پرشین

تاریخچه

پرشین یک نژاد قدیمی است. برای کسانی که این گربه زیبا را دوست دارند، تعجب آور نخواهد بود که این زیبای موبلند از گهواره تمدن یعنی بین النهرین که بعداً به پرشیا و سپس  ایران امروزی معروف شد، سرچشمه گرفته باشد. موهای بلند این نژاد احتمالاً نتیجه یک جهش طبیعی بوده است. ظاهر چشمگیر آن توجه نجیب زاده و جهانگرد ایتالیایی در قرن هفدهم، یعنی پیترو دلا واله را به خود جلب کرد. پیترو دلا واله، به عنوان اولین کسی که گربه های بلند مو را در سال 1626 به اروپا آورد شناخته می شود. در آن زمان، این گربه ها، خز خاکستری براق و ابریشمی داشتند، اما به لطف پرورش انتخابی نژادها، پرشین ها اکنون در طیفی از رنگ ها، از جمله "دو رنگ" (یک رنگ به همراه سفید) یافت می شوند.

تا اواخر قرن نوزدهم ، هنگامی که پرورش و نمایش گربه ها رایج شد، گربه های مو بلند از پرشیا، ترکیه، افغانستان و سایر مناطق دور، به سادگی به عنوان گربه های "آسیایی" شناخته می شدند و اغلب با هم پرورش می یافتند. در نمایشگاه گربه های "کریستال پالاس" در سال 1871، گربه های نوع پرشین از نژادهایی بودند که به نمایش گذاشته شدند. آنها حیوان خانگی محبوب آن زمان بودند و به دلیل علاقه مندی ملکه ویکتوریا به این نژاد، جایگاه ویژه ای داشتند. حتی در دوران ویکتوریا نیز، معاشرت با یک فرد "مشهور" مطلوبیت یک حیوان خانگی را تضمین کرد.

از طریق پرورش انتخابی، علاقه مندان به گربه شروع به پرورش پرشین به شکل امروزی کردند. آنها گربه هایی را پرورش دادند که دارای یک سر گرد، صورت کوتاه، بینی پهن و کوتاه، گونه های چاق، گوش های کوچک و گرد، چشم های بزرگ و بدنی محکم بود. خز آنها از گربه آنگورا بلندتر بود و پاهای کوتاه تری داشتند. بزودی پرشین ها از محبوبیت آنگورا پیشی گرفتند.

در ایالات متحده، جایی که در اواخر قرن نوزدهم برای اولین بار به آن وارد شدند نیز  آنها مورد توجه علاقمندان خود قرار گرفتند، بطوریکه گربۀ ماین کوون که دارای موهای بلندی است و زمانی به عنوان محبوب آمریکاییان بود، حاشیه امنیت خود را از دست داد. با گذشت بیش از یک قرن، پرشین به محبوب ترین نژاد گربه در جهان تبدیل شده است ، که جایزۀ ظاهر زیبا و شخصیت شیرین او است.

اندازه

این نژاد، گربه ای با اندازه متوسط ​​است. محدوده وزن پرشین معمولاً بین 3 تا 5.5 کیلوگرم است.

شخصیت

پرشین های با وقار و مطیع، به آرام بودن و شیرینی شهرت دارند. او می تواند برای هر خانه ای که در آن، از نشستن در یک دامان لذت می برد، مناسب باشد و مطمئناً برای کسانی که به اندازه کافی ویژگی های برتر او را تشخیص می دهند می تواند یک حیوان خانگی عالی باشد. او می تواند با بچه های مهربانی که موهایش را به آرامی شانه می کنند بازی کند. ممکن است بچه ها بخواهند او را مانند یک بچه در کالسکۀ بگذارند (اما بهتر است به او لباس نپوشانید)، می توانید بگذارید یک اسباب بازی تعاملی را تعقیب کند، سپس به راحتی می توانید مهمانی های چای خود را برگزار کنید. پرشین ها دوست داشتنی اما متمایز  هستند. آنها توجه خود را به اعضای خانواده و معدود مهمانانی که احساس می کنند می توانند به آنها اعتماد کنند، اختصاص می دهند.

محیط های پر سرو صدا با سبک پرشین ها متناسب نیستند. آنها گربه های آرامش بخشی هستند و خانه ای آرام که تغییرات روزانۀ کمی داشته باشد را ترجیح می دهند. پرشین، با چشمان بزرگ، رسا و صدایی نرم، دلنشین و موسیقیایی، نیازهای ساده خود را به شما منتقل می کند: وعده های غذایی منظم، کمی بازی با وسایل مختلف و عشق زیاد که آنها ده برابر آن را به شما باز می گردانند. این نژاد، گربه ای است که بعید است از پرده های شما بالا برود، روی پیشخوان آشپزخانۀ شما بپرد یا بالای یخچال بنشیند. او کاملاً خوشحال می شود که بتواند محدودۀ خود را از کف زمین یا یک مبلمان قابل دسترسی، اداره کند. هنگامی که در محل کار خود هستید و یا در اطراف خانه مشغول هستید، پرشین، راضی به نشستن روی صندلی، مبل یا تختخواب است تا زمانی که آزاد شوید و توجهی را که با میل و رغبت دریافت می کند اما هرگز آن را طلب نمی کند، به او اختصاص دهید.  

بهداشت و سلامتی

گربه های این نژاد و نژادهای مختلط حاصل از آنها ممکن است دارای مشکلات مختلف سلامتی باشند که ماهیت ژنتیکی داشته باشد. پرشین ها اگرچه زیبا و شیرین هستند، اما مستعد ابتلا به برخی از مشکلات بالقوۀ سلامتی هستند که معمولاً مربوط به ساختار صورت آنها است:

o مشکلات تنفسی یا تنفس پر سر و صدا که ناشی از منقبض شدن سوراخ های بینی است

o بدشکلی دندان، به این معنی که دندان ها به خوبی روی هم قرار نمی گیرند

o اشک ریزی بیش از حد

o مشکلات چشمی مانند چشم گیلاسی و آنتروپیون

o حساسیت به گرما

o بیماری کلیوی پلی کیستیک که آزمایش ژنتیکی برای آن در دسترس است

o استعداد ابتلا به کرم حلقوی ، یک عفونت قارچی

o "سبورئا اولئوسا" که یک بیماری پوستی است که باعث خارش، قرمزی و ریزش مو می شود

مراقبت

مهمترین نکته ای که باید در مورد مراقبت از یک پرشین بدانید نیاز او به نظافت روزانه است. آن پوشش بلند و زیبا به تنهایی تمیز و بدون گره خوردگی باقی نخواهند ماند. باید هر روز به آرامی اما با دقت شسته و برس کشیده شود. استحمام منظم - حداقل یک بار در ماه – نیز ایدۀ خوبی است.

عامل دیگری که باید در نظر گرفت شود موضوع جعبۀ بستر است. اگر گربه و جعبۀ بستر کاملاً تمیز نگهداری نشود، احتمالاً پرشین از جعبۀ بستر استفاده نخواهد کرد.

اشک ریزی بیش از حد در این نژاد می تواند مشکل ساز باشد، بنابراین، روزانه گوشۀ چشم ها را تمیز کنید تا از ایجاد لکه های زیر چشم جلوگیری شود. با مسواک زدن مرتب می توانید از بروز بیماری پریودنتال پیشگیری کنید. بهداشت روزانۀ دندان ها بهترین گزینه است، اما مسواک زدن هفتگی نیز از هیچ چیز بهتر است.

بهتر است پرشین را به عنوان یک گربۀ داخل خانه نگهداری کنید. او یک گربۀ شکارچی نیست تا بتواند از خود در مقابل گربه های دیگر، حملۀ سگها یا کایوت ها و سایر خطرات دیگری که گربه های بیرون از منزل را تهدید می کند، محافظت کند. همچنین پوشش پرشین برای ریختن شدن خاک، برگ و سایر آلودگی ها ساخته نشده است. گذاشتن یک پرشین در فضای باز فقط به معنای صرف زمان بیشتری برای نظافت گربه است. همچنین، پرشین هایی که به بیرون از منزل می روند ممکن است با خطر دزدیده شدن توسط شخصی که مایل به داشتن چنین گربۀ زیبایی، بدون پرداخت هزینۀ آن است، روبرو شوند.

رنگ و آراستن پوشش

پرشین ظاهر متمایزی دارد: یک سر بزرگ و گرد، چشمهای بزرگ و گرد، بینی کوتاه، گونه های کامل و گوش های کوچک با نوک گرد. سر پرشین توسط یک گردن کوتاه و ضخیم به بدنی که بطور فریبنده ای قوی و عضلانی به نظر می رسد، متصل می شود – نوعی از گردن که به "لاله ای" معروف است-. پاهای پرشین، کوتاه، ضخیم و قوی با پنجه های بزرگ، گرد و محکم است. دم پرشین، کوتاه اما متناسب با طول بدن گربه است.

یک پوشش بلند، ضخیم و براق با بافتی زیبا، جلوۀ پرشین را کامل می کند. این پوشش در سراسر بدن بلند است و شامل یک یال بزرگ در اطراف گردن، یک طرۀ بلند بین پاهای جلویی، دسته های بلند مو در گوش و انگشتان پا و یک دم "قلم مو-مانند" است.

پرشین ها می توانند با "ظاهر" متفاوتی دیده شوند. برخی از آنها که به پرشین های "صورت پک" معروف هستند، چهره ای کاملاً صاف دارند. قبل از تصمیم به تهیه آن، در مورد مشکلات تنفسی که ممکن است چنین گربه هایی داشته باشند، به خوبی  فکر کنید. برخی عقیده دارند که "چهره های عروسکی" پرشین، که به اندازه پرشین نمایشی یا "صورت پک"، صاف نیست، ظاهر قدیمی تری دارند.

پرشین ها از هر نمونه ای که باشند به خاطر تنوع بی نهایت رنگ و نقش پوشش خود، خودنمایی می کنند. هفت رنگ یکدست -سفید، آبی، سیاه، قرمز، کرمی، شکلاتی و یاس بنفش - بعلاوه رنگ نقره ای و طلایی که به چینچیلا و سایه دار نقره ای یا طلایی و چینچیلای آبی و سایه دار آبی نقره ای یا طلایی، تقسیم می شوند. همچنین، انواع سایه دار، دودی، موج دار، کالیکو، چندرنگ و دو رنگ نیز وجود دارد. در این موارد، الگوی نقطه دار هیمالین ها (به عنوان نوعی پرشین) در نظر گرفته نشده است.  

رابطه با کودکان و سایر حیوانات خانگی

پرشین ها برای خانه های پر از کودکان و سگ، بهترین انتخاب نیستند، اما ای اینکه مورد توجه یک کودک لطیف قرار بگیرند هیچ اعتراضی ندارند و با سگهای دارای رفتار دوستانه که آنها را تعقیب یا مضطرب نمی کنند، بخوبی کنار می آیند.