بیگل

Beagle

4.5 | 0 نظر

گروه شکاری

مشاوره رایگان خرید سگ
با پاپی یاب 09028288666

کانال تلگرام گروه واتس اپ

تبلیغات

خصوصیت های اخلاقی:

مهربان، کنجکاو، سرزنده

قد: 33 تا 38 سانتی متر

وزن: 9 تا 14 کیلوگرم

طول عمر: 10 تا 15 سال

گروه: شکاری

بیگل نه تنها یک سگ شکاری عالی و یک همراه وفادار است، بلکه سرزنده، بامزه و - به لطف ظاهر ملتماسانۀ خود – جذاب است. آنها برای شکار در دسته ها پرورش داده شده اند، بنابراین از مشارکت لذت می برند و به طور کلی آسانگیر هستند.

قیمت حدودی در بازار ایران:
از 22 تا 25 میلیون تومان

آخرین بروزرسانی قیمت: 1403/04/03

تماس با مشاور

چگونه به توله سگ خود یاد بدیم بشینه و بایسته

7٬076 بازدید

چگونه سگ خود را در قفس نگه داریم؟

6٬234 بازدید

انتخاب بهترین غذا برای توله سگ

5٬653 بازدید

آشنایی با نژاد پامرانین

8٬689 بازدید

دو نوع بیگل وجود دارد: بیگل هایی که قد آنها از شانه کمتر از 33 سانتیمتر است و آنهایی که بین 33 تا 38 سانتیمتر هستند. همانطور که علاقه مندان به سگها می گویند، هر دو نوع بیگل، محکم، قوی و نسبت به جثۀ خود قدرتمند هستند. آنها در رنگ های مطبوعی مانند لیمویی، قرمز و سفید و "سه رنگ" دیده می شوند. نقطۀ قوت بیگل در چهرۀ قابل تحسین او است، چشمان بزرگ قهوه ای یا فندقی در کنار گوشهای بلند و بامزه که بر روی یک سر پهن قرار دارد. بیگل که از سوی طرفداران این نژاد، تحت عنوان "شاد" توصیف شده است، سگی مهربان، دوست داشتنی، شاد و همراهی مطمئن است- همۀ خصوصیاتی که می تواند آنها را به سگهای خانوادگی عالی تبدیل کند. جای تعجب نیست که سالها بیگل محبوب ترین سگ شکاری در میان صاحبان حیوانات خانگی آمریکایی بوده است. این سگهای شکاری، کنجکاو، باهوش و پرانرژی هستند و به زمان بازی زیادی نیاز دارند.

انطباق پذیری

سازگاری خوب با زندگی آپارتمانی

برخلاف تصور رایج، اندازه های کوچک لزوماً یک سگ آپارتمانی نمی سازد. تعداد زیادی از سگ های کوچک برای زندگی در یک آپارتمان بیش از اندازه پر انرژی و سرحال هستند. ساکت بودن، کم انرژی بودن، در داخل خانه نسبتاً آرام بودن و مودب بودن با ساکنان دیگر، همه جزو ویژگیهای خوب یک سگ آپارتمانی هستند.
خوب برای صاحبان تازه کار

بعضی از سگ ها نسبت به بقیه ساده تر هستند؛ آنها به آموزش بهتر جواب می دهند و بسیار راحت هستند. آنها همچنین به اندازه کافی انعطاف پذیر هستند تا از اشتباهات یا ناسازگاری های شما عقب نشینی کنند. سگهایی که بسیار حساس هستند، تفکر مستقل دارند یا قاطع هستند، ممکن است مدیریتش برای شخصی که اولین بار است صاحب سگ شده سخت تر باشد. اگر تجربه صاحب سگ بودن خود را، هنگامی که معاشر جدیدتان را انتخاب می کنید، در نظر بگیرید، بهترین تجربه خود را کسب خواهید کرد.
سطح حساسیت

برای برخی از سگها یک توبیخ شدید ناراحت کننده نیست، در حالی که برخی دیگر حتی یک نگاه اخم آلود را به دل می گیرند. سگهای با حساسیت کم، که به آن ها "آسانگیر"، "تحمل پذیر"، "تاب آور" و حتی "پوست کلفت" نیز می گویند، بهتر می توانند با یک خانواده پر سر و صدا و پر آشوب، یک صاحب قاطع یا سرزنده و یک روال غیر معمول یا متغیر کنار بیایند. آیا شما بچه های کوچک دارید، ظروف غذا را زیاد پرتاب می کنید، در یک گاراژ بازی می کنید یا زندگی ناآرامی دارید؟ به سراغ یک سگ بروید که حساسیت کمی داشته باشد.
تحمل تنهایی

بعضی از نژادها با خانواده خود پیوند زیادی برقرار می کنند و در صورت تنها ماندن توسط صاحب خود، بیشتر در معرض نگرانی و حتی وحشت قرار می گیرند. یک سگ مضطرب می تواند بسیار مخرب باشد - واق واق کند، ناله کند، چیزی را بجود و یا حتی باعث ضرب و شتم شود. این نژادها هنگامیکه یکی از اعضای خانواده در طول روز در خانه باشد و یا اگر بتوانید سگ را به محل کار خود ببرید، رفتار بسیار خوبی از خود نشان می دهند.
تحمل آب و هوای سرد

نژادهایی که دارای پوشش بسیار کوتاه و کم یا بدون پوشش زیرین هستند و یا بدنی بی مو دارند همانند گریهاندها، در برابر سرما آسیب پذیر هستند. سگهایی با تحمل سرمای کم، در آب و هوای سرد باید داخل خانه زندگی کنند و برای پیاده روی در آن آب و هوا باید یک ژاکت یا لباس مناسب به تن داشته باشند.
تحمل آب و هوای گرم

سگهایی که پوشش ضخیم و دوبل دارند، در برابر گرمای بیش از حد، آسیب پذیر هستند. همچنین نژادهایی با بینی های کوتاه مانند بولداگ ها یا پاگ ها هم از این دسته هستند زیرا نمی توانند به خوبی خودشان را خنک کنند. اگر یک نژاد حساس به گرما می خواهید، سگ شما باید در روزهای گرم یا مرطوب در خانه بماند، و نیاز است که شما در مورد تمرینات سگ خود در گرما بسیار محتاط باشید.

رفتار دوستانه

محبت با خانواده

بعضی از نژادها مستقل و غیر صمیمی هستند، حتی اگر آنها از زمان تولگی توسط همان شخص بزرگ شده باشند؛ برخی دیگر با یک شخص پیوند نزدیکی دارند و نسبت به بقیه افراد بی تفاوت هستند؛ و برخی دیگر به کل خانواده محبت می کنند. نژاد تنها عاملی نیست که با سطح عاطفه مرتبط باشد؛ سگهایی که در داخل یک خانه با افراد اطراف خودشان بزرگ شده اند احساس راحتی بیشتری با انسان دارند و راحت تر پیوند می خورند.
سگ های بسیار علاقمند به کودکان

با کودکان مهربان بودن، تحمل بالا در بغل کردن های محکم، و داشتن یک حالت بی تفاوت نسبت به دویدن و جیغ زدن کودکان، تماماً صفاتی هستندکه باعث می شود سگ به کودکان علاقمند باشد. شاید از اینکه چه نژادهایی در آن لیست قرار دارد شگفت زده شوید: باکسرهای سرسخت و آمریکن استافوردشایر تریرها (که پیت بول به حساب می آیند)، با کودکان خوب رفتار می کنند. سگهای کوچک و ظریف و بسیار سرزنده مانند شی هواهواها همیشه به این میزان خانواده دوست نیستند.** همه سگ ها منحصر به فرد هستند. رتبه بندی های ما تعمیمی کلی است، و آنها تضمینی برای رفتار هر نژاد یا سگ منحصر به فرد نیستند. سگها از هر نژاد می توانند با توجه به تجربیات گذشته خود، آموزش چگونگی همراهی با کودکان و شخصیتشان، در کنار کودکان خوب رفتار کنند. نژاد و نوع نژاد مهم نیست، همه سگ ها دارای فک های قوی و دندان های تیز و نوکدار هستند و ممکن است در شرایط استرس گاز بگیرند. کودکان کم سن و سگها از هر نژاد باید همیشه تحت نظارت یک فرد بالغ قرار بگیرند و هرگز حتی برای مدتی با همدیگر تنها نمانند.
رفتار دوستانه با دیگر سگ ها

رفتار دوستانه نسبت به سگ ها و انسان ها دو موضوع کاملاً متفاوت است. برخی از سگها ممکن است به سگ های دیگر حمله کنند یا سعی کنند بر آن ها مسلط شوند، حتی اگر آنها عاشق معاشرت با مردم باشند. برخی دیگر بیشتر دوست دارند بازی کنند تا مبارزه؛ و برخی دیگر از آنها، دم را چرخانده و می دوند. نژاد تنها عامل نیست. سگهایی که حداقل تا سن شش تا هشت هفتگی با خانواده و مادر خود زندگی کرده اند و آن هایی که در زمان تولگی وقت زیادی را به بازی با سگ های دیگر گذرانده اند، به احتمال زیاد مهارت های اجتماعی خوبی دارند.
رفتار دوستانه با غریبه ها

سگهایی که با غریبه ها رفتار دوستانه ای دارند، به میهمان ها با دم تکان دادن و پوزه به خاک مالیدن سلام می کنند؛ بعضی دیگر خجالتی، بی تفاوت یا حتی پرخاشگر هستند. با این حال، مهم نیست که از چه نژادی باشند، سگی که اجتماعی باشد و از تولگی با انسان های زیادی از هر سن، اندازه و شکل برخورد کرده باشد، بهتر به غریبه ها پاسخ خواهد داد تا یک سگ بزرگسال بدون این پیش زمینه ها. به یاد داشته باشید، حتی سگهایی که رفتار دوستانه دارند نیز در بیرون از خانه باید یک قلاده خوب و قوی داشته باشند!

نیازهای سلامتی و نظافت

میزان ریزش مو

اگر قصد دارید خانه خود را با یک سگ به اشتراک بگذارید، باید با موهای سگ روی لباس و خانه خود کنار بیایید. ریزش مو در بین نژادها بسیار متفاوت است. بعضی از سگ ها سالی یکبار، برخی فصلی، برخی به هر دو شکل، و برخی دیگر خیلی به ندرت ریزش مو دارند. اگر وسواس دارید، باید نژادی را انتخاب کنید که ریزش موی کمتری داشته باشد یا با استانداردهای شما کنار بیاید.
پتانسیل ریزش آب دهان

سگهای مستعد ریزش آب دهان ممکن است برای سلام کردن، دست شما را لیس های آبداری بزنند و لکه های بزرگ و مرطوبی را روی لباس شما ایجاد کنند. اگر رفتاری بی تفاوت نسبت به لیس زدن داشته باشید، خوب است؛ اما اگر وسواس دارید، می توانید سگی را انتخاب کنید که در این بخش امتیاز کمتری دارد.
راحتی در نظافت

بعضی از نژادها، سگهایی هستند که با یک برس کشیدن ساده تمیز می شوند؛ برخی دیگر برای تمیز و سالم ماندن به حمام، اصلاح و دیگر موارد بهداشتی منظم نیاز دارند. در نظر داشته باشید، باید برای سگی که به نظافت زیادی احتیاج دارد وقت بگذارید و صبور باشید، یا اینکه برای انجام این کار، به شخص دیگری پول بدهید.
سلامت عمومی

به دلیل شیوه های نادرست در تمرینات، برخی از نژادها مستعد ابتلا به بعضی مشکلات بهداشتی ژنتیکی مانند دیسپلازی مفصل ران هستند. این بدان معنا نیست که هر سگی از آن نژاد حتماً به آن بیماری مبتلا خواهد شد؛ بلکه به این معنی است که آنها در معرض ریسک بالایی قرار دارند. اگر شما یک توله سگ را قبول می کنید، ایده خوبی است که بدانید کدام بیماری های ژنتیکی برای نژاد مورد علاقه شما مشترک هستند. همچنین ممکن است بخواهید از محلی که توله سگ را از آنجا تهیه کرده اید بپرسید اطلاعاتی در مورد سلامت جسمی والدین و سایر بستگان توله سگ شما دارد یا خیر.
استعداد اضافه وزن پیدا کردن

بعضی از نژادها اشتهای زیادی دارند و به راحتی دچار افزایش وزن می شوند. اضافه وزن در سگ ها همانند انسانها می تواند باعث ایجاد مشکلات سلامتی شود. اگر نژادی را انتخاب کرده اید که مستعد اضافه وزن است، باید رفتارهای خود را محدود کنید، در همه حال، مطمئن شوید که به اندازه کافی ورزش می کند و بجای بی تفاوت بودن نسبت به غذایش، میزان وعده های غذایی روزانه اش را در وعده های منظم غذایی، اندازه گیری کنید.
اندازه

سگ ها در همه اندازه ای وجود دارند، از کوچکترین آن ها یعنی شی هوآهوآ گرفته تا گریت دین بسیار بزرگ، یک عامل کلیدی در تصمیم گیری در مورد اینکه آیا یک سگ با شما و فضای زندگی شما سازگار است یا نه، میزان فضایی است که اشغال می کند. نژادهای بزرگ سگ ممکن است به نظر بیش از حد قدرتمند و ترسناک باشند، اما برخی از آنها فوق العاده دوست داشتنی هستند! نگاهی بیندازید و سگ با اندازه مناسب را، برای خود پیدا کنید!

قابلیت آموزش

راحتی آموزش

سگهای آموزش پذیر، در ایجاد ارتباط بین یک دستور (مانند کلمه "بشین")، و یک عمل (نشستن) و یک نتیجه (انجام کاری) خیلی سریع مهارت پیدا می کنند. سگ های دیگر به زمان، صبر و تکرار بیشتری نیاز دارند. بسیاری از نژادها باهوش هستند اما به آموزش با این نگرش نگاه می کنند که "چه فایده ای برای من دارد؟"، در این صورت شما نیاز به استفاده از پاداش ها و بازی ها برای یادگیری آنها خواهید داشت تا درخواست های شما را اجرا کنند.
هوش

سگهایی که پرورش می یابند تا به مشاغلی که به تصمیم گیری، هوش و تمرکز نیاز دارند، همانند گله داری بپردازند، باید مغزشان را تمرین دهند، همانگونه که سگ هایی که برای دویدن در طول روز پرورش داده می شوند، باید بدن خود را تمرین دهند. اگر آنها تحریک ذهنی مورد نیاز خود را پیدا نکنند، کار خودشان را انجام می دهند - معمولاً با پروژه هایی که شما دوست نخواهید داشت، مانند کندن زمین و جویدن. آموزش اطاعت و اسباب بازی های تعاملی سگ، روش های خوبی برای تمرین مغزی یک سگ هستند، تمریناتی همانند ورزش و کار برای آموزش چابکی، جستجو و نجات.
علاقمندی به ور رفتن با دهان

در بیشتر نژادها در دوران تولگی و در نژادهای رتریور در همه سنین، علاقمندی به ور رفتن با دهان به معنای تمایل به گره زدن، جویدن و گاز بازی (گاز نرم و نسبتاً بدون درد است که باعث سوراخ شدن پوست نمی شود)، عمومیت دارد. سگهای دهانی بسیار علاقمند هستند تا از دهان خود برای نگه داشتن یا "هدایت" اعضای خانواده انسانی خود استفاده کنند. آنها نیاز به آموزش دارند تا یاد بگیرند که گاز گرفتن اسباب بازی های جویدنی خوب است، و نه آدم ها. نژادهای دهانی از بازی های واکشی (رفتن و آوردن یک وسیله) و جویدن یک اسباب بازی که با گلوله و دیگر وسایل لذت بخش پر شده باشد، واقعاً لذت می برند.
تعقیب طعمه

سگهایی که برای شکار پرورش یافته اند، مانند تریرها، تمایل ذاتی برای تعقیب - و گاه کشتن - حیوانات دیگر دارند. هر چیزی که غژغژ کند، مانند گربه ها، سنجاب ها، و شاید حتی ماشین ها، می تواند آن غریزه را تحریک کند. سگهایی که عاشق تعقیب کردن هستند هنگامیکه بیرون از خانه می باشند باید قلاده داشته باشند و یا در یک محیط نرده دار نگه داشته شوند، و شما به یک فنس بلند و ایمن در حیاطتان نیاز دارید. این نژادها به طور کلی برای خانه هایی با حیوانات خانگی کوچکتر مانند گربه ها، همسترها و یا سگ های کوچک که می توانند مانند طعمه به نظر برسند مناسب نیستند. از طرف دیگر نژادهایی که در ابتدا برای شکار پرندگان مورد استفاده قرار می گرفتند، عموماً علاقه ای به تعقیب ندارند، اما هنگام پرواز پرندگان ساعات سختی را خواهید داشت تا مانع از جلب توجه آنها شوید.
گرایش به واق واق کردن یا زوزه کشیدن

برخی نژادها بیشتر از بقیه صدا می دهند. هنگام انتخاب یک نژاد، به این فکر کنید که این سگ چند بار واق واق می کند یا زوزه می کشد. اگر قصد خرید یک سگ شکاری را دارید، آیا زوزه آنها برای شما مثل یک موسیقی می باشد یا دیوانه کننده است؟ اگر قصد خرید یک سگ نگهبان را دارید، آیا ممکن است شهری مملو از "غریبه های" مشکوک، توله سگ شما را همیشه درحالت هوشیاری قرار دهد؟ آیا حیات وحش محلی به معنای واقعی کلمه سگ شما را به سمت وحشی شدن سوق خواهد داد؟ آیا شما در خانه ای با محدودیت های صوتی زندگی می کنید؟ آیا در نزدیکی خودتان همسایه دارید؟ پس ممکن است شما بخواهید یک سگ ساکت را انتخاب کنید.
علاقه به ولگردی

بعضی از نژادها نسبت به بقیه آزادتر هستند. سگ های شمالی مانند هاسکی های سیبری که برای مسافت های طولانی پرورش داده شده اند و با توجه به این شانس، بعد از دیدن هر چیزی که علاقه آنها را به خود جلب کند، شروع به حرکت می کنند و بسیاری از سگ های شکاری فقط بینی خود - یا آن خرگوشی که ناگهان از وسط جاده می گذرد - را دنبال می کنند حتی اگر این به معنای ترک شما باشد.

نیازهای جسمی

سطح انرژی

سگهای پرانرژی همیشه آماده و منتظر عمل هستند. در اصل برای انجام انواع کارهای مرتبط با سگ ها پرورش یافته اند. کارهایی از قبیل جستجو برای شکارچیان یا هدایت گله، آنها این استقامت را دارند که بتوانند یک روز کامل کار کنند. آنها به ورزش و تحرک ذهنی زیادی احتیاج دارند و احتمالاً بیشتر وقت خود را صرف پریدن، بازی کردن و کشف هر محل و بوی جدید می کنند. سگ کم انرژی بین سگ ها همانند آدم های تنبل است، و در طول روز فقط چرت می زنند. هنگام انتخاب یک نژاد، سطح فعالیت و شیوه زندگی خود را در نظر بگیرید و به این فکر کنید که آیا شما یک سگ فرز و پر انرژی را مناسب می دانید یا آزار دهنده.
نیرومندی

یک سگ نیرومند ممکن است انرژی خوبی داشته یا نداشته باشد، اما تمام کارهایی که آن ها انجام می دهند، با قوت انجام می دهند: آنها به قلاده فشار می آورند (تا زمانی که به آنها آموزش دهید که این کار را انجام ندهند)، سعی می کنند که موانع را از سر راه بردارند و حتی با ولع زیاد غذا بخورند و آب بنوشند. . این مخازن پرانرژی برای یادگیری رفتارهای خوب به آموزش زیادی احتیاج دارند و ممکن است برای خانه هایی که دارای کودکان خردسال یا اشخاص سالخورده و ضعیف هستند، مناسب نباشند. از سویی دیگر، یک سگ با انرژی کم، رویکرد مطیع تری نسبت به زندگی دارد.
احتیاج به تمرین

بعضی از نژادها با قدم زدن آهسته شبانه در اطراف ساختمان مشکلی ندارند. برخی دیگر به قدم زدن روزانه احتیاج دارند، به ویژه آن هایی که در اصل برای کارهای جسمی از قبیل گله داری یا شکار پرورش داده شده اند. بدون ورزش کافی، ممکن است وزن این نژادها افزایش پیدا کند و انرژی خود را به روشهایی که شما دوست ندارید مانند واق واق کردن، جویدن و حفر کردن، تخلیه کنند. نژادهایی که به ورزش زیادی احتیاج دارند، برای افراد پر انرژی، افراد فعال و یا آن هایی که به آموزش سگ خود برای رقابت در یک ورزش پر انرژی سگ ها مانند چابکی علاقمندند، مناسب هستند. اگر می خواهید سگ پرانرژی خود را خسته کنید، می توانید از اسباب بازی هایی استفاده کنید که باعث تحرک آنها می شود!
علاقمند به بازیگوشی

برخی از سگ ها، همیشه توله سگ باقی می مانند - همیشه به بازی علاقمندند - در حالی که دیگران جدی تر و ملایم تر هستند. اگرچه یک توله سگ بازیگوش به نظر مشتاق می رسد، اما این را در نظر داشته باشید که هر روز باید تعداد زیادی بازی های مختلف را انجام دهید، و اگر بچه یا سگ های دیگری داشته باشید باید از آن ها به عنوان همبازی های آن سگ استفاده کنید.

پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666

بیگل ها باید با غذای سگ با کیفیت بالا، خواه بصورت تجاری و یا در منزل با نظارت و تأیید دامپزشک تهیه شده باشد، تغذیه شوند. هر رژیم غذایی باید متناسب با سن سگ (توله سگ، بزرگسال یا مسن) باشد. برخی از سگ ها مستعد اضافه وزن هستند، بنابراین میزان کالری و میزان وزن سگ خود را تحت نظر داشته باشید. استفاده از خوراکی های تشویقی می تواند کمک مهمی در آموزش باشد، اما استفادۀ زیاد از آنها می تواند باعث چاقی شود. در مورد اینکه کدامیک از غذاهای انسانی برای سگ ها بی خطر هستند و کدامیک مضر هستند، بیشتر بیاموزید. اگر در مورد وزن یا رژیم غذایی سگتان نگرانی دارید، با دامپزشک خود مشورت کنید. آب تمیز و تازه باید همیشه در دسترس سگتان قرار داشته باشد.

بیگل یک پوشش دولایۀ صاف و متراکم دارد که در زمستان سنگین تر می شود، بنابراین فصل بهار ریزش آن شروع می شود. همچنین بیگل ها در طول سال نیز ریزش موی متوسطی دارند. برس کشیدن هفتگی با برس اندازۀ متوسط مویی، یا دستکش لاستیکی مخصوص، موهای جدا شده را تمیز می کند و باعث تقویت و رشد موهای جدید می شود. بیگل ها نیازی به شست و شوی زیاد ندارند، مگر اینکه بصورت اتفاقی به چیز خاصی آلوده شده باشند. ناخن های بیگل نیز مانند همۀ نژادها باید به طور مرتب کوتاه شوند، زیرا ناخن های بیش از حد بلند، باعث درد سگ و همچنین ایجاد مشکل در راه رفتن و دویدن می شود.

بیگل یک سگ فعال و پرانرژی است و هر روز به حداقل یک ساعت ورزش نیاز دارد. این مسئله به این معنی نیست که تنها آنها را در حیاط پشت خانه آزاد بگذارید. بیگل برای کار در دسته ها پرورش داده شده است و وقتی در کنار دیگران است خوشحال تر از همیشته است. یک بیگل که برای مدت طولانی در داخل یا خارج از خانه تنها بماند، تضعیف می شود. وجود یک همراه (اعم از انسان یا سگ) که بتواند با او بازی کند، می توان از این امر جلوگیری کند. بیگل ها در فرار هنرمند هستند، بنابراین یک زمین تمرین و ورزش باید دارای حصاری به ارتفاع حداقل یک و نیم متر باشد که تا زیر زمین کشیده شده باشد تا از تونل زدن آنها جلوگیری کند. پیاده روی را باید همیشه با مهار انجام داد، زیرا یک بیگل با غریزه شکار بسیار قوی، در صورت مواجه شدن با یک بوی تحریک کننده، قادر به مقاومت در برابر فرار و دنبال کردن بو نیست.

مانند همه سگها، کلاسهای آموزش اجتماعی شدن و آموزشهای اولیه توله سگها نیز برای آنها ضروری است. تشویق کمک بزرگی در آموزش است. بیگل به تکنیک های سختگیرانه به خوبی پاسخ نمی دهد، اما صبر، تقویت مثبت و حتی کمی خلاقیت می تواند در پایان پیروزی به ارمغان آورد.

پرورش دهندگان مسئول، نمونه های آماده برای تولید مثل را از نظر شرایط سلامتی مانند دیسپلازی مفصل ران، کم کاری تیروئید، صرع ، لاکسیتینگ پتلا (دررفتن کشکک زانو) و اختلالات چشم بررسی می کنند. مانند همه نژادها، گوش های بیگل نیز باید بصورت هفتگی بررسی شوند و دندان ها باید به طور مرتب مسواک زده شوند.

آزمایشات بهداشتی توصیه شده از سوی باشگاه ملی نژاد:

ارزیابی لگن
ارزیابی چشم پزشکی
آزمایش MLS DNA

ظاهر عمومی

مانند یک "فاکس هاند" (شکارچی روباه) مینیاتوری هستند، این سگها، محکم و به نسبت جثۀ خود قدرتمند هستند و با ظاهر شکنندۀ سگهای شکاری، می توانند در تعقیب و گریزها به خوبی دوام بیاورند و تا سر حد مرگ شکار خود را دنبال کنند.

سر

جمجمۀ آنها باید تقریباً بلند باشد، در قسمت انتهایی، کمی گنبدی شکل باشد، همچنین جمجمۀ آنها باید پهن و توپر باشد. گوشها: گوشها نسبتا پایین نگه داشته می شوند، بلند هستند و تقریباً به انتهای بینی می رسند، تقریباً پهن هستند و بافت آنها ریز است و تقریباً توانایی راست نگه داشتن آنها وجود ندارد و لبه جلویی آنها در قسمت انتهایی کمی گرد است. چشم ها: چشم ها، بزرگ، کاملاً جدا از هم با ظاهری ملایم و ملتمسانه هستند؛ رنگ آنها از رنگ قهوه ای تا فندقی را شامل می شود. پوزه: پوزه، مستقیم، از نظر طول متوسط و دارای برش مربعی است. آرواره ها هم سطح هستند. لبها در قسمت های آویخته آزاد هستند و سوراخ های بینی بزرگ و باز هستند. نقص ها: جمجمۀ کاملاً صاف که در قسمت بالای آن باریک باشد یا بیش از حد گنبدی باشد، چشم های کوچک، با گوشه های تیز و تریر-مانند، یا دارای برجستگی، پوزۀ بلند، برش خورده یا بسیار کوتاه. بینی رومی، یا رو به بالا، که به آن حالت بشقابی می دهد. گوش کوتاه که حالت ایستاده دارد یا از محل ریشه، تمایل به بالا رفتن دارد.

بدن

گردن، آزادانه و سبک بر روی شانه ها قرار دارد و دارای طول متوسط است. گلو تمیز و بدون چین و چروک های پوست است. چین و چروک جزئی زیر زاویه فک وجود که می تواند مجاز باشد. نقص ها: گردن ضخیم و کوتاه که با بالای شانه ها روی یک خط قرار دارد. در گلو، افتادگی و چین و چروک پوست بیش از حد دیده می شود. شانه ها با شیب ملایم و عضلانی است و دارای حالت سنگین یا زیر بار نیست بطوریکه ایدۀ آزادی عمل با فعالیت و قدرت بدنی را انتقال می دهد. قفسه سینه عمیق و پهن است، اما تا اندازه ای پهن نیست که در بازی آزادانۀ شانه ها تداخل ایجاد کند. نقص ها: شانه های مستقیم و قائم. سینه ای که به طور نامتناسب پهن یا دارای عمق کم است. پشت، کمر و دنده ها: پشت، کوتاه، عضلانی و قوی است. ناحیه کمر پهن و کمی قوس دار است و دنده ها به خوبی باز شده اند و فضای زیادی برای ریه ها ایجاد کرده اند. نقص ها: پشت بسیار طولانی یا متزلزل یا تورفته. کمر صاف (تخت) و باریک. دنده های صاف (تخت). دم: نسبتا ایستاده، اما رو به جلو و بر روی پشت قرار نگرفته است، کمی دارای انحناء است و در مقایسه با اندازۀ دم سگهای شکاری کوتاه است؛ نقص ها: یک دم بلند با انحناء قوری شکل یا از ریشه به سمت جلو متمایل بودن. دم بدون خز مانند موش صحرایی.

پاها

پاهای جلویی: پاهای راست ، با استخوانهای متناسب با اندازه یک سگ شکاری. پسترن های (قسمت پایین ساق پا) کوتاه و مستقیم. کف پا، نزدیک به هم، گرد و محکم است. پدهای کف پا توپر و سفت هستند. نقص ها: قرار گرفتن خارج از زانوها. زانوهایی که به جلو، یا به عقب خم شده اند. پاهای جلو، کج هستند یا داشهوند-مانند هستند. کف پا بلند، باز شده یا پهن است. باسن و رانها قوی و عضلانی هستند و قدرت رانش زیادی ایجاد می کنند. مفصل های زانو قوی هستند. باسن، محکم، متقارن و دارای خم متوسطی است. کف پاها، نزدیک و محکم هستند. نقص ها: باسن گاوی، یا باسن مستقیم. کمبود عضله و قدرت رانش. کف پاهای باز.

پوشش

پوشش، نزدیک به هم، سخت و دارای طول متوسط است. نقص ها: پوشش کوتاه، نازک یا دارای کیفیت نرم. رنگ: همۀ رنگهای واقعی سگهای شکاری.

پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666

ریشۀ این نژاد قدیمی، قرن ها موضوع حدس بوده است. حتی نام نژاد نیز همراه با رمز و راز است. برخی از کارشناسان می گویند این واژه از کلمۀ گالیایی "بَیگ" (کوچک) گرفته شده است، در حالی که برخی دیگر به اصطلاح فرانسوی برای صدای سگهای شکاری در هنگام شکار، یعنی be'geule، اشاره دارند.

گزارشاتی در مورد سگهای شکاری کوچک که برای شکار خرگوش و خرگوش صحرایی در انگلستان بکار رفته اند، مدتها قبل از ورود لژیونهای رومی در سال 55 قبل از میلاد، وجود دارد. یک مرجع انگلیسی بیگل را "سگ شکاری پاکوتاه" کشور ما و "بومی این سرزمین" نامیده است. در دهه 1500، بیشتر جنتلمن های انگلیسی دسته هایی از سگهای شکاری بزرگ داشتند که آهوها را ردیابی می کردند و سگهای شکاری کوچکتری که خرگوشها را ردیابی می کردند. سگهای کوچک و جمع و جورتر، اجداد بیگل های امروزی ما بودند.

عبارت "سگ شکاری پاکوتاه" برای درک جذابیت گسترده بیگل برای شکارچیان در انگلیس ، قاره و آمریکای شمالی کلیدی است. بر خلاف سگهای شکاری بزرگتر مانند سگهای شکار روباه یا هاریرها، بیگل را می شد با پای پیاده به شکار برد – به هیچ اسبی نیاز نبود-. کسانی که توانایی تأمین غذا و اصطبل اسبها را ند شتند و خانمها و آقایانی که پیرتر از آن بودند که یک روز سخت را بر پشت اسب بگذرانند، می توانستند به راحتی با یک دسته از بیگل ها، بصورت پیاده همراه شوند.

واردات بیگل به آمریکا از سالها پس از جنگ داخلی آغاز شد و بلافاصله محبوبیت آنها در میان شکارچیان خرگوش در ایالات متحده افزایش یافت. AKC اولین بیگل خود را به نام بلاندر در سال 1885 ثبت کرد. تا به امروز نیز صاحبان بیگل ها در مناطق جنگلی آمریکای شمالی به بینی عالی سگهای خود، صدای موسیقی و رویکرد مشتاقانه به شکار خرگوش، سوگند یاد می کنند.

نام و نام خانوادگی

شماره تماس

امتیاز

نظر شما

توجه

نظراتی که شامل فروش و واگذاری پت هستند و یا شماره موبایل در آن ذکر شده است تایید نخواهند شد.

بیگل در سال 1885 به همراه 14 نژاد دیگر توسط AKC به رسمیت شناخته شد.

در سال 1888 باشگاه ملی بیگل تشکیل شد و اولین آزمایش صحرایی را انجام داد.

چی کا رانز معروف به اونو، اولین بیگل بود که در سال 2008 عنوان بهترین سگ را در نمایشگاه وست مینستر کسب کرد. این سگ شکاری محبوب و جذاب در سپتامبر 2018 در سن 13 سالگی درگذشت.

قد یک بیگل در ایالات متحده 38 سانتیمتر و در انگلیس 41 سانتیمتر است. علاوه بر این، دو نوع بیگل با قد تعیین شده وجود دارد: بیگل هایی که دارای قد کمتر از 38 سانتیمتر هستند و بیگل هایی که دارای قد بیشتر از 38 سانتیمتر و کمتر از 41 سانتیمتر هستند.

استاندارد آمریکایی بیگل شامل بخشی با "توصیه هایی برای نمایش "لیوری" همراه با موارد مناسب برای استفاده در هنگام شکار است.

"لیندون بی جانسون" صاحب سه بیگل به نام های "هیم"، "هِر" و "ادگار" بود.

بیگلی که امروزه می شناسیم نتیجه واردات انتخابی از انگلیس است. در ایالات متحده قبل از سالهای 1870، سگهای شکاری کوچک جنوبی، بیگل نامیده می شدند که بیشتر از نوع باست های "پا-راست" یا "داشهوندها" بودند.

بیگل ها ریزش آب دهان یا بوی سگی ندارند و ریزش موی آنها در حداقل است.

بیگل ها سگهای شکاری هستند که عمدتا برای شکار خرگوش تا شکارهای صحرایی بزرگتر استفاده می شوند.