تبلیغات
خصوصیت های اخلاقی:
باوقار، درخشان، با ذهنیت جدی
قد: 43 تا 61 سانتی متر
وزن: 20 تا 32 کیلوگرم
طول عمر: 8 تا 12 سال
گروه: غیر ورزشی
| قد | 43 تا 61 سانتی متر |
| وزن | 20 تا 32 کیلوگرم |
| طول عمر | 8 تا 12 سال |
| گروه | غیر ورزشی |
چاوچاو، یک سگ همه منظوره از چین باستان است که تصویری از یک اشرافی عضلانی با سینه ای عمیق و یک حال و هوای وصف نشدنی را به نمایش می گذارد. چاوچاو، به عنوان سگی متشخص، با ذهنیتی جدی و درونگرا، نژادی با لذتهای منحصر به فرد است.
ویدیو معرفی کامل نژاد چاو چاو
ویدیو های بیشتر
اولین ملاقات سگ شما با دامپزشک
3٬952 بازدید
آشنایی با نژاد پامرانین
8٬689 بازدید
آوردن توله سگ جدید به خانه
8٬488 بازدید
چگونه سگ خود را در قفس نگه داریم؟
6٬233 بازدیدتوضیحات
چاوچاوها سگهای قدرتمند و با ساختاری فشرده هستند که در حالت ایستاده، قد آنها در شانه تا 61 سانتیمتر می رسد. ویژگی های متمایز آنها شامل یالهای شیر-مانند در اطراف سر و شانه ها، یک زبان آبی-سیاه، گام برداشتن با پاهای راست و مستقیم و چشمان بادامی عمیق است که به ظاهر دلپذیر و بی پروای آنها اضافه می شود. چاوچاوها می توانند پوششهای خشن یا صاف، با رنگهای قرمز، سیاه، آبی، دارچینی یا کرمی داشته باشند. صاحبان این سگها عقیده دارند که چاوچاوها پاکیزه ترین سگ ها هستند: آنها به راحتی یاد می گیرند که ادرار و مدفوع خود را در جای مشخص شده انجام دهند، بوی سگی اندکی دارند و معروف است که به اندازۀ گربه ها، مشکل پسند هستند. چاوچاوهایی که به خوبی اجتماعی شده باشند هرگز دارای رفتاری خصمانه و سرسخت نیستند بلکه همیشه موجه و با وقار هستند. آنها از غریبه ها کناره گیری می کنند و تا ابد نسبت به نزدیکان خود وفادار هستند. چاوچاوها، آرام و انطباق پذیرند و بدون نیاز به ورزش خاصی، با خوشحالی، با زندگی شهری کنار می آیند.
امتیاز
-
سازگاری خوب با زندگی آپارتمانی
برخلاف تصور رایج، اندازه های کوچک لزوماً یک سگ آپارتمانی نمی سازد. تعداد زیادی از سگ های کوچک برای زندگی در یک آپارتمان بیش از اندازه پر انرژی و سرحال هستند. ساکت بودن، کم انرژی بودن، در داخل خانه نسبتاً آرام بودن و مودب بودن با ساکنان دیگر، همه جزو ویژگیهای خوب یک سگ آپارتمانی هستند.
-
خوب برای صاحبان تازه کار
بعضی از سگ ها نسبت به بقیه ساده تر هستند؛ آنها به آموزش بهتر جواب می دهند و بسیار راحت هستند. آنها همچنین به اندازه کافی انعطاف پذیر هستند تا از اشتباهات یا ناسازگاری های شما عقب نشینی کنند. سگهایی که بسیار حساس هستند، تفکر مستقل دارند یا قاطع هستند، ممکن است مدیریتش برای شخصی که اولین بار است صاحب سگ شده سخت تر باشد. اگر تجربه صاحب سگ بودن خود را، هنگامی که معاشر جدیدتان را انتخاب می کنید، در نظر بگیرید، بهترین تجربه خود را کسب خواهید کرد.
-
سطح حساسیت
برای برخی از سگها یک توبیخ شدید ناراحت کننده نیست، در حالی که برخی دیگر حتی یک نگاه اخم آلود را به دل می گیرند. سگهای با حساسیت کم، که به آن ها "آسانگیر"، "تحمل پذیر"، "تاب آور" و حتی "پوست کلفت" نیز می گویند، بهتر می توانند با یک خانواده پر سر و صدا و پر آشوب، یک صاحب قاطع یا سرزنده و یک روال غیر معمول یا متغیر کنار بیایند. آیا شما بچه های کوچک دارید، ظروف غذا را زیاد پرتاب می کنید، در یک گاراژ بازی می کنید یا زندگی ناآرامی دارید؟ به سراغ یک سگ بروید که حساسیت کمی داشته باشد.
-
تحمل تنهایی
بعضی از نژادها با خانواده خود پیوند زیادی برقرار می کنند و در صورت تنها ماندن توسط صاحب خود، بیشتر در معرض نگرانی و حتی وحشت قرار می گیرند. یک سگ مضطرب می تواند بسیار مخرب باشد - واق واق کند، ناله کند، چیزی را بجود و یا حتی باعث ضرب و شتم شود. این نژادها هنگامیکه یکی از اعضای خانواده در طول روز در خانه باشد و یا اگر بتوانید سگ را به محل کار خود ببرید، رفتار بسیار خوبی از خود نشان می دهند.
-
تحمل آب و هوای سرد
نژادهایی که دارای پوشش بسیار کوتاه و کم یا بدون پوشش زیرین هستند و یا بدنی بی مو دارند همانند گریهاندها، در برابر سرما آسیب پذیر هستند. سگهایی با تحمل سرمای کم، در آب و هوای سرد باید داخل خانه زندگی کنند و برای پیاده روی در آن آب و هوا باید یک ژاکت یا لباس مناسب به تن داشته باشند.
-
تحمل آب و هوای گرم
سگهایی که پوشش ضخیم و دوبل دارند، در برابر گرمای بیش از حد، آسیب پذیر هستند. همچنین نژادهایی با بینی های کوتاه مانند بولداگ ها یا پاگ ها هم از این دسته هستند زیرا نمی توانند به خوبی خودشان را خنک کنند. اگر یک نژاد حساس به گرما می خواهید، سگ شما باید در روزهای گرم یا مرطوب در خانه بماند، و نیاز است که شما در مورد تمرینات سگ خود در گرما بسیار محتاط باشید.
-
محبت با خانواده
بعضی از نژادها مستقل و غیر صمیمی هستند، حتی اگر آنها از زمان تولگی توسط همان شخص بزرگ شده باشند؛ برخی دیگر با یک شخص پیوند نزدیکی دارند و نسبت به بقیه افراد بی تفاوت هستند؛ و برخی دیگر به کل خانواده محبت می کنند. نژاد تنها عاملی نیست که با سطح عاطفه مرتبط باشد؛ سگهایی که در داخل یک خانه با افراد اطراف خودشان بزرگ شده اند احساس راحتی بیشتری با انسان دارند و راحت تر پیوند می خورند.
-
سگ های بسیار علاقمند به کودکان
با کودکان مهربان بودن، تحمل بالا در بغل کردن های محکم، و داشتن یک حالت بی تفاوت نسبت به دویدن و جیغ زدن کودکان، تماماً صفاتی هستندکه باعث می شود سگ به کودکان علاقمند باشد. شاید از اینکه چه نژادهایی در آن لیست قرار دارد شگفت زده شوید: باکسرهای سرسخت و آمریکن استافوردشایر تریرها (که پیت بول به حساب می آیند)، با کودکان خوب رفتار می کنند. سگهای کوچک و ظریف و بسیار سرزنده مانند شی هواهواها همیشه به این میزان خانواده دوست نیستند.** همه سگ ها منحصر به فرد هستند. رتبه بندی های ما تعمیمی کلی است، و آنها تضمینی برای رفتار هر نژاد یا سگ منحصر به فرد نیستند. سگها از هر نژاد می توانند با توجه به تجربیات گذشته خود، آموزش چگونگی همراهی با کودکان و شخصیتشان، در کنار کودکان خوب رفتار کنند. نژاد و نوع نژاد مهم نیست، همه سگ ها دارای فک های قوی و دندان های تیز و نوکدار هستند و ممکن است در شرایط استرس گاز بگیرند. کودکان کم سن و سگها از هر نژاد باید همیشه تحت نظارت یک فرد بالغ قرار بگیرند و هرگز حتی برای مدتی با همدیگر تنها نمانند.
-
رفتار دوستانه با دیگر سگ ها
رفتار دوستانه نسبت به سگ ها و انسان ها دو موضوع کاملاً متفاوت است. برخی از سگها ممکن است به سگ های دیگر حمله کنند یا سعی کنند بر آن ها مسلط شوند، حتی اگر آنها عاشق معاشرت با مردم باشند. برخی دیگر بیشتر دوست دارند بازی کنند تا مبارزه؛ و برخی دیگر از آنها، دم را چرخانده و می دوند. نژاد تنها عامل نیست. سگهایی که حداقل تا سن شش تا هشت هفتگی با خانواده و مادر خود زندگی کرده اند و آن هایی که در زمان تولگی وقت زیادی را به بازی با سگ های دیگر گذرانده اند، به احتمال زیاد مهارت های اجتماعی خوبی دارند.
-
رفتار دوستانه با غریبه ها
سگهایی که با غریبه ها رفتار دوستانه ای دارند، به میهمان ها با دم تکان دادن و پوزه به خاک مالیدن سلام می کنند؛ بعضی دیگر خجالتی، بی تفاوت یا حتی پرخاشگر هستند. با این حال، مهم نیست که از چه نژادی باشند، سگی که اجتماعی باشد و از تولگی با انسان های زیادی از هر سن، اندازه و شکل برخورد کرده باشد، بهتر به غریبه ها پاسخ خواهد داد تا یک سگ بزرگسال بدون این پیش زمینه ها. به یاد داشته باشید، حتی سگهایی که رفتار دوستانه دارند نیز در بیرون از خانه باید یک قلاده خوب و قوی داشته باشند!
-
میزان ریزش مو
اگر قصد دارید خانه خود را با یک سگ به اشتراک بگذارید، باید با موهای سگ روی لباس و خانه خود کنار بیایید. ریزش مو در بین نژادها بسیار متفاوت است. بعضی از سگ ها سالی یکبار، برخی فصلی، برخی به هر دو شکل، و برخی دیگر خیلی به ندرت ریزش مو دارند. اگر وسواس دارید، باید نژادی را انتخاب کنید که ریزش موی کمتری داشته باشد یا با استانداردهای شما کنار بیاید.
-
پتانسیل ریزش آب دهان
سگهای مستعد ریزش آب دهان ممکن است برای سلام کردن، دست شما را لیس های آبداری بزنند و لکه های بزرگ و مرطوبی را روی لباس شما ایجاد کنند. اگر رفتاری بی تفاوت نسبت به لیس زدن داشته باشید، خوب است؛ اما اگر وسواس دارید، می توانید سگی را انتخاب کنید که در این بخش امتیاز کمتری دارد.
-
راحتی در نظافت
بعضی از نژادها، سگهایی هستند که با یک برس کشیدن ساده تمیز می شوند؛ برخی دیگر برای تمیز و سالم ماندن به حمام، اصلاح و دیگر موارد بهداشتی منظم نیاز دارند. در نظر داشته باشید، باید برای سگی که به نظافت زیادی احتیاج دارد وقت بگذارید و صبور باشید، یا اینکه برای انجام این کار، به شخص دیگری پول بدهید.
-
سلامت عمومی
به دلیل شیوه های نادرست در تمرینات، برخی از نژادها مستعد ابتلا به بعضی مشکلات بهداشتی ژنتیکی مانند دیسپلازی مفصل ران هستند. این بدان معنا نیست که هر سگی از آن نژاد حتماً به آن بیماری مبتلا خواهد شد؛ بلکه به این معنی است که آنها در معرض ریسک بالایی قرار دارند. اگر شما یک توله سگ را قبول می کنید، ایده خوبی است که بدانید کدام بیماری های ژنتیکی برای نژاد مورد علاقه شما مشترک هستند. همچنین ممکن است بخواهید از محلی که توله سگ را از آنجا تهیه کرده اید بپرسید اطلاعاتی در مورد سلامت جسمی والدین و سایر بستگان توله سگ شما دارد یا خیر.
-
استعداد اضافه وزن پیدا کردن
بعضی از نژادها اشتهای زیادی دارند و به راحتی دچار افزایش وزن می شوند. اضافه وزن در سگ ها همانند انسانها می تواند باعث ایجاد مشکلات سلامتی شود. اگر نژادی را انتخاب کرده اید که مستعد اضافه وزن است، باید رفتارهای خود را محدود کنید، در همه حال، مطمئن شوید که به اندازه کافی ورزش می کند و بجای بی تفاوت بودن نسبت به غذایش، میزان وعده های غذایی روزانه اش را در وعده های منظم غذایی، اندازه گیری کنید.
-
اندازه
سگ ها در همه اندازه ای وجود دارند، از کوچکترین آن ها یعنی شی هوآهوآ گرفته تا گریت دین بسیار بزرگ، یک عامل کلیدی در تصمیم گیری در مورد اینکه آیا یک سگ با شما و فضای زندگی شما سازگار است یا نه، میزان فضایی است که اشغال می کند. نژادهای بزرگ سگ ممکن است به نظر بیش از حد قدرتمند و ترسناک باشند، اما برخی از آنها فوق العاده دوست داشتنی هستند! نگاهی بیندازید و سگ با اندازه مناسب را، برای خود پیدا کنید!
-
راحتی آموزش
سگهای آموزش پذیر، در ایجاد ارتباط بین یک دستور (مانند کلمه "بشین")، و یک عمل (نشستن) و یک نتیجه (انجام کاری) خیلی سریع مهارت پیدا می کنند. سگ های دیگر به زمان، صبر و تکرار بیشتری نیاز دارند. بسیاری از نژادها باهوش هستند اما به آموزش با این نگرش نگاه می کنند که "چه فایده ای برای من دارد؟"، در این صورت شما نیاز به استفاده از پاداش ها و بازی ها برای یادگیری آنها خواهید داشت تا درخواست های شما را اجرا کنند.
-
هوش
سگهایی که پرورش می یابند تا به مشاغلی که به تصمیم گیری، هوش و تمرکز نیاز دارند، همانند گله داری بپردازند، باید مغزشان را تمرین دهند، همانگونه که سگ هایی که برای دویدن در طول روز پرورش داده می شوند، باید بدن خود را تمرین دهند. اگر آنها تحریک ذهنی مورد نیاز خود را پیدا نکنند، کار خودشان را انجام می دهند - معمولاً با پروژه هایی که شما دوست نخواهید داشت، مانند کندن زمین و جویدن. آموزش اطاعت و اسباب بازی های تعاملی سگ، روش های خوبی برای تمرین مغزی یک سگ هستند، تمریناتی همانند ورزش و کار برای آموزش چابکی، جستجو و نجات.
-
علاقمندی به ور رفتن با دهان
در بیشتر نژادها در دوران تولگی و در نژادهای رتریور در همه سنین، علاقمندی به ور رفتن با دهان به معنای تمایل به گره زدن، جویدن و گاز بازی (گاز نرم و نسبتاً بدون درد است که باعث سوراخ شدن پوست نمی شود)، عمومیت دارد. سگهای دهانی بسیار علاقمند هستند تا از دهان خود برای نگه داشتن یا "هدایت" اعضای خانواده انسانی خود استفاده کنند. آنها نیاز به آموزش دارند تا یاد بگیرند که گاز گرفتن اسباب بازی های جویدنی خوب است، و نه آدم ها. نژادهای دهانی از بازی های واکشی (رفتن و آوردن یک وسیله) و جویدن یک اسباب بازی که با گلوله و دیگر وسایل لذت بخش پر شده باشد، واقعاً لذت می برند.
-
تعقیب طعمه
سگهایی که برای شکار پرورش یافته اند، مانند تریرها، تمایل ذاتی برای تعقیب - و گاه کشتن - حیوانات دیگر دارند. هر چیزی که غژغژ کند، مانند گربه ها، سنجاب ها، و شاید حتی ماشین ها، می تواند آن غریزه را تحریک کند. سگهایی که عاشق تعقیب کردن هستند هنگامیکه بیرون از خانه می باشند باید قلاده داشته باشند و یا در یک محیط نرده دار نگه داشته شوند، و شما به یک فنس بلند و ایمن در حیاطتان نیاز دارید. این نژادها به طور کلی برای خانه هایی با حیوانات خانگی کوچکتر مانند گربه ها، همسترها و یا سگ های کوچک که می توانند مانند طعمه به نظر برسند مناسب نیستند. از طرف دیگر نژادهایی که در ابتدا برای شکار پرندگان مورد استفاده قرار می گرفتند، عموماً علاقه ای به تعقیب ندارند، اما هنگام پرواز پرندگان ساعات سختی را خواهید داشت تا مانع از جلب توجه آنها شوید.
-
گرایش به واق واق کردن یا زوزه کشیدن
برخی نژادها بیشتر از بقیه صدا می دهند. هنگام انتخاب یک نژاد، به این فکر کنید که این سگ چند بار واق واق می کند یا زوزه می کشد. اگر قصد خرید یک سگ شکاری را دارید، آیا زوزه آنها برای شما مثل یک موسیقی می باشد یا دیوانه کننده است؟ اگر قصد خرید یک سگ نگهبان را دارید، آیا ممکن است شهری مملو از "غریبه های" مشکوک، توله سگ شما را همیشه درحالت هوشیاری قرار دهد؟ آیا حیات وحش محلی به معنای واقعی کلمه سگ شما را به سمت وحشی شدن سوق خواهد داد؟ آیا شما در خانه ای با محدودیت های صوتی زندگی می کنید؟ آیا در نزدیکی خودتان همسایه دارید؟ پس ممکن است شما بخواهید یک سگ ساکت را انتخاب کنید.
-
علاقه به ولگردی
بعضی از نژادها نسبت به بقیه آزادتر هستند. سگ های شمالی مانند هاسکی های سیبری که برای مسافت های طولانی پرورش داده شده اند و با توجه به این شانس، بعد از دیدن هر چیزی که علاقه آنها را به خود جلب کند، شروع به حرکت می کنند و بسیاری از سگ های شکاری فقط بینی خود - یا آن خرگوشی که ناگهان از وسط جاده می گذرد - را دنبال می کنند حتی اگر این به معنای ترک شما باشد.
-
سطح انرژی
سگهای پرانرژی همیشه آماده و منتظر عمل هستند. در اصل برای انجام انواع کارهای مرتبط با سگ ها پرورش یافته اند. کارهایی از قبیل جستجو برای شکارچیان یا هدایت گله، آنها این استقامت را دارند که بتوانند یک روز کامل کار کنند. آنها به ورزش و تحرک ذهنی زیادی احتیاج دارند و احتمالاً بیشتر وقت خود را صرف پریدن، بازی کردن و کشف هر محل و بوی جدید می کنند. سگ کم انرژی بین سگ ها همانند آدم های تنبل است، و در طول روز فقط چرت می زنند. هنگام انتخاب یک نژاد، سطح فعالیت و شیوه زندگی خود را در نظر بگیرید و به این فکر کنید که آیا شما یک سگ فرز و پر انرژی را مناسب می دانید یا آزار دهنده.
-
نیرومندی
یک سگ نیرومند ممکن است انرژی خوبی داشته یا نداشته باشد، اما تمام کارهایی که آن ها انجام می دهند، با قوت انجام می دهند: آنها به قلاده فشار می آورند (تا زمانی که به آنها آموزش دهید که این کار را انجام ندهند)، سعی می کنند که موانع را از سر راه بردارند و حتی با ولع زیاد غذا بخورند و آب بنوشند. . این مخازن پرانرژی برای یادگیری رفتارهای خوب به آموزش زیادی احتیاج دارند و ممکن است برای خانه هایی که دارای کودکان خردسال یا اشخاص سالخورده و ضعیف هستند، مناسب نباشند. از سویی دیگر، یک سگ با انرژی کم، رویکرد مطیع تری نسبت به زندگی دارد.
-
احتیاج به تمرین
بعضی از نژادها با قدم زدن آهسته شبانه در اطراف ساختمان مشکلی ندارند. برخی دیگر به قدم زدن روزانه احتیاج دارند، به ویژه آن هایی که در اصل برای کارهای جسمی از قبیل گله داری یا شکار پرورش داده شده اند. بدون ورزش کافی، ممکن است وزن این نژادها افزایش پیدا کند و انرژی خود را به روشهایی که شما دوست ندارید مانند واق واق کردن، جویدن و حفر کردن، تخلیه کنند. نژادهایی که به ورزش زیادی احتیاج دارند، برای افراد پر انرژی، افراد فعال و یا آن هایی که به آموزش سگ خود برای رقابت در یک ورزش پر انرژی سگ ها مانند چابکی علاقمندند، مناسب هستند. اگر می خواهید سگ پرانرژی خود را خسته کنید، می توانید از اسباب بازی هایی استفاده کنید که باعث تحرک آنها می شود!
-
علاقمند به بازیگوشی
برخی از سگ ها، همیشه توله سگ باقی می مانند - همیشه به بازی علاقمندند - در حالی که دیگران جدی تر و ملایم تر هستند. اگرچه یک توله سگ بازیگوش به نظر مشتاق می رسد، اما این را در نظر داشته باشید که هر روز باید تعداد زیادی بازی های مختلف را انجام دهید، و اگر بچه یا سگ های دیگری داشته باشید باید از آن ها به عنوان همبازی های آن سگ استفاده کنید.
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
نگهداری
تغذیه
آراستن
تمرین
آموزش
سلامت
غذاهای سگ تجاری خشک و مرطوب زیادی با کیفیت عالی در بازار وجود دارد. بسیاری از صاحبان این نژاد تصمیم می گیرند که از رژیم غذایی کم غلات استفاده کنند. حتی اگر رژیم غذایی سگتان را تغییر نداده اید، مرتباً پوست چاوچاو را برای هر گونه تحریک یا علائم دیگر حساسیت، بررسی کنید، زیرا شرکت های مواد غذایی سگ معمولاً فرمول ها را تغییر می دهند. توجه داشته باشید که استفاده از تشویقی ها نیز می تواند باعث ایجاد حساسیت و مشکلات گوارشی شود. تا حد ممکن از دادن غذاهای باقیماندۀ سفره، به ویژه، استخوانهای پخته شده و غذاهای دارای چربی زیاد، خودداری کنید. درباره اینکه کدامیک از غذاهای انسانی برای سگ ها بی خطر است و کدامیک نیست، بیشتر بیاموزید. اگر در مورد وزن یا رژیم سگ خود نگرانی دارید، آن را با دامپزشک خود در میان بگذارید.
هر دو چاوچاو های دارای پوشش خشن و صاف، دارای پوشش دولایه هستند و نیاز به نظافت منظم دارند. برس کشیدن دقیق، حداقل دو بار در هفته و حمام ماهانه می تواند پوست و پوشش سگ شما را سالم نگه دارد. حتماً هرگونه مشکل انگلی، مانند کک یا کنه را فوراً درمان کنید. با هر بار نظافت، بررسی چشمها و گوش ها را انجام دهید و ناخن ها را مرتباً کوتاه کنید. پوشش توله سگی و پوشش دور سر، اگر به طور مرتب رسیدگی نشود، ممکن است به شدت دچار درهم رفتگی شوند. برطرف کردن درهم رفتگی ها و برس یا شانه کشیدن زیرپوشش باید جداً مورد توجه قرار گیرد. بهتر است از خشک کن های دارای هوای خنک برای خشک کردن کامل چاوچاو بعد از هر حمام، استفاده کنید.
چاوچاو، یک سگ فعال و هوشیار است که به ورزش متوسطی نیاز دارد. پیاده روی روزانه و بازی با اسباب بازی ها، با حداقل بازی خشن یا ورزش های شدید، نیاز چاوچاو را برطرف می کند. در روزهای گرم سال، از ورزش خودداری کنید، زیرا این نژاد، گرما یا رطوبت را به خوبی تحمل نمی کند. یک پیاده روی با گامهای متوسط، چهار بار یا بیشتر در روز به چاوچاو و صاحب آن کمک می کند تا شادی و سلامتی خود را حفظ کنند و انجام چنین فعالیتهایی در کنار هم، پیوند انسان و سگ را تقویت می کند.
کلاسهای آموزش دوران تولگی و آموزشهای اجتماعی شدن، توصیه می شود و تضمین می کند که چاوچاو، به یک همراه خوب و تربیت شده تبدیل شود. صبوری و تقویت مثبت و مستمر، کلید اصلی آموزش موفقیت آمیز است. چاوچاو، سگی بسیار باهوش است اما می تواند سرسخت نیز باشد. برای ایجاد یک رابطه قابل اعتماد، باید از روش های آموزشی خشن، اجتناب شود. صبر، تشویق و تمرین منظم بهترین ابزاری است که می توانید با آن چاوچاو خود را تربیت کنید.
مشکلات بهداشتی چاوچاو ممکن است شامل انتروپیون پلک چشم، دیسپلازی مفصل ران، دیسپلازی زانو، آلرژی و کم کاری تیروئید باشد. این موارد می تواند با غربالگری سلامت، پرورش مسئولانه و مراقبت منظم از سلامتی، به حداقل برسد و با مراقبت های دامپزشکی، قابل تشخیص و مدیریت است.
تست های بهداشتی توصیه شده از سوی باشگاه ملی این نژاد:
- ارزیابی چشم پزشکی
- ارزیابی مفصل ران
- ارزیابی زانو
- ارزیابی تیروئیدی
- ارزیابی پتلا
استاندارد
ظاهر عمومی
ساختار این نژاد، قدرتمند، محکم و مربعی و از نوع سگهای قطب شمالی است. این سگ دارای اندازه متوسط، با رشد عضلانی قوی و استخوانهای مستحکم است. بدن آن، جمع و جور و فشرده است و دارای باسن های کوتاه و دم بلندی است که نزدیک به پشت نگه داشته می شود و کل بدن بر روی چهار پای مستقیم، قوی و مستحکم قرار دارد. از نمای جانبی، پاهای عقب زاویۀ ظاهری کمی دارند و مفصل ران و استخوان پا به طور مستقیم در زیر مفصل لگن قرار دارند. این ساختار است که ویژگی گامهای کوتاه تر، مستقیم و منحصر به فرد این نژاد را ایجاد می کند. سر، بزرگ با جمجمه ای پهن و صاف، پوزه ای کوتاه، پهن و عمیق است. چاوچاوها، سر خود را مغرورانه نگه می دارند و یالهای آنها نیز این مسئله را برجسته تر می کنند. ظرافت و درشتی هیکل چاوچاو باید با یک توازن کامل با هم ترکیب شوند و هرگز آنقدر سنگین نباشد که از توانایی وی برای فعال بودن، هوشیاری و چابکی، بکاهد. چاوچاو، با یک پوشش دولایۀ صاف یا خشن، پوشیده شده است و شاهکاری از زیبایی، وقار و طبیعی بودن را به نمایش می گذارد. نکات کلیدی برای واقعی بودن چاوچاو، زبان آبی-سیاه منحصر به فرد آن، ظاهر اخمو و راه رفتن مستقیم آن است.
سر
سر که با افتخار نگه داشته می شود، متناسب با اندازۀ سگ است و هرگز آنقدر اغراق آمیز نیست که سگ را دارای یک سر سنگین نشان دهد و یا منجر به عدم تحرک شود. ظاهر آن اساسا، اخمو، با وقار، اشرافی، باهوش، هوشیار و مستقل است. این حالت اخم بواسطۀ یک ابرو مشخص با یک دکمه از پوست درست در بالای گوشه داخلی و فوقانی هر چشم و با استفاده كافي از پوست براي شكل دادن برآمدگي هاي اخم كننده و برآمدگي مشخص بين چشم ها كه از پايل پوزه شروع شده و تا پيشاني امتداد دارد، حاصل شده است، همچنین، شکل و جای صحیح چشمها و شکل درست گوشها و نحوۀ قرارگیری آنها نیز به این مسئله کمک کرده است. پوستی که بیش از حد شل باشد، مطلوب نیست. چین و چروک روی پوزه در ظاهر چو نقش ندارد و ضروری نیست.
بدن
گردن، قوی، ماهیچه ای با قوس زیبا و طول کافی برای حمل مغرورانۀ سر، که به قدر کافی بالاتر از خط پشت قرار دارد. خط پشت، مستقیم و از جلوگاه (بین استخوان کتف) تا ریشه دم، مسطح است. بدن کوتاه، جمع و جور، دارای باسنهای نزدیک، عضلانی، پهن که به خوبی در پهلوها محو می شوند. بدن، پشت، باسن، همگی باید کوتاه باشند تا شکل مربع موردنیاز حاصل شود. قفسه سینه پهن، عمیق و عضلانی است و هرگز باریک نیست. دنده ها به هم نزدیک هستند و حجم مناسبی را فراهم کرده اند اما بشکه ای نیستند. فضای دنده های جلویی، در انتهای تحتانی آنها تا حدی باریک است تا اجازه دهند، شانه و بازوی فوقانی به راحتی در مقابل دیوارۀ قفسۀ سینه قرار گیرند. بخش زیرین سینه گسترده و عمیق است و تا نوک زانو کشیده شده است. برجستگی جناغ سینه (استرنوم)، کمی جلوتر از شانه قرار دارد.
نیم تنه جلویی
شانه های قوی، عضلانی و نوک های تیغه های شانه نسبتاً نزدیک به هم هستند. محور شانه، یک زاویه تقریباً 55 درجه با افق می سازد و با بازوی بالایی، یک زاویه تقریباً 110 درجه تشکیل می دهد. طول بازو، هرگز کمتر از طول تیغه شانه نیست. مفاصل زانو در امتداد دیواره سینه، رو به عقب قرار گرفته اند، زانو ها نه به داخل و نه بیرون چرخش ندارند. پاهای جلویی، از زانو تا کف پا، کاملاً مستقیم با استخوانهای سنگین است که باید متناسب با بقیۀ اجزاء سگ باشد. از نمای جلو، پاهای جلو با هم موازی بوده و کاملا دارای فاصله هستند تا با قفسه سینه گسترده آن، متناسب باشند. پسترن ها (قسمت پایین ساق پاها)، کوتاه و قائم هستند. مچ دستها نباید به سمت بالا خم شوند. دوکلاوها (انگشتان اضافۀ پاها) می توانند برداشته شوند. کف پاها، گرد، جمع و جور، گربه-مانند هستند و به خوبی روی پدهای ضخیم انگشتان پا قرار گرفته اند.
پوشش
در این نژاد، دو نوع پوشش وجود دارد؛ خشن و صاف که هر دو آنها دولایه هستند. خشن: در پوشش خشن، پوشش بیرونی، متراکم، مستقیم و نسبتاً درشت است و زیرپوشش، نرم، ضخیم و پشمی است. پوشش توله سگ به طور کلی نرم، ضخیم و پشمی است. پوشش دور سر و گردن، یک یال بزرگ را شکل می دهد و سر را در یک قاب قرار می دهد. به طور کلی، پوشش و یال در سگهای نر بلندتر از سگهای ماده است. دم آنها کاملا پر-مانند است. طول پوشش در انواع چاوچاو، با اختلاف چشمگیری، متفاوت است و ضخامت، بافت و شرایط آن باید بیشتر از بلندی پوشش مورد تأکید قرار گیرد. پیرایش یا شکل دادن، جلوگاهها (بین کتف)، اطراف کف پاها، و ساق پاها، اختیاری است. پوشش صاف: پوشش صاف چاوچاو، مطابق همان استانداردهای پوشش خشن مورد قضاوت قرار می گیرد، به جز این که اشاره به کمیت و توزیع پوشش بیرونی در مورد پوشش صاف،که دارای یک پوشش بیرونی سخت، متراکم و صاف، با یک زیرپوشش مشخص است، دارای کاربرد نیست. در پاها یا دم نباید هیچ گونه یال یا موهای پر-مانند، وجود داشته باشد.
نیم تنه عقبی
بخش عقبی بدن، در قسمت های باسن و ران ها، دارای عضلات گسترده و قدرتمند است و پاهای جلو و عقب از نظر سنگینی استخوانها، تقریبا با هم یکسان هستند. از نمای عقب، پاها مستقیم، موازی و متناسب با لگن، کاملا فاصله دار هستند. مفصل زانو، دارای زاویۀ اندکی است و کاملا درگیر و پایدار است، نوک زانوها، مستقیم رو به جلو هستند و استخوان های مفصل باید تمیز و مشخص باشند. مفصل ران، دارای شیب ملایمی است و تقریباً مستقیم دیده می شود. مفصل های ران باید قوی، کاملا درگیر و محكم باشند و هرگز به سمت جلو یا طرفین، خم یا شکسته نشوند. مفصل ران و استخوانهای پا در یک خط مستقیم زیر مفصل لگن قرار دارند.
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
تاریخچه
چاوچاو، در کنار منحصر به فرد ترین و احتمالاً قدیمی ترین نژادهای جهان، در آثار باستانی سلسلۀ هان چین (حدود 206 سال قبل از میلاد) به تصویر کشیده شده است، اما شواهد نشان می دهد که چاوچاو ها سابقۀ بسیار بیشتری دارند و از پیشینیان دیگر نژادهای "نوع اشپیتز" هستند -از الکاندهای نروژی گرفته تا پامرانین خوش ترکیب-.
چاوچاو ها در طول تاریخی طولانی، نقشهای زیادی را ایفا کرده اند. در زمانهایی آنها، همراهان اشراف چینی بودند. گفته می شود که یک امپراتور سلسله تانگ، در حدود قرن هشتم، دارای یک مرکز نگهداری بود که حدود 5000 چاوچاو و دو برابر آن، کارمند دائمی داشت. اما با گذشت قرن ها، آنها همچنین به عنوان سگهای نگهبان و شکارچی نیز مورد استفاده قرار گرفتند. حتی در گذشته های دور، اجداد پرجمعیت آنها، یک منبع غذایی برای جمعیت دارای فقر پروتئین، بودند. نام مستعار نژاد باستانی "سگ خوراکی" است، و نظریه ای وجود دارد که معتقد است نام چاو از کلمه کانتونی "خوراکی" گرفته شده است.
توضیحات رایج تر دربارۀ نام این نژاد مربوط به کشتی های تجاری قرن 18 امپراتوری انگلیس است. در آن زمان، عبارت پیجین-انگلیسی "چاوچاو" برای توصیف کالاهای کوچک و متفرقه ای که در یک محموله کشتی وجود داشت ولی ثبت نمی شد، به کار می رفت. "چاوچاو" به سادگی، روش دیگری برای بیان واژۀ "و غیره" بود و سگهای عجیب و غریب معامله گران انگلیسی که از چین تهیه می کردند، در لیست کشتی تحت عنوان "چاوچاو" نوشته می شدند.
در دهه 1820 چاوچاو ها در باغ وحش لندن به عنوان "سگ های وحشی چین" به نمایش گذاشته شدند، اما در غرب واقعاً مورد توجه قرار نگرفتند تا اینکه ملکه ویکتوریا، عاشق دیرینۀ سگها، بعداً یکی از آنها را تهیه کرد. چاوچاو ها، در آمریکا برای اولین بار در دهۀ 1890 به نمایش گذاشته شدند و در سال 1903 نیز در AKC پذیرفته شدند.
افزودن نظر
آیا میدانستید؟
کلید واژه های نژاد چاو چاو (Chow Chow)
چوچو، چاوچاو، سگ چاوچاو، توله چاو چاو، توله سگ چاو چاو، عکس چاو چاو، عکس نژاد چاو چاو، قیمت توله چاو چاو، چاو چاو مینی
- چوچو
- چاوچاو
- سگ چاوچاو
- توله چاو چاو
- توله سگ چاو چاو
- عکس چاو چاو
- عکس نژاد چاو چاو
- قیمت توله چاو چاو
- چاو چاو مینی
قیمت نژاد ها برگرفته از پرورش دهندگان معتبر ایران
پرورش دهندگان محترمی که قصد همکاری دارند لطفا با شماره 02122930308 تماس حاصل نمایند
جهت خرید سگ از لیست نژاد ها، نژاد مورد نظر را پیدا کرده و از طریق پاپی یاب استعلام بگیرید.
جهت دریافت مشاوره خرید سگ با شماره 09028288666 تماس حاصل نمایند
کلید واژه ها
چاو چاو - سگ چاو چاو - خرید سگ چاو چاو - خرید نژاد سگ چاو چاو - خرید چاو چاو - قیمت چاو چاو - قیمت توله چاو چاو - قیمت و خرید چاو چاو نر - قیمت و خرید چاو چاو ماده
پاپی یاب رو دنبال کن: گروه واتس اپ پاپی یاب گروه تلگرام پاپی یاب تماس با 09028288666
