تبلیغات
خصوصیت های اخلاقی:
شجاع، باوقار، عمیقا وفادار
قد: 66 تا 71 سانتی متر (نر)، 61 تا 66 سانتی متر (ماده)
وزن: 45 تا 71 کیلوگرم (نر)، 32 تا 45 کیلوگرم (ماده)
طول عمر: 10 تا 13 سال
گروه: کاری
| قد | 66 تا 71 سانتی متر (نر)، 61 تا 66 سانتی متر (ماده) |
| وزن | 45 تا 71 کیلوگرم (نر)، 32 تا 45 کیلوگرم (ماده) |
| طول عمر | 10 تا 13 سال |
| گروه | کاری |
آکیتاها، سگ هایی عضلانی و دارای پوشش دو لایه هستند که از نژادهای قدیمی ژاپنی که به وقار، شجاعت و وفاداری مشهور هستند، سر چشمه می گیرند. این نژاد، در سرزمین مادری خود، به عنوان محافظ خانواده و سمبل سلامتی، خوشبختی و زندگی طولانی مورد احترام است.
ویدیو معرفی کامل نژاد آکیتا
ویدیو های بیشتر
چگونه سگ خود را در قفس نگه داریم؟
6٬234 بازدید
انتخاب توله سگ مناسب شما
8٬491 بازدید
آموزش محل دستشویی به توله سگ
11٬450 بازدید
چگونه به توله سگ خود یاد بدیم بشینه و بایسته
7٬077 بازدیدتوضیحات
آکیتاها سگهایی تنومند و قوی از گونۀ اشپیتزها هستند. آکیتاها دارای قدی بین 61 تا 71 سانتیمتر در شانه های خود هستند و پوشش متراکم آنها به چندین رنگ از جمله سفید دیده می شود. سر آنها پهن و بزرگ است و در قسمت عقب با دم کاملا فر خوردۀ آنها، متوازن می شود. گوش های ایستاده و چشمهای تیره و درخشان، به ظاهر هوشیار آنها که نشانۀ بارز این نژاد است، کمک می کند. آکیتاها، سگهایی آرام و مشکل پسند هستند. آنها، با غریبه ها با احتیاط برخورد می کنند و اغلب حیوانات دیگر را تحمل نمی کنند، اما با خوشحالی جنبۀ آسانگیر و محبت آمیز خود را با خانواده و دوستان به اشتراک می گذارد. آنها در کنار انسانها شکوفا می شوند. آکیتای بزرگ و دارای تفکر مستقل، برای محافظت از کسانی که دوستشان دارد، سخت و سهمگین است. آنها باید از بدو تولد با ارتباط با افراد و سگهای دیگر، به خوبی اجتماعی شوند.
امتیاز
-
سازگاری خوب با زندگی آپارتمانی
برخلاف تصور رایج، اندازه های کوچک لزوماً یک سگ آپارتمانی نمی سازد. تعداد زیادی از سگ های کوچک برای زندگی در یک آپارتمان بیش از اندازه پر انرژی و سرحال هستند. ساکت بودن، کم انرژی بودن، در داخل خانه نسبتاً آرام بودن و مودب بودن با ساکنان دیگر، همه جزو ویژگیهای خوب یک سگ آپارتمانی هستند.
-
خوب برای صاحبان تازه کار
بعضی از سگ ها نسبت به بقیه ساده تر هستند؛ آنها به آموزش بهتر جواب می دهند و بسیار راحت هستند. آنها همچنین به اندازه کافی انعطاف پذیر هستند تا از اشتباهات یا ناسازگاری های شما عقب نشینی کنند. سگهایی که بسیار حساس هستند، تفکر مستقل دارند یا قاطع هستند، ممکن است مدیریتش برای شخصی که اولین بار است صاحب سگ شده سخت تر باشد. اگر تجربه صاحب سگ بودن خود را، هنگامی که معاشر جدیدتان را انتخاب می کنید، در نظر بگیرید، بهترین تجربه خود را کسب خواهید کرد.
-
سطح حساسیت
برای برخی از سگها یک توبیخ شدید ناراحت کننده نیست، در حالی که برخی دیگر حتی یک نگاه اخم آلود را به دل می گیرند. سگهای با حساسیت کم، که به آن ها "آسانگیر"، "تحمل پذیر"، "تاب آور" و حتی "پوست کلفت" نیز می گویند، بهتر می توانند با یک خانواده پر سر و صدا و پر آشوب، یک صاحب قاطع یا سرزنده و یک روال غیر معمول یا متغیر کنار بیایند. آیا شما بچه های کوچک دارید، ظروف غذا را زیاد پرتاب می کنید، در یک گاراژ بازی می کنید یا زندگی ناآرامی دارید؟ به سراغ یک سگ بروید که حساسیت کمی داشته باشد.
-
تحمل تنهایی
بعضی از نژادها با خانواده خود پیوند زیادی برقرار می کنند و در صورت تنها ماندن توسط صاحب خود، بیشتر در معرض نگرانی و حتی وحشت قرار می گیرند. یک سگ مضطرب می تواند بسیار مخرب باشد - واق واق کند، ناله کند، چیزی را بجود و یا حتی باعث ضرب و شتم شود. این نژادها هنگامیکه یکی از اعضای خانواده در طول روز در خانه باشد و یا اگر بتوانید سگ را به محل کار خود ببرید، رفتار بسیار خوبی از خود نشان می دهند.
-
تحمل آب و هوای سرد
نژادهایی که دارای پوشش بسیار کوتاه و کم یا بدون پوشش زیرین هستند و یا بدنی بی مو دارند همانند گریهاندها، در برابر سرما آسیب پذیر هستند. سگهایی با تحمل سرمای کم، در آب و هوای سرد باید داخل خانه زندگی کنند و برای پیاده روی در آن آب و هوا باید یک ژاکت یا لباس مناسب به تن داشته باشند.
-
تحمل آب و هوای گرم
سگهایی که پوشش ضخیم و دوبل دارند، در برابر گرمای بیش از حد، آسیب پذیر هستند. همچنین نژادهایی با بینی های کوتاه مانند بولداگ ها یا پاگ ها هم از این دسته هستند زیرا نمی توانند به خوبی خودشان را خنک کنند. اگر یک نژاد حساس به گرما می خواهید، سگ شما باید در روزهای گرم یا مرطوب در خانه بماند، و نیاز است که شما در مورد تمرینات سگ خود در گرما بسیار محتاط باشید.
-
محبت با خانواده
بعضی از نژادها مستقل و غیر صمیمی هستند، حتی اگر آنها از زمان تولگی توسط همان شخص بزرگ شده باشند؛ برخی دیگر با یک شخص پیوند نزدیکی دارند و نسبت به بقیه افراد بی تفاوت هستند؛ و برخی دیگر به کل خانواده محبت می کنند. نژاد تنها عاملی نیست که با سطح عاطفه مرتبط باشد؛ سگهایی که در داخل یک خانه با افراد اطراف خودشان بزرگ شده اند احساس راحتی بیشتری با انسان دارند و راحت تر پیوند می خورند.
-
سگ های بسیار علاقمند به کودکان
با کودکان مهربان بودن، تحمل بالا در بغل کردن های محکم، و داشتن یک حالت بی تفاوت نسبت به دویدن و جیغ زدن کودکان، تماماً صفاتی هستندکه باعث می شود سگ به کودکان علاقمند باشد. شاید از اینکه چه نژادهایی در آن لیست قرار دارد شگفت زده شوید: باکسرهای سرسخت و آمریکن استافوردشایر تریرها (که پیت بول به حساب می آیند)، با کودکان خوب رفتار می کنند. سگهای کوچک و ظریف و بسیار سرزنده مانند شی هواهواها همیشه به این میزان خانواده دوست نیستند.** همه سگ ها منحصر به فرد هستند. رتبه بندی های ما تعمیمی کلی است، و آنها تضمینی برای رفتار هر نژاد یا سگ منحصر به فرد نیستند. سگها از هر نژاد می توانند با توجه به تجربیات گذشته خود، آموزش چگونگی همراهی با کودکان و شخصیتشان، در کنار کودکان خوب رفتار کنند. نژاد و نوع نژاد مهم نیست، همه سگ ها دارای فک های قوی و دندان های تیز و نوکدار هستند و ممکن است در شرایط استرس گاز بگیرند. کودکان کم سن و سگها از هر نژاد باید همیشه تحت نظارت یک فرد بالغ قرار بگیرند و هرگز حتی برای مدتی با همدیگر تنها نمانند.
-
رفتار دوستانه با دیگر سگ ها
رفتار دوستانه نسبت به سگ ها و انسان ها دو موضوع کاملاً متفاوت است. برخی از سگها ممکن است به سگ های دیگر حمله کنند یا سعی کنند بر آن ها مسلط شوند، حتی اگر آنها عاشق معاشرت با مردم باشند. برخی دیگر بیشتر دوست دارند بازی کنند تا مبارزه؛ و برخی دیگر از آنها، دم را چرخانده و می دوند. نژاد تنها عامل نیست. سگهایی که حداقل تا سن شش تا هشت هفتگی با خانواده و مادر خود زندگی کرده اند و آن هایی که در زمان تولگی وقت زیادی را به بازی با سگ های دیگر گذرانده اند، به احتمال زیاد مهارت های اجتماعی خوبی دارند.
-
رفتار دوستانه با غریبه ها
سگهایی که با غریبه ها رفتار دوستانه ای دارند، به میهمان ها با دم تکان دادن و پوزه به خاک مالیدن سلام می کنند؛ بعضی دیگر خجالتی، بی تفاوت یا حتی پرخاشگر هستند. با این حال، مهم نیست که از چه نژادی باشند، سگی که اجتماعی باشد و از تولگی با انسان های زیادی از هر سن، اندازه و شکل برخورد کرده باشد، بهتر به غریبه ها پاسخ خواهد داد تا یک سگ بزرگسال بدون این پیش زمینه ها. به یاد داشته باشید، حتی سگهایی که رفتار دوستانه دارند نیز در بیرون از خانه باید یک قلاده خوب و قوی داشته باشند!
-
میزان ریزش مو
اگر قصد دارید خانه خود را با یک سگ به اشتراک بگذارید، باید با موهای سگ روی لباس و خانه خود کنار بیایید. ریزش مو در بین نژادها بسیار متفاوت است. بعضی از سگ ها سالی یکبار، برخی فصلی، برخی به هر دو شکل، و برخی دیگر خیلی به ندرت ریزش مو دارند. اگر وسواس دارید، باید نژادی را انتخاب کنید که ریزش موی کمتری داشته باشد یا با استانداردهای شما کنار بیاید.
-
پتانسیل ریزش آب دهان
سگهای مستعد ریزش آب دهان ممکن است برای سلام کردن، دست شما را لیس های آبداری بزنند و لکه های بزرگ و مرطوبی را روی لباس شما ایجاد کنند. اگر رفتاری بی تفاوت نسبت به لیس زدن داشته باشید، خوب است؛ اما اگر وسواس دارید، می توانید سگی را انتخاب کنید که در این بخش امتیاز کمتری دارد.
-
راحتی در نظافت
بعضی از نژادها، سگهایی هستند که با یک برس کشیدن ساده تمیز می شوند؛ برخی دیگر برای تمیز و سالم ماندن به حمام، اصلاح و دیگر موارد بهداشتی منظم نیاز دارند. در نظر داشته باشید، باید برای سگی که به نظافت زیادی احتیاج دارد وقت بگذارید و صبور باشید، یا اینکه برای انجام این کار، به شخص دیگری پول بدهید.
-
سلامت عمومی
به دلیل شیوه های نادرست در تمرینات، برخی از نژادها مستعد ابتلا به بعضی مشکلات بهداشتی ژنتیکی مانند دیسپلازی مفصل ران هستند. این بدان معنا نیست که هر سگی از آن نژاد حتماً به آن بیماری مبتلا خواهد شد؛ بلکه به این معنی است که آنها در معرض ریسک بالایی قرار دارند. اگر شما یک توله سگ را قبول می کنید، ایده خوبی است که بدانید کدام بیماری های ژنتیکی برای نژاد مورد علاقه شما مشترک هستند. همچنین ممکن است بخواهید از محلی که توله سگ را از آنجا تهیه کرده اید بپرسید اطلاعاتی در مورد سلامت جسمی والدین و سایر بستگان توله سگ شما دارد یا خیر.
-
استعداد اضافه وزن پیدا کردن
بعضی از نژادها اشتهای زیادی دارند و به راحتی دچار افزایش وزن می شوند. اضافه وزن در سگ ها همانند انسانها می تواند باعث ایجاد مشکلات سلامتی شود. اگر نژادی را انتخاب کرده اید که مستعد اضافه وزن است، باید رفتارهای خود را محدود کنید، در همه حال، مطمئن شوید که به اندازه کافی ورزش می کند و بجای بی تفاوت بودن نسبت به غذایش، میزان وعده های غذایی روزانه اش را در وعده های منظم غذایی، اندازه گیری کنید.
-
اندازه
سگ ها در همه اندازه ای وجود دارند، از کوچکترین آن ها یعنی شی هوآهوآ گرفته تا گریت دین بسیار بزرگ، یک عامل کلیدی در تصمیم گیری در مورد اینکه آیا یک سگ با شما و فضای زندگی شما سازگار است یا نه، میزان فضایی است که اشغال می کند. نژادهای بزرگ سگ ممکن است به نظر بیش از حد قدرتمند و ترسناک باشند، اما برخی از آنها فوق العاده دوست داشتنی هستند! نگاهی بیندازید و سگ با اندازه مناسب را، برای خود پیدا کنید!
-
راحتی آموزش
سگهای آموزش پذیر، در ایجاد ارتباط بین یک دستور (مانند کلمه "بشین")، و یک عمل (نشستن) و یک نتیجه (انجام کاری) خیلی سریع مهارت پیدا می کنند. سگ های دیگر به زمان، صبر و تکرار بیشتری نیاز دارند. بسیاری از نژادها باهوش هستند اما به آموزش با این نگرش نگاه می کنند که "چه فایده ای برای من دارد؟"، در این صورت شما نیاز به استفاده از پاداش ها و بازی ها برای یادگیری آنها خواهید داشت تا درخواست های شما را اجرا کنند.
-
هوش
سگهایی که پرورش می یابند تا به مشاغلی که به تصمیم گیری، هوش و تمرکز نیاز دارند، همانند گله داری بپردازند، باید مغزشان را تمرین دهند، همانگونه که سگ هایی که برای دویدن در طول روز پرورش داده می شوند، باید بدن خود را تمرین دهند. اگر آنها تحریک ذهنی مورد نیاز خود را پیدا نکنند، کار خودشان را انجام می دهند - معمولاً با پروژه هایی که شما دوست نخواهید داشت، مانند کندن زمین و جویدن. آموزش اطاعت و اسباب بازی های تعاملی سگ، روش های خوبی برای تمرین مغزی یک سگ هستند، تمریناتی همانند ورزش و کار برای آموزش چابکی، جستجو و نجات.
-
علاقمندی به ور رفتن با دهان
در بیشتر نژادها در دوران تولگی و در نژادهای رتریور در همه سنین، علاقمندی به ور رفتن با دهان به معنای تمایل به گره زدن، جویدن و گاز بازی (گاز نرم و نسبتاً بدون درد است که باعث سوراخ شدن پوست نمی شود)، عمومیت دارد. سگهای دهانی بسیار علاقمند هستند تا از دهان خود برای نگه داشتن یا "هدایت" اعضای خانواده انسانی خود استفاده کنند. آنها نیاز به آموزش دارند تا یاد بگیرند که گاز گرفتن اسباب بازی های جویدنی خوب است، و نه آدم ها. نژادهای دهانی از بازی های واکشی (رفتن و آوردن یک وسیله) و جویدن یک اسباب بازی که با گلوله و دیگر وسایل لذت بخش پر شده باشد، واقعاً لذت می برند.
-
تعقیب طعمه
سگهایی که برای شکار پرورش یافته اند، مانند تریرها، تمایل ذاتی برای تعقیب - و گاه کشتن - حیوانات دیگر دارند. هر چیزی که غژغژ کند، مانند گربه ها، سنجاب ها، و شاید حتی ماشین ها، می تواند آن غریزه را تحریک کند. سگهایی که عاشق تعقیب کردن هستند هنگامیکه بیرون از خانه می باشند باید قلاده داشته باشند و یا در یک محیط نرده دار نگه داشته شوند، و شما به یک فنس بلند و ایمن در حیاطتان نیاز دارید. این نژادها به طور کلی برای خانه هایی با حیوانات خانگی کوچکتر مانند گربه ها، همسترها و یا سگ های کوچک که می توانند مانند طعمه به نظر برسند مناسب نیستند. از طرف دیگر نژادهایی که در ابتدا برای شکار پرندگان مورد استفاده قرار می گرفتند، عموماً علاقه ای به تعقیب ندارند، اما هنگام پرواز پرندگان ساعات سختی را خواهید داشت تا مانع از جلب توجه آنها شوید.
-
گرایش به واق واق کردن یا زوزه کشیدن
برخی نژادها بیشتر از بقیه صدا می دهند. هنگام انتخاب یک نژاد، به این فکر کنید که این سگ چند بار واق واق می کند یا زوزه می کشد. اگر قصد خرید یک سگ شکاری را دارید، آیا زوزه آنها برای شما مثل یک موسیقی می باشد یا دیوانه کننده است؟ اگر قصد خرید یک سگ نگهبان را دارید، آیا ممکن است شهری مملو از "غریبه های" مشکوک، توله سگ شما را همیشه درحالت هوشیاری قرار دهد؟ آیا حیات وحش محلی به معنای واقعی کلمه سگ شما را به سمت وحشی شدن سوق خواهد داد؟ آیا شما در خانه ای با محدودیت های صوتی زندگی می کنید؟ آیا در نزدیکی خودتان همسایه دارید؟ پس ممکن است شما بخواهید یک سگ ساکت را انتخاب کنید.
-
علاقه به ولگردی
بعضی از نژادها نسبت به بقیه آزادتر هستند. سگ های شمالی مانند هاسکی های سیبری که برای مسافت های طولانی پرورش داده شده اند و با توجه به این شانس، بعد از دیدن هر چیزی که علاقه آنها را به خود جلب کند، شروع به حرکت می کنند و بسیاری از سگ های شکاری فقط بینی خود - یا آن خرگوشی که ناگهان از وسط جاده می گذرد - را دنبال می کنند حتی اگر این به معنای ترک شما باشد.
-
سطح انرژی
سگهای پرانرژی همیشه آماده و منتظر عمل هستند. در اصل برای انجام انواع کارهای مرتبط با سگ ها پرورش یافته اند. کارهایی از قبیل جستجو برای شکارچیان یا هدایت گله، آنها این استقامت را دارند که بتوانند یک روز کامل کار کنند. آنها به ورزش و تحرک ذهنی زیادی احتیاج دارند و احتمالاً بیشتر وقت خود را صرف پریدن، بازی کردن و کشف هر محل و بوی جدید می کنند. سگ کم انرژی بین سگ ها همانند آدم های تنبل است، و در طول روز فقط چرت می زنند. هنگام انتخاب یک نژاد، سطح فعالیت و شیوه زندگی خود را در نظر بگیرید و به این فکر کنید که آیا شما یک سگ فرز و پر انرژی را مناسب می دانید یا آزار دهنده.
-
نیرومندی
یک سگ نیرومند ممکن است انرژی خوبی داشته یا نداشته باشد، اما تمام کارهایی که آن ها انجام می دهند، با قوت انجام می دهند: آنها به قلاده فشار می آورند (تا زمانی که به آنها آموزش دهید که این کار را انجام ندهند)، سعی می کنند که موانع را از سر راه بردارند و حتی با ولع زیاد غذا بخورند و آب بنوشند. . این مخازن پرانرژی برای یادگیری رفتارهای خوب به آموزش زیادی احتیاج دارند و ممکن است برای خانه هایی که دارای کودکان خردسال یا اشخاص سالخورده و ضعیف هستند، مناسب نباشند. از سویی دیگر، یک سگ با انرژی کم، رویکرد مطیع تری نسبت به زندگی دارد.
-
احتیاج به تمرین
بعضی از نژادها با قدم زدن آهسته شبانه در اطراف ساختمان مشکلی ندارند. برخی دیگر به قدم زدن روزانه احتیاج دارند، به ویژه آن هایی که در اصل برای کارهای جسمی از قبیل گله داری یا شکار پرورش داده شده اند. بدون ورزش کافی، ممکن است وزن این نژادها افزایش پیدا کند و انرژی خود را به روشهایی که شما دوست ندارید مانند واق واق کردن، جویدن و حفر کردن، تخلیه کنند. نژادهایی که به ورزش زیادی احتیاج دارند، برای افراد پر انرژی، افراد فعال و یا آن هایی که به آموزش سگ خود برای رقابت در یک ورزش پر انرژی سگ ها مانند چابکی علاقمندند، مناسب هستند. اگر می خواهید سگ پرانرژی خود را خسته کنید، می توانید از اسباب بازی هایی استفاده کنید که باعث تحرک آنها می شود!
-
علاقمند به بازیگوشی
برخی از سگ ها، همیشه توله سگ باقی می مانند - همیشه به بازی علاقمندند - در حالی که دیگران جدی تر و ملایم تر هستند. اگرچه یک توله سگ بازیگوش به نظر مشتاق می رسد، اما این را در نظر داشته باشید که هر روز باید تعداد زیادی بازی های مختلف را انجام دهید، و اگر بچه یا سگ های دیگری داشته باشید باید از آن ها به عنوان همبازی های آن سگ استفاده کنید.
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
نگهداری
تغذیه
آراستن
تمرین
آموزش
سلامت
آکیتا باید با نظارت و تأیید دامپزشک شما ، با یک غذای سگ دارای کیفیت بالا، خواه بصورت تجاری و یا در منزل تهیه شده باشد، تغذیه شوند. هر نوع رژیم غذایی باید متناسب با سن سگ باشد (توله سگ، بزرگسالان یا سگهای مسن). برخی از متخصصان نژاد توصیه می کنند که آکیتاهای 7 ساله و یا بزرگتر، با یک رژیم غذایی "سبک" یا کم کالری، بعنوان دفاعی در برابر شروع احتمالی بیماری کلیوی، تغذیه شوند. برخی از سگ ها مستعد اضافه وزن هستند، بنابراین کالری و وزن سگ خود را تحت نظر داشته باشید. خوراکی های تشویقی می توانند کمک مهمی در آموزش باشند، اما استفادۀ زیاد آنها می تواند باعث چاقی شود. دربارۀ اینکه کدامیک از غذاهای انسانی برای سگ ها بی خطر هستند و کدامیک خطرناکند، بیشتر بیاموزید. اگر در مورد وزن یا رژیم سگ خود نگرانی دارید، این مسئله را با دامپزشک خود در میان بگذارید. آب تمیز و تازه باید همیشه در دسترس آکیتا باشد. یادآوری این نکته حائز اهمیت است که برخی از آکیتاها می توانند دارای "مالکیت غذایی" باشند (به دیگران اجازۀ نزدیک شدن به غذای خود را نمی دهند) و باید ظرف غذای آنها دور از کودکان و یا حیوانات دیگر قرار داده شود.
آکیتا تمایل دارد تمیز باشد و "بوی سگی" کمی دارد. آنها نیاز به نظافت گسترده ندارند ، اما پوشش دولایۀ ضخیم و مجلل آنها باید حداقل هفته ای یک بار برس کشیده شود تا بهترین ظاهر خود را داشته باشد. اگرچه آکیتاها در اکثر اوقات دارای کمترین میزان ممکن ریزش مو هستند، اما انتظار داشته باشید که پوشش ضخیم آنها دو بار در سال ریزش شدید داشته باشد، بطوریکه در تمام خانه قابل مشاهده هستند. در طول این مدت، برس کشیدن مکرر پوشش سگ، به خلاص شدن شما از شر موهای شل شدۀ سگ، کمک می کند. همچنین ناخن های آکیتا باید مرتباً کوتاه شوند، زیرا ناخن های بیش از حد بلند باعث ایجاد درد و مشکل برای سگتان می شود. همچنین به خاطر داشته باشید که برای اطمینان از سلامت دندان، دندانهای سگتان را بطور مرتب مسواک بزنید.
آکیتا معمولاً نژاد بسیار پر تحرکی نیست، اما به یک ورزش متوسط نیاز دارد. یک قدم زدن یا راه رفتن سریع، حداقل یکبار در روز می تواند نیاز اکثر سگهای این نژاد را برآورده کند. آکیتا، همچنین از بازی کردن لذت می برد. اگرچه آنها سگ های بزرگی هستند - نرهای آنها اغلب بیش از 45 کیلو وزن دارند- آکیتا می تواند با ورزش کافی روزانه در یک خانه نسبتاً کوچک، عملکرد خوبی داشته باشد. آنها سگهایی مقاوم هستند که شرایط دشوار محیط بیرونی شمال ژاپن را به خوبی تحمل می کنند، اما آنها به عنوان نژاد خانگی و نگهبان و همچنین شکارچی نیز پرورش داده می شوند و با زندگی در خانه بسیار خوب سازگار می شوند.
آکیتاها، بسیار باهوش و وفادار هستند، اما همچنین ماهیتی مستقل و سرسخت نیز دارند. بسیار ضروری است که این نژاد، به عنوان سگ های بزرگ و بسیار قدرتمند، به طور مداوم آموزش ببینند و آموزش آنها از دوران تولگی شروع شود. آنها محافظان ذاتی هستند، بنابراین، این مسئله که آکیتاها، اجتماعی شدن و تربیت زودهنگام و گسترده ای از سنین جوانی داشته باشند، دارای اهمیت زیادی است. آنها باید یاد بگیرند که طیف گسترده ای از غریبه ها را بپذیرند و آنها را تهدید تلقی نکنند. به دلیل استقلال و تمایل شدید آنها به شکار، هرگز نباید در منطقه ای ناامن، رها شوند. اکیتاها نسبت به سایر سگها، به ویژه از جنس یکسان، پرخاشگر هستند و در تعامل با سگهای دیگر باید احتیاط زیادی اعمال شود.
مانند بسیاری از سگ ها، آکیتاها نیز می تواند نفخ را تجربه کند، این می تواند یک وضعیت ناگهانی و تهدید کننده زندگی باشد و بدون مداخله دامپزشکی ممکن است معده دچار پیچش شود. نفخ یک وضعیت اورژانسی پزشکی است و صاحبان آکیتا باید یاد بگیرند که علائم آن را بشناسد. صاحبان آینده نگر باید مطمئن شوند که با یک پرورش دهنده معتبر مراجعه کرده اند که برای جستجوی مشکلات بهداشتی این نژاد، مانند اختلالات چشمی و تیروئیدی، دیسپلازی باسن، ناهنجاری در مفاصل لگن که می تواند باعث درد و آرتریت شود، نمونه های مورد استفاده برای تولید مثل را مورد آزمایش قرار می دهند.
تست های بهداشتی توصیه شده از سوی باشگاه ملی این نژاد:
- ارزیابی مفصل ران
- ارزیابی چشم پزشکی
- ارزیابی تیروئیدی
استاندارد
ظاهر عمومی
بزرگ، قدرتمند، هوشیار، با استخوانهای سنگین. سر پهن، که یک مثلث پخ شده را شکل می دهد با پوزۀ عمیق، چشم های کوچک و گوش های ایستاده که در راستای پشت گردن، رو به جلو قرار دارد، همگی از ویژگی های این نژاد هستند. دم بزرگ و فر دار آکیتا که متوازن کننده سر پهن آن نیز هست، از ویژگیهای مشخصۀ این نژاداست.
سر
بزرگ اما در تعادل با بدن و عاری از چین و چروک است. جمجمه، در قسمت بین گوشها، مسطح و پهن است. آرواره های پهن و قدرتمند آکیتا، دارای حداقل عدم تطابق نسبت به یکدیگر است. با مشاهده از بالا، سر، یک مثلث پخ شده (دارای نوک زده شده) را تشکیل می دهد. نقص در سر: سر باریک یا کوتاه. گوش ها: گوش های آکیتا از ویژگیهای این نژاد است، آنها کاملا ایستاده و نسبت به بقیه سر، کوچک هستند. اگر گوش را برای اندازه گیری طول آن، به جلو خم کنیم، نوک لبه فوقانی چشم را لمس می کند. گوش ها مثلثی هستند و نوک آنها کمی گرد است و در پایه، پهن هستند. گوشها، روی سر با فاصله قرار دارند اما فاصلۀ آنها بیش از اندازه نیست و در راستای پشت گردن، اندکی رو به جلو قرار گرفته اند. نقص های باعث رد صلاحیت: گوش های افتاده یا شکسته. چشم ها: چشمهای آکیتا، قهوه ای تیره، کوچک، عمیق و مثلثی شکل هستند. حلقۀ دور چشم، سیاه و محکم است. لب و زبان: لب سیاه است و حالت آویزان ندارد؛ زبان صورتی است. دندانها: دندانهای قوی با نیش سیزر (قیچی مانند)، ترجیح داده می شود، اما داندانهای نیش همسطح نیز قابل قبول است. نقص های باعث رد صلاحیت: جلو یا عقب بودن بیش از اندازۀ فکها.
بدن
ضخیم و عضلانی، نسبتاً کوتاه که به تدریج به سمت شانه ها گسترده می شود. یک برجستگی مشخص، با پایۀ جمجمه ترکیب می شود. بدن: طول بدن نسبت به ارتفاع آن، در سگهای نر، با نسبت 10 به 9 است و در سگهای ماده، 11 به 9 است. اندازه گیری از برجستگی جناغ سینه تا کفل انجام می شود. قفسۀ سینه، گسترده و عمیق است و تا زانو ادامه دارد، ارتفاع بدن در زانو برابر با نصف قد سگ در جلوگاه (استخوان بین کتف ها) است. دنده ها به خوبی گسترده شده اند و عضلات سینه به خوبی رشد کرده اند. خط پشت، مسطح است و کمر، کاملاً عضلانی با جمع شدگی متوسط است. پوست نرم است، اما شل نیست. نقص های جدی: استخوانهای نازک، بدن دارای پاهای دراز.
دم
دم، بزرگ و متراکم است و بالا نگه داشته می شود و بر روی پشت و یا در مقابل پهلو حمل می شود، معمولا دارای فِر کامل، سه چهارم و یا فر دوتایی است و همیشه یا روی پشت یا پایینتر از سطح پشت قرار دارد. در یک حلقه یا فِر سه چهارم، نوک کاملا به سمت پهلو قرار دارد. ریشۀ دم، بزرگ و قوی است. هنگام پایین قرار گرفتن، استخوان دم به باسن می رسد. موها، درشت، مستقیم، متراکم و بدون ظاهر پر-مانند است. نقص هایی که باعث رد صلاحیت می شود: دم داسی شکل یا دم بدون فِر.
نیم تنه جلویی
شانه ها، قوی و قدرتمند با شیب رو به عقب متوسط هستند. با مشاهده از جلو، پاهای جلو دارای استخوانهای قوی و مستقیم هستند. زاویۀ پسترن ها (قسمت پایین ساق پا) دارای انحراف 15 درجه ای به سمت جلو، نسبت به خط عمود هستند. نقص ها: داخل یا خارج بودن زانوها، شانه های سست.
پوشش
پوشش آکیتا، دولایه است و زیرپوشش، نرم، متراکم و کوتاه تر از پوشش بیرونی است. پوشش بیرونی، مستقیم و خشن است و تا حدودی رو به بیرون از بدن قرار دارد. موهای سر، پاها و گوشها کوتاه است. طول موها در جلوگاه (بین استخوان کتف) و کفل، تقریباً پنج سانتیمتر است که کمی بلند تر از بقیۀ بدن، به جز دم است که در آن، پوشش بلندترین و متراکم ترین حالت خود را دارد. نقص در مورد پوشش: هرگونه نشانه ای از یال یا حالت پر-مانند.
نیم تنه عقبی
پهن و دارای رشد عضلانی و استخوانی قابل مقایسه با بخش جلویی بدن است. بخش فوقانی رانها به خوبی رشد کرده اند. مفصل زانو دارای خم متوسط است و کفل ها، نه به سمت داخل و نه به سمت بیرون، چرخش ندارند. دوکلاوها (انگشتان اضافۀ پاها)، در پاهای جلویی معمولاً برداشته نمی شوند، اما در پاهای عقب به طور معمول برداشته می شوند. کف پاها: کف پای گربه ای که به خوبی با پدهای ضخیم پوشیده شده اند و بطور مستقیم رو به جلو قرار دارند.
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
تاریخچه
آکیتاها که دارای منشاء ژاپنی هستند، در دستۀ سگهای باستانی از نوع اشپیتز قرار می گیرند که در سراسر جهان در عرض های شمالی کره زمین، پرورش داده شده اند. تا آنجا که می دانیم، این نژاد در اوایل قرن 17 در منطقه آکیتا در شمال ژاپن، توسعه یافته است. گفته می شود که امپراطور، یک نجیب زاده را به شمالی ترین استان جزیرۀ هونشو تبعید می کند و در آنجا به این نجیب زاده دستور داده می شود که به عنوان حاکم این استان، زندگی کند. آنطور که اتفاق می افتد، این اشرافی تبعید شده، که یک مرد سرسخت بود، بارون های تحت امر خود را تشویق می کند تا در پرورش یک سگ شکارچی بزرگ و همه کاره، با هم رقابت کنند. نسل های انتخابی از این اصلاح نژاد، آکیتا را به وجود آورد، یک شکارچی قدرتمند و دارای اخلاق کار قوی و قلبی پر قدرت که در شکارهای بزرگی مانند شکار گراز وحشی، گوزن ها و خرس های ترسناک "یزو" شرکت می کردند. زمانی، مالکیت آکیتاها محدود به خانوادۀ امپراتوری و دربار آنها بود. تنها در این اواخر بود که مردم، در سطح جهانی آکیتا را به عنوان محافظ خانواده، به کار گرفتند.
آکیتاها قرنهاست که هدف اسطوره ها و افسانه ها بوده اند و جایگاه ویژه ای در فرهنگ ژاپن دارند. هنگامی که کودکی به دنیا می آید، معمولاً والدین، مطابق با یک سنت قدیمی ژاپنی، یک تصویر آکیتا را که نشانگر خوشبختی و عمر طولانی است، دریافت می کنند. یک آکیتا وفادار مشهور در دهه 1920 به نام هاچیکو، یکی از نمادهای مورد احترام ژاپن است.
در تاریخچۀ طولانی زندگی آکیتا، زمانهایی وجود داشته است که این نژاد در آستانه انقراض بوده است. برای اطمینان از بقای آکیتا، یک باشگاه ملی ژاپنی این نژاد در سال 1927 تأسیس شد. هلن کلر با آوردن اولین آکیتا، هدیه ای که در هنگام بازدید از ژاپن دریافت کرده بود به ایالات متحده، در این زمینه صاحب نام است. آکیتاها که پس از جنگ جهانی دوم در آمریکا محصور مانده بودند، سرانجام از طریق اقیانوس آرام بازگردانده شدند. این نژاد در سال 1972 به کتاب اِستاد AKC وارد شد.
افزودن نظر
آیا میدانستید؟
قیمت نژاد ها برگرفته از پرورش دهندگان معتبر ایران
پرورش دهندگان محترمی که قصد همکاری دارند لطفا با شماره 02122930308 تماس حاصل نمایند
جهت خرید سگ از لیست نژاد ها، نژاد مورد نظر را پیدا کرده و از طریق پاپی یاب استعلام بگیرید.
جهت دریافت مشاوره خرید سگ با شماره 09028288666 تماس حاصل نمایند
کلید واژه ها
آکیتا - سگ آکیتا - خرید سگ آکیتا - خرید نژاد سگ آکیتا - خرید آکیتا - قیمت آکیتا - قیمت توله آکیتا - قیمت و خرید آکیتا نر - قیمت و خرید آکیتا ماده
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
