تبلیغات
خصوصیت های اخلاقی:
باهوش، فعال، مغرور
قد: 25 تا 38 سانتی متر
وزن: 4 تا 7 کیلوگرم
طول عمر: 10 تا 18 سال
گروه: غیر ورزشی
| قد | 25 تا 38 سانتی متر |
| وزن | 4 تا 7 کیلوگرم |
| طول عمر | 10 تا 18 سال |
| گروه | غیر ورزشی |
پودل ها خواه استاندارد، مینیاتوری یا عروسکی باشند، خواه سیاه، سفید و یا زردآلویی باشند، با افتخار در میان اشراف های واقعی دنیای سگ ها قرار می گیرند. در زیر پوشش فرفری آنها که حساسیت زایی پایینی دارد، پودل یک قهرمان و همراه خوب برای همۀ فصول است.
ویدیو معرفی کامل نژاد پودل میناتوری
ویدیو های بیشتر
چگونه به توله سگ خود یاد بدیم بشینه و بایسته
7٬095 بازدید
اولین ملاقات سگ شما با دامپزشک
3٬962 بازدید
آشنایی با نژاد پامرانین
8٬698 بازدید
انتخاب توله سگ مناسب شما
8٬502 بازدیدتوضیحات
پودل ها از سه نوع مختلف هستند: انواع استاندارد باید بیش از 38 سانتیمتر ارتفاع در شانه ها داشته باشند. انواع مینیاتوری، 38 سانتیمتر یا کمتر هستند و انواع عروسکی بیش از 25 سانتیمتر نیستند. هر سه گونه دارای ساختار و تناسب های یکسانی هستند. در نمایش های سگها، پودل ها معمولاً در قالب "آرایش کانتیننتال" پیچیده دیده می شوند (آرایش کانتیننتال نوعی اصلاح پوشش سگها است که در آن موهای صورت گلو، پا و بخشی از دم کوتاه می شوند). بیشتر صاحبان حیوانات خانگی، آرایش اسپورتینگ ساده تر را ترجیح می دهند که در آن پوشش برای پیروی از طرح کلی بدن کاملاً یکنواخت با عضلات بدن اصلاح می شود. . بهتر است کلیشه های قدیمی در مورد پودلها به عنوان سگهای سوسول را فراموش کنید. پودلها، "سگهای واقعی" مشتاق، ورزشکار، باهوش و کاملا انطباق پذیر هستند. پودل استاندارد با داشتن اندازه و قدرت بیشتر، قهرمان همۀ جانبۀ خانواده است، اما همه پودلها را می توان با موفقیت بسیار خوبی آموزش داد.
امتیاز
-
سازگاری خوب با زندگی آپارتمانی
برخلاف تصور رایج، اندازه های کوچک لزوماً یک سگ آپارتمانی نمی سازد. تعداد زیادی از سگ های کوچک برای زندگی در یک آپارتمان بیش از اندازه پر انرژی و سرحال هستند. ساکت بودن، کم انرژی بودن، در داخل خانه نسبتاً آرام بودن و مودب بودن با ساکنان دیگر، همه جزو ویژگیهای خوب یک سگ آپارتمانی هستند.
-
خوب برای صاحبان تازه کار
بعضی از سگ ها نسبت به بقیه ساده تر هستند؛ آنها به آموزش بهتر جواب می دهند و بسیار راحت هستند. آنها همچنین به اندازه کافی انعطاف پذیر هستند تا از اشتباهات یا ناسازگاری های شما عقب نشینی کنند. سگهایی که بسیار حساس هستند، تفکر مستقل دارند یا قاطع هستند، ممکن است مدیریتش برای شخصی که اولین بار است صاحب سگ شده سخت تر باشد. اگر تجربه صاحب سگ بودن خود را، هنگامی که معاشر جدیدتان را انتخاب می کنید، در نظر بگیرید، بهترین تجربه خود را کسب خواهید کرد.
-
سطح حساسیت
برای برخی از سگها یک توبیخ شدید ناراحت کننده نیست، در حالی که برخی دیگر حتی یک نگاه اخم آلود را به دل می گیرند. سگهای با حساسیت کم، که به آن ها "آسانگیر"، "تحمل پذیر"، "تاب آور" و حتی "پوست کلفت" نیز می گویند، بهتر می توانند با یک خانواده پر سر و صدا و پر آشوب، یک صاحب قاطع یا سرزنده و یک روال غیر معمول یا متغیر کنار بیایند. آیا شما بچه های کوچک دارید، ظروف غذا را زیاد پرتاب می کنید، در یک گاراژ بازی می کنید یا زندگی ناآرامی دارید؟ به سراغ یک سگ بروید که حساسیت کمی داشته باشد.
-
تحمل تنهایی
بعضی از نژادها با خانواده خود پیوند زیادی برقرار می کنند و در صورت تنها ماندن توسط صاحب خود، بیشتر در معرض نگرانی و حتی وحشت قرار می گیرند. یک سگ مضطرب می تواند بسیار مخرب باشد - واق واق کند، ناله کند، چیزی را بجود و یا حتی باعث ضرب و شتم شود. این نژادها هنگامیکه یکی از اعضای خانواده در طول روز در خانه باشد و یا اگر بتوانید سگ را به محل کار خود ببرید، رفتار بسیار خوبی از خود نشان می دهند.
-
تحمل آب و هوای سرد
نژادهایی که دارای پوشش بسیار کوتاه و کم یا بدون پوشش زیرین هستند و یا بدنی بی مو دارند همانند گریهاندها، در برابر سرما آسیب پذیر هستند. سگهایی با تحمل سرمای کم، در آب و هوای سرد باید داخل خانه زندگی کنند و برای پیاده روی در آن آب و هوا باید یک ژاکت یا لباس مناسب به تن داشته باشند.
-
تحمل آب و هوای گرم
سگهایی که پوشش ضخیم و دوبل دارند، در برابر گرمای بیش از حد، آسیب پذیر هستند. همچنین نژادهایی با بینی های کوتاه مانند بولداگ ها یا پاگ ها هم از این دسته هستند زیرا نمی توانند به خوبی خودشان را خنک کنند. اگر یک نژاد حساس به گرما می خواهید، سگ شما باید در روزهای گرم یا مرطوب در خانه بماند، و نیاز است که شما در مورد تمرینات سگ خود در گرما بسیار محتاط باشید.
-
محبت با خانواده
بعضی از نژادها مستقل و غیر صمیمی هستند، حتی اگر آنها از زمان تولگی توسط همان شخص بزرگ شده باشند؛ برخی دیگر با یک شخص پیوند نزدیکی دارند و نسبت به بقیه افراد بی تفاوت هستند؛ و برخی دیگر به کل خانواده محبت می کنند. نژاد تنها عاملی نیست که با سطح عاطفه مرتبط باشد؛ سگهایی که در داخل یک خانه با افراد اطراف خودشان بزرگ شده اند احساس راحتی بیشتری با انسان دارند و راحت تر پیوند می خورند.
-
سگ های بسیار علاقمند به کودکان
با کودکان مهربان بودن، تحمل بالا در بغل کردن های محکم، و داشتن یک حالت بی تفاوت نسبت به دویدن و جیغ زدن کودکان، تماماً صفاتی هستندکه باعث می شود سگ به کودکان علاقمند باشد. شاید از اینکه چه نژادهایی در آن لیست قرار دارد شگفت زده شوید: باکسرهای سرسخت و آمریکن استافوردشایر تریرها (که پیت بول به حساب می آیند)، با کودکان خوب رفتار می کنند. سگهای کوچک و ظریف و بسیار سرزنده مانند شی هواهواها همیشه به این میزان خانواده دوست نیستند.** همه سگ ها منحصر به فرد هستند. رتبه بندی های ما تعمیمی کلی است، و آنها تضمینی برای رفتار هر نژاد یا سگ منحصر به فرد نیستند. سگها از هر نژاد می توانند با توجه به تجربیات گذشته خود، آموزش چگونگی همراهی با کودکان و شخصیتشان، در کنار کودکان خوب رفتار کنند. نژاد و نوع نژاد مهم نیست، همه سگ ها دارای فک های قوی و دندان های تیز و نوکدار هستند و ممکن است در شرایط استرس گاز بگیرند. کودکان کم سن و سگها از هر نژاد باید همیشه تحت نظارت یک فرد بالغ قرار بگیرند و هرگز حتی برای مدتی با همدیگر تنها نمانند.
-
رفتار دوستانه با دیگر سگ ها
رفتار دوستانه نسبت به سگ ها و انسان ها دو موضوع کاملاً متفاوت است. برخی از سگها ممکن است به سگ های دیگر حمله کنند یا سعی کنند بر آن ها مسلط شوند، حتی اگر آنها عاشق معاشرت با مردم باشند. برخی دیگر بیشتر دوست دارند بازی کنند تا مبارزه؛ و برخی دیگر از آنها، دم را چرخانده و می دوند. نژاد تنها عامل نیست. سگهایی که حداقل تا سن شش تا هشت هفتگی با خانواده و مادر خود زندگی کرده اند و آن هایی که در زمان تولگی وقت زیادی را به بازی با سگ های دیگر گذرانده اند، به احتمال زیاد مهارت های اجتماعی خوبی دارند.
-
رفتار دوستانه با غریبه ها
سگهایی که با غریبه ها رفتار دوستانه ای دارند، به میهمان ها با دم تکان دادن و پوزه به خاک مالیدن سلام می کنند؛ بعضی دیگر خجالتی، بی تفاوت یا حتی پرخاشگر هستند. با این حال، مهم نیست که از چه نژادی باشند، سگی که اجتماعی باشد و از تولگی با انسان های زیادی از هر سن، اندازه و شکل برخورد کرده باشد، بهتر به غریبه ها پاسخ خواهد داد تا یک سگ بزرگسال بدون این پیش زمینه ها. به یاد داشته باشید، حتی سگهایی که رفتار دوستانه دارند نیز در بیرون از خانه باید یک قلاده خوب و قوی داشته باشند!
-
میزان ریزش مو
اگر قصد دارید خانه خود را با یک سگ به اشتراک بگذارید، باید با موهای سگ روی لباس و خانه خود کنار بیایید. ریزش مو در بین نژادها بسیار متفاوت است. بعضی از سگ ها سالی یکبار، برخی فصلی، برخی به هر دو شکل، و برخی دیگر خیلی به ندرت ریزش مو دارند. اگر وسواس دارید، باید نژادی را انتخاب کنید که ریزش موی کمتری داشته باشد یا با استانداردهای شما کنار بیاید.
-
پتانسیل ریزش آب دهان
سگهای مستعد ریزش آب دهان ممکن است برای سلام کردن، دست شما را لیس های آبداری بزنند و لکه های بزرگ و مرطوبی را روی لباس شما ایجاد کنند. اگر رفتاری بی تفاوت نسبت به لیس زدن داشته باشید، خوب است؛ اما اگر وسواس دارید، می توانید سگی را انتخاب کنید که در این بخش امتیاز کمتری دارد.
-
راحتی در نظافت
بعضی از نژادها، سگهایی هستند که با یک برس کشیدن ساده تمیز می شوند؛ برخی دیگر برای تمیز و سالم ماندن به حمام، اصلاح و دیگر موارد بهداشتی منظم نیاز دارند. در نظر داشته باشید، باید برای سگی که به نظافت زیادی احتیاج دارد وقت بگذارید و صبور باشید، یا اینکه برای انجام این کار، به شخص دیگری پول بدهید.
-
سلامت عمومی
به دلیل شیوه های نادرست در تمرینات، برخی از نژادها مستعد ابتلا به بعضی مشکلات بهداشتی ژنتیکی مانند دیسپلازی مفصل ران هستند. این بدان معنا نیست که هر سگی از آن نژاد حتماً به آن بیماری مبتلا خواهد شد؛ بلکه به این معنی است که آنها در معرض ریسک بالایی قرار دارند. اگر شما یک توله سگ را قبول می کنید، ایده خوبی است که بدانید کدام بیماری های ژنتیکی برای نژاد مورد علاقه شما مشترک هستند. همچنین ممکن است بخواهید از محلی که توله سگ را از آنجا تهیه کرده اید بپرسید اطلاعاتی در مورد سلامت جسمی والدین و سایر بستگان توله سگ شما دارد یا خیر.
-
استعداد اضافه وزن پیدا کردن
بعضی از نژادها اشتهای زیادی دارند و به راحتی دچار افزایش وزن می شوند. اضافه وزن در سگ ها همانند انسانها می تواند باعث ایجاد مشکلات سلامتی شود. اگر نژادی را انتخاب کرده اید که مستعد اضافه وزن است، باید رفتارهای خود را محدود کنید، در همه حال، مطمئن شوید که به اندازه کافی ورزش می کند و بجای بی تفاوت بودن نسبت به غذایش، میزان وعده های غذایی روزانه اش را در وعده های منظم غذایی، اندازه گیری کنید.
-
اندازه
سگ ها در همه اندازه ای وجود دارند، از کوچکترین آن ها یعنی شی هوآهوآ گرفته تا گریت دین بسیار بزرگ، یک عامل کلیدی در تصمیم گیری در مورد اینکه آیا یک سگ با شما و فضای زندگی شما سازگار است یا نه، میزان فضایی است که اشغال می کند. نژادهای بزرگ سگ ممکن است به نظر بیش از حد قدرتمند و ترسناک باشند، اما برخی از آنها فوق العاده دوست داشتنی هستند! نگاهی بیندازید و سگ با اندازه مناسب را، برای خود پیدا کنید!
-
راحتی آموزش
سگهای آموزش پذیر، در ایجاد ارتباط بین یک دستور (مانند کلمه "بشین")، و یک عمل (نشستن) و یک نتیجه (انجام کاری) خیلی سریع مهارت پیدا می کنند. سگ های دیگر به زمان، صبر و تکرار بیشتری نیاز دارند. بسیاری از نژادها باهوش هستند اما به آموزش با این نگرش نگاه می کنند که "چه فایده ای برای من دارد؟"، در این صورت شما نیاز به استفاده از پاداش ها و بازی ها برای یادگیری آنها خواهید داشت تا درخواست های شما را اجرا کنند.
-
هوش
سگهایی که پرورش می یابند تا به مشاغلی که به تصمیم گیری، هوش و تمرکز نیاز دارند، همانند گله داری بپردازند، باید مغزشان را تمرین دهند، همانگونه که سگ هایی که برای دویدن در طول روز پرورش داده می شوند، باید بدن خود را تمرین دهند. اگر آنها تحریک ذهنی مورد نیاز خود را پیدا نکنند، کار خودشان را انجام می دهند - معمولاً با پروژه هایی که شما دوست نخواهید داشت، مانند کندن زمین و جویدن. آموزش اطاعت و اسباب بازی های تعاملی سگ، روش های خوبی برای تمرین مغزی یک سگ هستند، تمریناتی همانند ورزش و کار برای آموزش چابکی، جستجو و نجات.
-
علاقمندی به ور رفتن با دهان
در بیشتر نژادها در دوران تولگی و در نژادهای رتریور در همه سنین، علاقمندی به ور رفتن با دهان به معنای تمایل به گره زدن، جویدن و گاز بازی (گاز نرم و نسبتاً بدون درد است که باعث سوراخ شدن پوست نمی شود)، عمومیت دارد. سگهای دهانی بسیار علاقمند هستند تا از دهان خود برای نگه داشتن یا "هدایت" اعضای خانواده انسانی خود استفاده کنند. آنها نیاز به آموزش دارند تا یاد بگیرند که گاز گرفتن اسباب بازی های جویدنی خوب است، و نه آدم ها. نژادهای دهانی از بازی های واکشی (رفتن و آوردن یک وسیله) و جویدن یک اسباب بازی که با گلوله و دیگر وسایل لذت بخش پر شده باشد، واقعاً لذت می برند.
-
تعقیب طعمه
سگهایی که برای شکار پرورش یافته اند، مانند تریرها، تمایل ذاتی برای تعقیب - و گاه کشتن - حیوانات دیگر دارند. هر چیزی که غژغژ کند، مانند گربه ها، سنجاب ها، و شاید حتی ماشین ها، می تواند آن غریزه را تحریک کند. سگهایی که عاشق تعقیب کردن هستند هنگامیکه بیرون از خانه می باشند باید قلاده داشته باشند و یا در یک محیط نرده دار نگه داشته شوند، و شما به یک فنس بلند و ایمن در حیاطتان نیاز دارید. این نژادها به طور کلی برای خانه هایی با حیوانات خانگی کوچکتر مانند گربه ها، همسترها و یا سگ های کوچک که می توانند مانند طعمه به نظر برسند مناسب نیستند. از طرف دیگر نژادهایی که در ابتدا برای شکار پرندگان مورد استفاده قرار می گرفتند، عموماً علاقه ای به تعقیب ندارند، اما هنگام پرواز پرندگان ساعات سختی را خواهید داشت تا مانع از جلب توجه آنها شوید.
-
گرایش به واق واق کردن یا زوزه کشیدن
برخی نژادها بیشتر از بقیه صدا می دهند. هنگام انتخاب یک نژاد، به این فکر کنید که این سگ چند بار واق واق می کند یا زوزه می کشد. اگر قصد خرید یک سگ شکاری را دارید، آیا زوزه آنها برای شما مثل یک موسیقی می باشد یا دیوانه کننده است؟ اگر قصد خرید یک سگ نگهبان را دارید، آیا ممکن است شهری مملو از "غریبه های" مشکوک، توله سگ شما را همیشه درحالت هوشیاری قرار دهد؟ آیا حیات وحش محلی به معنای واقعی کلمه سگ شما را به سمت وحشی شدن سوق خواهد داد؟ آیا شما در خانه ای با محدودیت های صوتی زندگی می کنید؟ آیا در نزدیکی خودتان همسایه دارید؟ پس ممکن است شما بخواهید یک سگ ساکت را انتخاب کنید.
-
علاقه به ولگردی
بعضی از نژادها نسبت به بقیه آزادتر هستند. سگ های شمالی مانند هاسکی های سیبری که برای مسافت های طولانی پرورش داده شده اند و با توجه به این شانس، بعد از دیدن هر چیزی که علاقه آنها را به خود جلب کند، شروع به حرکت می کنند و بسیاری از سگ های شکاری فقط بینی خود - یا آن خرگوشی که ناگهان از وسط جاده می گذرد - را دنبال می کنند حتی اگر این به معنای ترک شما باشد.
-
سطح انرژی
سگهای پرانرژی همیشه آماده و منتظر عمل هستند. در اصل برای انجام انواع کارهای مرتبط با سگ ها پرورش یافته اند. کارهایی از قبیل جستجو برای شکارچیان یا هدایت گله، آنها این استقامت را دارند که بتوانند یک روز کامل کار کنند. آنها به ورزش و تحرک ذهنی زیادی احتیاج دارند و احتمالاً بیشتر وقت خود را صرف پریدن، بازی کردن و کشف هر محل و بوی جدید می کنند. سگ کم انرژی بین سگ ها همانند آدم های تنبل است، و در طول روز فقط چرت می زنند. هنگام انتخاب یک نژاد، سطح فعالیت و شیوه زندگی خود را در نظر بگیرید و به این فکر کنید که آیا شما یک سگ فرز و پر انرژی را مناسب می دانید یا آزار دهنده.
-
نیرومندی
یک سگ نیرومند ممکن است انرژی خوبی داشته یا نداشته باشد، اما تمام کارهایی که آن ها انجام می دهند، با قوت انجام می دهند: آنها به قلاده فشار می آورند (تا زمانی که به آنها آموزش دهید که این کار را انجام ندهند)، سعی می کنند که موانع را از سر راه بردارند و حتی با ولع زیاد غذا بخورند و آب بنوشند. . این مخازن پرانرژی برای یادگیری رفتارهای خوب به آموزش زیادی احتیاج دارند و ممکن است برای خانه هایی که دارای کودکان خردسال یا اشخاص سالخورده و ضعیف هستند، مناسب نباشند. از سویی دیگر، یک سگ با انرژی کم، رویکرد مطیع تری نسبت به زندگی دارد.
-
احتیاج به تمرین
بعضی از نژادها با قدم زدن آهسته شبانه در اطراف ساختمان مشکلی ندارند. برخی دیگر به قدم زدن روزانه احتیاج دارند، به ویژه آن هایی که در اصل برای کارهای جسمی از قبیل گله داری یا شکار پرورش داده شده اند. بدون ورزش کافی، ممکن است وزن این نژادها افزایش پیدا کند و انرژی خود را به روشهایی که شما دوست ندارید مانند واق واق کردن، جویدن و حفر کردن، تخلیه کنند. نژادهایی که به ورزش زیادی احتیاج دارند، برای افراد پر انرژی، افراد فعال و یا آن هایی که به آموزش سگ خود برای رقابت در یک ورزش پر انرژی سگ ها مانند چابکی علاقمندند، مناسب هستند. اگر می خواهید سگ پرانرژی خود را خسته کنید، می توانید از اسباب بازی هایی استفاده کنید که باعث تحرک آنها می شود!
-
علاقمند به بازیگوشی
برخی از سگ ها، همیشه توله سگ باقی می مانند - همیشه به بازی علاقمندند - در حالی که دیگران جدی تر و ملایم تر هستند. اگرچه یک توله سگ بازیگوش به نظر مشتاق می رسد، اما این را در نظر داشته باشید که هر روز باید تعداد زیادی بازی های مختلف را انجام دهید، و اگر بچه یا سگ های دیگری داشته باشید باید از آن ها به عنوان همبازی های آن سگ استفاده کنید.
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
نگهداری
تغذیه
آراستن
تمرین
آموزش
سلامت
مهم نیست که یک پودل با چه اندازه ای قلب شما را تسخیر کرده است، او باید با بهترین غذای سگ موجود، خواه بصورت تجاری و یا در منزل تهیه شده باشد، تحت نظر و تایید دامپزشکتان تغذیه شود. هر نوع رژیم غذایی باید با سن سگ شما (توله سگ، بزرگسان، مسن) متناسب باشد. برخی از سگ ها، مستعد اضافه وزن هستند، بنابراین کالری و وزن بدن سگ خود را تحت نظر داشته باشید. استفاده از خوراکی های تشویقی می تواند کمک مهمی در آموزش باشد، اما استفادۀ زیاد از آنها می تواند باعث چاقی شود. درباره اینکه کدام یک از غذاهای انسانی برای سگ ها بی خطر هستند، اطلاعات لازم را کسب کنید. اگر در مورد وزن یا رژیم سگ خود نگرانی دارید، آن را با دامپزشک خود مطرح کنید. آب تمیز و تازه همیشه باید در دسترس سگتان قرار داشته باشد.
بجز در صورتیکه بخواهید پوشش پودل خود را کوتاه نگه دارید، نیاز است یاد بگیرید که چگونه آن را بطور روزانه برس بکشید تا از درهم رفتگی موها یا نمد شدن جلوگیری کنید (اصطلاح نمدی شدن موها به معنای درهم رفتن شدید موها است). اگر یک پودل که دارای پوشش کامل است را به طور کامل و تا روی پوست برس نکنید، موها در نزدیکی ریشه درهم می روند (نمد) و مجبور به تراشیدن کامل موها جهت رشد مجدد آنها می شوید. بیشتر صاحبان حیوانات خانگی معمولا تصمیم می گیرند پودل خود را در حالت اصلاح کوتاه تری نگه دارند. برخی از صاحبان این سگها سعی می کنند که این نوع اصلاح کردن را یاد بگیرند و خودشان این کار را انجام دهند، در حالی که برخی دیگر ترجیح می دهند هر چهار تا شش هفته یکبار، سگ خود را برای حمام، آراستن و کوتاه کردن ناخنها به یک آرایشگاه حرفه ای سگها ببرند. پوشش نسبتاً بدون ریزش این نژاد باعث می شود که این نژاد برای افراد دارای آلرژی انتخاب مناسبی باشد.
پودل ها در هر اندازه ای که باشند، سگهای بسیار فعالی هستند و به تناسب سطح انرژی بالای خود، به ورزش مناسب و هر روزه نیاز دارند. پودل ها مشتاق انواع فعالیت ها هستند و از مشغول بودن لذت می برند. تمرین شنا برای آنها بسیار عالی است و بیشتر پودل ها در آب بودن را دوست دارند. پودلها به عنوان سگ های نژاد شکاری، تمایل به بازیابی اشیاء دارند، بنابراین، پرتاب اسباب بازی، چوب یا توپ می تواند برای آنها تمرین ذهنی و بدنی مناسبی باشد. آنها همچنین برای راه رفتن یا پیاده روی های طولانی در کنار صاحب خود، علاقۀ زیادی نشان می دهند.
پودل های بسیار باهوش هستند و به راحتی آموزش می پذیرند. آنها سگهایی چابک، مهربان و باهوش هستند و از انواع ورزش های مربوط به سگها از جمله رقابتهای چابکی، اطاعت پذیری و ردیابی لذت می برند و در آنها به برتری نیز دست می یابند. پودلها در آب نیز بازیابی کنندۀ بسیار خوبی هستند (پیدا کردن و آوردن شکار) و همچنین در آزمون های شیرجه رفتن و بازیابی شکار با دیگران رقابت می کنند. پودل ها بسیار مردم دوست هستند و اگر روش های آموزشی شما سرگرم کننده و مثبت باشد، قادرند سریعا شما را خوشحال کنند. فقط از خواسته های مورد نظر خود مطمئن شوید.
بیشتر پودل ها به لطف تلاش پرورش دهندگان مسئول که به طور مرتب تمام نمونه های مورد پرورش را از نظر داشتن برخی از بیماری ها، مانند دیسپلازی ران و اختلالات چشمی، صرع، آدنیت چربی، بیماری فون ویلبراند و اختلالات ناشی از سیستم ایمنی، آزمایش می کنند، زندگی طولانی، شاد و سالمی دارند. دو مشکل ارتوپدی، شامل "لگ-کالو-پرتز" (نارسایی خون به مفصل ران) و "لاکستینگ پتلاس" (در رفتن کاسۀ زانو) در پودل های مینیاتوری و عروسکی، نسبت به پولهای استاندارد، بیشتر دیده می شوند. گونه های استاندارد، با احتمال بیشتری در معرض خطر اتساع معده با نفخ و آدنیت چربی هستند.
آزمایش های بهداشتی توصیه شده از سوی باشگاه ملی نژاد:
استاندارد
ظاهر عمومی
ساختار و حرکت: این سگ که بسیار فعال، باهوش و زیبا به نظر می رسد دارای ساختاری متوازن و متناسب است که حرکت آن را استوار و غرورآمیز می سازد. یک پودل که به سبک سنتی و به درستی اصلاح شده و با دقت آراسته شده باشد، شان و تمایز خاص خود را دارد. اندازه: پودل مینیاتوری در بالاترین نقطه شانه ها، کمتر از 38 سانتیمتر است و حداقل ارتفاع آن بیش از 25 سانتیمتر است. هر پودل که بیشتر از 38 سانتیمتر یا کمتر از 25 سانتیمتر در بالاترین نقطه شانه ها ارتفاع داشته باشد باید از رقابت به عنوان یک پودل مینیاتوری رد صلاحیت شود. اندازه: پودل مینیاتوری در بالاترین نقطه شانه ها، کمتر از 38 سانتیمتر است و حداقل ارتفاع آن بیش از 25 سانتیمتر است. هر پودل که بیشتر از 38 سانتیمتر یا کمتر از 25 سانتیمتر در بالاترین نقطه شانه ها ارتفاع داشته باشد باید از رقابت به عنوان یک پودل مینیاتوری رد صلاحیت شود. استخوانها و ماهیچه های پاهای جلو و پاهای عقب، متناسب با اندازۀ سگ است.
سر
چشم ها: بسیار تیره و بیضی شکل هستند و با اندازۀ کافی دور از هم قرار گرفته اند تا یک ظاهر هوشمند و هوشیار ایجاد کنند. نقص عمده در چشمها: گرد بودن چشم، بیرون زدگی، بزرگ یا بسیار کوچک بودن. گوش ها: نزدیک به سر آویزان هستند، هم سطح یا کمی پایین تر از سطح چشم قرار دارند. لبه گوشها، بلند، پهن و دارای پوشش ضخیم است. با این حال، حاشیه گوش نباید طول بیش از حد داشته باشد. جمجمه: نسبتا گرد، با زاویۀ جزئی اما مشخص است. استخوان گونه ها و ماهیچه ها صاف هستند. طول از استخوان پشت سر تا بالای سر تقریباً برابر با طول پوزه است. پوزه: بلند، مستقیم و ظریف است و در زیرچشم ها دارای فرورفتگی جزئی است همچنین پوزه قوی و بدون لیپینس (آویزان بودن لبها) است. چانه کاملا واضح و مشخص است. نقص عمده: عدم وجود چانه. دندانها: سفید، قوی و دارای دندانهای نیش تیز هستند. نقص عمده: جلو یا عقب بودن فک پایین نسبت به فک بالا، کج بودن دهان.
بدن
گردن: متناسب، نیرومند و به اندازه کافی بلند است که اجازه می دهد سر، به صورت غرور آمیزی بالا نگه داشته شود. گلو دارای چربی زیر پوست است. نقص عمده: وجود گردن میشی (مانند میش -گوسفند ماده-). خط پشت دارای سطح یکسان است و از بالاترین نقطۀ تیغه شانه تا پایه دم، هیچگونه شیبی ندارد، به استثنای یک توخالی بودن جزئی که درست در پشت شانه قرار دارد. بدن: الف) قفسۀ سینه دارای عمق بوده و نسبتاً پهن است و دارای دنده های انعطاف پذیر می باشد. ب) کمر کوتاه، گسترده و عضلانی است. ج) دم، مستقیم است و بالا نگه داشته می شود و دارای طول کافی برای اطمینان از یک وضعیت متوازن است. نقص عمده در دم: پایین قرار داشتن، فِر یا پیچش داشتن و قرار گرفتن بر روی پشت.
نیم تنه جلویی
شانه ها عضلانی، صاف و محکم هستند. تیغه شانه به خوبی رو به عقب قرار گرفته است و تقریباً به اندازۀ طول بالای پاهای جلویی است. نقص عمده: شیب دار بودن شانۀ. پاهای جلویی: هنگام مشاهده از جلو، مستقیم و موازی است. در هنگام مشاهده از طرفین، زانو، بطور مستقیم، در زیر بالاترین نقطۀ شانه قرار دارد. پسترن ها (قسمت پایین پاها) قوی هستند. دوکلاوها (انگشتان اضافه در پاها) می توانند برداشته شوند. کف پاها نسبتاً كوچك و بیضی هستند و انگشتان پا به خوبی قوس دار بوده و دارای بالشتکهایی از پدهای محكم و ضخیم هستند. ناخن ها کوتاه هستند اما نه بیش از حد. پاها، به سمت داخل و بیرون، چرخش ندارند. نقص عمده: پاهایی با پنجه های باز و پهن شده.
نیم تنه عقبی
زاویه های بخش عقبی بدن با بخش جلویی آن متوازن هستند. پاهای عقبی، هنگام مشاهده از عقب، مستقیم و موازی هستند. پاها عضلانی هستند و در قسمت زانو که خم مناسب دارند، پهن هستند. استخوان ران و استخوان درشت نی از نظر طول تقریباً برابر هستند. قسمت بین بخش بالای پا تا پاشنه، کوتاه و عمود بر زمین است. در هنگام ایستادن، انگشتان عقبی تنها کمی پشت نقطۀ قرار گیری کفل واقع می شوند. نقص عمده: کفلهای گاوی.
پوشش
پوشش الف) فرفری یا موج دار است و بطور طبیعی دارای بافت خشن و متراکم در سراسر پوشش است. ب) طناب مانند است: دسته های سفت و محکم آن بصورت آویزان هستند و با طول متفاوت هستند. پوشش در قسمت های بدن، سر و گوش ها بلند است و در قسمت پشت سر، دستها و پمپون ها (کلاله های نوک دم و انتهای پاها) کوتاه تر است. نوع آرایش: یک پودل زیر 12 ماه ممکن است با آرایش "توله سگ" به نمایش گذاشته شود. در کلیه کلاسهای معمولی، پودلهای 12 ماه یا بیشتر باید با آرایش "زین انگلیسی" یا "کانتیننتال" نمایش داده شوند. در کلاس های "اِستاد داگ" و "برود بیچ" و در نمایش های غیره رقابتی، پودلها ممکن است با آرایش "اسپورتینگ" نمایش داده شوند. پودلهای نمایش داده شده با هر نوع آرایش دیگر، رد صلاحیت می شوند. (1) "توله سگ"- یک پودل کمتر از یک سال را می توان در کلیپ "توله سگ" با پوشش بلند نمایش داد. در این نوع کلیپ، صورت، گلو، پا و پایۀ دم تراشیده می شوند. کل پای تراشیده شده قابل مشاهده است. یک پمپون (کلاله) در انتهای دم وجود دارد. به منظور ایجاد ظاهری مرتب و یک خط صاف و بدون شکستگی، شکل دادن به پوشش مجاز است. (2) "زین انگلیسی" - در کلیپ "زین انگلیسی"، صورت، گلو، پاها، پیشانی و پایه دم تراشیده می شوند و یک قسمت برآمده (پف) در پاهای جلو و یک پمپون در انتهای دم باقی گذاشته می شود. بخش عقب بدن با یک پوشش کوتاه از موها پوشیده می شود، به جز یک ناحیۀ خمیده تراشیده شده در هر پهلو و دو نوار تراشیده شده در هر کدام از پاهای عقبی. کل قسمت پائین پا که تراشیده شده است و بخشی از پای تراشیده شده در بالای "پف" (پف: موهای برجستۀ رها شده) قابل مشاهده است. بقیه بدن، با پوشش کامل باقی گذاشته می شود اما ممکن است برای اطمینان از توازن کلی، به آن شکل داده شود. (3) "کانتیننتال" - در آرایش "کانتیننتال"، صورت، گلو، پا و پایه دم تراشیده می شود. بخش پشتی بدن تراشیده می شود و در صورت تمایل یک پمپون روی باسن قرار داده می شود(اختیاری). پاها تراشیده می شوند و روی پاهای جلو، "دستبندها" و روی پاهای عقب، "پف ها" باقی گذاشته می شوند. یک پمپون در انتهای دم قرار داده می شود. کل قسمت پائین پای تراشیده شده و بخشی از پای جلو تراشیده شده در بالای "پف ها" قابل مشاهده است. بقیه بدن، با پوشش کامل باقی گذاشته می شود اما ممکن است برای اطمینان از توازن کلی، به آن شکل داده شود. (4) "اسپورتینگ"- در آرایش "اسپورتینگ" ، یک پودل باید صورت، پا، گلو و پایۀ دم تراشیده شده و یک کلاه قیچی شده در بالای سر و یک پمپون در انتهای دم، نمایش داده شود. بقیه بدن و پاها برای پیروی از طرح بدن سگ، کوتاه می شوند و یک پوشش کوتاه که بلندی آن بیشتر از دو و نیم سانتیمتر نیست، باقی گذاشته می شود. موهای روی پاها ممکن است کمی بلند تر از موهای بدن باشد. در کلیه آرایش ها، موهای "تاپ نات" (موهای بالای سر) ممکن است آزادانه باقی بمانند یا توسط نوارهای کشسان در جای خود قرار بگیرند. بلندی مو تنها به اندازه ای است که برای ارائه یک طرح یکنواخت و صاف کافی باشد. "تاپ نات" فقط به موهای روی جمجمه، از بالای سر تا پشت سر اشاره دارد. این تنها منطقه ای است که در آن می توان از نوارهای کشسان استفاده کرد. رنگ: پوشش در این نوع از سگها دارای رنگ یکنواخت و یکدست است. پوشش در رنگهای آبی، خاکستری، نقره ای، قهوه ای، شیرقهوه ای، زردآلویی و کرم ممکن است سایه های مختلفی از همان رنگ را نشان دهد. این مسئله اغلب در پوششهای تیره تر گوش ها و نوک برجستگی یا چروک ها دیده می شود. در حالی که قطعاً رنگهای واضح ترجیح داده می شوند، چنین تغییرات طبیعی در سایۀ پوشش پودلها عیب محسوب نمی شود. پودلهای قهوه ای و شیرقهوه ای، دارای بینی، لب ها و دور چشم های جگری رنگ، ناخن های تیره و چشم های کهربایی تیره هستند. پودل های سیاه، آبی، خاکستری، نقره ای، کرم و سفید دارای بینی، دور چشم ها و لب ها سیاه، ناخن های سیاه یا به رنگ خود پوشش و چشم های بسیار تیره هستند. در پودلهای زردآلویی در حالی که رنگ آمیزیهای فوق ترجیح داده می شود، بینی، دور چشم ها و لب های جگری رنگ و چشم های کهربایی مجاز است اما مطلوب نیست. نقص عمده: رنگ بینی، لب ها و دور چشم ناکامل باشد و یا برای رنگ آن سگ اشتباه باشد. سگ های دارای رنگهای بخشی (بخشی یک رنگ و بخشی به رنگ دیگر) باید رد صلاحیت شوند. پوشش یک سگ با رنگ بخشی دارای یک رنگ یکنواخت و یکدست نیست، بلکه از دو یا چند رنگ تشکیل شده است.
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
تاریخچه
هر چند پودل، سگ ملی فرانسه است و فرانسوی ها مطمئناً عاشق پودل های خود هستند، با این حال، هیچ نژادی به عنوان "پودل فرانسوی" وجود ندارد. در فرانسه، پودل ها تحت عنوان کنیچ (Caniche) یا "سگ اردکی" نامیده می شوند.
علیرغم ارتباط پودل با فرانسه، ریشۀ این نژاد به عنوان یک شکارچی اردک از آلمان سرچشمه می گیرد که در آن، کلمه "پودلین" به معنی "پاشیدن آب به اطراف" است. پودلهای استاندارد، رشد و گسترش خود را به عنوان یک سگ بازیابی کننده در آب (پیدا کردن و آوردن شکار) از 400 سال پیش آغاز کردند. پودل با داشتن یک پوشش موج دار و فرفری به عنوان محافظ در برابر عناصر مختلف، داشتن توانایی شنای فوق العاده و هوش بالاتر از متوسط خود، یک بازیابی کنندۀ بزرگ بوده است و خواهد بود. (انواع استاندارد، تنها گونه ای است که به عنوان یک سگ نژاد غیر ورزشی که واجد شرایط شرکت در آزمون های بازیابی شکار AKC است، طبقه بندی شده است).
نوعی اصلاح نمایشی پوشش پودل که تحت عنوان "فلیم بویانت" (شعله مانند) شناخته می شود، در سالهای ابتدایی ورود این نژاد، یک هدف عملی را دنبال می کرد. شکارچیان می خواستند سگهایی داشته باشند که در آب از دامنۀ حرکتی آزادانه برخوردار باشند، اما آنها همچنین می خواستند که از بخش های حیاتی آناتومی سگ خود نیز در برابر سرما محافظت کنند. آنها پوشش پاها، گردن و دم را می تراشیدند، اما سینه، باسن و مفاصل پا را پوشیده باقی می گذاشتند. "تافت های" گرد (کلاله) روی پاها، باسن و نوک دم را پمپون ها می نامند. توجه داشته باشید که، چیرلدیرز ها (لیدرهای تشویق کننده مسابقات)، pom-poms دارند در حالیکه پودلها دارای pompon هستند.
بسیاری از خصوصیات خوب پودل ها، این امکان را به آنها داده است تا از دریاچه ها تا نمایش های مجلل حضور داشته باشند. پودل های زیبا از انواع استاندارد و مینیاتوری در میان اشراف فرانسه و سرانجام در تمام اروپا مورد استقبال قرار گرفتند. شکل ظاهری و آموزش پذیری این نژاد آنها را به یک سرگرمی طبیعی تبدیل کرده است و پودل ها، مدت هاست که با سنت سیرکهای اروپایی در ارتباط هستند. بینی و حس بویایی برتر پودلها، یک کار اضافی نیز برای آنها به عنوان شکارچی ترافل (قارچ خوراکی دنبلان)، به ارمغان آورده است.
گونۀ مینیاتوری پودلها از گونۀ استاندارد منشعب شده است. گونۀ عروسکی برای اولین بار در آمریکا، در اوایل قرن بیستم، به عنوان یک سگ همراه در مناطق مسکونی شهر پرورش یافت. نمونه های خوب پرورش یافته از هر یک از این گونه ها، کپی های دقیقی از یکدیگر هستند و با استانداردهای یکسانی پرورش می یابند.
افزودن نظر
آیا میدانستید؟
کلید واژه های نژاد پودل میناتوری (Poodle-Miniature)
مینیاتور پودل، پودل مینی، پودل مینیاتور
- مینیاتور پودل
- پودل مینی
- پودل مینیاتور
قیمت نژاد ها برگرفته از پرورش دهندگان معتبر ایران
پرورش دهندگان محترمی که قصد همکاری دارند لطفا با شماره 02122930308 تماس حاصل نمایند
جهت خرید سگ از لیست نژاد ها، نژاد مورد نظر را پیدا کرده و از طریق پاپی یاب استعلام بگیرید.
جهت دریافت مشاوره خرید سگ با شماره 09028288666 تماس حاصل نمایند
کلید واژه ها
پودل میناتوری - سگ پودل میناتوری - خرید سگ پودل میناتوری - خرید نژاد سگ پودل میناتوری - خرید پودل میناتوری - قیمت پودل میناتوری - قیمت توله پودل میناتوری - قیمت و خرید پودل میناتوری نر - قیمت و خرید پودل میناتوری ماده
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
