تبلیغات
خصوصیت های اخلاقی:
شجاع، کنجکاو، دوستانه
قد: 13 تا 15 سانتی متر
وزن: 5 کیلوگرم
طول عمر: 12 تا 16 سال
گروه: شکاری
قد | 13 تا 15 سانتی متر |
وزن | 5 کیلوگرم |
طول عمر | 12 تا 16 سال |
گروه | شکاری |
تصویر مشهور کشیده و کم ارتفاع به همراه شخصیت جسور، سرزنده و همیشه هوشیار داشهوند، او را به یک سوپراستار در سلسلۀ سگها تبدیل کرده است. داشهوندها در دو اندازه و در سه نوع پوشش با رنگ ها و نقش های متنوعی موجود هستند.
ویدیو معرفی کامل نژاد داشهوند
ویدیو های بیشتر
چگونه سگ خود را در قفس نگه داریم؟
6٬240 بازدیدانتخاب توله سگ مناسب شما
8٬502 بازدیداولین ملاقات سگ شما با دامپزشک
3٬962 بازدیدآشنایی با نژاد پامرانین
8٬698 بازدیدتوضیحات
داشهوند ها در دو اندازه مینیاتور و استاندارد یافت می شوند
وزن مینیاتور: 5 کیلیون گرم و کمتر | وزن استاندارد: 7 تا 15 کیلوگرم
قد مینیاتور: 13 تا 15 سانتیمتر | قد استاندارد: 20 تا 23 سانتیمتر
کلمه "آیکون" یا نماد، به طرز شدیدی در مورد این نژاد پرکاربرد است، اما داشهوند، با بدن کشیده، پاهای کوچک و شخصیت بزرگش، واقعاً نمادی از یک سگ با نژاد اصیل است. داشهوندها می تواند در اندازه استاندارد (معمولاً 7 تا 15 کیلوگرم) یا مینیاتوری (5 کیلوگرم یا کمتر) و در یکی از سه نوع پوشش صاف، سیمی یا موبلند دیده شوند.
داشهوندها برای دویدن در مسافت طولانی، پرش یا شنای شدید ساخته نشده اند، اما بجز آن، این سگهای خستگی ناپذیر برای هر چیزی آماده هستند. داشهوندها به عنوان سگهایی باهوش و هوشیار و با داشتن صدای پارس سگهای بزرگ، سگهای نگهبان خوبی هستند. آنهایی که بطور مستقل به عنوان شکارچی طعمه های خطرناک تربیت شده اند، می توانند تا حدی عجول و کمی لجباز باشند، اما طبیعت دوست داشتنی و ظاهر منحصر به فرد آنها، میلیون ها قلب در سراسر جهان را به تسخیر خود درآورده است.
امتیاز
-
سازگاری خوب با زندگی آپارتمانی
برخلاف تصور رایج، اندازه های کوچک لزوماً یک سگ آپارتمانی نمی سازد. تعداد زیادی از سگ های کوچک برای زندگی در یک آپارتمان بیش از اندازه پر انرژی و سرحال هستند. ساکت بودن، کم انرژی بودن، در داخل خانه نسبتاً آرام بودن و مودب بودن با ساکنان دیگر، همه جزو ویژگیهای خوب یک سگ آپارتمانی هستند.
-
خوب برای صاحبان تازه کار
بعضی از سگ ها نسبت به بقیه ساده تر هستند؛ آنها به آموزش بهتر جواب می دهند و بسیار راحت هستند. آنها همچنین به اندازه کافی انعطاف پذیر هستند تا از اشتباهات یا ناسازگاری های شما عقب نشینی کنند. سگهایی که بسیار حساس هستند، تفکر مستقل دارند یا قاطع هستند، ممکن است مدیریتش برای شخصی که اولین بار است صاحب سگ شده سخت تر باشد. اگر تجربه صاحب سگ بودن خود را، هنگامی که معاشر جدیدتان را انتخاب می کنید، در نظر بگیرید، بهترین تجربه خود را کسب خواهید کرد.
-
سطح حساسیت
برای برخی از سگها یک توبیخ شدید ناراحت کننده نیست، در حالی که برخی دیگر حتی یک نگاه اخم آلود را به دل می گیرند. سگهای با حساسیت کم، که به آن ها "آسانگیر"، "تحمل پذیر"، "تاب آور" و حتی "پوست کلفت" نیز می گویند، بهتر می توانند با یک خانواده پر سر و صدا و پر آشوب، یک صاحب قاطع یا سرزنده و یک روال غیر معمول یا متغیر کنار بیایند. آیا شما بچه های کوچک دارید، ظروف غذا را زیاد پرتاب می کنید، در یک گاراژ بازی می کنید یا زندگی ناآرامی دارید؟ به سراغ یک سگ بروید که حساسیت کمی داشته باشد.
-
تحمل تنهایی
بعضی از نژادها با خانواده خود پیوند زیادی برقرار می کنند و در صورت تنها ماندن توسط صاحب خود، بیشتر در معرض نگرانی و حتی وحشت قرار می گیرند. یک سگ مضطرب می تواند بسیار مخرب باشد - واق واق کند، ناله کند، چیزی را بجود و یا حتی باعث ضرب و شتم شود. این نژادها هنگامیکه یکی از اعضای خانواده در طول روز در خانه باشد و یا اگر بتوانید سگ را به محل کار خود ببرید، رفتار بسیار خوبی از خود نشان می دهند.
-
تحمل آب و هوای سرد
نژادهایی که دارای پوشش بسیار کوتاه و کم یا بدون پوشش زیرین هستند و یا بدنی بی مو دارند همانند گریهاندها، در برابر سرما آسیب پذیر هستند. سگهایی با تحمل سرمای کم، در آب و هوای سرد باید داخل خانه زندگی کنند و برای پیاده روی در آن آب و هوا باید یک ژاکت یا لباس مناسب به تن داشته باشند.
-
تحمل آب و هوای گرم
سگهایی که پوشش ضخیم و دوبل دارند، در برابر گرمای بیش از حد، آسیب پذیر هستند. همچنین نژادهایی با بینی های کوتاه مانند بولداگ ها یا پاگ ها هم از این دسته هستند زیرا نمی توانند به خوبی خودشان را خنک کنند. اگر یک نژاد حساس به گرما می خواهید، سگ شما باید در روزهای گرم یا مرطوب در خانه بماند، و نیاز است که شما در مورد تمرینات سگ خود در گرما بسیار محتاط باشید.
-
محبت با خانواده
بعضی از نژادها مستقل و غیر صمیمی هستند، حتی اگر آنها از زمان تولگی توسط همان شخص بزرگ شده باشند؛ برخی دیگر با یک شخص پیوند نزدیکی دارند و نسبت به بقیه افراد بی تفاوت هستند؛ و برخی دیگر به کل خانواده محبت می کنند. نژاد تنها عاملی نیست که با سطح عاطفه مرتبط باشد؛ سگهایی که در داخل یک خانه با افراد اطراف خودشان بزرگ شده اند احساس راحتی بیشتری با انسان دارند و راحت تر پیوند می خورند.
-
سگ های بسیار علاقمند به کودکان
با کودکان مهربان بودن، تحمل بالا در بغل کردن های محکم، و داشتن یک حالت بی تفاوت نسبت به دویدن و جیغ زدن کودکان، تماماً صفاتی هستندکه باعث می شود سگ به کودکان علاقمند باشد. شاید از اینکه چه نژادهایی در آن لیست قرار دارد شگفت زده شوید: باکسرهای سرسخت و آمریکن استافوردشایر تریرها (که پیت بول به حساب می آیند)، با کودکان خوب رفتار می کنند. سگهای کوچک و ظریف و بسیار سرزنده مانند شی هواهواها همیشه به این میزان خانواده دوست نیستند.** همه سگ ها منحصر به فرد هستند. رتبه بندی های ما تعمیمی کلی است، و آنها تضمینی برای رفتار هر نژاد یا سگ منحصر به فرد نیستند. سگها از هر نژاد می توانند با توجه به تجربیات گذشته خود، آموزش چگونگی همراهی با کودکان و شخصیتشان، در کنار کودکان خوب رفتار کنند. نژاد و نوع نژاد مهم نیست، همه سگ ها دارای فک های قوی و دندان های تیز و نوکدار هستند و ممکن است در شرایط استرس گاز بگیرند. کودکان کم سن و سگها از هر نژاد باید همیشه تحت نظارت یک فرد بالغ قرار بگیرند و هرگز حتی برای مدتی با همدیگر تنها نمانند.
-
رفتار دوستانه با دیگر سگ ها
رفتار دوستانه نسبت به سگ ها و انسان ها دو موضوع کاملاً متفاوت است. برخی از سگها ممکن است به سگ های دیگر حمله کنند یا سعی کنند بر آن ها مسلط شوند، حتی اگر آنها عاشق معاشرت با مردم باشند. برخی دیگر بیشتر دوست دارند بازی کنند تا مبارزه؛ و برخی دیگر از آنها، دم را چرخانده و می دوند. نژاد تنها عامل نیست. سگهایی که حداقل تا سن شش تا هشت هفتگی با خانواده و مادر خود زندگی کرده اند و آن هایی که در زمان تولگی وقت زیادی را به بازی با سگ های دیگر گذرانده اند، به احتمال زیاد مهارت های اجتماعی خوبی دارند.
-
رفتار دوستانه با غریبه ها
سگهایی که با غریبه ها رفتار دوستانه ای دارند، به میهمان ها با دم تکان دادن و پوزه به خاک مالیدن سلام می کنند؛ بعضی دیگر خجالتی، بی تفاوت یا حتی پرخاشگر هستند. با این حال، مهم نیست که از چه نژادی باشند، سگی که اجتماعی باشد و از تولگی با انسان های زیادی از هر سن، اندازه و شکل برخورد کرده باشد، بهتر به غریبه ها پاسخ خواهد داد تا یک سگ بزرگسال بدون این پیش زمینه ها. به یاد داشته باشید، حتی سگهایی که رفتار دوستانه دارند نیز در بیرون از خانه باید یک قلاده خوب و قوی داشته باشند!
-
میزان ریزش مو
اگر قصد دارید خانه خود را با یک سگ به اشتراک بگذارید، باید با موهای سگ روی لباس و خانه خود کنار بیایید. ریزش مو در بین نژادها بسیار متفاوت است. بعضی از سگ ها سالی یکبار، برخی فصلی، برخی به هر دو شکل، و برخی دیگر خیلی به ندرت ریزش مو دارند. اگر وسواس دارید، باید نژادی را انتخاب کنید که ریزش موی کمتری داشته باشد یا با استانداردهای شما کنار بیاید.
-
پتانسیل ریزش آب دهان
سگهای مستعد ریزش آب دهان ممکن است برای سلام کردن، دست شما را لیس های آبداری بزنند و لکه های بزرگ و مرطوبی را روی لباس شما ایجاد کنند. اگر رفتاری بی تفاوت نسبت به لیس زدن داشته باشید، خوب است؛ اما اگر وسواس دارید، می توانید سگی را انتخاب کنید که در این بخش امتیاز کمتری دارد.
-
راحتی در نظافت
بعضی از نژادها، سگهایی هستند که با یک برس کشیدن ساده تمیز می شوند؛ برخی دیگر برای تمیز و سالم ماندن به حمام، اصلاح و دیگر موارد بهداشتی منظم نیاز دارند. در نظر داشته باشید، باید برای سگی که به نظافت زیادی احتیاج دارد وقت بگذارید و صبور باشید، یا اینکه برای انجام این کار، به شخص دیگری پول بدهید.
-
سلامت عمومی
به دلیل شیوه های نادرست در تمرینات، برخی از نژادها مستعد ابتلا به بعضی مشکلات بهداشتی ژنتیکی مانند دیسپلازی مفصل ران هستند. این بدان معنا نیست که هر سگی از آن نژاد حتماً به آن بیماری مبتلا خواهد شد؛ بلکه به این معنی است که آنها در معرض ریسک بالایی قرار دارند. اگر شما یک توله سگ را قبول می کنید، ایده خوبی است که بدانید کدام بیماری های ژنتیکی برای نژاد مورد علاقه شما مشترک هستند. همچنین ممکن است بخواهید از محلی که توله سگ را از آنجا تهیه کرده اید بپرسید اطلاعاتی در مورد سلامت جسمی والدین و سایر بستگان توله سگ شما دارد یا خیر.
-
استعداد اضافه وزن پیدا کردن
بعضی از نژادها اشتهای زیادی دارند و به راحتی دچار افزایش وزن می شوند. اضافه وزن در سگ ها همانند انسانها می تواند باعث ایجاد مشکلات سلامتی شود. اگر نژادی را انتخاب کرده اید که مستعد اضافه وزن است، باید رفتارهای خود را محدود کنید، در همه حال، مطمئن شوید که به اندازه کافی ورزش می کند و بجای بی تفاوت بودن نسبت به غذایش، میزان وعده های غذایی روزانه اش را در وعده های منظم غذایی، اندازه گیری کنید.
-
اندازه
سگ ها در همه اندازه ای وجود دارند، از کوچکترین آن ها یعنی شی هوآهوآ گرفته تا گریت دین بسیار بزرگ، یک عامل کلیدی در تصمیم گیری در مورد اینکه آیا یک سگ با شما و فضای زندگی شما سازگار است یا نه، میزان فضایی است که اشغال می کند. نژادهای بزرگ سگ ممکن است به نظر بیش از حد قدرتمند و ترسناک باشند، اما برخی از آنها فوق العاده دوست داشتنی هستند! نگاهی بیندازید و سگ با اندازه مناسب را، برای خود پیدا کنید!
-
راحتی آموزش
سگهای آموزش پذیر، در ایجاد ارتباط بین یک دستور (مانند کلمه "بشین")، و یک عمل (نشستن) و یک نتیجه (انجام کاری) خیلی سریع مهارت پیدا می کنند. سگ های دیگر به زمان، صبر و تکرار بیشتری نیاز دارند. بسیاری از نژادها باهوش هستند اما به آموزش با این نگرش نگاه می کنند که "چه فایده ای برای من دارد؟"، در این صورت شما نیاز به استفاده از پاداش ها و بازی ها برای یادگیری آنها خواهید داشت تا درخواست های شما را اجرا کنند.
-
هوش
سگهایی که پرورش می یابند تا به مشاغلی که به تصمیم گیری، هوش و تمرکز نیاز دارند، همانند گله داری بپردازند، باید مغزشان را تمرین دهند، همانگونه که سگ هایی که برای دویدن در طول روز پرورش داده می شوند، باید بدن خود را تمرین دهند. اگر آنها تحریک ذهنی مورد نیاز خود را پیدا نکنند، کار خودشان را انجام می دهند - معمولاً با پروژه هایی که شما دوست نخواهید داشت، مانند کندن زمین و جویدن. آموزش اطاعت و اسباب بازی های تعاملی سگ، روش های خوبی برای تمرین مغزی یک سگ هستند، تمریناتی همانند ورزش و کار برای آموزش چابکی، جستجو و نجات.
-
علاقمندی به ور رفتن با دهان
در بیشتر نژادها در دوران تولگی و در نژادهای رتریور در همه سنین، علاقمندی به ور رفتن با دهان به معنای تمایل به گره زدن، جویدن و گاز بازی (گاز نرم و نسبتاً بدون درد است که باعث سوراخ شدن پوست نمی شود)، عمومیت دارد. سگهای دهانی بسیار علاقمند هستند تا از دهان خود برای نگه داشتن یا "هدایت" اعضای خانواده انسانی خود استفاده کنند. آنها نیاز به آموزش دارند تا یاد بگیرند که گاز گرفتن اسباب بازی های جویدنی خوب است، و نه آدم ها. نژادهای دهانی از بازی های واکشی (رفتن و آوردن یک وسیله) و جویدن یک اسباب بازی که با گلوله و دیگر وسایل لذت بخش پر شده باشد، واقعاً لذت می برند.
-
تعقیب طعمه
سگهایی که برای شکار پرورش یافته اند، مانند تریرها، تمایل ذاتی برای تعقیب - و گاه کشتن - حیوانات دیگر دارند. هر چیزی که غژغژ کند، مانند گربه ها، سنجاب ها، و شاید حتی ماشین ها، می تواند آن غریزه را تحریک کند. سگهایی که عاشق تعقیب کردن هستند هنگامیکه بیرون از خانه می باشند باید قلاده داشته باشند و یا در یک محیط نرده دار نگه داشته شوند، و شما به یک فنس بلند و ایمن در حیاطتان نیاز دارید. این نژادها به طور کلی برای خانه هایی با حیوانات خانگی کوچکتر مانند گربه ها، همسترها و یا سگ های کوچک که می توانند مانند طعمه به نظر برسند مناسب نیستند. از طرف دیگر نژادهایی که در ابتدا برای شکار پرندگان مورد استفاده قرار می گرفتند، عموماً علاقه ای به تعقیب ندارند، اما هنگام پرواز پرندگان ساعات سختی را خواهید داشت تا مانع از جلب توجه آنها شوید.
-
گرایش به واق واق کردن یا زوزه کشیدن
برخی نژادها بیشتر از بقیه صدا می دهند. هنگام انتخاب یک نژاد، به این فکر کنید که این سگ چند بار واق واق می کند یا زوزه می کشد. اگر قصد خرید یک سگ شکاری را دارید، آیا زوزه آنها برای شما مثل یک موسیقی می باشد یا دیوانه کننده است؟ اگر قصد خرید یک سگ نگهبان را دارید، آیا ممکن است شهری مملو از "غریبه های" مشکوک، توله سگ شما را همیشه درحالت هوشیاری قرار دهد؟ آیا حیات وحش محلی به معنای واقعی کلمه سگ شما را به سمت وحشی شدن سوق خواهد داد؟ آیا شما در خانه ای با محدودیت های صوتی زندگی می کنید؟ آیا در نزدیکی خودتان همسایه دارید؟ پس ممکن است شما بخواهید یک سگ ساکت را انتخاب کنید.
-
علاقه به ولگردی
بعضی از نژادها نسبت به بقیه آزادتر هستند. سگ های شمالی مانند هاسکی های سیبری که برای مسافت های طولانی پرورش داده شده اند و با توجه به این شانس، بعد از دیدن هر چیزی که علاقه آنها را به خود جلب کند، شروع به حرکت می کنند و بسیاری از سگ های شکاری فقط بینی خود - یا آن خرگوشی که ناگهان از وسط جاده می گذرد - را دنبال می کنند حتی اگر این به معنای ترک شما باشد.
-
سطح انرژی
سگهای پرانرژی همیشه آماده و منتظر عمل هستند. در اصل برای انجام انواع کارهای مرتبط با سگ ها پرورش یافته اند. کارهایی از قبیل جستجو برای شکارچیان یا هدایت گله، آنها این استقامت را دارند که بتوانند یک روز کامل کار کنند. آنها به ورزش و تحرک ذهنی زیادی احتیاج دارند و احتمالاً بیشتر وقت خود را صرف پریدن، بازی کردن و کشف هر محل و بوی جدید می کنند. سگ کم انرژی بین سگ ها همانند آدم های تنبل است، و در طول روز فقط چرت می زنند. هنگام انتخاب یک نژاد، سطح فعالیت و شیوه زندگی خود را در نظر بگیرید و به این فکر کنید که آیا شما یک سگ فرز و پر انرژی را مناسب می دانید یا آزار دهنده.
-
نیرومندی
یک سگ نیرومند ممکن است انرژی خوبی داشته یا نداشته باشد، اما تمام کارهایی که آن ها انجام می دهند، با قوت انجام می دهند: آنها به قلاده فشار می آورند (تا زمانی که به آنها آموزش دهید که این کار را انجام ندهند)، سعی می کنند که موانع را از سر راه بردارند و حتی با ولع زیاد غذا بخورند و آب بنوشند. . این مخازن پرانرژی برای یادگیری رفتارهای خوب به آموزش زیادی احتیاج دارند و ممکن است برای خانه هایی که دارای کودکان خردسال یا اشخاص سالخورده و ضعیف هستند، مناسب نباشند. از سویی دیگر، یک سگ با انرژی کم، رویکرد مطیع تری نسبت به زندگی دارد.
-
احتیاج به تمرین
بعضی از نژادها با قدم زدن آهسته شبانه در اطراف ساختمان مشکلی ندارند. برخی دیگر به قدم زدن روزانه احتیاج دارند، به ویژه آن هایی که در اصل برای کارهای جسمی از قبیل گله داری یا شکار پرورش داده شده اند. بدون ورزش کافی، ممکن است وزن این نژادها افزایش پیدا کند و انرژی خود را به روشهایی که شما دوست ندارید مانند واق واق کردن، جویدن و حفر کردن، تخلیه کنند. نژادهایی که به ورزش زیادی احتیاج دارند، برای افراد پر انرژی، افراد فعال و یا آن هایی که به آموزش سگ خود برای رقابت در یک ورزش پر انرژی سگ ها مانند چابکی علاقمندند، مناسب هستند. اگر می خواهید سگ پرانرژی خود را خسته کنید، می توانید از اسباب بازی هایی استفاده کنید که باعث تحرک آنها می شود!
-
علاقمند به بازیگوشی
برخی از سگ ها، همیشه توله سگ باقی می مانند - همیشه به بازی علاقمندند - در حالی که دیگران جدی تر و ملایم تر هستند. اگرچه یک توله سگ بازیگوش به نظر مشتاق می رسد، اما این را در نظر داشته باشید که هر روز باید تعداد زیادی بازی های مختلف را انجام دهید، و اگر بچه یا سگ های دیگری داشته باشید باید از آن ها به عنوان همبازی های آن سگ استفاده کنید.
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
نگهداری
نکتۀ بسیار مهم این است که یک داشهوند نباید اضافه وزن داشته باشد. این امر نه تنها به دلایل بهداشت و سلامتی عمومی است، بلکه برای جلوگیری از کشیدگی پشت کمر داشهوند نیز هست که می تواند منجر به لغزش یا پارگی دیسک (فتق) شود. چشمهای التماس کنندۀ او را نادیده بگیرید و فقط مقدار توصیه شده توسط سازنده غذای سگ با کیفیت را به او بدهید. بخصوص از دادن استخوانهای پخته شده و غذاهایی که محتوای چربی زیادی هستند پرهیز کنید و از دادن ته مانده های سفره نیز تا حد امکان خودداری کنید. به یاد داشته باشید که بینی داشهوند می تواند او را به دردسر بیندازد و همیشه غذا را کاملا از دسترس او دور نگه دارید.
داشهوندها، ریزش موی متوسطی دارند، نسبتاً تمیز هستند و بوی بدن کمی دارند یا هیچ بویی ندارند. نیازهای اصلاح موی این نژاد برای سه نوع پوشش آنها متفاوت است. داشهوندهای دارای پوشش صاف به نوعی به "شستشوی تنها" نیاز دارند و برای اینکه ظاهر خوبی داشته باشند به کمی استفاده از دستمال مرطوب، حوله یا دستکش احتیاج دارند. داشهوندها بسته به ضخامت پوشش ممکن است به برس کشیدن مکرر نیاز داشته باشند. پوشش سیمی را می توان سالیانه با چند بار بافت دستی در بهترین حالت خود نگهداشت، اما فراتر از آن نگهداری بین هر بار اصلاح کردن با مرتب کردن گاه به گاه ابروها و برس کشدن یا شانه زدن یک یا دو بار در هفته، کار شما را آسان می کند. ناخن های همۀ داشهوندها باید هر ماه کوتاه شوند.
بسیاری از صاحبان این نوع نژاد فکر می کنند که داشهوندها به دلیل کوچک بودن، بیشتر از دویدن در خانه، به ورزش دیگری احتیاج ندارند. در حالیکه، آنها نه تنها برای تناسب اندام، بلکه برای ایجاد عضلات قوی جهت حمایت و محافظت از کمر خود نیز به ورزش منظم نیاز دارند. هر روز دو پیاده روی با طول متوسط می تواند برای آنها کافی باشد. برای جلوگیری از آسیب دیدگی، هرگز اجازه ندهید داشهوند شما از پله ها بالا و پایین برود یا روی مبلمان بپرد. از آنجا که داشهوندها بسیار اجتماعی هستند، معمولا به عنوان سگ بیرون از خانه عملکرد خوبی ندارد - آنها می خواهند در کنار انسان ها و صاحبان خود باشند.
داشهوندها بسیار باهوش هستند اما مستقل و غالباً لجباز نیز هستند، بنابراین آموزش آنها می تواند یک چالش باشد. آنها عاشق دریافت و نشان دادن عواطف و محبت هستند و بهترین نتیجه را با آموزش مثبت و مبتنی بر پاداش نشان می دهند. داشهوندها نژادی حساس هستند و در برابر دستورات سخت یا مجازات، واکنش خوبی نشان نخواهند داد. صبر و پایداری، یک عامل کلیدی در تربیت آنها است. داشهوندها دارای حس بویایی عالی و همچنین تمایل شکار قوی هستند. از آنجا که آنها پرورش یافته اند تا تمرکز خود را حفظ کنند و بدون حواس پرتی ردی را دنبال کنند، اگر به کار جالب تری مشغول باشند ممکن است همیشه به شما توجه نکنند.
داشهوندها، به طور کلی نژاد سالمی هستند و می توان انتظار داشت که یک داشهوند با مراقبت مناسب بین 12 تا 16 سال عمر کند، به شرطی که رژیم خوبی داشته باشد و به اندازه کافی ورزش کند تا بتواند عضلات بدن خود را حفظ کند. برای جلوگیری از وارد شدن آسیب به دیسک و کمر یک داشهوند، مراقب اضافه وزن او باشید و همیشه فعالیت های او را کنترل کنید تا از هر گونه آسیب به کمر او جلوگیری کنید. مانند بیشتر سگهای دارای گوشهای افتاده، داشهوندها نیز اگر گوشهایش تمیز نباشد، می تواند به عفونت گوش مبتلا شود.
تست سلامتی توصیه شده از سوی باشگاه ملی این نژاد:
- ارزیابی کشکک زانو
- ارزیابی چشم پزشکی
- معاینات قلبی
استاندارد
ظاهر عمومی
بدن این نژاد، کشیده و کم ارتفاع با پاهای کوتاه و عضلات قوی است. پوست، قابل انعطاف و بدون چروک خوردگی بیش از حد است. داشهوند از نظر توانایی حرکتی متوسط است و با نگه داشتن جسورانه و با اعتماد به نفس سر و حالت صورت هوشمند و هوشیار، تعادل خوبی از خود نشان می دهد. روحیۀ شکار، بویایی خوب، زبان بلند و ساختار بدنی متمایز باعث می شود که وی برای وظایف زیر زمینی و حرکت در بین بوته ها مناسب باشد. بینی حساس داشهوند به او نسبت به بسیاری از نژادهای دیگر در ردیابی برتری می بخشد. توجه: از آنجا که داشهوند یک سگ شکاری است، جای زخم های ناشی از مبارزات به عنوان نقص محسوب نمی شود.
سر
سر، از نمای بالا یا پهلو به طور یکنواخت تا نوک بینی باریک می شود. چشم ها دارای اندازه متوسط، بادامی شکل، کاملا تیره و دارای حاشیه ای تیره هستند و یک ظاهر پر انرژی و خوشایند را منتقل می کنند. استخوان های بین چشمها، کاملا برجسته هستند. چشم های دیواری ، به جز در مورد سگهای خال دار، یک نقص جدی محسوب می شود. گوش ها در نزدیکی بالای سر قرار گرفته اند و دارای طول متوسط هستند و از نظر شکل، گرد، باریک، نوک تیز یا چین خورده هستند. در هنگام حرکت، لبه جلویی گوشها، گونه های را لمس می کنند بطوریکه گوش ها صورت را مانند یک قاب در بر می گیرند. جمجمه، کمی قوس دار، نه خیلی پهن و نه خیلی باریک است و با یک شیب تدریجی به پوزۀ ظریف و کمی قوس دار می رسند و ظاهری رومی به سر داشهوند می دهند. لب ها کاملاً کشیده شده هستند و فک پایین را کاملا می پوشانند. سوراخ های بینی کاملا باز هستند. فک ها، بازشدگی عریضی دارند و دارای استخوان ها و دندان های کاملا رشد یافته ای هستند. دندانها – در این نژاد، دندانهای نیش قدرتمند هستند و در دندانهای نیش قیچی، کاملا نزدیک به هم قرار می گیرند. دندانهای نیش یکنواخت یک نقص جزئی محسوب می شود. هر انحراف دیگری یک خطای جدی در نظر گرفته می شود.
بدن
گردن: بلند، عضلانی، تمیز، بدون غبغب و کمی قوس دار است و بدون اینکه ظاهر یک زاویۀ قائمه را ایجاد کند، به نرمی به شانه ها متصل می شود. تنه: تنه کشیده و کاملاً عضلانی است. هنگامی که از نیمرخ مشاهده می شود، خط پشت، در مستقیم ترین حالت ممکن بین جلوگاه و کمر کوتاه و کمی قوس دار او قرار دارد. اگر بدن بین شانه ها، شل و آویزان باشد، یک نقص جدی محسوب می شود. شکم، کمی تو رفتگی دارد. دم: در ادامه ستون فقرات قرار دارد و بدون چروک، پیچ خوردگی یا انحنای قابل تشخیص است و معمولا بالا گرفته نمی شود.
بخش جلویی بدن
برای انجام موثر کارهای زیرزمینی (تعقیب شکار در زیر زمین)، بخش جلویی بدن باید مستحکم، عمیق، کشیده و دارای عضلۀ مناسب باشد. جزئیات بخش جلویی بدن، قفسه سینه: استخوان سینه کاملا برجسته است، به طوری که در هر دو طرف فرورفتگی یا گودی ایجاد می کند. هنگام مشاهده از جلو، قفسه سینه بیضی شکل به نظر می رسد و به طرف پایین و تا قسمت میانی بازوها گسترش می یابد. ساختار دنده های قفسه سینه کاملاً بیضی به نظر می رسد بطوریکه با ظرفیت کافی می تواند رشد کاملی برای قلب و ریه ها فراهم کند. بخش میانی سینه به تدریج در خط شکم ادغام می شود و بسیار فراتر از پاهای جلویی گسترش می یابد. در نمای نیمرخ، پایین ترین نقطۀ خط سینه توسط پاهای جلویی پوشانده شده است. تیغه های شانه- بلند، پهن، کاملاً رو به سمت عقب است و بر روی یک قفسه سینۀ کاملاً رشد یافته قرار گرفته است و با عضلاتی قوی و در عین حال انعطاف پذیر، تقویت شده است. بازوهای فوقانی، در حالت ایده آل با طول تیغه شانه هم اندازه هستند و با زاویه قائمه نسبت به هم قرار دارند، همچنین دارای استخوان و عضله قوی بوده و نزدیک به دنده ها قرار دارند. زانوها نزدیک به بدن قرار گرفته اند، اما در عین حال امکان حرکت آزادانه را فراهمی می کنند. بازوها – کوتاه، همراه با عضلات محکم و قابل انعطاف در جلو و بخش بیرونی هستند و دارای تاندون های محکم کشیده شده در داخل و پشت هستند و کمی به سمت داخل خمیدگی دارند. مفاصل بین ساق و کف پاها (مچ) نسبت به مفاصل شانه به هم نزدیکترند، به طوری که از جلو کاملاً صاف به نظر نمی رسند. تیغه های شیب دار شانه، بازوهای فوقانی و پاهای جلویی خمیده، پرانتزهایی را تشکیل می دهند که قفسه سینه را در بر می گیرد. انحراف از این حالت، یک نقص است که می تواند باعث رد صلاحیت شود. کف پاها - پنجه های جلو کامل، محکم، جمع و جور، دارای انگشتان قوس دار و بالشتک های ضخیم و محکم است و ممکن است به طور مساوی به بیرون متمایل باشند. معمولا پنج انگشت وجود دارد که چهار انگشت آن استفاده می شود، این انگشتان نزدیک به هم و دارای یک قوس مشخص و ناخن های کوتاه و محکم هستند. معمولا دوکلاوهای جلو (انگشتان اضافه) برداشته می شوند.
پوشش
داشهوندها با سه نوع پوشش پرورش داده می شود: (1) صاف؛ (2) موهای سیمی (3) موهای بلند و معمولا در دو اندازه استاندارد و مینیاتوری دیده می شوند. هر سه نوع پوشش و هر دو اندازه باید با خصوصیات مشخص شده قبلی مطابقت داشته باشد. برای ویژگی های خاص هر نوع، به استاندارد کامل این نژاد مراجعه کنید.
بخش عقبی بدن
بخش عقب بدن در این نژاد، قوی و عضلانی است. لگن، ران، ران دوم و پسترن های عقب (قسمت پایین ساق پا) در حالت ایده آل یک اندازه هستند و ظاهر آنها شامل مجموعه ای از زوایای قائمه می شود. از نمای پشت، ران ها محکم و قدرتمند هستند. پاها، به داخل و یا بیرون متمایل نیستند. پسترنهای عقب – کوتاه، محکم و عمود بر استخوان ران دوم هستند و از نمای پشت، قائم و موازی هستند. کف پا: پنجه های عقب، کوچکتر از پنجه های جلو هستند و دارای چهار انگشت کاملاً بسته و قوس دار با بالشتک های ضخیم هستند. کل کف پا، مستقیماً رو به جلو قرار دارد و به طور یکسان و متوازن روی بالشتک ها و انگشتان قرار دارد. دوکلاوهای عقب باید برداشته شوند. کفل، بلند، گرد و توپر است و کمی به سمت دم فرو رفتگی دارد.
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
تاریخچه
"داشهوند" یک کلمه آلمانی به معنای "سگ گورکن" است و تاریخچۀ این نژاد در آلمان به 600 سال قبل برمی گردد. همانطور که از نام این نژاد پیداست، داشهوند ساخته شد تا با شور و شوق راه خود را در یک گودال گورکن باز کند و ساکنین آنجا را به بیرون براند. بدن کشیدن و کم ارتفاع داشهوند برای این کار زیرزمینی خاک آلود ساخته شده است. برای یک سگ با هر اندازه، یک گورکن، با وزنی بین 11 تا 18 کیلوگرم، با دندانها و چنگالهای تیز، می تواند یک دشمن جدی محسوب شود. زیرکی، شجاعت، پشتکار و قدرت، از ویژگی های بارز داشهوند امروزی است که در ابتدا در اجداد دیرینه او پرورش داده شد تا به بهترین وجه برای مبارزه با یک دشمن مرگبار تجهیز شود. پارس بطور شگفت آور بلند این سگ کوچک نیز به ریشۀ وظیفۀ او باز می گردد: این صدای بلند به شریک انسانی شکار در روی زمین اجازه می دهد تا موقعیت زیرزمینی سگ شکاری خود را مشخص کند. علاوه بر پوشش کوتاه و صاف این نژاد، پرورش انتخابی بر روی این نژاد باعث گردیده است تا انواع مختلفی از پوشش مانند پوشش سیمی برای کار در نواحی دارای بوته های خاردار و پوشش بلند برای آب و هوای سرد، تولید شود. گونه های مختلف داشهوند در اندازه های مختلف برای کار در انواع مختلفی از محیط ها پرورش داده شده است. به گفته مقامات مسئول این نژاد، دسته های داشهوندها اغلب در شکار گراز وحشی استفاده می شد. در اواخر دهه 1800، روند استاندارد سازی این نژاد از نظر اندازه، پوشش و انواع رنگ به خوبی انجام گردید. داشهوند از مدت ها پیش نمادی ملی آلمان بوده است، به طوری که آنقدر با وطن پدری خود مرتبط است که در طول جنگ جهانی اول، هواداران آمریکایی این نژاد، به دلیل احساسات ضد آلمانی مجبور شدند آنها را "لیبرتی هوند" (سگهای شکاری آزادی) بنامند. از سال 1885 که این نژاد در کتاب Stud AKC پذیرفته شد، محبوبیت آنها در آمریکا فراگیر و پایدار بوده است.
افزودن نظر
آیا میدانستید؟
کلید واژه های نژاد داشهوند (Dachshund)
داکسهاند، سگ سوسیسی، داکسهوند
- داکسهاند
- سگ سوسیسی
- داکسهوند
قیمت نژاد ها برگرفته از پرورش دهندگان معتبر ایران
پرورش دهندگان محترمی که قصد همکاری دارند لطفا با شماره 02122930308 تماس حاصل نمایند
جهت خرید سگ از لیست نژاد ها، نژاد مورد نظر را پیدا کرده و از طریق پاپی یاب استعلام بگیرید.
جهت دریافت مشاوره خرید سگ با شماره 09028288666 تماس حاصل نمایند
کلید واژه ها
داشهوند - سگ داشهوند - خرید سگ داشهوند - خرید نژاد سگ داشهوند - خرید داشهوند - قیمت داشهوند - قیمت توله داشهوند - قیمت و خرید داشهوند نر - قیمت و خرید داشهوند ماده