اگزوتیک

تاریخچه:

اگر گربۀ ایرانی (پرشین)، گربه ای در یک لباس شب پر زرق و برق باشد، اگزوتیک، همان گربۀ ایرانی است که لباس خود را تا یک زیرپوش کاهش داده است. اگزوتیک  شورت هیر، یا به اختصار اگزوتیک، یک گربۀ ایرانی با پوشش متفاوت است. این نژاد جدید برای اولین بار در دهه 1950 از آمیزش گربۀ پرشین با شورت هیر آمریکایی بوجود آمد و بعداً نژادهای دیگری با موهای کوتاه مانند برمیس و آبی روسی نیز با پرشین آمیزش داده شدند. نتیجه نهایی گربه ای با همان خصوصیات و شخصیت گربۀ ایرانی اما با پوشش کوتاه، نرم و با مراقبت آسان بود.

این آمیزش که به منظور قرار دادن رنگ نقره ای چشمگیر و چشمهای سبز ایرانی در کنار موهای کوتاه آمریکایی در نظر گرفته شده بود، در ابتدا بحث برانگیز شد، اما پرورش دهندگان پرشین، شیفته این ظاهر جدید شدند و شروع به همکاری در توسعۀ آنچه اکنون تحت عنوان اگزوتیک شناخته می شود، کردند.

انجمن علاقمندان گربه، این نژاد را در سال 1967 به رسمیت شناخت و آن را اگزوتیک نامید. در برخی از انجمن های دیگر، این نژاد را تحت عنوان اگزوتیک شورت هیر می نامند تا آن را از  اگزوتیک لونگ هیر که گاهی در میان نژادهای اگزوتیک ظاهر می شود و توسط برخی از انجمن ها به عنوان نژادی جداگانه در نظر گرفته می شود، متمایز کنند. انجمن بین المللی گربه، این نژاد را در سال 1979 تحت عنوان اگزوتیک  شورت هیر، به رسمیت شناخت. امروزه، نژاد اگزوتیک توسط همۀ ثبت کننده های گربه، به رسمیت شناخته می شود. این روزها، اگزوتیک تنها از آمیزش پرشین و گربۀ هیمالیایی و نه هر نژاد موی کوتاه دیگری، تولید می شود. 

شخصیت:

اگزوتیک مانند گربۀ ایرانی (پرشین)، شیرین، مطیع و ساکت است، اما تصور نکنید که او تنها یک تزئین برای خانه محسوب می شود. او هنگامی که در دامان شما ننشسته باشد،  عاشق بازی است. اگزوتیک ها از فعالیت و کنجکاوی بیشتری نسبت به خواهر و برادر ایرانی خود برخوردار هستند و برای خانواده های فعال مناسبتر هستند. به گفتۀ بعضی ها نرهای این نژاد شیرین تر و مهربان تر از ماده ها هستند که گاهی اوقات ممکن است دوری کنند.

اگزوتیک تا زمانی که با او بازی کنید از ضربه زدن به اسباب بازی ها لذت می برد اما هنگامی که افراد مشغله دارند یا دور از او هستند نیز قادر به سرگرم کردن خود هست. آنها صادقانه اعضای خانواده را دنبال می کنند و با صبر و حوصله منتظر می مانند تا توجه آنها به هر صورتی به او جلب شود. اگزوتیک ها سر و صدای کمی دارند، اما وقتی چیزی می گویند، با صدایی نرم، دلنشین و با موسیقی همراه است. نیازهای یک اگزوتیک ساده است: وعده های غذایی منظم، کمی بازی با وسایل مختلف و عشق زیاد که بارها و بارها به شما برگردانده می شود.

بهداشت و سلامتی:

گربه های این نژاد و نژادهای مختلط حاصل از آنها ممکن است دارای مشکلات مختلف سلامتی باشند که ماهیت ژنتیکی داشته باشد. اگزوتیک ها اگرچه زیبا و شیرین هستند، اما مستعد ابتلا به تعدادی از مشکلات بالقوۀ سلامتی هستند که معمولاً مربوط به ساختار صورت آنها است:

• مشکل تنفس یا تنفس پر سر و صدا که ناشی از منقبض شدن سوراخ های بینی است
• بدشکلی دندان، به این معنی که دندان ها به خوبی روی هم قرار نمی گیرند
• اشک ریزی بیش از حد
• مشکلات چشمی مانند چشم گیلاسی و آنتروپیون
• حساسیت به گرما
• بیماری کلیوی پلی کیستیک که آزمایش ژنتیکی برای آن در دسترس است
• استعداد ابتلا به کرم حلقوی ، یک عفونت قارچی
• "سبورئا اولئوسا" که یک بیماری پوستی است که باعث خارش، قرمزی و ریزش مو می شود

مراقبت:

اگزوتیک، غالباً ملقب به "پرشین تنبل" است. اگزوتیک را دو بار در هفته شانه کنید تا موهای مرده جدا شوند و پوشش او براق و سالم باشد. حمام ماهانه، ایده خوبی است. حتماً گربۀ خود را کاملاً خشک کنید.

اشک ریزی بیش از حد در این نژاد می تواند مشکل ساز باشد، بنابراین روزانه، گوشۀ چشم ها را تمیز کنید تا از ایجاد لکه های زیر چشم جلوگیری شود. با مسواک زدن مرتب می توانید از بروز بیماری پریودنتال پیشگیری کنید. بهداشت روزانۀ دندان ها بهترین گزینه است، اما مسواک زدن هفتگی نیز از هیچ چیز بهتر است.

اگزوتیک را بهتر است به عنوان یک گربۀ داخل خانه نگهداری کنید. او یک گربۀ شکارچی نیست تا بتواند از خود در مقابل گربه های دیگر، حملۀ سگها یا کایوت ها و سایر خطرات دیگری که گربه های بیرون از منزل را تهدید می کند، محافظت کند. همچنین، اگزوتیک هایی که به بیرون از منزل می روند ممکن است با خطر دزدیده شدن توسط شخصی که مایل به داشتن این گربه زیبا، بدون پرداخت هزینۀ آن است، روبرو شوند.

رنگ و آراستن پوشش

از همه نظر به جز طول پوشش، اگزوتیک همان ظاهر شیرین و خطوط نرم و گرد گربۀ ایرانی را به نمایش می گذارد. اگزوتیک دارای یک سر بزرگ و گرد است. چشمهای بزرگ و گرد، بینی کوتاه، گونه های کامل و گوش های کوچک با نوک گرد است. سر اگزوتیک توسط یک گردن کوتاه و ضخیم به بدنی که بطور فریبنده ای قوی و عضلانی به نظر می رسد، متصل می شود – نوعی از گردن که به "لاله ای" معروف است. پاهای اگزوتیک، کوتاه، ضخیم و قوی با پنجه های بزرگ، گرد و محکم است. دم اگزوتیک، کوتاه اما متناسب با طول بدن گربه است.

یک پوشش نرم، ضخیم و مخملی خواب دار با طول متوسط و زیرپوش پرپشت و ضخیم، نمای اگزوتیک را کامل می کند. این نژاد، یال و یا دم پر-مانند گربۀ ایرانی را ندارد.

اگزوتیک ها با دو "ظاهر" متفاوت، تحت عنوان افراطی و سنتی، شناخته می شوند. اگزوتیک افراطی ، آنهایی هستند که در صحنه های نمایش دیده می شوند، آنها صورت صافی دارند که ممکن است با مشکلات تنفسی همراه باشد. گربه هایی که ظاهری سنتی دارند، سبکی قدیمی تر دارند یعنی صورت آنها به همان اندازه، صاف نیست و بینی، با اصطلاحا "شکستگی" بیشتر، در قسمت پایینتری قرار می گیرد که تنفس راحت تری را امکان پذیر می کند. آنها توسط انجمن گربه های سنتی به ثبت رسیده اند.

اگزوتیک ها از نظر تنوع بی نهایت رنگ و نقش پوشش، برجسته هستند. اگر بخواهید می توانید تصور کنید، هفت رنگ یکدست شامل، سفید، آبی، سیاه، قرمز، کرمی، شکلاتی و یاس بنفش - بعلاوه رنگ نقره ای و طلایی که به چینچیلا و سایه دار نقره ای یا طلایی و چینچیلای آبی و سایه دار آبی نقره ای یا طلایی، تقسیم می شوند. همچنین، انواع سایه دار، دودی، موج دار، کالیکو، چندرنگ و دو رنگ وجود دارد. در این موارد، الگوهای مختلف خالدار هیمالیایی محسوب نشده اند.

رنگ چشم ها در ارتباط با رنگ پوشش است. به عنوان مثال، اگزوتیک های سفید دارای چشمان آبی عمیق یا مسی درخشان یا چشمانی با دو رنگ مختلف هستند - یکی مسی و دیگری آبی- سایر رنگهای یکدست اگزوتیک دارای چشمان مسی درخشان هستند. پرشین های نقره ای و طلایی چشمانی سبز یا آبی-سبز دارند.

رابطه با کودکان و سایر حیوانات خانگی 

اگزوتیک ها سازگار هستند و می توانند در خانه هایی که کودکان با آنها رفتار خوبی دارند، در آرامش زندگی کنند. آنها همچنین با سگهای گربه-دوست بخوبی کنار می آیند.