندارند.
پوشش
شانه ها کاملاً عقب قرار گرفته و زاویه ای تقریباً 90 درجه ای با پاهای جلو دارند که به سگ اجازه می دهد تا بازوهای جلوی خود را به راحتی به جلو حرکت دهد. شانه ها بدون برآمدگی برش خورده و شیب دار هستند و به گونه ای قرار گرفته اند که زاویۀ نقاط بالایی جلوگاه اجازۀ یک قفسۀ سینۀ باز را می دهد. هنگام مشاهده از پهلو و هنگامی که پاهای جلو بصورت عمودی قرار گرفته اند، زانو، مستقیماً زیر بالاترین نقطۀ تیغه شانه قرار دارد. پاهای جلو، موازی، مستقیم، دارای استخوانهای قوی و عضلانی هستند و به خوبی در زیر کتف قرار می گیرند. پسترنها (پایین ساق پا)، کوتاه و محکم هستند. دوکلاوهای پاهای جلو ممکن است برداشته شود. کف پا، فشرده، بزرگ، گرد و محکم با پدهای شاخی هستند. همچنین آنها به داخل و یا بیرون چرخش ندارند.
قسمت عقب بدن
باسن پهن است و انتهای بدن کوکر، کاملا گرد و عضلانی است. با مشاهده از پشت، پاهای عقب هنگام حرکت و در حالت استراحت با هم موازی هستند. پاهای عقب دارای استخوانهای قوی و عضلانی است، زانو تقریبا زاویه دار و رانها قدرتمند و کاملاً مشخص هستند. مفصل زانو، قوی است و در حرکت یا هنگام ایستادن هیچ لغزشی در آن مشاهده نمی شود. باسن ها قوی و کاملا رو به پایین هستند. دوکلاوها (انگشتان اضافۀ پا) روی پاهای عقب می توانند برداشته شوند.
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
تاریخچه
اسپانیل نوعی نژاد با قدمت بسیار زیاد است که گمان می رود از اسپانیا منشأ گرفته باشد (کلمات "اسپانیا" و "اسپانیل" ارتباط نزدیکی با هم دارند). اسپانیل ها از زمان تولید تفنگ و از زمانی که سگهای شکاری به طور همزمان با تورهای شکار استفاده می شدند، یاوران شکارچیان پرندگان بوده اند.
برای قرن ها، اسپانیل های اروپایی و بریتانیایی به طور غیررسمی به اسپانیل های خشکی و اسپانیل های آبی دسته بندی می شدند. با این حال، در قرن نوزدهم، هنگامی که استانداردهای نژادی، نمایش سگ ها و آزمایش های میدانی نوشته شدند و مفهوم نژاد سگ ها در انگلیس مورد توجه قرار گرفت، اسپانیل های مختلف به عنوان نژادهای خاص طبقه بندی شدند. کوکر نیز در میان آنها بودند. این سگها، کوچکتر از اسپرینگر اسپانیل انگلیسی اما بزرگتر از اسپانیل عروسکی انگلیسی، اجداد کوکر اسپانیل مدرن، بودند.
در آمریکا، کوکر اسپانیل به دو نوع آمریکایی و انگلیسی تقسیم شدند. مشخصۀ کوکرهای انگلیسی، بلندتر بودن و داشتن سر درازتر، با پوشش نه چندان بلند نسبت به پسر عموی آمریکایی اش بود. از سال 1940 کلوپ های کنل انگلیسی و کانادایی انواع مختلفی از کوکر را به عنوان نژادهای جداگانه ثبت کردند و AKC در سال 1946 از آنها پیروی کرد. نام نژادهای AKC، کوکر اسپانیل(برای نوع ایالات متحده) و کوکر اسپانیل انگلیسی (برای نوع انگلیسی) است.
یک کوکر سیاه به نام برسی با کسب دو بار بهترین سگ در نمایش وست مینستر، در سالهای 1940 و 41، به محبوبیت این نژاد کمک کرد، اما اوج شکوفایی در آمریکا در دهه 1950 بود. در این دهه کوکر محبوب ترین نژاد AKC بود. این زمان، دورۀ "بانو و ولگرد" دیزنی و کوکر ریچارد نیکسون معاون رئیس جمهور به نام چکرز بود که به تغییر روند تاریخ سیاسی ایالات متحده کمک کرد.
افزودن نظر
آیا میدانستید؟
کلید واژه های نژاد کوکر اسپانیل (Cocker Spaniel)
کوکر، کاکر، کاکر اسپانیل
- کوکر
- کاکر
- کاکر اسپانیل
قیمت نژاد ها برگرفته از پرورش دهندگان معتبر ایران
پرورش دهندگان محترمی که قصد همکاری دارند لطفا با شماره 02122930308 تماس حاصل نمایند
جهت خرید سگ از لیست نژاد ها، نژاد مورد نظر را پیدا کرده و از طریق پاپی یاب استعلام بگیرید.
جهت دریافت مشاوره خرید سگ با شماره 09028288666 تماس حاصل نمایند
کلید واژه ها
کوکر اسپانیل - سگ کوکر اسپانیل - خرید سگ کوکر اسپانیل - خرید نژاد سگ کوکر اسپانیل - خرید کوکر اسپانیل - قیمت کوکر اسپانیل - قیمت توله کوکر اسپانیل - قیمت و خرید کوکر اسپانیل نر - قیمت و خرید کوکر اسپانیل ماده
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
