هیمالین

تاریخچه:

هیمالین یا به اختصار هیمی، یک پرشین به سبک سیامی است. برخلاف والدین این نژاد یعنی نژاد پرشین و سیامی که از نژادهای طبیعی به حساب می آیند، هیمالین یک نژاد ساخته شده توسط بشر است که از آمیزش پرشین با نژاد سیامی برای ایجاد خالهای رنگی و چشم های آبی سیامی، تولید شده است. تولیدکنندگان در سال 1931 در ابتدا کار خود را با این هدف شروع کردند که چطور می توانند ژن خالهای رنگی را منتقل کنند.  طی چند سال و از طریق پرورش انتخابی، پرورش دهندگان گربه "ویرجینیا كاب" و "كلید كیلر" و محققان دانشكده پزشكی هاروارد، گربه هایی با موهای بلند با نقاط رنگی متمایز سیامی تولید كردند. اولین بچه گربه ای که هیمالین نامیده شد، "نیوتونز دبیوتین" نام داشت.

در دهه 1950، پرورش دهندگان انگلیسی و آمریکای شمالی علاقه مند به دستیابی به یک پرشین با خالهای سیامی شدند. آنها با شروع دستورالعمل "كوب-كیلر" برای به دست آوردن الگوی رنگی، گربه ها را با پرشین آمیزش دادند تا نوع نژاد را تعیین کنند. هنگامی که گربه ها به درستی پرورش یافتند، به رسمیت شناختن آنها به عنوان یک نژاد دنبال شد.

این نژاد بسته به اینکه با کدام انجمن گربه ها صحبت کنید ممکن است یک نژاد پرشین محسوب شود یا یک نژاد متفاوت در نظر گرفته شود. انجمن علاقمندان گربه، در سال 1957 هیمالین را به عنوان نژادی متمایز به رسمیت شناخت، اما در سال 1984 هیئت مدیره CFA تصمیم گرفت در طبقه بندی مجدد، هیمالیا را به عنوان انواع رنگهای پرشین در نظر بگیرد. انجمن گربه های آمریکایی نیز هیمالیا را از انواع رنگهای پرشین می داند و انجمن بین المللی گربه، هیمی را به عنوان عضوی از "گروه پرشین ها" خود که شامل پرشین و اگزوتیک شورت هیر است، می شناسد. در سایر ثبت ها، از جمله انجمن علاقه مندان به گربه در آمریکا، انجمن گربه سانان آمریکا و انجمن گربه های سنتی، هیمالین جدا از پرشین طبقه بندی شده است.

هیمالین ممکن است از آمیزش پرشین یا در برخی از انجمن ها، از اگزوتیک شورت هیر تولید شود، اما سیامی ها دیگر بخشی از برنامۀ پرورش هیمالین نیستند. و امروزه، مهم نیست که او چه نامیده می شود، همی از محبوب ترین گربه های دارای شجره نامه است.

شخصیت:

 هیمالین ها مانند پرشین ها، شیرین ، مطیع و ساکت هستند. او می تواند برای هر خانه ای که بتواند در آن از نشستن در یک دامان لذت ببرد، یک زینت باشد – مطمئناً برای کسانی که به اندازه کافی ویژگی های برتر او را تشخیص می دهند می تواند یک حیوان خانگی خوب باشد. او می تواند با بچه های مهربانی که موهایش را به آرامی شانه می کنند بازی کند. ممکن است بچه ها بخواهند او را در یک کالسکۀ بچه بگذارند (اما او را لباس نپوشانید)، بگذارید یک اسباب بازی تعاملی را تعقیب کند، سپس به راحتی می توانید مهمانی های چای خود را برگزار کنید. هیمالین ها دوست داشتنی اما متمایز  هستند.

آنها توجه خود را به اعضای خانواده و معدود مهمانانی که احساس می کنند می توانند به آنها اعتماد کنند، اختصاص می دهند. محیط های پر سرو صدا متناسب با سبک هیمالین ها نیستند. آنها گربه های آرامش بخشی هستند و خانه ای آرام را ترجیح می دهند که تغییرات روزانۀ کمی داشته باشد. همی، با چشمان بزرگ، رسا و صدایی نرم، دلنشین و موسیقیایی، اجازه می دهد تا نیازهای ساده او را دریابید: وعده های غذایی منظم، کمی بازی با وسایل مختلف و عشق زیاد که آنها ده برابر آن را باز می گردانند. این نژاد گربه ای است که بعید است از پرده های شما بالا برود، روی پیشخوان آشپزخانۀ شما بپرد یا بالای یخچال بنشیند. او کاملاً خوشحال می شود که بتواند محدودۀ خود را از کف زمین یا مبلمان قابل دسترسی تری اداره کند. هنگامی که در محل کار خود هستید و یا در اطراف خانه مشغول هستید، هیمالین راضی به نشستن روی صندلی، مبل یا تختخواب است تا زمانی که آزاد شوید و توجهی را که با میل و رغبت دریافت می کند اما هرگز طلب نمی کند، به او اختصاص دهید. 

بهداشت و سلامتی:

گربه های این نژاد و نژادهای مختلط حاصل از آنها ممکن است دارای مشکلات مختلف سلامتی باشند که ماهیت ژنتیکی داشته باشد. گربه های هیمالین اگرچه زیبا و شیرین هستند، اما مستعد ابتلا به تعدادی از مشکلات بالقوۀ سلامتی هستند که معمولاً مربوط به ساختار صورت آنها است:

• مشکل تنفس یا تنفس پر سر و صدا که ناشی از منقبض شدن سوراخ های بینی است
• بدشکلی دندان، به این معنی که دندان ها به خوبی روی هم قرار نمی گیرند
• اشک ریزی بیش از حد
• مشکلات چشمی مانند چشم گیلاسی و آنتروپیون
• حساسیت به گرما
• بیماری کلیوی پلی کیستیک که آزمایش ژنتیکی برای آن در دسترس است
• استعداد ابتلا به کرم حلقوی ، یک عفونت قارچی
• "سبورئا اولئوسا" که یک بیماری پوستی است که باعث خارش، قرمزی و ریزش مو می شود

مراقبت:

مهمترین نکته ای که باید درباره مراقبت از هیمالین بدانید، نیاز به نظافت روزانه است. آن پوشش بلند و زیبا به خودی خود، تمیز و بدون گره نخواهند ماند. باید هر روز به آرامی اما با دقت شانه زده شود و استحمام منظم - حداقل هر ماه یکبار - ایده خوبی است. 

عامل دیگری که باید در نظر گرفت مسئله جعبه بستر است. بستر ممکن است در پنجه یا کت هیمالیا قرار بگیرد. اگر گربه و جعبۀ بستر کاملاً تمیز نگهداری نشود، احتمالاً همی در اکثر موارد از جعبۀ بستر استفاده نخواهد کرد.

اشک ریزی بیش از حد در این نژاد می تواند مشکل ساز باشد، بنابراین روزانه، گوشۀ چشم ها را تمیز کنید تا از ایجاد لکه های زیر چشم جلوگیری شود. با مسواک زدن مرتب می توانید از بروز بیماری پریودنتال پیشگیری کنید. بهداشت روزانۀ دندان ها بهترین گزینه است، اما مسواک زدن هفتگی نیز از هیچ چیز بهتر است.

هیمالین را بهتر است به عنوان یک گربۀ داخل خانه نگهداری کنید. او یک گربۀ شکارچی نیست تا بتواند از خود در مقابل گربه های دیگر، حملۀ سگها یا کایوت ها و سایر خطرات دیگری که گربه های بیرون از منزل را تهدید می کند، محافظت کند. همچنین، هیمالین هایی که به بیرون از منزل می روند ممکن است با خطر دزدیده شدن توسط شخصی که مایل به داشتن این گربه زیبا، بدون پرداخت هزینۀ آن است، روبرو شوند.

رنگ و آراستن پوشش

 از همه لحاظ، بجز الگوی پوشش، هیمالین ظاهر شیرین و خطوط نرم و گرد نژاد پرشین را به نمایش می گذارد. هیمالین دارای یک سر بزرگ و گرد است. چشمهای بزرگ و گرد، بینی کوتاه، گونه های کامل و گوش های کوچک با نوک گرد است. سر هیمالین توسط یک گردن کوتاه و ضخیم به بدنی که بطور فریبنده ای قوی و عضلانی به نظر می رسد، متصل شده است – نوعی از گردن که به "لاله ای" معروف است. پاهای هیمالین، کوتاه، ضخیم و قوی با پنجه های بزرگ، گرد و محکم است و دم او، کوتاه اما متناسب با طول بدن او است.

یک پوشش بلند، ضخیم و براق با بافتی زیبا جلوۀ هیمالین را کامل می کند. این پوشش در سراسر بدن بلند است و شامل یک یال بزرگ در اطراف گردن ، یک طرۀ بلند بین پاهای جلویی، گوش های بلند و انگشتان کشیده و یک دم کاملا "برس مانند" است.

هیمالین ها به رنگهای زیر دیده می شوند: شکلاتی، سیلی، یاس بنفش، آبی، قرمز، مایل به زرد خامه ای، کرمی آبی، شکلاتی مایل به زرد، کرمی یاس بنفشی، سیاه گوشی (قهوه ای مایل به زرد، سیاه گوشی آبی، سیاه گوشی قرمز، سیاه گوشی کرمی، سیاه گوش تورتی، سیاهگوشی کرم آبی، سیاه گوشی شکلاتی، سیاه گوشی یاسی، سیاهگوشی شکلاتی-تورتی و سیاهگوشی کرم یاس بنفشی. بدن هیمالین، سایه های مختلفی از سفید تا حنایی دارد که فقط روی ماسک صورت و پا، گوش و دم رنگی است. برخلاف پرشین و اگزوتیک، چشمان هیمالین ها فقط یک رنگ دارند: آبی عمیق و شفاف.

هیمالین ها با دو "ظاهر" متفاوت، تحت عنوان افراطی و سنتی، شناخته می شوند. هیمالین افراطی  آنهایی هستند که در صحنه های نمایش دیده می شوند، آنها صورت صافی دارند که ممکن است با مشکلات تنفسی نیز همراه باشد. گربه هایی که ظاهری سنتی دارند، سبک قدیمی تری دارند یعنی صورت آنها به همان اندازۀ نوع افراطی، صاف نیست و بینی، با اصطلاحا "شکستگی" بیشتر، در قسمت پایینتری قرار می گیرد که تنفس راحت تری را امکان پذیر می کند. آنها توسط انجمن گربه های سنتی به ثبت رسیده اند.

رابطه با کودکان و سایر حیوانات خانگی 

هیمالین بهترین انتخاب برای خانه های پر از کودکان و سگ های پر سر و صدا نیست، اما آنها مخالفت ندارند که مورد توجه کودکان لطیف قرار بگیرند یا با یک سگ دارای رفتار دوستانه که آنها را تعقیب نمی کند و یا باعث اضطراب آنها نمی شود، کنار بیایند.