تبلیغات
خصوصیت های اخلاقی:
آرام، وفادار، مستقل
قد: 46 تا 51 سانتی متر
وزن: 20 تا 27 کیلوگرم
طول عمر: 8 تا 12 سال
گروه: غیر ورزشی
| قد | 46 تا 51 سانتی متر |
| وزن | 20 تا 27 کیلوگرم |
| طول عمر | 8 تا 12 سال |
| گروه | غیر ورزشی |
این نژاد جذاب و شجاع باستانی اما چالش برانگیز، استوارانه به خانواده وفادار است، اما با غریبه ها در ستیز است. چاینیز شارپی دارای خصوصیات جسمی است که او را به یک سگ همدم و نگهبان تبدیل می کند.
ویدیو معرفی کامل نژاد چاینیز شارپی
ویدیو های بیشتر
آوردن توله سگ جدید به خانه
8٬489 بازدید
انتخاب بهترین غذا برای توله سگ
5٬654 بازدید
چگونه به توله سگ خود یاد بدیم بشینه و بایسته
7٬077 بازدید
چگونه سگ خود را در قفس نگه داریم؟
6٬234 بازدیدتوضیحات
چاینیز شارپی، به عنوان سگی جمع و جور و با جثۀ متوسط، ملغمه ای از صفات فیزیکی عجیب و غریب است: یک پوزه پهن "اسب آبی"، یک زبان آبی-سیاه، چشمان کوچک و فرو رفته با حالتی اخم کرده، گوش های کوچک مثلثی، چین های فراوان و پوست شل در اطراف سر، گردن و شانه ها، دم مخروطی قرار گرفته در بالا، کاملا پوشیده توسط یک پوشش خشن و کاغذ سمباده ای. (ترجمه تحت اللفظی شار-پی، "پوست ماسه ای" است).
چاینیز شارپی ها، نگهبانانی قوی، مستقل و مشهور به هوش و وفاداری هستند. آنها به غریبه ها و سگهای دیگر مشکوک هستند. چاینیز شارپی ها، سگهایی آرام هستند، اما با استقامت و قدرت با هر تهدیدی روبرو می شوند. آموزش و معاشرت اولیه برای آنها بسیار ضروری است - یک شارپی بزرگسال بدون این آموزش ها می تواند مشکلات جدی ایجاد کند.
امتیاز
-
سازگاری خوب با زندگی آپارتمانی
برخلاف تصور رایج، اندازه های کوچک لزوماً یک سگ آپارتمانی نمی سازد. تعداد زیادی از سگ های کوچک برای زندگی در یک آپارتمان بیش از اندازه پر انرژی و سرحال هستند. ساکت بودن، کم انرژی بودن، در داخل خانه نسبتاً آرام بودن و مودب بودن با ساکنان دیگر، همه جزو ویژگیهای خوب یک سگ آپارتمانی هستند.
-
خوب برای صاحبان تازه کار
بعضی از سگ ها نسبت به بقیه ساده تر هستند؛ آنها به آموزش بهتر جواب می دهند و بسیار راحت هستند. آنها همچنین به اندازه کافی انعطاف پذیر هستند تا از اشتباهات یا ناسازگاری های شما عقب نشینی کنند. سگهایی که بسیار حساس هستند، تفکر مستقل دارند یا قاطع هستند، ممکن است مدیریتش برای شخصی که اولین بار است صاحب سگ شده سخت تر باشد. اگر تجربه صاحب سگ بودن خود را، هنگامی که معاشر جدیدتان را انتخاب می کنید، در نظر بگیرید، بهترین تجربه خود را کسب خواهید کرد.
-
سطح حساسیت
برای برخی از سگها یک توبیخ شدید ناراحت کننده نیست، در حالی که برخی دیگر حتی یک نگاه اخم آلود را به دل می گیرند. سگهای با حساسیت کم، که به آن ها "آسانگیر"، "تحمل پذیر"، "تاب آور" و حتی "پوست کلفت" نیز می گویند، بهتر می توانند با یک خانواده پر سر و صدا و پر آشوب، یک صاحب قاطع یا سرزنده و یک روال غیر معمول یا متغیر کنار بیایند. آیا شما بچه های کوچک دارید، ظروف غذا را زیاد پرتاب می کنید، در یک گاراژ بازی می کنید یا زندگی ناآرامی دارید؟ به سراغ یک سگ بروید که حساسیت کمی داشته باشد.
-
تحمل تنهایی
بعضی از نژادها با خانواده خود پیوند زیادی برقرار می کنند و در صورت تنها ماندن توسط صاحب خود، بیشتر در معرض نگرانی و حتی وحشت قرار می گیرند. یک سگ مضطرب می تواند بسیار مخرب باشد - واق واق کند، ناله کند، چیزی را بجود و یا حتی باعث ضرب و شتم شود. این نژادها هنگامیکه یکی از اعضای خانواده در طول روز در خانه باشد و یا اگر بتوانید سگ را به محل کار خود ببرید، رفتار بسیار خوبی از خود نشان می دهند.
-
تحمل آب و هوای سرد
نژادهایی که دارای پوشش بسیار کوتاه و کم یا بدون پوشش زیرین هستند و یا بدنی بی مو دارند همانند گریهاندها، در برابر سرما آسیب پذیر هستند. سگهایی با تحمل سرمای کم، در آب و هوای سرد باید داخل خانه زندگی کنند و برای پیاده روی در آن آب و هوا باید یک ژاکت یا لباس مناسب به تن داشته باشند.
-
تحمل آب و هوای گرم
سگهایی که پوشش ضخیم و دوبل دارند، در برابر گرمای بیش از حد، آسیب پذیر هستند. همچنین نژادهایی با بینی های کوتاه مانند بولداگ ها یا پاگ ها هم از این دسته هستند زیرا نمی توانند به خوبی خودشان را خنک کنند. اگر یک نژاد حساس به گرما می خواهید، سگ شما باید در روزهای گرم یا مرطوب در خانه بماند، و نیاز است که شما در مورد تمرینات سگ خود در گرما بسیار محتاط باشید.
-
محبت با خانواده
بعضی از نژادها مستقل و غیر صمیمی هستند، حتی اگر آنها از زمان تولگی توسط همان شخص بزرگ شده باشند؛ برخی دیگر با یک شخص پیوند نزدیکی دارند و نسبت به بقیه افراد بی تفاوت هستند؛ و برخی دیگر به کل خانواده محبت می کنند. نژاد تنها عاملی نیست که با سطح عاطفه مرتبط باشد؛ سگهایی که در داخل یک خانه با افراد اطراف خودشان بزرگ شده اند احساس راحتی بیشتری با انسان دارند و راحت تر پیوند می خورند.
-
سگ های بسیار علاقمند به کودکان
با کودکان مهربان بودن، تحمل بالا در بغل کردن های محکم، و داشتن یک حالت بی تفاوت نسبت به دویدن و جیغ زدن کودکان، تماماً صفاتی هستندکه باعث می شود سگ به کودکان علاقمند باشد. شاید از اینکه چه نژادهایی در آن لیست قرار دارد شگفت زده شوید: باکسرهای سرسخت و آمریکن استافوردشایر تریرها (که پیت بول به حساب می آیند)، با کودکان خوب رفتار می کنند. سگهای کوچک و ظریف و بسیار سرزنده مانند شی هواهواها همیشه به این میزان خانواده دوست نیستند.** همه سگ ها منحصر به فرد هستند. رتبه بندی های ما تعمیمی کلی است، و آنها تضمینی برای رفتار هر نژاد یا سگ منحصر به فرد نیستند. سگها از هر نژاد می توانند با توجه به تجربیات گذشته خود، آموزش چگونگی همراهی با کودکان و شخصیتشان، در کنار کودکان خوب رفتار کنند. نژاد و نوع نژاد مهم نیست، همه سگ ها دارای فک های قوی و دندان های تیز و نوکدار هستند و ممکن است در شرایط استرس گاز بگیرند. کودکان کم سن و سگها از هر نژاد باید همیشه تحت نظارت یک فرد بالغ قرار بگیرند و هرگز حتی برای مدتی با همدیگر تنها نمانند.
-
رفتار دوستانه با دیگر سگ ها
رفتار دوستانه نسبت به سگ ها و انسان ها دو موضوع کاملاً متفاوت است. برخی از سگها ممکن است به سگ های دیگر حمله کنند یا سعی کنند بر آن ها مسلط شوند، حتی اگر آنها عاشق معاشرت با مردم باشند. برخی دیگر بیشتر دوست دارند بازی کنند تا مبارزه؛ و برخی دیگر از آنها، دم را چرخانده و می دوند. نژاد تنها عامل نیست. سگهایی که حداقل تا سن شش تا هشت هفتگی با خانواده و مادر خود زندگی کرده اند و آن هایی که در زمان تولگی وقت زیادی را به بازی با سگ های دیگر گذرانده اند، به احتمال زیاد مهارت های اجتماعی خوبی دارند.
-
رفتار دوستانه با غریبه ها
سگهایی که با غریبه ها رفتار دوستانه ای دارند، به میهمان ها با دم تکان دادن و پوزه به خاک مالیدن سلام می کنند؛ بعضی دیگر خجالتی، بی تفاوت یا حتی پرخاشگر هستند. با این حال، مهم نیست که از چه نژادی باشند، سگی که اجتماعی باشد و از تولگی با انسان های زیادی از هر سن، اندازه و شکل برخورد کرده باشد، بهتر به غریبه ها پاسخ خواهد داد تا یک سگ بزرگسال بدون این پیش زمینه ها. به یاد داشته باشید، حتی سگهایی که رفتار دوستانه دارند نیز در بیرون از خانه باید یک قلاده خوب و قوی داشته باشند!
-
میزان ریزش مو
اگر قصد دارید خانه خود را با یک سگ به اشتراک بگذارید، باید با موهای سگ روی لباس و خانه خود کنار بیایید. ریزش مو در بین نژادها بسیار متفاوت است. بعضی از سگ ها سالی یکبار، برخی فصلی، برخی به هر دو شکل، و برخی دیگر خیلی به ندرت ریزش مو دارند. اگر وسواس دارید، باید نژادی را انتخاب کنید که ریزش موی کمتری داشته باشد یا با استانداردهای شما کنار بیاید.
-
پتانسیل ریزش آب دهان
سگهای مستعد ریزش آب دهان ممکن است برای سلام کردن، دست شما را لیس های آبداری بزنند و لکه های بزرگ و مرطوبی را روی لباس شما ایجاد کنند. اگر رفتاری بی تفاوت نسبت به لیس زدن داشته باشید، خوب است؛ اما اگر وسواس دارید، می توانید سگی را انتخاب کنید که در این بخش امتیاز کمتری دارد.
-
راحتی در نظافت
بعضی از نژادها، سگهایی هستند که با یک برس کشیدن ساده تمیز می شوند؛ برخی دیگر برای تمیز و سالم ماندن به حمام، اصلاح و دیگر موارد بهداشتی منظم نیاز دارند. در نظر داشته باشید، باید برای سگی که به نظافت زیادی احتیاج دارد وقت بگذارید و صبور باشید، یا اینکه برای انجام این کار، به شخص دیگری پول بدهید.
-
سلامت عمومی
به دلیل شیوه های نادرست در تمرینات، برخی از نژادها مستعد ابتلا به بعضی مشکلات بهداشتی ژنتیکی مانند دیسپلازی مفصل ران هستند. این بدان معنا نیست که هر سگی از آن نژاد حتماً به آن بیماری مبتلا خواهد شد؛ بلکه به این معنی است که آنها در معرض ریسک بالایی قرار دارند. اگر شما یک توله سگ را قبول می کنید، ایده خوبی است که بدانید کدام بیماری های ژنتیکی برای نژاد مورد علاقه شما مشترک هستند. همچنین ممکن است بخواهید از محلی که توله سگ را از آنجا تهیه کرده اید بپرسید اطلاعاتی در مورد سلامت جسمی والدین و سایر بستگان توله سگ شما دارد یا خیر.
-
استعداد اضافه وزن پیدا کردن
بعضی از نژادها اشتهای زیادی دارند و به راحتی دچار افزایش وزن می شوند. اضافه وزن در سگ ها همانند انسانها می تواند باعث ایجاد مشکلات سلامتی شود. اگر نژادی را انتخاب کرده اید که مستعد اضافه وزن است، باید رفتارهای خود را محدود کنید، در همه حال، مطمئن شوید که به اندازه کافی ورزش می کند و بجای بی تفاوت بودن نسبت به غذایش، میزان وعده های غذایی روزانه اش را در وعده های منظم غذایی، اندازه گیری کنید.
-
اندازه
سگ ها در همه اندازه ای وجود دارند، از کوچکترین آن ها یعنی شی هوآهوآ گرفته تا گریت دین بسیار بزرگ، یک عامل کلیدی در تصمیم گیری در مورد اینکه آیا یک سگ با شما و فضای زندگی شما سازگار است یا نه، میزان فضایی است که اشغال می کند. نژادهای بزرگ سگ ممکن است به نظر بیش از حد قدرتمند و ترسناک باشند، اما برخی از آنها فوق العاده دوست داشتنی هستند! نگاهی بیندازید و سگ با اندازه مناسب را، برای خود پیدا کنید!
-
راحتی آموزش
سگهای آموزش پذیر، در ایجاد ارتباط بین یک دستور (مانند کلمه "بشین")، و یک عمل (نشستن) و یک نتیجه (انجام کاری) خیلی سریع مهارت پیدا می کنند. سگ های دیگر به زمان، صبر و تکرار بیشتری نیاز دارند. بسیاری از نژادها باهوش هستند اما به آموزش با این نگرش نگاه می کنند که "چه فایده ای برای من دارد؟"، در این صورت شما نیاز به استفاده از پاداش ها و بازی ها برای یادگیری آنها خواهید داشت تا درخواست های شما را اجرا کنند.
-
هوش
سگهایی که پرورش می یابند تا به مشاغلی که به تصمیم گیری، هوش و تمرکز نیاز دارند، همانند گله داری بپردازند، باید مغزشان را تمرین دهند، همانگونه که سگ هایی که برای دویدن در طول روز پرورش داده می شوند، باید بدن خود را تمرین دهند. اگر آنها تحریک ذهنی مورد نیاز خود را پیدا نکنند، کار خودشان را انجام می دهند - معمولاً با پروژه هایی که شما دوست نخواهید داشت، مانند کندن زمین و جویدن. آموزش اطاعت و اسباب بازی های تعاملی سگ، روش های خوبی برای تمرین مغزی یک سگ هستند، تمریناتی همانند ورزش و کار برای آموزش چابکی، جستجو و نجات.
-
علاقمندی به ور رفتن با دهان
در بیشتر نژادها در دوران تولگی و در نژادهای رتریور در همه سنین، علاقمندی به ور رفتن با دهان به معنای تمایل به گره زدن، جویدن و گاز بازی (گاز نرم و نسبتاً بدون درد است که باعث سوراخ شدن پوست نمی شود)، عمومیت دارد. سگهای دهانی بسیار علاقمند هستند تا از دهان خود برای نگه داشتن یا "هدایت" اعضای خانواده انسانی خود استفاده کنند. آنها نیاز به آموزش دارند تا یاد بگیرند که گاز گرفتن اسباب بازی های جویدنی خوب است، و نه آدم ها. نژادهای دهانی از بازی های واکشی (رفتن و آوردن یک وسیله) و جویدن یک اسباب بازی که با گلوله و دیگر وسایل لذت بخش پر شده باشد، واقعاً لذت می برند.
-
تعقیب طعمه
سگهایی که برای شکار پرورش یافته اند، مانند تریرها، تمایل ذاتی برای تعقیب - و گاه کشتن - حیوانات دیگر دارند. هر چیزی که غژغژ کند، مانند گربه ها، سنجاب ها، و شاید حتی ماشین ها، می تواند آن غریزه را تحریک کند. سگهایی که عاشق تعقیب کردن هستند هنگامیکه بیرون از خانه می باشند باید قلاده داشته باشند و یا در یک محیط نرده دار نگه داشته شوند، و شما به یک فنس بلند و ایمن در حیاطتان نیاز دارید. این نژادها به طور کلی برای خانه هایی با حیوانات خانگی کوچکتر مانند گربه ها، همسترها و یا سگ های کوچک که می توانند مانند طعمه به نظر برسند مناسب نیستند. از طرف دیگر نژادهایی که در ابتدا برای شکار پرندگان مورد استفاده قرار می گرفتند، عموماً علاقه ای به تعقیب ندارند، اما هنگام پرواز پرندگان ساعات سختی را خواهید داشت تا مانع از جلب توجه آنها شوید.
-
گرایش به واق واق کردن یا زوزه کشیدن
برخی نژادها بیشتر از بقیه صدا می دهند. هنگام انتخاب یک نژاد، به این فکر کنید که این سگ چند بار واق واق می کند یا زوزه می کشد. اگر قصد خرید یک سگ شکاری را دارید، آیا زوزه آنها برای شما مثل یک موسیقی می باشد یا دیوانه کننده است؟ اگر قصد خرید یک سگ نگهبان را دارید، آیا ممکن است شهری مملو از "غریبه های" مشکوک، توله سگ شما را همیشه درحالت هوشیاری قرار دهد؟ آیا حیات وحش محلی به معنای واقعی کلمه سگ شما را به سمت وحشی شدن سوق خواهد داد؟ آیا شما در خانه ای با محدودیت های صوتی زندگی می کنید؟ آیا در نزدیکی خودتان همسایه دارید؟ پس ممکن است شما بخواهید یک سگ ساکت را انتخاب کنید.
-
علاقه به ولگردی
بعضی از نژادها نسبت به بقیه آزادتر هستند. سگ های شمالی مانند هاسکی های سیبری که برای مسافت های طولانی پرورش داده شده اند و با توجه به این شانس، بعد از دیدن هر چیزی که علاقه آنها را به خود جلب کند، شروع به حرکت می کنند و بسیاری از سگ های شکاری فقط بینی خود - یا آن خرگوشی که ناگهان از وسط جاده می گذرد - را دنبال می کنند حتی اگر این به معنای ترک شما باشد.
-
سطح انرژی
سگهای پرانرژی همیشه آماده و منتظر عمل هستند. در اصل برای انجام انواع کارهای مرتبط با سگ ها پرورش یافته اند. کارهایی از قبیل جستجو برای شکارچیان یا هدایت گله، آنها این استقامت را دارند که بتوانند یک روز کامل کار کنند. آنها به ورزش و تحرک ذهنی زیادی احتیاج دارند و احتمالاً بیشتر وقت خود را صرف پریدن، بازی کردن و کشف هر محل و بوی جدید می کنند. سگ کم انرژی بین سگ ها همانند آدم های تنبل است، و در طول روز فقط چرت می زنند. هنگام انتخاب یک نژاد، سطح فعالیت و شیوه زندگی خود را در نظر بگیرید و به این فکر کنید که آیا شما یک سگ فرز و پر انرژی را مناسب می دانید یا آزار دهنده.
-
نیرومندی
یک سگ نیرومند ممکن است انرژی خوبی داشته یا نداشته باشد، اما تمام کارهایی که آن ها انجام می دهند، با قوت انجام می دهند: آنها به قلاده فشار می آورند (تا زمانی که به آنها آموزش دهید که این کار را انجام ندهند)، سعی می کنند که موانع را از سر راه بردارند و حتی با ولع زیاد غذا بخورند و آب بنوشند. . این مخازن پرانرژی برای یادگیری رفتارهای خوب به آموزش زیادی احتیاج دارند و ممکن است برای خانه هایی که دارای کودکان خردسال یا اشخاص سالخورده و ضعیف هستند، مناسب نباشند. از سویی دیگر، یک سگ با انرژی کم، رویکرد مطیع تری نسبت به زندگی دارد.
-
احتیاج به تمرین
بعضی از نژادها با قدم زدن آهسته شبانه در اطراف ساختمان مشکلی ندارند. برخی دیگر به قدم زدن روزانه احتیاج دارند، به ویژه آن هایی که در اصل برای کارهای جسمی از قبیل گله داری یا شکار پرورش داده شده اند. بدون ورزش کافی، ممکن است وزن این نژادها افزایش پیدا کند و انرژی خود را به روشهایی که شما دوست ندارید مانند واق واق کردن، جویدن و حفر کردن، تخلیه کنند. نژادهایی که به ورزش زیادی احتیاج دارند، برای افراد پر انرژی، افراد فعال و یا آن هایی که به آموزش سگ خود برای رقابت در یک ورزش پر انرژی سگ ها مانند چابکی علاقمندند، مناسب هستند. اگر می خواهید سگ پرانرژی خود را خسته کنید، می توانید از اسباب بازی هایی استفاده کنید که باعث تحرک آنها می شود!
-
علاقمند به بازیگوشی
برخی از سگ ها، همیشه توله سگ باقی می مانند - همیشه به بازی علاقمندند - در حالی که دیگران جدی تر و ملایم تر هستند. اگرچه یک توله سگ بازیگوش به نظر مشتاق می رسد، اما این را در نظر داشته باشید که هر روز باید تعداد زیادی بازی های مختلف را انجام دهید، و اگر بچه یا سگ های دیگری داشته باشید باید از آن ها به عنوان همبازی های آن سگ استفاده کنید.
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
نگهداری
تغذیه
آراستن
تمرین
آموزش
سلامت
یک غذای سگ با کیفیت بالا و متناسب با سن سگ (توله سگ، بزرگسال یا سالخورده) دارای تمام مواد مغذی مورد نیاز چاینیز شارپی خواهد بود. خوراکیهای تشویقی می تواند کمک مهمی در آموزش باشد، اما استفاده از مقدار زیادی از آنها می تواند باعث چاقی شود. بخصوص از دادن استخوانهای پخته شده و غذاهایی که محتوای چربی زیادی هستند پرهیز کنید و از دادن ته مانده های سفره نیز تا حد امکان خودداری کنید. در مورد اینکه کدامیک از غذاهای انسانی برای سگ ها بی خطر است و کدام یک نه، بیشتر بیاموزید. اگر در مورد وزن یا رژیم غذایی سگ خود نگرانی دارید با دامپزشک خود در میان بگذارید.
چاینیز شارپی، به حداقل آراستن نیاز دارد. آنها فقط ماهانه یا بیشتر به حمام نیاز دارند. ناخن های شارپی باید هفته ای یکبار کوتاه شوند و در حالت ایده آل بهتر است از یک گریندر استفاده کنید. گوش ها باید بصورت هفتگی تمیز شوند، اما در مصرف محصولات بهداشتی زیاده روی نکنید. توله سگها باید در سنین جوانی عادت کنند که گوش هایش مرتبا تمیز شود. از سواب پنبه و پراکسید هیدروژن استفاده نکنید. بهترین روش برای تمیز كردن مجرای گوش، شناور كردن بقایای داخل کانال گوش با استفاده از محلول تمیز كننده گوش است. طیف گسترده ای از راه حل های خوب در بازار و دامپزشکی در دسترس است.
هر کدام از سگهای شارپی، در نیازهای ورزشی خود متفاوت هستند. این نژاد بسیار سازگار است. آنها می توانند با یک صاحب بسیار فعال، هر روز به قدم زدن بروند و یا با زندگی در یک آپارتمان با چند پیاده روی کوتاه، به خوبی کنار بیایند. این نژاد همچنین می تواند با مشارکت در رقابتهای اطاعت پذیری، ردیابی، چابکی، رالی و سایر فعالیت هایی که سگ و صاحب آن، از آنها لذت می برند، ذهن و بدن خود را تمرین دهد.
یک متخصص نژاد می گوید: "از اطاعت پذیری اساسی شروع کنید و اجازه ندهید سگ رئیس شود!". شارپی باهوش و مشتاق است، اما گاهی اوقات آنها لجباز و کمی بیش از حد باهوش هستند و به روش های جدیدی برای انجام کارهایی فکر می کنند که ممکن است شما از آنها هیجان زده نشوید. اگر آنها را با عشق و ثبات آموزش دهید، یک لذت واقعی هستند. کلاس های اجتماعی سازی اولیه و آموزشهای دوران تولگی توصیه می شود و به شما تضمین می دهد که شارپی را به یک همراه کاملاً تربیت شده و خوش اخلاق تبدیل کند.
برخی از نگرانی های بهداشتی غیر معمول و خاص در نژاد چاینیز شارپی وجود دارد. یکی از مهمترین موارد مشکلات چشمی است. اختلالات چشم از جمله آنتروپیون، گلوکوم، دیسپلازی شبکیه و SARDS در نژاد شناخته شده هستند. سایر بیماری هایی که می توانند برای این نژاد رخ دهند شامل مشکلات تنفسی، قلبی عروقی، اسکلتی عضلانی، دستگاه ایمنی، اختلالات پوستی و گوارشی و برخی سرطان ها هستند. وب سایت باشگاه ملی والدین این نژاد، باشگاه آمریکایی چاینیز شارپی است که اطلاعات دقیقی در مورد سلامت این نژاد به صاحبان آنها ارائه می دهد.
تست سلامتی توصیه شده از سوی باشگاه ملی این نژاد:
- ارزیابی لگن
- ارزیابی آرنج
- ارزیابی کشکک زانو
- ارزیابی تیروئید
- ارزیابی چشم پزشکی
استاندارد
ظاهر عمومی
شارپی، سگی هوشیار، جمع و جور با اندازه و جثۀ متوسط است. از نمای نیمرخ، بدن شارپی مربعی شکل است و سر با بدن متناسب است اما اندکی بزرگ به نظر می رسد. پوشش این نژاد، کوتاه و خشن و دارای پوستی گشاد است که سر و بدن را می پوشاند. گوش های کوچک، شکل پوزه شبیه "اسب آبی" و دم بلند آن به چاینیز شارپی ظاهری منحصر به فرد می دهد که مختص او است. پوست شل و چین و چروک های سر، گردن و بدن در توله سگها بسیار زیاد است اما این ویژگی ها ممکن است در بزرگسالان، به سر، گردن و جلوگاه (جلو سینه) محدود شود.
سر
سر شارپی کمی بزرگ است اما نه بیش از حد و با افتخار نگه داشته می شود، همچنین سر پوشیده از چین و چروک های شدید در پیشانی است که تا بخش جانبی صورت ادامه دارد و صورت را مانند یک قاب در بر می گیرد. چشم ها- تیره، کوچک، بادامی شکل و فرو رفته است و حالت اخم کردن را منتقل می کند. در سگهایی با رنگهای روشن، ممکن است رنگ چشم روشن تر باشد. گوش ها- به شکل مثلث های متساوی الساقین، کاملاً کوچک و نسبتاً ضخیم که نوک آن کمی گرد شده است. ممکن است لبه های گوش پیچش داشته باشند. گوش ها روی سر بصورت مسطح و کاملاً با فاصله از هم قرار می گیرند، نوک آنها به سمت چشم ها قرار دارد. گوش ها، قابل حرکت هستند.
بدن
گردن- دارای طول متوسط است و بطور کامل روی شانه ها قرار دارد. چین های پوستی متوسط تا شدید و شل شدگی زیادی در ناحیۀ گردن و گلو وجود دارد. خط پشت، کمی عقبتر از جلوگاه قرار دارد و در ناحیۀ کمر کوتاه و پهن شارپی، کمی افزایش ارتفاع دارد. خط پشت مسطح، گرد یا موجدار، نقص محسوب می شود. قفسه سینه- پهن و عمیق است و گوشت سینه تا زانو امتداد دارد و در ناحیه کمر کمی بالا می رود. پشت- کوتاه و پاها نزدیک به هم است. کفل- صاف است و پایۀ دم، بسیار بالا قرار دارد و مقعدی که به سمت بالا متمایل است را به وضوح نشان می دهد. دم- دم که کمی بالاتر قرار دارد، مشخصه بارز چاینیز شارپی است. دمی که پایین قرار داشته باشد، نقص محسوب می شود. دم، در قاعده ضخیم و گرد است و تا یک نقطۀ کوچک باریک می شود و به طرفین یا پشت، پیچ خوردگی دارد.
بخش جلویی بدن
شانه ها- عضلانی، کاملا متمایل به عقب و شیب دار هستند. پاهای جلو- هنگام مشاهده از جلو، فاصله ای متوسط دارند و زانوها نزدیک به بدن قرار دارد. هنگام مشاهده از طرفین، پاهای جلو مستقیم هستند، همچنین پسترنها محکم و انعطاف پذیر هستند. استخوانها محکم هستند اما هرگز سنگین نیستند و طول آنها متوسط است. برداشتن دوکلاوها (انگشتان اضافه) جلویی اختیاری است. کف پا- دارای اندازه متوسط ، جمع و جور و محکم است و پهن شدگی ندارد.
پوشش
پوشش شارپی بسیار خشن است که یکی از ویژگی های متمایز این نژاد محسوب می شود. پوشش، کاملاً صاف (مستقیم) است و روی بیشتر قسمت های تنه حالت ایستاده دارد اما به طور کلی روی اندام ها تا حدی خوابیده است. معمولا پوشش بدون اینکه براق یا درخشان باشد، سالم محسوب می شود. طول های قابل قبول پوشش ممکن است از "پوشش اسبی" که بسیار کوتاه است تا "پوشش برسی" را شامل شود اما طول آن در جلوگاه بیشتر از 2.5 سانتیمر نمی شود. یک پوشش نرم، موج دار، یا پوششی که در جلوگاه بیشتر از 2.5 سانتیمتر طول داشته باشد، به عنوان یک نقص بزرگ محسوب می شود. چاینیز شارپی در حالت طبیعی خود به نمایش گذاشته می شود.
بخش عقبی بدن
بخش عقبی بدن شارپی، عضلانی، قوی و نسبتاً زاویه دار است. متاتارسی ها (استخوانهای کف پا)، کوتاه، عمود بر زمین و از نمای پشت، موازی با یکدیگر هستند. دوکلاوها عقب (انگشتان اضافه)، مانند پاهای جلو، باید برداشته شوند. این نژاد جذاب و شجاع باستانی اما چالش برانگیز، استوارانه به خانواده وفادار است، اما با غریبه ها در ستیز است. چاینیز شارپی دارای خصوصیات جسمی است که او را به یک سگ همدم و نگهبان تبدیل می کند.
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
تاریخچه
چین در طول تاریخ طولانی خود، جامعه ای بسته، گسترده و غیرقابل نفوذ و مصون از تأثیرات بیرونی بوده است. به این ترتیب، چین فرهنگی منحصر به خود را توسعه داده است. این منحصر به فرد بودن به وضوح در نژادهای سگ های چینی دیده می شود. از پاگ دلقک گرفته تا "چوچو" با وقار، سگهای چینی نژادهایی جدا از هم و با ظاهر و احساس خاص خود هستند. در میان این قبیلۀ سگهای باستانی، شاید هیچ یک به اندازۀ شارپی چینی منحصر به فرد نباشد.
شارپی به عنوان سگی بومی استانهای جنوبی چین با عمری بیش از 2000 سال به سلسله هان برمی گردد. اعتقاد بر این است که شارپی یک سگ دهقان بوده است و با توجه به سبکی که سگ های دهقان در همه جا و همۀ زمان ها داشته اند، انتظار می رود که شارپی نیز همه کاره باشد. کشاورزان چینی از این سگهای خشن و باهوش به عنوان شکارچی، گله دار و نگهبان دام در برابر شکارچیان و حیوانات وحشی استفاده کردند.
جمهوری خلق چین در سال 1949 تاسیس شد. رژیم کمونیست در مورد مالکیت بر سگ مانع ایجاد کرد و بیشتر سگهای نژاد خالص سرزمین اصلی را به طور سیستماتیک کشتار کرد. چند نمونه خوب از شارپی، در هنگ کنگ و تایوان حفظ شد.
تاریخچه مستند این نژاد در ایالات متحده از اواسط دهه 1960 آغاز شد، اما علاقه آمریکایی ها به این نژاد از سال 1973 آغاز شد. در آن سال، یک پرورش دهنده هنگ کنگی به نام "ماتگو لو" از علاقه مندان این نژاد در ایالات متحده درخواست کرد تا شارپی در خطر انقراض را نجات دهند. پاسخ مشتاقانه دوستداران آمریکایی این سگ، بقای این نژاد را تضمین کرد. چاینیز شارپی در سال 1992 توسط AKC به رسمیت شناخته شد.
افزودن نظر
آیا میدانستید؟
کلید واژه های نژاد چاینیز شارپی (Chinese Shar-Pei)
شارپی
- شارپی
قیمت نژاد ها برگرفته از پرورش دهندگان معتبر ایران
پرورش دهندگان محترمی که قصد همکاری دارند لطفا با شماره 02122930308 تماس حاصل نمایند
جهت خرید سگ از لیست نژاد ها، نژاد مورد نظر را پیدا کرده و از طریق پاپی یاب استعلام بگیرید.
جهت دریافت مشاوره خرید سگ با شماره 09028288666 تماس حاصل نمایند
کلید واژه ها
چاینیز شارپی - سگ چاینیز شارپی - خرید سگ چاینیز شارپی - خرید نژاد سگ چاینیز شارپی - خرید چاینیز شارپی - قیمت چاینیز شارپی - قیمت توله چاینیز شارپی - قیمت و خرید چاینیز شارپی نر - قیمت و خرید چاینیز شارپی ماده
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
